De Japanse drakenmythen zijn zowel sterk geïnspireerd door Chinese en Hindoeïstische drakenmythen, als zeer uniek. We kunnen wel stellen dat de Japanse mythologie een van de meest diverse verzamelingen drakentypes, variaties, mythen, betekenissen en nuances heeft.

Overwegende dat in de meeste andere culturen Worden draken gezien als ofwel altijd kwaadaardige wezens die door de held moeten worden gedood ofwel altijd welwillende en wijze geesten, in de Japanse mythologie zijn draken complexer en vertonen ze vaak kenmerken van zowel goed als kwaad.

Laten we eens nader kijken naar Japanse draken en waarom ze zo populair zijn.

Soorten Japanse draken

De draken uit de Japanse mythen zijn machtige wezens die water en regen beheersen, en men gelooft dat ze in waterlichamen leven, zoals rivieren of meren. De twee belangrijkste soorten Japanse draken zijn:

1. Japanse Waterdraak - Dit type draak lijkt op de Chinese draak en komt voor in waterbronnen. De waterdraak, Mizuchi genaamd, is lang en slangachtig, en wordt verondersteld een watergodheid te zijn geweest.
2. Japanse luchtdraak - deze draken zouden in de wolken of in de hemel leven, en hadden geen speciale band met water.

Chinese vs. Japanse draken

We kunnen niet over Japanse draken praten voordat we eerst de invloed van Chinees en Koreaanse draken en mythen op de Japanse cultuur. De verschillende woorden voor draak in het Japans worden geschreven met Chinese kanji-letters.

Veel van de draken in de Japanse mythologie lijken qua uiterlijk en betekenis op de klassieke Chinese Longdraken.

• Ze worden gezien als welwillende watergeesten die in de zee of rivieren leven.
• Men gelooft dat ze geluk brengen en macht, kracht en gezag symboliseren.
• Fysiek hebben ze langwerpige slangenlichamen met twee of vier korte poten of helemaal geen poten.
• Als ze vleugels hebben, zijn ze klein en vleermuisachtig, net als die van hun Chinese tegenhanger.

Een van de weinige fysieke verschillen tussen Chinese en Japanse draken is dat Chinese draken vier of vijf klauwen aan hun poten hebben. Draken met vijf klauwen worden gezien als krachtiger en vorstelijker, terwijl in de Japanse mythologie de meeste draken slechts drie klauwen aan hun poten hebben.

China en Japan delen zelfs veel specifieke drakenmythen en -figuren. De astrologische Vier Symbolen zijn een goed voorbeeld:

• The Azure Dragon - Seiryū in Japan en Qinglong in China
• De Witte Tijger draak - Byakko in Japan en Baihu in China
• De Vermiljoenvogeldraak - Suzaku in Japan en Zhuque in China
• De Zwarte Schildpad draak - Gembu in Japan en Xuanwu in China.

De vier drakenkoningen van de oost-, zuid-, west- en noordzee zijn een ander raakpunt tussen de twee culturen, die in beide culturen bestaan.

Niet alle Japanse Long-achtige draken zijn echter rechtstreeks ontleend aan Chinese mythen. De meeste andere Japanse draken hebben hun eigen mythen en karakters, ook al is hun visuele verschijning en algemene betekenis geïnspireerd op Chinese legenden.

Hindoe-Japanse Draken

Een andere grote invloed op de Japanse drakenmythologie komt van de Hindoeïstische Nāga-mythen, hoewel deze in Japan zijn aangekomen via het boeddhisme, dat zelf ook sterk geïnspireerd was door de Hindoeïstische Nāga-draken.

De Nāga (of meervoud Nāgi) waren anders dan wat mensen in het westen gewoonlijk associëren met draken, maar worden toch als zodanig gerekend. Deze bizarre wezens hadden meestal half menselijke en half slangenlichamen met lange staarten. Ze konden ook vaak wisselen tussen volledig menselijke of volledig slangenvormen en hadden meerdere opengekapte cobrahoofden, soms naast hun menselijke hoofden.

Van de Japanse Nāgi werd ook geloofd dat zij de eb en vloed van de zee konden beheersen door middel van de "getijdenjuwelen" die zij in hun onderwaterkastelen hadden. In het hindoeïsme zijn de Nāgi typisch welwillende of moreel neutrale in zee wonende en half goddelijke wezens met machtige en rijke onderwaterbeschavingen.

In de Japanse mythologie zijn de Nāga echter een beetje anders.

