Lugh był starożytnym celtyckim bogiem burzy, sierpnia i ważnych zbiorów. Był dzielnym wojownikiem, mistrzem wszystkich sztuk i Druid Był członkiem tajemniczej rasy, posiadaczem magicznej włóczni, szlachetnym królem i legendą. Jako jedno z najbardziej czczonych bóstw celtyckiej Europy, jego mityczne pochodzenie i heroiczne opowieści były badane i sławione przez wieki.

Kim jest Lugh Lamhfada?

Lugh (Loo) jest jednym z najbardziej znanych celtyckich bóstw wszech czasów. Jego niezliczone wzmianki w irlandzkich i galijskich legendach ukazują jego ogromne znaczenie wśród Celtów.

Lugh jest uważany za irlandzkie wcielenie celtyckiego bóstwa, które nosiło wiele imion i było czczone w całym świecie celtyckim. W Galii był znany jako "Lugos", a w Walii jako "Lleu Llaw Gyffes" ( Lleu zręcznej ręki ).We wszystkich swoich różnych postaciach kojarzy się z żniwami, a więc z miesiącem sierpniem.

W języku irlandzkim nadano mu dwa popularne przydomki: Lugh Lamhfada lub "o długim ramieniu" w odniesieniu do jego umiejętności z włócznią, i Samildanach czyli "mistrz wszystkich sztuk".

Możemy dostrzec ten znamienny związek poprzez tłumaczenie słowa Sierpień w językach celtyckich, ponieważ najczęściej jest związany z Lugh: w języku irlandzkim jako "lunasa", w szkockim gaelickim jako "lunastal", a w walijskim jako "luanistym".

Wielu celtyckich bogów, w tym Lugh, przekraczało kultury w całej Europie, a nawet przypisywano im odpowiedniki w innych mitologiach.

Julias Cezar, w swojej książce De Bello Gallico wspomina o sześciu celtyckich bóstwach Galii, przepisując je na imiona ich odpowiedników rzymskich bóstw. W szczególności wspomina o bogu Merkurym, opisując go jako boga handlu, opiekuna podróżnych i wynalazcę wszystkich sztuk. W mitologii irlandzkiej Lugh Lamhfada został opisany w bardzo podobnym tonie, zbieżnym z wyjaśnieniem Merkurego przez Cezara.

Posąg Lugh autorstwa Godsnortha - zobacz tutaj.

Lugh został scharakteryzowany jako wielki wojownik, pokojowy król i sprytny trickster. Ponadto został przedstawiony jako osoba obeznana ze wszystkimi najważniejszymi sztukami tamtych czasów, takimi jak studia historyczne, poezja, muzyka, a także wojna i broń.

Pochodzenie i etymologia Lugh

Pochodzenie etymologii Lugha jest przedmiotem debaty wśród uczonych. Niektórzy twierdzą, że wywodzi się ona od protoindoeuropejskiego korzenia "lewgh", obok staroirlandzkiego "luige" i walijskiego "llw", które wszystkie oznaczają "wiązać przysięgą". Jednak we wcześniejszych czasach uważano, że jego imię pochodzi od indoeuropejskiego "leuk" lub "błyskającego światła", co jest oczywistym związkiem z powiązaniem Lugha zburze, dosłowny błysk światła.

Imię Lugh, niezależnie od tego, skąd pochodzi, było często używane do nadawania nazw miastom, hrabstwom, a nawet państwom w całej Europie. Niektóre przykłady obejmują:

• Lyon, Francja - kiedyś znany jako "Lugdunom" lub Fort Lugha
• Starożytna prowincja Ulaidh (Uh-loo) w Irlandii.
• Miasto Carlisle w Anglii było kiedyś znane jako "Lugubalium
• Irlandzkie hrabstwo Louth (Loo) zachowuje dziś swoją historyczną nazwę

Mitologia Lugh

Lugh jest wspominany w całej mitologii irlandzkiej, między innymi w XI-wiecznym manuskrypcie Lebor Gabála Érenn Jego przodkowie wywodzą się z Tuatha De, jednej z wczesnych irlandzkich ras przedchrześcijańskich. Dziedzictwo Tuatha De otrzymał od swojego ojca Ciana, syna Dian Cechta, ale jego matka, Ethnea, była córką Balora, króla Fomorian, innej legendarnej rasy Irlandii i czasami zaciekłego wroga Tuatha De.

Narodziny Lugha

Życie Lugha już od urodzenia było dość cudowne. Podobno dziadek Lugha, Balor ze Złego Oka, usłyszał przepowiednię, że pewnego dnia zostanie zabity przez swojego wnuka. W strachu postanowił zamknąć swoją córkę w wieży, aby nigdy nie rodziła dzieci.

