Simbol Parsi Purba dikenali sebagai mistik dan megah, dilihat secara dominan dalam kitab litografi purba. Ini telah membawa warisan mereka ke zaman moden juga, semakin popular selama bertahun-tahun.

Parsi Purba terletak di Timur Tengah, meliputi kawasan besar yang telah berpecah kepada beberapa negara. Apabila kita menyebut Parsi hari ini, kita merujuk kepada Iran, yang merupakan jantung empayar Parsi.

Ibu kota Parsi dipanggil Persepolis, di mana tinggalan yang berpecah-belah menunjukkan betapa majunya tamadun Parsi. Orang Parsi purba menggunakan astronomi dan matematik geometri yang kompleks dan seni mereka tertumpu pada perwakilan bergaya bagi makhluk khayalan dan sebenar seperti singa, griffin, burung merak dan burung phoenix. Malah pada hari ini, simbol ini memberi inspirasi kepada imaginasi dan merupakan sebahagian daripada fabrik budaya global.

Dalam artikel ini, kita akan melihat beberapa simbol Parsi yang paling popular. Simbol-simbol ini kemudiannya dianggap sebagai tiang penting dalam sejarah Parsi purba dan beberapa daripadanya masih digunakan di Iran dan di seluruh dunia.

Faravahar

The Faravahar (juga dipanggil 'helang') ialah simbol purba Parsi yang paling terkenal, terdiri daripada cakera matahari bersayap dengan sosok lelaki duduk di tengahnya. Walaupun orang Parsi purba mencipta simbol ini, apa yang sebenarnya bermakna kepada mereka masih tidak diketahuihari ini.

Adalah dipercayai bahawa Faravahar mewakili prinsip Zarathustra ‘Fikiran Baik, Kata-kata Baik dan Perbuatan Baik ’. Zarathustra ialah seorang guru yang hebat serta ahli falsafah dan utusan kehidupan yang baik, kedamaian dan cinta abadi, yang dipercayai sebagai pengasas Zoroastrianisme .

Menurut Zarathustra, sosok lelaki yang duduk di Faravahar ialah seorang lelaki tua, yang dikatakan mewakili kebijaksanaan umur dan tiga bulu utama pada setiap sayap mewakili tiga simbol perbuatan baik. , perkataan yang baik dan fikiran yang baik . Cincin di tengah melambangkan sifat kekal jiwa atau keabadian alam semesta. Sebagai bulatan, ia tidak mempunyai permulaan atau penghujung.

Faravahar ialah simbol kerohanian Iran yang paling berkuasa, sering dipakai sebagai loket di kalangan orang Iran serta Kurd dan Zoroaster dan telah menjadi simbol budaya dan kebangsaan sekular.

Dewi Air bagi Parsi: Anahita

Sumber

Anahita ialah dewi Parsi Indo-Iran purba bagi semua air di Bumi. Dia juga dikenali dengan banyak nama lain seperti Lady of the Beasts, Dewi Kesuburan dan Dewi Tarian Suci. Dia memerintah bintang dan digambarkan dengan sayap, diiringi oleh dua singa yang kuat.

Anahita selalunya digambarkan sebagai seorang dara, memakai jubah emas dan tiara berlian. Namanya bermaksud ' yangyang tak bernoda’ . Dikaitkan dengan air, sungai dan tasik kelahiran, dia adalah dewi perang dan pelindung wanita. Dia mula dikaitkan dengan peperangan Parsi purba kerana askar akan berdoa kepadanya sebelum pertempuran untuk kelangsungan hidup mereka.

Di Parsi purba, Anahita sangat popular, muncul dalam banyak agama timur. Haiwan sucinya ialah burung merak dan burung merpati dan dia berkait rapat dengan kesuburan, kebijaksanaan dan penyembuhan. Terdapat dua tapak arkeologi di Iran yang dipercayai dikaitkan dengan Anahita, satu di Wilayah Kermanshah dan satu lagi di Bishapur.

Matahari dan Singa

Matahari dan Singa ialah simbol Parsi purba yang terdiri daripada dua imej: singa yang memegang pedang (atau seperti yang dikenali dalam bahasa Parsi: a shamshir ) dengan matahari di latar belakang. Ini adalah salah satu lambang utama Parsi dan dahulunya merupakan elemen penting dalam bendera negara sehingga Revolusi Iran pada tahun 1979. Matahari melambangkan penguasa syurga, manakala singa melambangkan keturunan raja serta diraja dan ketuhanan. Ia adalah motif terkenal yang telah digunakan sepanjang sejarah sejak zaman purba.

