De Negen Muzen - Griekse Godinnen van de Kunsten en Wetenschappen

  • Deel Dit
Stephen Reese

    De Negen Muzen waren minder belangrijke godinnen van Griekse mythologie die nauw verbonden waren met de kunsten en wetenschappen. Zij leidden en inspireerden stervelingen bij het scheppen van literatuur, muziek, toneel en andere artistieke en wetenschappelijke ondernemingen. De Muzen kwamen zelden voor in grote eigen mythen, maar ze werden vaak aangeroepen en bleven een van de belangrijkste van het Griekse pantheon van godheden.

    De oorsprong van de Negen Griekse Muzen

    De Muzen werden geboren bij de Olympische god, Zeus en de Titaanbaarheid van het geheugen, Mnemosyne Volgens de mythe begeerde Zeus Mnemosyne en bezocht hij haar vaak. Zeus sliep negen opeenvolgende nachten met haar en Mnemosyne bracht elke nacht een dochter ter wereld.

    De meisjes werden gezamenlijk bekend als de Jongere Muzen, zodat ze gemakkelijk te onderscheiden waren van de Oudere Muzen, de oude Titaanse godinnen van de muziek. Elk van de muzen heerste over een bepaald element van de kunsten en wetenschappen, en bood inspiratie in haar specifieke onderwerp.

    1. Calliope - Calliope, de oudste van allemaal, was de Muze van de epische poëzie en welsprekendheid. Men zei dat zij de mooiste stem had van alle Muzen. Calliope wordt meestal gezien met lauweren en twee Homerische gedichten in de hand. Zij werd beschouwd als de leider van de Muzen.
    2. Clio - Clio was de muze van de geschiedenis, of zoals in sommige verslagen staat, was zij de muze van het lierspel. Zij wordt vaak afgebeeld met een klaroen in haar rechterarm en een boek in haar linkerhand.
    3. Erato - De godin van de nabootsing en erotische poëzie, Erato's symbolen waren de lier en liefdesbogen en pijlen.
    4. Euterpe - Euterpe, de Muze van de lyrische poëzie en muziek, werd toegeschreven aan het scheppen van blaasinstrumenten. Haar symbolen waren de fluit en de panfluit, maar ze werd vaak afgebeeld met vele andere instrumenten om haar heen.
    5. Melpomene -Melpomene was de Muze van de tragedie. Ze werd vaak afgebeeld met een mes en een tragediemasker.
    6. Polyhymnia - Polyhymnia was de Muze van de heilige hymnen, heilige poëzie, welsprekendheid, dans, landbouw en pantomime. Haar naam betekent veel (poly) en lof (hymnen).
    7. Terpsichore - De Muze van de dans en het koor, en in sommige versies een Muze van het fluitspel. Terpsichore zou de meest bekende van de Muzen zijn, met haar naam in het Engelse woordenboek gedefinieerd als een bijvoeglijk naamwoord dat 'tot dansen behorend' betekent. Ze wordt altijd afgebeeld met een lauwerkrans op haar hoofd, dansend en een harp in de hand.
    8. Thalia - De Muze van de idyllische poëzie en komedie, ook bekend als de beschermster van de Symposia, Thalia werd vaak afgebeeld met een theatraal-komisch masker in haar hand.
    9. Urania - De Muze van de astronomie, Urania's symbolen waren de hemelbol, sterren en een kompas.

    Apollo en de Negen Muzen

    Apollo en de Muzen

    Sommige bronnen zeggen dat toen de Jongere Muzen nog kinderen waren, hun moeder, Mnemosyne, hen gaf aan Apollo de god van de muziek, en de nimf Eufime. Apollo zelf gaf hen les in de kunsten en toen ze opgroeiden, beseften ze dat niets in het gewone menselijke leven hen interesseerde. Ze wilden hun hele leven aan de kunsten wijden, met ieder haar eigen specialiteit.

    Apollo bracht de godinnen naar de berg Elikonas, waarop ooit een oude tempel van Zeus stond. Sindsdien was het de rol van de Muzen om kunstenaars aan te moedigen en te ondersteunen, hun verbeelding te vergroten en hen te inspireren in hun werk.

    Hesiod en de Muzen

    Hesiod beweert dat de Muzen hem eens bezochten toen hij schapen hoedde op de berg Helicon. Zij gaven hem de gave van dichten en schrijven, wat hem inspireerde tot het schrijven van de meeste van zijn latere werken. De Muzen gaven hem een laurierstaf, die symbool stond voor poëtische autoriteit.

    In Hesiod's Theogonie , dat het beroemdste van zijn werken is geworden, beschrijft hij de genealogie van de goden. Hij verklaart dat deze informatie hem rechtstreeks door de negen Muzen is gegeven tijdens hun ontmoeting. Het eerste deel van het gedicht bevat lofprijzingen van de Muzen en is opgedragen aan de negen godinnen.