Jednak Cian dzielnie ją uratował, a ona urodziła mu trzech synów. Gdy Balor usłyszał wieści o swoich wnukach, zaaranżował, by wszyscy trzej zostali utopieni na morzu. Lugh został szczęśliwie uratowany przez druida Manannana Mac Lir, jednego z mędrców wyspy i strażnika magicznych przedmiotów Tuatha De, takich jak przyszła włócznia Lugha.

Mannan wychowywał i szkolił Lugha na wojownika, choć ostatecznie Lugh przeniósł się w okolice Tary, w hrabstwie Meath, by zostać zakwaterowanym przez królową Fir-Bolg, Talitu.

The Death of Balor

Mitologia Lugha najczęściej skupia się na jego bohaterskich dokonaniach w bitwie. W drugiej bitwie pod Mag Tuired w zachodniej Irlandii Lugh walczył pod wodzą Nuady z Tuatha De, przeciwko armii Fomorian swojego dziadka. Kiedy król Nuada został zabity, Lugh zajął jego miejsce jako król, ale dopiero po starciu z królem Balorem. Podczas ich walki Balor ze Złego Oka otworzył swójtrujące oko, które miało zabić każdego, kto na nie spojrzy, ale Lugh zdołał wbić swoją magiczną włócznię w jego oko, zabijając go natychmiast.

Dowcip i umiejętności Lugha

Jedna ze słynnych opowieści opowiada o podróży Lugha na dwór Tary, by prosić Nuadę, króla Tuatha De, o pozwolenie na służbę na jego dworze.

Jednak strażnik nie chciał go przepuścić bez umiejętności, które przyniosłyby korzyść królowi; na to Lugh odpowiedział, że jest kowalem, rzemieślnikiem, wojownikiem, harfiarzem, poetą, historykiem, czarodziejem i lekarzem, a jednak strażnik odrzucił go, twierdząc, że mają ekspertów we wszystkich tych klasach.

Lugh dowcipnie odpowiedział: "Ale czy jakikolwiek człowiek posiada wszystkie te umiejętności?" Gdy strażnicy nie potrafili odpowiedzieć, Lugh został zaproszony na dwór.

Symbole Lugh

Lugh był nie tylko wspominany w różnych historycznych, akademickich i mitologicznych pismach, ale był również reprezentowany przez wiele symboli. Jest kojarzony z krukami, wronami, psami gończymi, harfami i piorunami, a wszystko to uosabiając hojność jesiennych zbiorów.

Jego najbardziej znanym symbolem była włócznia o nazwie Assal, która przybierała postać światła przy rzucaniu. Chociaż wiadomo, że posiadał wiele magicznych przedmiotów z Tuatha De, to właśnie włócznia i jego mistyczny "cu" lub pies gończy, który pomagał mu w walce, uczyniły go niezwyciężonym wojownikiem.

Lugos, galijska reprezentacja Lugh, jest symbolizowana w całej Galii za pomocą kamiennych rzeźb w głowach, które często mają trzy twarze. Kilka z nich zostało odnalezionych na terenie Francji. W Paryżu jedna z rzeźb, która została najpierw zidentyfikowana jako Merkury, jest obecnie powszechnie uznawana za galijskiego Lugosa.

Jest prawdopodobne, że kompozycja trzech twarzy reprezentuje trzy dobrze znane galijskie bóstwa: Esus, Toutatis i Taranis. Może to stanowić wyjaśnienie wielu różnych atrybutów Lugosa, które dzieli z tymi innymi wybitnymi bogami, takich jak związek z piorunami, który dzieli z Taranisem.

Przedstawienia kamiennych rzeźb o trzech twarzach zostały również znalezione w Irlandii, takie jak jedno znalezione w XIX wieku w Drumeague, County Cavan, a ich podobieństwo do galijskich przedstawień Lugos może sugerować ich związek z ukochanym odpowiednikiem, Lugh.

Lughnasadh - Festiwal dla Lugha

Koło Roku. PD.

Wczesne ludy celtyckiej Europy, a zwłaszcza Irlandczycy, darzyli swój kalendarz astronomiczny wielką czcią ze względu na jego zdolność do dostarczania wskazówek agrarnych. Kalendarz był podzielony na cztery główne wydarzenia: przesilenia zimowe i letnie oraz dwie równonoce. W połowie drogi między każdym z tych wydarzeń ludzie obchodzili mniejsze święta, takie jak Lughnasada lub " Zgromadzenie Lugha ", które miało miejsce pomiędzy przesileniem letnim a równonocą jesienną.

Ten ważny festiwal oznaczał pierwsze zbiory w roku. Obejmował on duży rynek handlowy, gry konkurencyjne, opowiadanie historii, muzykę i tradycyjny taniec, aby uczcić nadchodzące plony. Legenda mówi, że sam Lugh zorganizował pierwszą Lughnasadę na cześć swojej przybranej matki Tailitu, która odbyła się w Teltown w hrabstwie Meath, gdzie Lugh był kiedyś przybrany.

