Een christelijk huwelijk is een oude traditie die de nadruk legt op monogamie, de verbintenis van één man met één vrouw voor het leven. Het eert ook de aanwezigheid van Christus als middelpunt, en wordt verondersteld de vereniging van Christus met zijn bruid, de Kerk, te vertegenwoordigen.

Van bruiloften onder het christelijk geloof wordt verwacht dat deze overtuigingen tijdens de ceremonie worden belichaamd. Van de muziek tot de preek van de ceremoniemeester en de geloften van het bruidspaar zelf, alles in de bruiloft moet Christus centraal stellen. Deze strikte naleving van het geloof kan zich soms uitstrekken tot de kleding van het bruidspaar en hun gasten, de details en accessoires die tijdens de ceremonie worden gebruikt, en zelfshoe de receptie achteraf zal verlopen.

De moderne tijd heeft scheiding en echtscheiding toegestaan wanneer de omstandigheden daarom vragen, en dit is in bepaalde landen zelfs door de kerk toegestaan. Christelijke huwelijken worden echter eerder als een heilig verbond dan als een burgerlijke overeenkomst beschouwd, zodat veel christenen geloven dat de tijdens het huwelijk afgelegde geloften nooit echt verbroken kunnen worden, en dat het paar in de ogen van God getrouwd blijft, zelfs nadat het huwelijk is gesloten.gescheiden door de wet.

Betekenissen en symbolen in christelijke huwelijkstradities

Een christelijk huwelijk is rijk aan tradities en symboliek, en bruidsparen zijn verplicht deze te volgen om te worden aanvaard in de kerk van hun voorkeur. Elke stap en de voorwerpen die in deze stappen worden gebruikt hebben allemaal een betekenis die verband houdt met de praktijk van het christelijk geloof.

• Faith Ondanks de kennis van de beproevingen en uitdagingen die hun toekomst te wachten staan, gaan zij voort met het geloof dat zij met Christus in het middelpunt alles kunnen overwinnen.

• Eenheid komt tot uiting in verschillende gelegenheden tijdens het huwelijk, zoals de ringen die door het paar worden uitgewisseld, de sluier waarmee zij beiden worden bedekt, en de gelofte "tot de dood ons scheidt" die zij hardop moeten uitspreken in het bijzijn van hun getuigen.

• Steun van de Gemeenschap De aanwezigheid van de getuigen bezegelt de huwelijksgeloften en wordt geacht het paar bij te staan in de harde wind die hen uit elkaar dreigt te drijven.

Huwelijks tradities in het christelijk geloof

Als een diep historische ceremonie zijn er veel rituelen en tradities die verplicht zijn voor het paar voordat ze mogen trouwen. Daarom nemen de meeste christelijke huwelijken maanden of zelfs jaren in beslag om voor te bereiden.

1- Voorhuwelijkse begeleiding

Van een christelijk huwelijk wordt verwacht dat het een levenslange verbintenis is die niet alleen het paar samenbindt, maar ook hun families samenbindt. Daarom moet het paar vóór het huwelijk voorhuwelijkse hulp krijgen van hun priester of pastoor, om er zeker van te zijn dat zij er klaar voor zijn en de verantwoordelijkheden die zij op zich nemen volledig begrijpen.

De voorhuwelijkse begeleiding kan ook een manier zijn om onopgeloste psychologische, mentale, emotionele en spirituele problemen aan te pakken, zowel tussen het paar als tussen de individuen, omdat deze uiteindelijk aan de oppervlakte kunnen komen en hun verbintenis kunnen beïnvloeden.

2- Trouwjurken

Hoewel de jurken traditioneel wit waren, staan sommige kerken de laatste jaren toe dat bruiden gekleurde trouwjurken dragen.

Het gebruik van een wit trouwjurk werd populair nadat koningin Victoria wit droeg op haar bruiloft, waardoor zij een van de eerste vrouwen was die wit koos voor hun bruiloft. Maar wit betekent ook de onschuld en zuiverheid van de bruid, en het geluk en feest van hun vrienden en familieleden.

De kleur wit staat voor de christenen ook voor heiligheid, en de witte jurk is dus bedoeld om de aanwezigheid van Christus in het huwelijk en de heiligheid van de Kerk te belichamen.

3- Trouwsluier

Het voorhangsel staat ook voor de zuiverheid van de bruid en de heiligheid van het huwelijk en de kerk. Het staat echter ook symbool voor het offer dat Christus bracht toen hij stierf aan het kruis. De Bijbel verhaalt dat toen Jezus stierf, het voorhangsel dat in de tempel hing in tweeën werd gespleten, waardoor de barrière tussen de kerk en God werd opgeheven.

Als de bruidegom de sluier optilt en de bruid onthult aan de rest van de congregatie, vertegenwoordigt dit de afschaffing van de barrière die hen als koppel scheidde. Vanaf dat moment worden zij als één beschouwd.

Giving Away the Bride

Helemaal aan het begin van de ceremonie, na de mars van de entourage, loopt de bruid langzaam het gangpad af. Ze wordt halverwege opgewacht door haar ouders, of iemand van gezag die dicht bij haar staat, zoals een broer of peetouder. Ze lopen verder naar het altaar, waar ze de bruid formeel overdragen aan haar wachtende bruidegom.

