طبق اساطیر ولز، آرون فرمانروای قلمرو Annwn یا جهان دیگر است - محل استراحت بت‌های متوفی. آرون به عنوان یک نگهبان مسئول قلمرو خود، عادل و منصف است، به وعده هایی که می دهد احترام می گذارد، اما هیچ سرکشی را تحمل نمی کند. آراون نمایانگر افتخار، وظیفه، جنگ، انتقام، مرگ، سنت، وحشت و شکار است.

به عنوان پادشاه آنون، بهشت ​​صلح و فراوانی، آراون به عنوان فضیلت‌دهنده، تأمین‌کننده و نیز شناخته می‌شد. نگهبان ارواح گمشده با این حال، از آنجایی که آراون با مرگ مرتبط بود، اغلب از او می ترسیدند و آن را شیطانی می دانستند.

آراون در فولکلور ولز

برخی از محققان معتقدند که نام آراون ممکن است منشأ کتاب مقدسی داشته باشد. تصور می شود که از نام عبری هارون که برادر موسی بود، نشات گرفته است. هارون را می توان به عنوان تعالی ترجمه کرد.

دیگران آراون را با خدای دیگر گالی - Cernunnos مرتبط می‌دانند، زیرا هر دو ارتباط نزدیکی با شکار دارند. نظریه دیگری ادعا می کند که آراون همتای ولزی خدای سلتی Arubianus است زیرا نام آنها کاملاً شبیه است.

نقش آرون در Mabinogion

Arawn نقش مهمی در شاخه اول و چهارم ایفا می کند. Mabinogion - مجموعه ای از افسانه های ولزی متشکل از دوازده داستان. در شعبه اول، آرون با ارباب دایفد، پیویل مواجه می شود.

پویل به اشتباه خود را در قلمرو آنون یافت. او سگ های شکاری خود را برای تعقیب یک قرار داده بودگوزن گوزن، اما به محض اینکه به یک خلوت در جنگل رسید، دسته متفاوتی از سگ های شکاری را پیدا کرد که از لاشه گوزن تغذیه می کردند. این سگ های شکاری ظاهری عجیب داشتند. آنها فوق العاده سفید با گوش های قرمز روشن بودند. حتی با وجود اینکه پویل تشخیص داد که سگ‌های شکاری متعلق به جهان دیگر هستند، آنها را تعقیب کرد تا سگ‌هایش سیر شوند.

سپس مردی با شنل خاکستری سوار بر اسب خاکستری به پیویل نزدیک شد. معلوم شد که مرد آرون، فرمانروای جهان دیگر است، که به پویل گفت که باید به خاطر بی ادبی بزرگی که مرتکب شده بود مجازات شود. Pwyll سرنوشت خود را پذیرفت و موافقت کرد که مکان های خود را با آرون معامله کند و به مدت یک سال و یک روز فرم های یکدیگر را بگیرند. پیویل همچنین موافقت کرد که با بزرگ‌ترین دشمن آراون، هاگدان، که می‌خواست پادشاهی خود را با قلمرو آراون ادغام کند و بر کل جهان دیگر حکومت کند، بجنگد.

برای جلوگیری از بی ادبی دیگر، پویل به همسر زیبای آرون احترام گذاشت. با وجود اینکه هر شب در یک تخت می خوابیدند، او حاضر نشد از او سوء استفاده کند. پس از گذشت یک سال، Pwyll و Hagdan در مبارزه با یکدیگر روبرو شدند. با یک ضربه محکم، پیویل هاگدان را به شدت مجروح کرد اما از کشتن او خودداری کرد. در عوض، او از پیروان خود خواست تا به آراون بپیوندند و با این عمل، دو پادشاهی آنون متحد شدند.

پویل به آراون احترام گذاشت و هر دو در این دوره عفیف ماندند. آنها دوستان واقعی شدند و هدایایی از جملهسگ‌های شکاری، اسب‌ها، شاهین‌ها و سایر گنجینه‌ها.

