Muspelheim - អាណាចក្រនៃភ្លើងដែលបង្កើតហើយនឹងបញ្ចប់ពិភពលោក

  • ចែករំលែកនេះ។
Stephen Reese

    Muspelheim ឬគ្រាន់តែជា Muspell គឺជាស្នូលមួយក្នុងចំនោម Nine Realms of Norse mythology ។ កន្លែងនៃភ្លើងនរកដែលឆេះរហូត និងជាផ្ទះរបស់យក្សភ្លើង ឬភ្លើង jötunn Surtr , Muspelheim មិនត្រូវបានលើកឡើងជាញឹកញាប់នៅក្នុងទេវកថា Norse នៅឡើយទេ ប៉ុន្តែវាដើរតួយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងរឿងទាំងមូលនៃរឿងព្រេងនិទាន Nordic ។

    តើ Muspelheim ជាអ្វី?

    Muspelheim ងាយស្រួលពិពណ៌នា វាជាកន្លែងភ្លើង។ មិនមានអ្វីច្រើនទេដែលនិយាយអំពីកន្លែងនេះ ព្រោះថាមិនមានច្រើនកន្លែងផ្សេងទៀតអាចត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងនោះ។ ព្រះ និងវីរបុរសនៃទេវកថា Nordic កម្រនឹងទៅទីនោះផងដែរ សម្រាប់ហេតុផលជាក់ស្តែង។

    យើងមិនអាចសូម្បីតែស្វែងរកអត្ថន័យច្រើននៅក្នុងឈ្មោះនេះ ដោយសារភស្តុតាងនៃនិរុត្តិសាស្ត្ររបស់វាខ្វះខាត។ អ្នកខ្លះសន្មតថាវាមកពីពាក្យ Old Norse mund-spilli, មានន័យថា "បំផ្លាញពិភពលោក" ឬ "អ្នកបំផ្លាញពិភពលោក" ដែលនឹងសមហេតុផលដែលបានផ្តល់ឱ្យព្រឹត្តិការណ៍នៃ Ragnarok ដែលជាទេវកថានៃ ចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកនៅក្នុង ទេវកថា Nore ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ សូម្បីតែការបកស្រាយនោះភាគច្រើនជាការស្មាន។

    ដូច្នេះ តើយើងអាចនិយាយអ្វីទៀតអំពី Muspelheim ក្រៅពីវាជាកន្លែងភ្លើង? ចូរយើងស្វែងយល់ពីទេវកថាសំខាន់ៗចំនួនពីរដែលរួមមាន Muspelheim ដើម្បីស្វែងយល់។

    Muspelheim និងទេវកថា Norse Creation

    នៅក្នុងទេវកថា Norse សត្វដំបូងដែលកើតមកគឺលោហធាតុយក្ស។ jötunn Ymir ។ កើតចេញពីភាពទទេនៃលោហធាតុ Ginnungagap, Ymir ត្រូវបានកើតនៅពេលដែលដំណក់ទឹកទឹកកកអណ្តែតឆ្ងាយពីអាណាចក្រទឹកកក Niflheim បានជួបជាមួយផ្កាភ្លើង និងអណ្តាតភ្លើងឡើងពី Muspelheim។

    នៅពេលដែល Ymir កើតមក ក្រោយមកក៏ដើរតាមបុព្វបុរសរបស់ព្រះដែលបានបង្កើតព្រះ Asgardian ដោយលាយជាមួយនឹងកូនចៅរបស់ Ymir គឺ jötnar។

    វាគ្មានទេ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយអាចចាប់ផ្តើមបាន ប្រសិនបើ Muspelheim និង Niflheim មិនមាននៅក្នុងភាពទទេនៃ Ginnungagap ។

    ទាំងនេះគឺជាពីរដំបូងក្នុងចំណោមអាណាចក្រទាំងប្រាំបួននៃទេវកថាន័រស ដែលជាពីរតែមួយគត់ដែលមាននៅមុនពេលដែលនៅសល់ ឬ មុនពេលជីវិតណាមួយមាននៅក្នុង Cosmos ។ ក្នុងន័យនេះ Muspelheim និង Niflheim គឺជាថេរនៃលោហធាតុច្រើនជាងអ្វីផ្សេងទៀត - កម្លាំងបឋមដែលគ្មានអ្វីដែលនឹងមាននៅក្នុងសកលលោក។

