Ouroboros jest bardzo rozpoznawalnym symbolem, przedstawiającym węża lub smoka konsumującego swój własny ogon, tworząc w ten sposób krąg ... Jednak skąd wziął się ten dziwny symbol i co on reprezentuje?

Ouroboros - egipskie pochodzenie

Wariacje Ouroboros można zobaczyć w różnych kulturach i kontekstach, ale symbol ten jest związany z Egiptem. Najstarsze przedstawienie Ouroboros zostało znalezione w grobowcu Tutanchamona, przedstawione w Enigmatyczna księga Netherworld, Tekst pogrzebowy odkryty w grobowcu. Wizerunek Ouroborosa jest przedstawiony w tekście dwukrotnie: raz na czele i ponownie u stóp postaci, którą uważa się za Ra-Osirisa. Egipcjanie wierzyli, że wizerunek Ouroborosa obejmujący Ra-Osirisa był symbolem początku i końca czasu.

Okrągły wizerunek Ouroborosa w obrębie ikonografii egipskiej jest odzwierciedleniem wiary w chaos, który ogarnia świat oraz porządek i odnowę, które z chaosu wypływają.

Ouroboros - wyobrażenia w innych kulturach i kontekstach

Ouroboros ostatecznie wyślizgnął się (pun intended) z kultury egipskiej do świata Greków, gdzie nadano mu nowe interpretacje.

1- Gnostycki pogląd na Ouroborosa

W gnostycyzmie, starożytnej sekcie religijnej, która kwestionowała wiarę w to, że życzliwy Bóg stworzył świat, Ouroboros nabrał nowego znaczenia, gdzie był postrzegany jako symbol nieskończonego cyklu śmierci i odrodzenia. Był również uważany za symbol płodności, jako że ogon Ouroborosa był interpretowany jako fallus, a usta jako łono, które otrzymuje nasienie.

Jeszcze inna gnostycka interpretacja Ouroborosa widzi go jako symbolizującego punkty demarkacyjne między Ziemią a Niebem, podczas gdy inni gnostycy widzieli w nim reprezentację diabła, który stworzył ten świat i nie pozwala nikomu z niego uciec.

Gnostycy również widzieli w skrajnych końcach Ouroborosa symbol dwóch odrębnych części człowieka: duchowej i ziemskiej, a ponieważ Ouroboros zamyka się w sobie, był traktowany jako emblemat zjednoczenia tych dwóch różnych aspektów nas samych.

2- Hermetyzm reinterpretuje Ouroboros

W greckiej szkole myślenia, hermetyzmie, Ouroboros jest przyjmowany jako odzwierciedlenie cyklicznej natury śmierci i odrodzenia, zniszczenia i tworzenia, przemiany, co ilustruje artykuł Hermetyzm i cykle kosmiczne , który stanowi:

"Jako symboliczną ilustrację tego punktu przejścia można użyć przykładu Ouroborosa, węża połykającego własny ogon, którego paszcza jest jednocześnie miejscem zniszczenia i źródłem generacji. Dzieje się tak dlatego, że akt jedzenia/trawienia jest zarówno destrukcyjny, jak i generatywny w zależności od przyjętej perspektywy.W tym przypadku wąż zjada własny ogon (zniszczenie) i odrastaod niego (pokolenia) w niekończącym się cyklu"

3- Alchemia i Ouroboros

Ouroboros został zaadoptowany przez Alchemików, których głównym celem była przemiana metali nieszlachetnych w drogocenne złoto. Ich obsesja wykraczała jednak poza sferę materialną i sięgała do sfery duchowej. Alchemicy wierzą w transmutację duszy.

Co to ma wspólnego z Ouroborosem?

Podobnie jak koło, które pochłania samo siebie, Ouroboros był wielkim symbolem wiary alchemików w niekończący się cykl śmierci i odrodzenia. Koło, z którego alchemicy chcieli się uwolnić.

4- Ouroboros w myśli indyjskiej

Przechodząc od Grecji, nad do Indii widzimy jak, w ramach hinduizmu, jest wzmianka o wężu, który może być postrzegany do interpretacji jako Ouroboros. artykuł Rozwój Kanonu Wedyjskiego i jego szkół: Środowisko społeczne i polityczne wspomina o rytuałach wedyjskich w ramach niektórych sekt hinduizmu, które są postrzegane jako analogiczne do węża konsumującego własny ogon. W artykule czytamy:

"Wskazują na zamkniętą formę rytuału, który postrzegany jest jako zamknięte koło, wąż gryzący własny ogon...".