پس از مرگ Pwyll، دوستی بین Arawn و پسر Pwyll، Pryderi ادامه یافت. این رابطه در شعبه چهارم Mabinogi توضیح داده شده است، جایی که ارباب جدید Dyfed، Pryderi، هدایای زیادی از Arawn دریافت کرد، از جمله خوک های جادویی از Annwn. حیله‌گر و شعبده‌باز Gwydion fab Don از Gwynned این خوک‌ها را دزدید و باعث شد پرایدری به سرزمین Gwydion حمله کند. اختلاف منجر به جنگ شد و پرایدری موفق شد حیله گر را در نبرد تکی بکشد.

آراون در نبرد درختان

شعری به نام Cad Goddeu، وجود دارد. یا نبرد درختان، در کتاب تالیسین، که داستان آراون و آماتئون را بیان می کند. طبق این شعر، آماتئون یک سگ شکاری، یک جفتک و یک لپنگ را از قلمرو آنون دزدید.

آراون شروع به تعقیب آماتئون کرد تا او را به خاطر جنایاتش مجازات کند. خدای خشمگین انواع هیولاها را احضار کرد و آنها را با جادو تقویت کرد و نبرد درختان آغاز شد.

آماتئون نیز کمک خواست – برادرش گویدیون. گویدیون از جادوی خود نیز استفاده کرد و از درختان بزرگ خواست تا از آنها در برابر آراون محافظت کنند. نبرد با شکست آراون به پایان رسید.

Hounds of Annwn

طبق فولکلور و اسطوره ولز، Hounds of Annwn یا Cwn Annwn ، سگ‌های شبح‌زی از دنیای دیگری که متعلق به آرون بود. در اوایل بهار، زمستان و پاییز،آنها به شکار وحشی می‌رفتند، در آسمان شب سوار می‌شدند و ارواح و خلافکاران را شکار می‌کردند.

غرغر آنها یادآور غازهای وحشی مهاجر بود، با صدای بلند از دور، اما با نزدیک‌تر شدن ساکت‌تر می‌شدند. اعتقاد بر این بود که زوزه آنها فال مرگ است، و ارواح سرگردان را جمع می کند که سپس به آنون - محل استراحت نهایی آنها برده می شود.

بعدها، مسیحیان این موجودات افسانه ای را سگ های جهنم نامیدند و فکر کردند که آنها متعلق به خود شیطان بود. با این حال، بر اساس فولکلور ولز، آنون جهنم نبود، بلکه مکان جوانی و سعادت ابدی بود.

تفسیر نمادین آراون

در اساطیر سلتی ، آراون به عنوان ارباب دنیای زیرین و مرگ به تصویر کشیده شده است. او علاوه بر فرمانروایی بر قلمرو مردگان، به عنوان خدای انتقام، جنگ و وحشت نیز شناخته می شود. شخصیت او بیشتر در هاله ای از رمز و راز است. در بسیاری از داستان ها، او به عنوان یک چهره مبهم ظاهر می شود که لباس خاکستری پوشیده و سوار بر اسب خاکستری خود است.

بیایید برخی از این معانی نمادین را بشکنیم: ، جنگ، انتقام و افتخار

به عنوان ارباب مردگان و رهبر جنگ قلمرو خود، آراون در Annwn - دنیای زیرین یا پس از مرگ زندگی می کند. آنون آخرین آرامگاه مردگان است، جایی که غذا فراوان است و جوانی بی پایان است. مسئولیت پادشاهی خود و حفظ قوانین مردگان، آرون را به خدایی عادل تبدیل کرداما تا حدودی انتقام جویانه او نمی‌توانست نافرمانی را تحمل کند و عدالت را با مشت آهنین اجرا کرد.

همانطور که از داستان Mabinogion می‌توان دید، او Pwyll را به خاطر نافرمانی‌اش و زیر پا گذاشتن قانون مجازات می‌کند. با این حال، او کلام خود را مقدس می داند و در پایان، به قولی که به Pwyll داده احترام می گذارد.