Simbol ini mula popular di Parsi pada abad ke-12 dan sejak itu ia mendapat kemasyhuran dan populariti. Ia mempunyai beberapa makna sejarah dan sebahagian besarnya berdasarkan konfigurasi astrologi dan astronomi. Semasa eraDinasti Safavid, ia menjadi simbol popular dengan singa dan matahari mewakili dua tonggak masyarakat iaitu agama Islam dan negara.

Semasa era Qajar, simbol Matahari dan Singa menjadi lambang negara. . Makna simbol berubah beberapa kali antara era ini dan revolusi 1979 tetapi ia kekal sebagai lambang rasmi Iran sehingga revolusi, apabila ia dikeluarkan daripada organisasi kerajaan dan ruang awam dan digantikan dengan lambang masa kini.

Huma: Burung Syurga

Patung seperti Griffin dari Persepolis, dianggap sebagai representasi burung Huma.

Huma ialah burung mitos legenda dari legenda dan dongeng Iran yang menjadi motif biasa dalam puisi Diwan dan Sufi.

Terdapat banyak legenda burung, tetapi apa yang biasa kepada semua ialah Huma tidak pernah terletak di atas tanah tetapi bulatan tinggi di atas Bumi sepanjang hayatnya. Ia sama sekali tidak kelihatan dan mustahil untuk dikesan oleh mata manusia. Burung itu mencari peluang untuk memberikan hadiah berharga kepada mereka yang ada di Bumi dan dalam beberapa legenda, ia dikatakan tidak mempunyai kaki, itulah sebabnya ia tidak pernah turun ke tanah. Badan Huma mempunyai ciri-ciri fizikal perempuan dan lelaki.

Huma sering disebut sebagai 'burung syurga' dalam puisi Uthmaniyyah dan melambangkan ketinggian yang tidak dapat dicapai. Dalam bahasa Parsi, 'huma' bermaksud ' burung yang hebat' dan dalam bahasa Arab, ‘hu’ bermaksud roh dan ‘mah’ bermaksud air. Pada zaman dahulu, dipercayai bahawa jika burung legenda ini duduk di atas kepala seseorang, itu adalah tanda bahawa orang itu akan menjadi raja.

Kadang-kadang, Huma digambarkan seperti burung Phoenix dan dikatakan memakan sendiri dalam api selepas beratus-ratus tahun, bangkit dari abunya sendiri. Menurut tradisi Sufi, menangkap burung itu adalah mustahil dan melampaui impian paling liar seseorang tetapi menangkap sekilas atau bayang Huma dikatakan membawa kebahagiaan kepada anda sepanjang hayat anda. Walaupun dipercayai bahawa Huma tidak boleh ditangkap hidup-hidup, sesiapa yang benar-benar membunuh burung itu ditakdirkan mati dalam masa 40 hari.

Burung Huma telah dipaparkan pada sepanduk dan bendera sejak sekian lama. Malah pada hari ini, akronim Farsi/Parsi untuk 'Iran National Airline' ialah HOMA dan lambang syarikat penerbangan nasional itu menggambarkan versi burung Huma yang digayakan.

Bote Jeghe

Boteh jeghe ialah reka bentuk berbentuk titisan air mata dengan hujung atas melengkung. Boteh ialah perkataan Parsi yang bermaksud semak atau tumbuhan.

Corak ini sangat popular dan digunakan di seluruh dunia sebagai corak tekstil untuk pakaian, karya seni dan permaidani. Ia biasanya dikenali sebagai corak paisley, dinamakan sempena bandar bernama Paisley di Scotland yang merupakan tempat pertama di mana boteh jeghe disalin.

Boteh jeghe dipercayai merupakan representasi bergaya bagi sebuahpokok cemara dan semburan bunga, yang merupakan simbol kehidupan dan keabadian dalam kepercayaan Zoroaster.

Shirdal

Shirdal ( 'Singa-Helang' ) ialah makhluk legenda, mitos, sangat popular dalam banyak novel dan filem fiksyen. Lebih dikenali sebagai griffin, makhluk ini mempunyai kaki belakang dan ekor singa, dan kepala, sayap dan kadangkala cakar helang.