Afgezien van het feit dat dit een perfect moment is voor de fotografen, is de overhandiging van de bruid symbolisch voor een overdracht van verantwoordelijkheid van de ouders naar de echtgenoot. Zolang een meisje niet getrouwd is, blijft zij onder de bescherming van haar ouders, vooral van haar vader, die geacht wordt de steunpilaar van het huishouden te zijn.

Wanneer zij haar huis verlaat om zich bij haar man te voegen, geeft haar vader het stokje door aan de man die de rest van haar leven haar partner en schild zal zijn.

Oproep tot aanbidding

Een christelijk huwelijk is niet alleen een verbintenis tussen het paar en hun familieleden, maar ook tussen de kerk, de gemeente en de gemeenschap. Daarom begint een christelijk huwelijk altijd met een oproep tot aanbidding, waarbij de ceremoniemeester de gasten vraagt om samen te komen in gebed om zegeningen te vragen voor het paar en hen te helpen de Heer te danken voor de genade die hen is geschonken. Het is ook eenbevestiging dat de gasten royaal hun bevestiging aan het paar geven en bereid zijn te getuigen van hun geloften.

Huwelijksgeloften

Bij een christelijk huwelijk moet het paar ook een gelofte afleggen ten overstaan van getuigen die dicht bij hen staan en hun verhaal kennen. De getuigen zullen dienen als gids en steun voor het paar in de toekomst wanneer zij beproevingen in hun huwelijk doormaken.

In de oudheid werden huwelijksgeloften gepresenteerd in de vorm van een bloedverbond, zoals uiteengezet in Genesis. Daartoe offeren de families van de bruid en de bruidegom elk een dier en leggen die aan weerszijden van de kamer, en de ruimte ertussen wordt overgelaten voor het paar om doorheen te lopen, wat de samensmelting voorstelt van twee verschillende delen tot een geheel.

Hoewel christelijke huwelijken nu door de kerk worden voltrokken, heeft de traditie van het bloedverbond nog steeds zijn sporen nagelaten in moderne huwelijken. De bruiloftsstoet loopt nog steeds over een gangpad dat in twee groepen is verdeeld, waarbij de ene kant bestaat uit de familieleden van de bruid, terwijl de andere kant wordt bezet door de familieleden van de bruidegom.

Trouwringen

Trouwringen zijn vaak gemaakt van edelmetaal, meestal goud of platina, waarvan bewezen is dat ze de tand des tijds doorstaan. Na jaren van slijtage zouden ook deze ringen hun glans verliezen en een paar krassen op het oppervlak vertonen, maar daardoor verliezen ze hun waarde niet. Integendeel, edelmetalen worden alleen maar meer waard naarmate de jaren verstrijken.

Dit staat ook symbool voor de huwelijkservaring van het paar. Er kunnen ruzies zijn, uitdagingen, en ze kunnen elkaar onbedoeld pijn doen, maar hun geloof zal hen helpen begrijpen dat dit alles niet betekent dat het huwelijk zijn betekenis heeft verloren. Het heeft alleen een beetje zorg nodig, dan ziet het er weer als nieuw uit.

Ruilen van ringen

Ringen die in huwelijksceremonies worden gebruikt, worden eerst gezegend door de priester of pastoor om ze officieel aan te wijzen als een symbolische binding van twee afzonderlijke personen. Tijdens de ceremonie wordt het paar gevraagd de ring om de vinger van de ander te schuiven terwijl ze hun geloften hardop uitspreken, als symbool van hun verbintenis met elkaar, met de kerk en met hun gemeenschap.

Omdat de ringen rond zijn zonder zichtbaar begin en einde, symboliseert het de eeuwigheid, eeuwige liefde en gelijkheid. Het symboliseert dat ze de rest van hun leven achter deze verbintenis zullen staan. Traditioneel werden trouwringen gedragen aan de vierde ringvinger, ook bekend als de "ringvinger", omdat men dacht dat die rechtstreeks verbonden was met het hart. Maar of je hem nu rechts of links draagthand hangt af van de cultuur en de gebruiken van het land waar het koppel woont.

Bijbelverzen en preek

De meeste kerken staan het bruidspaar toe een bijbelvers te kiezen voor de lezingen tijdens de ceremonie. Zo kan het bruidspaar een betekenisvolle lezing kiezen waarmee zij zich verbonden voelen of die iets te maken heeft met hun persoonlijke leven.

Dit moet echter nog worden nagegaan met de dienstdoende priester of pastoor, die ervoor zorgt dat de gekozen verzen verband houden met de leer over de liefde, de heiligheid van het sacrament, het eren van de ouders en het centraal stellen van Christus in het huwelijk.

De preek zelf richt zich op de waardigheid, de verantwoordelijkheid en de heilige plicht die het paar zal binden wanneer zij hun geloften uitwisselen en de priester of pastoor hun huwelijk afkondigt. Hij herinnert hen er ook aan dat hun liefde een genade is van God, en dat zij elkaar dus met liefde en respect moeten behandelen, omdat het een weerspiegeling is van hun geloof.

Conclusie

De huwelijksrituelen en -tradities van een christelijk huwelijk kunnen ingewikkeld en soms zelfs moeilijk uitvoerbaar lijken. Bedenk echter dat elke stap met een doel is opgenomen, met het doel een gelukkig, liefdevol en duurzaam huwelijk te creëren waarin Christus altijd centraal staat.