Overstromingen en overstromingen zijn begrippen die in bijna elke mythologie voorkomen, van de oude Griekse mythologie tot het bijbelse verslag van de Zondvloed. Ook in de Chinese mythologie komen verschillende overstromingsverhalen voor. In deze verhalen is Gonggong de god die een hoofdrol speelt in de ramp. Hier volgt een blik op de watergod en zijn betekenis in de Chinese cultuur en geschiedenis.

Wie is Gonggong?

Afbeelding van een serpent met een mensenhoofd, vergelijkbaar met die van Gonggon. PD.

In de Chinese mythologie is Gonggong een watergod die een rampzalige vloed bracht om de Aarde te verwoesten en kosmische wanorde te veroorzaken. In oude teksten wordt hij soms Kanghui genoemd. Hij wordt meestal afgebeeld als een enorme, zwarte draak met een menselijk gezicht en een hoorn op zijn hoofd. Sommige beschrijvingen zeggen dat hij een lichaam van een slang heeft, een mannengezicht en rood haar.

Sommige verhalen schilderen Gonggong af als een demonische godheid met een grote kracht, die streed met andere goden om de wereld over te nemen. Hij is berucht om de strijd die hij veroorzaakte waardoor een van de pijlers die de hemel ondersteunden brak. Er zijn verschillende versies van het verhaal, maar in de meeste gevallen veroorzaakten de woede en ijdelheid van de watergod de chaos.

Mythes over Gonggong

In alle verslagen wordt Gonggong uiteindelijk verbannen of gedood, meestal na verlies in een episch gevecht met een andere god of heerser.

De strijd van Gonggong en Vuurgod Zhurong

In het oude China was Zhurong de god van het vuur. Briljant Eén van de Smederij In een gevecht met Zhurong om de macht, stootte Gonggong zijn hoofd tegen de berg Buzhou, een van de acht pilaren die de hemel omhoog houden. De berg viel en veroorzaakte een scheur in de hemel, wat een storm van vlammen en overstromingen veroorzaakte.

Gelukkig herstelde de godin Nuwa deze breuk door rotsen van vijf verschillende kleuren te smelten, en herstelde ze zo de goede vorm. In sommige versies sneed ze zelfs de poten van een enorme schildpad af en gebruikte ze die om de vier hoeken van de hemel te ondersteunen. Ze verzamelde as van riet om het voedsel en de chaos tegen te houden.

In de teksten van Liezi en Bowuzhi De godin Nuwa herstelde eerst een breuk in de kosmos, en later vocht Gonggong met de vuurgod en veroorzaakte kosmische wanorde.

Gonggong verbannen door Yu

In het boek Huainanzi Gonggong is verbonden met de mythische keizers van het oude China, zoals Shun en Yu de Grote De watergod veroorzaakte een rampzalige overstroming bij Kongsang, waardoor mensen naar de bergen vluchtten om te overleven. Keizer Shun beval Yu een oplossing te bedenken, en Yu maakte kanalen om het water naar zee af te voeren.

Een populair verhaal zegt dat Gonggong door Yu werd verbannen door simpelweg de overstroming van het land te beëindigen. In sommige versies wordt Gonggong afgeschilderd als een dwaze minister of een opstandige edelman die de schade aan de pilaar toebracht met zijn irrigatiewerken, waarbij hij de rivieren afdamde en het laagland blokkeerde. Nadat Yu erin slaagde de overstroming te stoppen, werd Gonggong in ballingschap gestuurd.

Symboliek en symbolen van Gonggong

In verschillende versies van de mythe is Gonggong de personificatie van chaos, vernietiging en catastrofes. Hij wordt meestal afgeschilderd als het kwaad, iemand die een andere god of heerser uitdaagt voor de macht en een verstoring van de kosmische orde veroorzaakt.

De populairste mythe over hem is zijn gevecht met de vuurgod Zhurong, waarbij hij in botsing kwam met de berg en deze deed breken, wat de mensheid onheil bracht.

Gonggong in de Chinese geschiedenis en literatuur

Mythologie over Gonggong verschijnt in de geschriften van de Krijgsstaatperiode in het oude China, rond 475 tot 221 voor Christus. Een verzameling gedichten bekend als Tianwen of Vragen van de Hemel van Qu Yuan gaat over de watergod die de berg vernietigt die de hemel ondersteunt, samen met andere legendes, mythen en stukjes geschiedenis. Er wordt gezegd dat de dichter ze schreef nadat hij ten onrechte was verbannen uit de hoofdstad Chu, en zijn composities waren bedoeld om zijn wrok over de werkelijkheid en het universum uit te drukken.

Ten tijde van de Han periode bevatte de Gonggong mythe veel meer details. Het boek Huainanzi geschreven in het begin van de dynastie rond 139 voor Christus, toont Gong Gong die de berg Buzhou raakt en godin Nuwa die de gebroken hemel herstelt. Vergeleken met de mythen die fragmentarisch zijn vastgelegd in Tianwen de mythen in Huainanizi Het wordt vaak geciteerd in studies over Chinese mythen, omdat het belangrijke contrasten geeft met andere oude geschriften.

In sommige versies van de mythe in de 20e eeuw, dient de schade veroorzaakt door Gonggong ook als etiologische mythe van de Chinese topografie. De meeste verhalen zeggen dat het de hemel naar het noordwesten deed hellen, en dat de zon, maan en sterren in die richting bewegen. Ook wordt aangenomen dat het de verklaring is waarom de rivieren van China naar de oceaan in het oosten stromen.

Belang van Gonggong in de moderne cultuur

In de moderne tijd dient Gonggong als inspiratiebron voor verschillende fictiewerken. In de tekenfilm De legende van Nezha wordt de watergod voorgesteld, samen met andere Chinese goden en godinnen De Chinese muzikale Kunlun Mythe is een grillig liefdesverhaal waarin ook Gonggong voorkomt.

In de sterrenkunde werd de dwergplaneet 225088 door de Internationale Astronomische Unie (IAU) naar Gonggong genoemd. Hij zou grote hoeveelheden waterijs en methaan op zijn oppervlak hebben, wat Gonggong tot een passende naam maakt.

De dwergplaneet werd in 2007 ontdekt in de Kuipergordel, een donutvormig gebied van ijzige objecten buiten de baan van Neptunus. Het is de eerste en enige dwergplaneet in het zonnestelsel die een Chinese naam heeft, wat ook de belangstelling en het begrip van de Chinese cultuur, inclusief oude mythologieën, zou kunnen aanwakkeren.

In het kort

In de Chinese mythologie is Gonggong de watergod die de hemelpijler vernietigde en overstromingen op aarde bracht. Hij staat bekend om het creëren van chaos, vernietiging en rampen. Vaak beschreven als een zwarte draak met een menselijk gezicht, of een demonische godheid met een slangachtige staart, dient Gonggong als inspiratiebron in verschillende moderne fictiewerken.