    De rol van de negen jongere muzen

    Sommigen zeggen dat Zeus en Mnemosyne de Negen Muzen schiepen om de overwinning van de Olympische goden op de Titanen te vieren en om al het verschrikkelijke kwaad van de wereld te vergeten. Hun schoonheid, mooie stemmen en dansen hielpen het verdriet van anderen te verlichten.

    De Muzen brachten een groot deel van hun tijd door met de andere Olympische goden, vooral met Dionysus en Apollo. Volgens verschillende bronnen waren ze meestal te vinden op de berg Olympus, gezeten bij hun vader, Zeus. Ze waren altijd welkom als er een feest of viering was en ze vermaakten de gasten vaak met zang en dans.

    Ze woonden de huwelijken bij van Cadmus en Harmonia , Peleus en Thetis en Eros en Psyche Ze verschenen ook op begrafenissen van beroemde helden als Achilles en zijn vriend Patroclus. Terwijl ze klaagliederen zongen bij deze begrafenissen, zorgden ze er ook voor dat de grootsheid van de overledene altijd herinnerd zou worden en dat degenen die rouwden niet voor altijd in verdriet bleven.

    Hoewel de Muzen lieve en vriendelijke godinnen waren, hadden ze ook hun wraakzuchtige kant, net als de meeste godheden van het Olympisch pantheon. Ze werden over het algemeen beschouwd als de beste uitvoerders en ze hielden er niet van als iemand hun positie uitdaagde. Dat gebeurde echter nogal eens.

    Velen hielden wedstrijden tegen de Muzen om te zien wie de betere performers waren. De Muzen wonnen altijd. Ze zorgden er echter voor dat ze hun tegenstanders straften, zoals Thamyris, de Sirenes Ze ontnamen Thamyris zijn vaardigheden, plukten de veren van de Sirenen af en veranderden de vrouwelijke Pieriden in vogels.

    Cultus en aanbidding van de Negen Muzen

    In Griekenland was het bidden tot de Jongere Muzen een gebruikelijke praktijk van hen die geloofden dat hun geest zou worden geïnspireerd en hun werk zou worden gevuld met goddelijke vaardigheid en energie. Zelfs Homerus beweert hetzelfde te hebben gedaan toen hij werkte aan zowel de Odyssee als de Ilias.

    Er waren verschillende heiligdommen en tempels in heel het oude Griekenland die gewijd waren aan de Muzen. De twee belangrijkste centra waren de berg Helicon, Boiotia en Peria gelegen in Macedonië. De berg Helicon werd locatie geassocieerd met de verering van deze godinnen.

    De muzen in de kunst

    De Negen Muzen worden genoemd in talloze schilderijen, toneelstukken, gedichten en standbeelden. Zij behoren tot de beroemdste figuren uit de Griekse mythologie, wat aangeeft hoezeer kunst en wetenschap bij de oude Grieken in hoog aanzien stonden. Veel van de oude Griekse schrijvers, zoals Hesiod en Homerus, riepen de Muzen aan en vroegen om inspiratie en hulp.

    Aan de Muzen

    of op Ida's schaduwrijke voorhoofd,

    Of in de kamers van het Oosten,

    De kamers van de zon, die nu

    Van oude melodie zijn opgehouden;

    Of u in de hemel eerlijk ronddwaalt,

    Of de groene hoeken van de aarde,

    Of de blauwe gebieden van de lucht,

    Waar de melodieuze winden geboren zijn;

    of op kristallen rotsen zwerft,

    Onder de boezem van de zee

    Zwervend in menig koraalbos,

    Eerlijke Negen, de Poëzie verlaten!

    Hoe heb je de oude liefde verlaten

    Die oude barden genoten van jou!

    De lome snaren bewegen nauwelijks!

    Het geluid is geforceerd, de noten zijn weinig!

    DOOR WILLIAM BLAKE

    In het kort

    Aan de Muzen werd de inspiratie toegeschreven voor enkele van de grootste kunstwerken, poëzie en muziek die door sterfelijke mannen en vrouwen in de geschiedenis zijn gemaakt. Als minder belangrijke godinnen van het Griekse pantheon, kwamen ze bijna nooit afzonderlijk in hun eigen mythen voor. In plaats daarvan verschenen ze meestal als achtergrondfiguren, die de hoofdfiguren van de mythen aanvulden, ondersteunden en bijstonden. Vandaag de dag zijn veel mensen nog steeds van mening datherinneren zich de Muzen als de gidsen en bezielers van de schepping en sommige kunstenaars geloven nog steeds dat hun vaardigheden door hen werden geïnspireerd.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.