    Muspelheim និង Ragnarok

    Muspelheim មិនត្រឹមតែផ្តល់ជីវិតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងយកវាទៀតផង។ ឆ្ងាយផងដែរ។ នៅពេលដែលកង់នៃព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងទេវកថា Nordic បានចាប់ផ្តើមវិល ហើយព្រះបានបង្កើតអាណាចក្រទាំងប្រាំបួន Muspelheim និង Niflheim ត្រូវបានរុញច្រានយ៉ាងសំខាន់ទៅចំហៀង។ ហាក់ដូចជាមិនមានអ្វីច្រើនកើតឡើងនៅទីនោះអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំជាមួយនឹងភ្លើងjötunn Surtr គ្រប់គ្រងលើ Muspelheim ក្នុងសន្តិភាពដែលទាក់ទងគ្នាជាមួយនឹងភ្លើងដែលនៅសេសសល់ jötnar។

    នៅពេលដែលព្រឹត្តិការណ៍នៃ Ragnarok ដែលជាចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកចាប់ផ្តើម ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយនៅជិត Surtr នឹងដុតភ្លើង Muspelheim ហើយរៀបចំសម្រាប់ការប្រយុទ្ធ។ ព្រោះដូចជាអាណាចក្រភ្លើងបានជួយបង្កើតពិភពនៃព្រះ ដូច្នេះវានឹងជួយឱ្យវាយកមកវិញ ហើយធ្វើឱ្យចក្រវាឡវិលទៅរកភាពវឹកវរ។

    ដាវរបស់ Surtr នឹងភ្លឺជាងព្រះអាទិត្យ ហើយគាត់នឹងប្រើវាដើម្បីសម្លាប់ព្រះ Vanir Freyr ក្នុងសមរភូមិចុងក្រោយ។ បន្ទាប់ពីនោះ Surtr នឹងដើរក្បួនភ្លើង jötnar របស់គាត់ឆ្លងកាត់ Bifrost ស្ពានឥន្ទធនូ ហើយកងទ័ពរបស់គាត់នឹងវាយលុកពេញតំបន់ដូចជាភ្លើងឆេះព្រៃ។

    ភ្លើង jötnar នឹងមិនយកឈ្នះ Asgard តែម្នាក់ឯងនោះទេ។ វគ្គសិក្សា ជាមួយពួកគេ ពួកគេនឹងមានទឹកកក jötnar មកពី Jötunheim (មិនមែន Niflheim) ក៏ដូចជា turncoat ព្រះជាម្ចាស់ Loki ហើយព្រលឹងនៃអ្នកស្លាប់ដែលគាត់នឹងយកចេញពី Helheim ដើម្បីធ្វើដំណើរទៅកាន់ Asgard ផងដែរ។

    រួមគ្នា បុគ្គលិកនៃអំពើអាក្រក់ដំបូងបង្អស់នេះមិនត្រឹមតែអាចបំផ្លាញ Asgard ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបំពេញនូវលក្ខណៈវដ្តនៃទិដ្ឋភាពពិភពលោក Nordic ផងដែរ - អ្វីដែលបានមកពីភាពវឹកវរត្រូវតែត្រលប់ទៅវាវិញនៅទីបំផុត។

    និមិត្តសញ្ញា Muspelheim

    Muspelheim អាចហាក់ដូចជា "ឋាននរក" ឬ "អាណាចក្រភ្លើងរវើរវាយ" នៅក្រឡេកមើលដំបូង ប៉ុន្តែវាលើសពីនោះទៅទៀត។ កម្លាំងបឋមពិតប្រាកដ Muspelheim គឺជាទិដ្ឋភាពនៃអវយវៈលោហធាតុ Ginnungagap eons មុនពេលមានព្រះ ឬមនុស្ស។

    លើសពីនេះទៅទៀត Muspelheim និងយក្សភ្លើង ឬ jötnar ត្រូវបានទាយទុកជាមុនថានឹងបំផ្លាញពិភពលំដាប់នៃព្រះ Asgardian ហើយ​ទម្លាក់​សាកលលោក​ទៅ​កាន់​ភាព​វឹកវរ។ ក្នុងន័យនេះ Muspelheim និង jötnar ដែលបង្កើតវាតំណាងឱ្យភាពវឹកវរនៃលោហធាតុ វត្តមានរបស់វា និងជៀសមិនរួច។

    សារៈសំខាន់នៃ Muspelheim ក្នុងវប្បធម៌សម័យទំនើប

    Muspellheim មិនត្រូវបានគេសំដៅជាញឹកញាប់នៅក្នុងសម័យទំនើបទេ។ វប្បធម៌ប៉ុប ដោយសារវាមិនមែនជាអាណាចក្រដែលគេលើកឡើងញឹកញាប់បំផុតនៅក្នុងនោះ។ទេវកថាន័រស។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សារៈសំខាន់ដែលមិនអាចប្រកែកបានរបស់វាចំពោះប្រជាជន Nordic អាចត្រូវបានគេមើលឃើញថាជារៀងរាល់ពេលដែល Muspelheim ត្រូវបានយោងនៅក្នុងវប្បធម៌ទំនើប។