Lughnasadh nie było zwykłą zabawą, festiwal nawiązywał do tradycji starożytnego obrzędu ofiarowywania pierwszych owoców zbiorów starym bogom, a tym samym upewniał ich, że otrzymają obfite i bogate zbiory.

Lughnasadh dzisiaj

To, co kiedyś było pielgrzymką mającą na celu oddanie hołdu Lugh Lamhfada w czasach pogańskich, obecnie znane jest jako pielgrzymka Reek Sunday na górę Croagh Patrick w hrabstwie Mayo. Hołd Lugh często oddawano na szczytach gór i w wysokich miejscach.

Dalej na wschód, w Lugdunon, współczesnym Lyonie we Francji, rzymskie święto Augusta również powstało jako święto ku czci Lugusów. Chociaż zgromadzenie zostało zapoczątkowane przez Celtów z Galii, zostało później zromanizowane wraz z pojawieniem się Rzymu w całej Galii.

Święto Lughnasadh przetrwało do czasów współczesnych, ale obecnie jest obchodzone jako anglikańskie święto plonów znane jako Lammas, czyli "Loaf Mass". Obchodzone w całej Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dzieli wiele z tych samych tradycji, co oryginalne pogańskie święto.

Jarmark Ould Lammas odbywa się w Ballycastle w hrabstwie Antrim w ostatni poniedziałek i wtorek sierpnia każdego roku od XVII w. Podobnie jak Lughnasadh, świętuje zakończenie lato wzrost i początek jesień zbiór.

W innych częściach Irlandii istnieje wiele nowoczesnych uroczystości związanych ze starożytnym świętem Lughnasadh, takich jak targi Puck w Killorglin, Co.Kerry. Ten trzydniowy festiwal trwa od XVI wieku i obejmuje tradycyjną muzykę, taniec, opowiadanie historii, warsztaty artystyczne i targi.

Symbolika Lugh

Bóg Lugh był bezpośrednio związany z magicznymi tradycjami agrarnymi Europy, w których był opiekunem i nadzorcą obfitych zbiorów. Celtowie wierzyli w cykl życia i śmierci we wszystkich rzeczach, co można zobaczyć w epickiej historii Balora i Lugh.

Podczas gdy w mitologii Lugh pokonuje Balora w bitwie, w opowieści agrarnej ci dwaj byli ważnymi odpowiednikami w naturze. Balor, jako słońce, dał energię potrzebną do udanego wzrostu upraw, ale wraz z nadejściem Augusta, czyli Lugh, słońce zostanie poświęcone, aby zapewnić dobre zbiory. Ta opowieść, choć oparta na magicznych wyobrażeniach, reprezentuje naturalny spadek godzin słońca na niebie inadejście jesieni.

Inni badacze, tacy jak Maire Macneill, przypisali mu inną, ale podobną legendę.W tej wersji opowieści Balor zapoznał się z bogiem Crom Dubh, który strzegł zboża jako swojego skarbu, a dzielny i potężny Lugh musiał ratować zbiory dla ludzi.W tym micie o pokonaniu Balora przez Lugha ludzie ziemi mogli wyjaśnić i świętować pokonanie suszy, zarazy ikoniec palącego letniego słońca.

W wielu legendach, mitach i bitwach Lugh był znany jako bóg wszechwiedzący. Jego symboliczna reprezentacja w postaci kruków, wron i rzeźb o wielu twarzach przedstawia inną, bardzo czczoną stronę tego bóstwa: jego umiejętności we wszystkich sztukach i reputację mądrego druida. Jego włócznia była nie tylko bronią, ale symbolizowała moc burz, które były powszechne w czasachSierpniowy sezon zbiorów. W legendach hrabstwa Mayo sierpniowe burze znane były jako bitwy między Balorem a Lugh.

Znaczenie dzisiaj

Lugh jest czczony i honorowany do dziś w kręgach pogańskich i wiccańskich jako bóg rolnictwa, letnich burz i zbiorów. Czciciele Lugh szukają w nim inspiracji i kreatywności, jest znany jako patron artystów, rzemieślników, muzyków, poetów i rzemieślników.

Ceremonie, które oddają hołd Lugh, są kontynuowane w Irlandii, chociaż większość z nich została przemianowana i jest obecnie związana z wiarą chrześcijańską. Jednak wiele osób nadal czci starożytne bóstwo podczas Lughnasadh.

Wniosek

Znaczenie Lugha w kulturze celtyckiej jest widoczne w jego licznych legendach i przedstawieniach. Wyżywienie społeczności było niezbędne, a czcząc i rozumiejąc Lugha, ludzie mogli zapewnić sobie obfite zbiory. Z czasem jego historia rozwinęła się w wielką sagę, która była opowiadana na wielu festiwalach, zapewniając, że znaczenie Lugha nigdy nie zostanie zapomniane. Dziś wiele z oryginalnych rytuałówi festiwale Lugh przekształciły się w nowoczesne, zangielszczone wersje.