• Arawn به عنوان خدای مرگ و وحشت

آراون، فرمانروای عالم اموات، به ندرت به دنیای زندگان می رسد. از آنجایی که او نمی تواند وارد زمین فانی ها شود، سگ های شکاری خود را به آنجا می فرستد که زوزه آنها باعث مرگ و وحشت می شود. در اوایل بهار، پاییز و زمستان، این سگ های شکاری سفید شبح مانند با گوش های قرمز به شکار ارواح سرگردان می روند. آن‌ها همچنین کسانی را که سعی می‌کنند به سرزمین خورشید فرار کنند، می‌گیرند و آنها را به آنون هدایت می‌کنند.

بنابراین، آراون نماینده قانون طبیعی مرگ و این مفهوم است که همه چیز باید پایان یابد، از جمله زندگی. 3>

• آراون به عنوان خدای سحر و جادو و نیرنگ

آراون به عنوان شخصیتی شناخته می شود که عدالت را قدردانی می کند و عمل خلاف را مجازات می کند. از طرفی می‌توانیم او را به استاد جادو و نیرنگ هم تعبیر کنیم. بسیاری از افسانه ها و داستان ها بر این طبیعت خاکستری و بازیگوشی خدا تأکید می کنند.

در شعبه اول Mabinogion، آرون پیویل را به خاطر اشتباهش مجازات می کند و آنها جای خود را عوض می کنند. به این ترتیب او عدالت را اجرا می کند، اما در عین حال از Pwyll در قالب استفاده می کندآرون، برای مبارزه با دشمن دیرینه خود. او موفق می شود از مسئولیت خود طفره برود و شخص دیگری را وادار می کند تا کاری را که در ابتدا به او سپرده شده بود تکمیل کند.

طبق برخی داستان ها، آرون یک دیگ جادویی نیز داشت که فقط می توانست مرده ها را زنده کند، جوان کند و غذا را بجوشاند. برای شجاعان.

حیوانات مقدس آراون

طبق اساطیر ولز، آراون بیشتر با سگ های سگ و خوک مرتبط است. همانطور که دیدیم، سگ های آرون یا به اصطلاح The Hounds of Annwn نشان دهنده مرگ، راهنمایی، وفاداری و شکار هستند .

Arawn خوک های جادویی را به عنوان هدیه برای پسر Pwyll می فرستد. طبق سنت سلتی، خوک ها نشان دهنده فراوانی، شجاعت و باروری هستند.

فصول آرون

آراون و سگ های شکاری او بیشتر در فصول پاییز و زمستان فعال هستند. . در طول پاییز، برگ ها تغییر رنگ داده و می ریزند. این فرآیند نماد تغییر است. همچنین یک مالیخولیا را به همراه دارد زیرا می دانیم که تغییری که نشان می دهد به معنای زمستان طولانی و سرد است. اگر پاییز نمایانگر بلوغ انسان ماست، زمستان نماد پایان، پیری و مرگ است .

رنگ های مقدس آرون

رنگ های مقدس آرون قرمز، سیاه، سفید، و خاکستری در فولکلور سلتیک، رنگ قرمز بیشتر با مرگ و زندگی پس از مرگ مرتبط بود و اغلب به عنوان نشانه بدشانسی در نظر گرفته می شد.

به طور مشابه، رنگ های سفید، سیاه و سفید ، و خاکستری معمولا ترکیب می شودنشان دهنده چیزی بد و همچنین تاریکی، خطر و دنیای زیرین است.

روز مقدس آرون

به عنوان نگهبان مردگان، آرون وظیفه دارد تا بر قلمرو خود نظارت کند و از فرار ارواح جلوگیری کند. . تنها استثنا شب سمحین است. زمانی که دروازه جهان دیگر باز و باز می شود. در این مدت، تمام ارواح مردگان و همچنین موجودات ماوراء طبیعی اجازه ورود به دنیای زندگان را دارند. بنابراین، Samhain معادل سلتیک هالووین غربی است و کسانی را که درگذشته اند جشن می گیرد.

To Wrap Up

Arawn خدای قدرتمند جنگ، انتقام و شکار وحشی است. او شخصیتی شرور نبود، بلکه تنها نگهبان وظیفه‌شناس پادشاهی خود بود، و روح مردگان را در امان نگه می‌داشت و در عین حال تعادل زندگی را حفظ می‌کرد.