    ឧទាហរណ៍មួយក្នុងចំណោមឧទាហរណ៍មុនសម័យបុរាណគឺរឿងនិទានរបស់ Christian Andersen The Marsh King's Daughter ជាកន្លែងដែល Muspelheim ត្រូវបានគេហៅផងដែរថា Surt's Sea of ​​Fire។

    ឧទាហរណ៍ថ្មីៗជាច្រើនទៀតរួមមាន Marvel comics និង Marvel Cinematic Universe ដែលតួអង្គ Thor ទៅលេង Muspelheim ញឹកញាប់។ ជាឧទាហរណ៍ នៅក្នុងភាពយន្តឆ្នាំ 2017 Thor: Ragnarok Thor បានទៅលេង Muspelheim ដែលមានថ្ម និងកាចសាហាវ ដើម្បីចាប់យក Surtr ហើយនាំគាត់ទៅ Asgard ខ្លួនឯង ដែលជាកំហុសដែលនាំឱ្យ Surtr បំផ្លាញ Asgard ដោយដៃម្ខាង។

    នៅផ្នែកខាងមុខនៃហ្គេមវីដេអូ នៅក្នុងហ្គេម God of War ដែលអ្នកលេងត្រូវទៅ និងបញ្ចប់ Six Trials of Muspelheim។ នៅក្នុង Puzzle & ហ្គេមវីដេអូ Dragons អ្នកលេងត្រូវកម្ចាត់សត្វដូចជា Infernodragon Muspelheim និង Flamedragon Muspelheim។

    មានហ្គេម Fire Emblem Heroes ផងដែរ ដែលការប៉ះទង្គិចរវាងអាណាចក្រភ្លើង Muspell ហើយអាណាចក្រទឹកកក Niflheim គឺជាស្នូលនៃសៀវភៅទីពីរនៃហ្គេម។

    នៅក្នុងសេចក្តីសន្និដ្ឋាន

    Muspelheim គឺជាអាណាចក្រនៃភ្លើង។ វាជាកន្លែងដែលប្រើកំដៅរបស់វាទាំងពីរដើម្បីបង្កើតជីវិតនៅក្នុងសកលលោក ក៏ដូចជាដើម្បីពន្លត់វានៅពេលដែលជីវិតបានវង្វេងឆ្ងាយពីតុល្យភាពនៃភាពវឹកវរលោហធាតុ។

    ក្នុងន័យនេះ Muspelheim គ្រាន់តែដូចជាអាណាចក្រទឹកកក Niflheim តំណាងឱ្យកម្លាំងបឋមនៃវាលរហោស្ថានដែលប្រជាជន Norse គោរព និងភ័យខ្លាច។

    ទោះបីជា Muspelheim មិនត្រូវបានលើកឡើងជាញឹកញាប់នៅក្នុងទេវកថា និងរឿងព្រេងនិទាននៅក្រៅទេវកថានៃការបង្កើត Norse និង Ragnarok ក៏ដោយ ភ្លើង អាណាចក្រគឺតែងតែមានវត្តមាននៅក្នុងទេវកថាន័រស។

    Stephen Reese គឺជាអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមានជំនាញខាងនិមិត្តសញ្ញា និងទេវកថា។ គាត់បានសរសេរសៀវភៅជាច្រើនក្បាលលើប្រធានបទនេះ ហើយការងាររបស់គាត់ត្រូវបានបោះពុម្ពនៅក្នុងទស្សនាវដ្តី និងទស្សនាវដ្តីជុំវិញពិភពលោក។ កើត និងធំធាត់នៅទីក្រុងឡុងដ៍ ស្ទេផាន តែងតែមានស្នេហាចំពោះប្រវត្តិសាស្ត្រ។ កាលនៅក្មេង គាត់ចំណាយពេលរាប់ម៉ោងដើម្បីមើលអត្ថបទបុរាណ និងរុករកប្រាសាទចាស់ៗ។ នេះបាននាំឱ្យគាត់បន្តអាជីពក្នុងការស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ការចាប់អារម្មណ៍របស់ស្ទេផានជាមួយនឹងនិមិត្តសញ្ញា និងទេវកថាកើតចេញពីជំនឿរបស់គាត់ដែលថាពួកគេគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃវប្បធម៌របស់មនុស្ស។ គាត់ជឿថា តាមរយៈការយល់ដឹងពីទេវកថា និងរឿងព្រេងទាំងនេះ យើងអាចយល់កាន់តែច្បាស់អំពីខ្លួនយើង និងពិភពលោករបស់យើង។