Daar worden deze mythische wezens vereerd als regengoden, vergelijkbaar met de verering van Lung-draken in de Chinese mythologie. De Nāgi worden ook gezien als beschermers van het boeddhisme en de onderwaterpaleizen waarin zij leven zijn meer geïnspireerd op de paleizen van Chinese draken dan op die van de oorspronkelijke hindoeïstische Nāgi.

De reden daarvoor is eenvoudig:

Hoewel de Nāga-mythen hun oorsprong vinden in het hindoeïsme, kwamen ze naar Japan via het Chinese boeddhisme, dus de Nāga en Lung drakenmythen zijn met elkaar verweven in Japan... .

Klassieke Japanse Draken

Wat de Japanse drakenmythen echt uniek maakt, zijn echter de vele inheemse drakenmythen in de Japanse cultuur. Toen de hindoeïstische Nāga en Chinese Lung drakenmythen eenmaal populair werden in Japan, werden er al snel vele andere mythen bij verzonnen, en daarin zijn de Japanse creativiteit, cultuur en unieke moraal goed zichtbaar.

Het belangrijkste unieke kenmerk van veel van de inheemse Japanse drakenmythen is de "menselijkheid" Terwijl ze in de meeste andere mythologieën ofwel kwade monsters ofwel welwillende geesten zijn, zijn draken in Japan veel menselijker en vertonen ze vaak menselijke emoties en ervaringen.

Populaire Japanse Draken

In Japanse mythen worden draken vaak verliefd, rouwen om verliezen, ervaren verdriet en spijt, en zoeken verlossing of vergelding. Hier zijn enkele van de meest populaire Japanse draken.

• Ryūjin is een van de belangrijkste van alle Japanse draken, omdat hij de godheid van de zee was. Hij vertegenwoordigde de kracht van de oceaan en was een beschermheer van Japan. Aangezien de zee en zeevruchten belangrijk zijn voor het Japanse levensonderhoud, speelt Ryūjin een belangrijke rol in de Japanse cultuur en geschiedenis. In feite wordt hij beschouwd als een van de voorvaderen van de Japanse keizerlijke dynastie.
• Kiyohime, ook bekend als de Zuiverheidsprinses was een theehuis serveerster die verliefd werd op een boeddhistische priester. Maar nadat de priester haar liefde afwees, begon Kiyohime magie te studeren, veranderde zichzelf in een draak en doodde hem.
• Yamata no Orochi is een mythische monsterachtige Japanse draak met acht koppen en staarten. Hij werd gedood door Susano-o om Kushinada-Hime te redden en haar als zijn bruid te winnen.
• In een andere mythe, de visser Urashima Tarō redde een schildpad uit de zee, maar het dier nam de visser mee naar het onderwater drakenpaleis Ryūgū-jō. Daar veranderde de schildpad in de aantrekkelijke dochter van de god van de oceaandraak, Ryūjin.
• Benten , de boeddhistische beschermgodin van literatuur, rijkdom en muziek, trouwde met een drakenkoning om te voorkomen dat hij het land zou verwoesten. Haar mededogen en liefde veranderden de drakenkoning, en hij stopte met het terroriseren van het land.
• De O Goncho was een witte Japanse draak, die leefde in een diepe plas water. Elke vijftig jaar veranderde de O Goncho in een gouden vogel. Zijn kreet was een teken dat er hongersnood en verwoesting over het land zou komen. Deze drakenmythe doet denken aan het verhaal van de feniks .

Deze en vele andere gehumaniseerd drakenmythen bestaan in de Japanse mythologie naast de meer standaard voorstellingen van draken als welwillende geesten of machtige monsters.

Japanse draak feiten

Ze worden ryū of tatsu genoemd.

Ryujin verwijst naar de drakenkoning en heer van de slangen in de Japanse mythologie.

Ze worden meestal afgebeeld als levend in het water, de zee of in de wolken.

Hij heeft er maar 3, terwijl Chinese draken er 4 of 5 hebben. Dit is het belangrijkste verschil tussen Chinese en Japanse draken.

Er zijn afbeeldingen van zowel goede als kwade draken in de Japanse mythologie. De Chinese invloed resulteerde in een positievere voorstelling van draken als goedaardige en heilzame wezens.

Inpakken

De Japanse mythologie is rijk aan verhalen waarin draken een centrale rol spelen. Soms afgebeeld als mensachtig en vaak vermengend met mensen, zijn Japanse draken unieke en intrigerende personages die populair blijven.