خدایان جنگ تقریباً در هر تمدن و اساطیر باستانی جنبه مهمی داشته اند. رم نیز از این قاعده مستثنی نبود. با توجه به اینکه امپراتوری روم به دلیل جنگ‌ها و تهاجم‌های بسیاری که در طول تاریخ آن رخ داده است، مشهور است، جای تعجب نیست که خدایان و الهه‌های مرتبط با جنگ و درگیری مورد احترام، ارزش‌گذاری و ستایش بوده‌اند. بلونا یکی از این خدایان، الهه جنگ و همراه مریخ بود. این یک نگاه دقیق تر است.

بلونا کی بود؟

بلونا یک الهه سابین باستانی بود که با نریو، که همسر مریخ بود، ارتباط داشت. او همچنین با Enyo ، الهه یونانی جنگ شناسایی شد.

به نظر می‌رسد والدین بلونا مشتری و جوو هستند. نقش او به عنوان یک همراه مریخ متفاوت است. بسته به اسطوره، او همسر، خواهر یا دختر او بود. بلونا الهه رومی جنگ، فتح، ویرانی و خونریزی بود. او همچنین با الهه جنگ کاپادوکیا، ما، ارتباط داشت.

نقش در اساطیر رومی

رومی ها معتقد بودند که بلونا می تواند از آنها در جنگ محافظت کند و پیروزی آنها را تضمین کند. به دلیل این اعتقاد، او خدایی همیشه حاضر در نماز و فریادهای جنگی سربازان بود. در بسیاری از موارد، از بلونا برای همراهی سربازان در جنگ استفاده می شد. با توجه به اهمیت جنگ ها و فتوحات در امپراتوری روم، بلونا در طول تاریخ رم نقش فعالی داشت. داشتن لطف بلونا به معنای داشتن یک بودنتیجه خوب در جنگ

تصویرهای بلونا

به نظر می‌رسد هیچ تصویری از بلونا وجود ندارد که از دوران روم باقی مانده باشد. با این حال، در قرن های بعد، او در بسیاری از آثار هنری اروپایی، از جمله نقاشی ها و مجسمه ها جاودانه شد. او همچنین یک چهره محبوب در ادبیات بود و در نمایشنامه های شکسپیر مانند هنری چهارم و مکبث ظاهر شد ( جایی که مکبث به خاطر داماد بلونا ستایش می شود، با اشاره به او مهارت در میدان نبرد).

بلونا در بیشتر تصاویر بصری خود با کلاه ایمنی و انواع سلاح ظاهر می شود. بسته به اسطوره، او شمشیر، سپر یا نیزه را حمل می کند و سوار بر ارابه ای به نبرد می رود. در توصیفاتش، او یک زن جوان فعال بود که همیشه فرماندهی می کرد، داد می زد و دستور جنگ می داد. به گفته ویرجیل، او شلاق یا تازیانه آلوده به خون را حمل می کرد. این نمادها وحشیگری و قدرت بلونا را به عنوان الهه جنگ نشان می دهد.

عبادت و سنت های مربوط به بلونا

بلونا چندین معابد در امپراتوری روم داشت. با این حال، محل اصلی عبادت او معبدی در پردیس روم مارتیوس بود. این منطقه خارج از پومریوم بود و وضعیت فراسرزمینی داشت. با توجه به این وضعیت، سفرای خارجی که امکان ورود به شهر را نداشتند در آنجا ماندند. مجلس سنای امپراتوری روم با سفرا دیدار و از ژنرال های پیروز در این مجموعه استقبال کرد.

بعدیدر معبد، یک ستون جنگی وجود داشت که نقش اساسی در جنگ ها داشت. این ستون نمایانگر سرزمین های خارجی بود، بنابراین جایی بود که رومی ها در آن اعلام جنگ کردند. رومی ها از مجموعه بلونا برای راه اندازی کمپین های خود علیه کشورهای دور استفاده کردند. یکی از کشیش های دیپلماسی که به fetiales معروف است، نیزه ای را بر روی ستون پرتاب کرد تا نماد اولین حمله به دشمن باشد. هنگامی که این روش تکامل یافت، آنها سلاح را مستقیماً به منطقه ای که قرار بود مورد حمله قرار گیرد پرتاب کردند و شروع جنگ را نشان دادند.

کاهنان بلونا بلوناری بودند و یکی از مراسم عبادت آنها مثله کردن اعضای بدنشان بود. پس از آن، کشیشان خون را جمع آوری کردند تا آن را بنوشند یا به بلونا تقدیم کنند. این آیین در 24 مارس برگزار شد و به dies sanguinis ، روز خون معروف بود. این آیین‌ها شبیه به آیین‌هایی بود که به Cybele ، الهه آسیای صغیر ارائه می‌شد. به غیر از این، بلونا جشنواره دیگری نیز در 3 ژوئن داشت.

به طور خلاصه

افسانه بلونا بر سنت های رومی ها در مورد جنگ تأثیر گذاشت. بلونا نه تنها با درگیری ها، بلکه با فتح و شکست دشمن نیز ارتباط داشت. او به دلیل نقش اساسی خود در جنگ علیه کشورهای خارجی یک خدای پرستیده باقی ماند.