Również koncepcja węża zamykającego się na własnym ogonie jest widoczna w Joga-Kundalini Upaniszada symbolizująca energię Kundalini, która siedzi, jak zwinięty wąż, u podstawy kręgosłupa. Energia Kundalini leży uśpiona u podstawy kręgosłupa, zwinięta i czekająca na przebudzenie. Kiedy energia zostaje pobudzona, odwija się i rozciąga wzdłuż kręgosłupa.

5- Chrześcijański pogląd na Ouroboros

W ramach Chrześcijaństwo Wąż, który skusił Ewę, jest brany za szatana, a więc węże są synonimem diabła. Niektórzy widzą w Ouroborosie symbol fałszywych kłamstw rozsiewanych przez diabła, a także reprezentację nadchodzącego Antychrysta.

Jednak niektórzy chrześcijanie nadają Ouroborosowi mniej złowrogą interpretację, wolą widzieć w nim symbol nowego życia. Tak jak wąż zrzuca skórę, tak i my pozbywamy się naszych starych jaźni i stajemy się odnowieni dzięki zmartwychwstaniu Jezusa.

Ouroboros w czasach współczesnych

W czasach współczesnych Ouroboros został ponownie zinterpretowany jako symbol nieskończoności. Koncepcja ta została zilustrowana w XX wieku przez artystów poprzez wyobrażenie niekończących się schodów, Paski Mobiusa , a także efekt Droste'a, w malarstwie lub fotografii, w którym obraz rekurencyjnie powiela się.

Wracając do czasów wiktoriańskich, biżuteria Ouroboros była noszona w czasie żałoby, ponieważ okrągły styl symbolu mógł być postrzegany jako reprezentujący wieczną miłość między tymi, którzy odeszli i tymi, którzy pozostali.

W czasach współczesnych nosi się go w formie bransoletek, pierścieni i wisiorków. Staje się również popularną opcją tatuażu, ponieważ Ouroboros przypomina o cyklicznej naturze życia i o tym, że wszystko jest w ciągłym ruchu tworzenia, niszczenia i odtwarzania. Przypomina, że wszystkie rzeczy są połączone i zatoczą pełny krąg. Możemy cierpieć, ale radość wkrótce nadejdzie. Możemynie udaje się, ale sukces jest na dobrej drodze.

FAQs

Ouroboros wywodzi się ze starożytnego Egiptu, a następnie trafił do Grecji. Był związany z różnymi filozofiami i religiami, w tym gnostycyzmem, hermetyzmem, alchemią, chrześcijaństwem i Hinduizm , by wymienić tylko kilka.

Symbol ouroborosa nie przedstawia bóstwa, jest to po prostu reprezentacja różnych koncepcji, w tym nieskończoności, cyklu śmierci i odrodzenia, zniszczenia i regeneracji, i tak dalej.

Ten obraz jest symboliczny, ponieważ reprezentuje cykliczne koncepcje, takie jak życie, śmierć i odrodzenie, wieczne odnawianie, nieskończoność i koncepcję karmy - co się kręci, to się kręci.

Podczas gdy węże w wielu kulturach kojarzą się negatywnie, symbol ouroborosa ma pozytywne konotacje. Nie jest to zły symbol i jest interpretowany pozytywnie.

Ouroboros wywodzi się ze starożytnej ikonografii egipskiej.

Choć może się to wydawać koszmarnym scenariuszem, węże czasem zjadają własne ogony. Robią to niekiedy jako sposób na radzenie sobie ze stresorami, głodem, hipermetabolizmem czy termoregulacją.

//www.youtube.com/watch?v=owNp6J0d45A

W mitologii norweskiej, Jormungandr Jormungandr nie zjadał jednak swojego ogona, lecz po prostu go trzymał. Jak głosi mit, kiedy puści ogon, wtedy Ragnarok Jest prawdopodobne, że Norwedzy byli pod wpływem greckiego obrazu ouroborosa.

Podsumowując "Ouroboros

Ouroboros był postrzegany przez starożytnych Egipcjan jako sposób na wskazanie nieskończoności, która to idea została przeniesiona do Greków. Jednak Grecy widzieli w nim odbicie wiecznego cyklu śmierci i odrodzenia, od którego chcieli się uwolnić alchemicy. Od momentu pojawienia się, Ouroboros zyskał różne interpretacje, w tym nowoczesne interpretacje oznaczające, żesymbol reprezentuje Antychrysta, wieczną miłość między dwojgiem ludzi i nieskończoność.