Shirdal dianggap sebagai makhluk yang sangat agung dan berkuasa, sejak singa dianggap raja binatang dan helang raja burung. Simbolik kepimpinan, kuasa, keberanian dan kebijaksanaan, Shirdal telah muncul dalam seni purba Parsi sejak milenium ke-2 B.C. Ia juga merupakan motif biasa di wilayah Utara dan Barat Laut Iran semasa Zaman Besi dan muncul dalam seni Empayar Parsi Achaemenid, melambangkan kebijaksanaan Iran.

Shirdal secara tradisinya dikenali kerana menjaga emas dan harta karun. dan kemudian pada era zaman pertengahan, ia menjadi simbol perkahwinan monogami yang tidak menggalakkan perselingkuhan. Shirdal sangat setia kepada pasangan mereka dan jika salah seorang daripada mereka mati, Shirdal yang lain tidak akan berkahwin lagi. Shirdal dikatakan melindungi daripada sihir, fitnah dan kejahatan.

Dalam beberapa tempoh sejarah Parsi, Shirdal telah diperkenalkan sebagai burung Homa, simbol kemakmuran dan kebahagiaan. Ia juga telah digambarkan bersama pokok kehidupan ,sebagai pengawal yang melindungi daripada kuasa syaitan.

Simurg

Simurg (juga dieja sebagai Simurgh, Simour, Senvurv, Simorgh dan Simoorgh ) ialah makhluk terbang mitos dalam mitologi Parsi dengan sayap betina gergasi dan badan yang dilitupi sisik.

Burung ini dianggap sebagai abadi dan biasanya digambarkan dengan kepala dan bahagian depan anjing, cakar. seekor singa dan sayap dan ekor burung merak. Ia kadangkala digambarkan dengan wajah manusia. Dalam seni Iran, simurg digambarkan sebagai burung raksasa yang cukup besar untuk membawa ikan paus atau gajah. Ia adalah makhluk yang mempunyai sifat baik hati dan dipercayai betina.

Simurg dianggap sebagai tokoh penjaga dengan kuasa penyembuhan dan keupayaan untuk menyucikan air dan tanah serta memberikan kesuburan. Ia ditemui dalam semua zaman seni dan kesusasteraan Parsi dan kadangkala disamakan dengan burung mitologi lain yang serupa seperti burung phoenix, Huma Parsi atau Anqa Arab.

Sering disebut dalam kesusasteraan Parsi moden dan klasik, Simurg ialah digunakan dalam agama sufi sebagai metafora kepada Tuhan. Ia muncul dalam banyak kisah penciptaan purba dan menurut legenda Parsi, ia adalah makhluk yang sangat tua yang telah menyaksikan kemusnahan dunia tiga kali.

Simurg masih digunakan pada bendera kumpulan etnik Iran dipanggil orang Tat dan boleh dilihat padabahagian belakang syiling 500 rial Iran.

Gunung Damavand

Gunung Damavand ialah gunung berapi strato aktif, puncak gunung tertinggi di Iran, dan gunung berapi tertinggi di seluruh Asia. Damavand adalah penting dalam mitologi dan cerita rakyat Parsi dan dikatakan mempunyai kuasa ajaib kerana banyak mata air panasnya yang dipercayai dapat merawat luka dan penyakit kulit kronik.

Gunung Damavand masih digambarkan di belakang wang kertas 10,000 rial Iran dan merupakan simbolik penentangan Parsi terhadap despotisme daripada pemerintahan asing. Pada ketinggian 5,610 meter, ia dianggap sebagai penghormatan bagi mana-mana warga Iran yang mendakinya untuk sampai ke puncak gunung legenda ini.

Terdapat banyak legenda dan cerita tempatan yang mengaitkan beberapa kuasa ajaib kepada Gunung Damavand. Ia adalah gunung paling suci di Iran dan telah menjadi sumber inspirasi bagi ramai penyair Parsi dan penulis sepanjang sejarah. Malah pada hari ini, gunung ini dikenali sebagai ibu kepada mitos Parsi.

Ringkasnya

Terdapat banyak simbol Parsi lain, ada yang lebih kabur daripada yang lain, semuanya cantik dan bermakna. Senarai di atas menampilkan beberapa simbol yang paling terkenal dan paling berpengaruh, seperti corak paisley atau shirdal mitos, yang telah muncul dalam kehidupan dan fiksyen moden. Untuk mengetahui lebih lanjut tentang simbol Parsi, lihat artikel kami tentang Farvahar , simurg, dan the paisleycorak .