پاییز که به پاییز نیز معروف است، فصلی است که پس از تابستان و مقدم بر زمستان است. بین اواخر سپتامبر و اواخر دسامبر در نیمکره شمالی و بین اواخر مارس و اواخر ژوئن در نیمکره جنوبی رخ می دهد. با کاهش دما مشخص می شود، پاییز دوره ای است که کشاورزان محصولات خود را برداشت می کنند و باغ ها شروع به مرگ می کنند. اعتدال پاییزی که در برخی فرهنگ ها با نام مابون نیز شناخته می شود، روزی است که ساعات روز با ساعات شب برابر است.

پاییز یک فصل بسیار نمادین است، زیرا آغاز این فصل را منادی می کند. پایان. در اینجا پاییز نشان دهنده چیست و همچنین نمادهایی است که برای نشان دادن پاییز استفاده می شود.

سمبلیسم پاییز

از آنجایی که فصلی است که هوا شروع به خنک شدن می کند، حیوانات برای خواب زمستانی ذخیره می شوند و کشاورزان در کنار هم قرار می گیرند، پاییز طیف جالبی از معانی و نمادها را ترسیم کرده است. برخی از این معانی نمادین پاییز عبارتند از: بلوغ، تغییر، حفظ، فراوانی، ثروت، پیوند مجدد، تعادل و بیماری. محصولات و گیاهان در پاییز به بلوغ می رسند. این زمانی است که کشاورزان محصولات بالغ خود را برداشت می کنند.

نمادهای پاییز

چند نمادی وجود دارد که پاییز را نشان می دهد که بیشتر آنها بر روی رنگ متمرکز شده اند. با این حال، اولین و مهمترین نماد پاییز این نماد ژرمنی است.

نماد این نماد از پاییز دو گونه است. اولاً، صلیب رو به پایین در وسط نشانگر زندگی و محصولاتی است که برای زمستان به استراحت می‌روند. ثانیاً، ویژگی m شبیه علامت نجومی عقرب است که از اواخر اکتبر تا اواخر نوامبر رایج است، که در دوره پاییز نیمکره شمالی قرار دارد.

• قرمز، برگ های نارنجی و زرد - Autmun با برگ های قرمز، نارنجی و زرد روی درختان مشخص می شود که نشان دهنده پایان زندگی آنهاست. طبیعت غرق در این رنگ هاست که به پاییز گرما و زیبایی خاصی می بخشد.
• سبدها - سبدها نمایانگر پاییز هستند زیرا پاییز فصل برداشت است. به‌طور سنتی، از سبدها برای برداشت استفاده می‌شد. از این رو این نشان‌دهنده است.
• سیب و انگور - در این فصل، این میوه‌ها به وفور برداشت می‌شوند. این تداعی نمادین را می‌توان در ولزی‌ها دنبال کرد که در هنگام اعتدال پاییزی، محراب‌های خود را با سیب و انگور به عنوان نمایش شکرگزاری می‌چینند.
• Teeming Cornucopias –کرنوکوپیا پر از محصولات مزرعه نشان دهنده عالی این فصل برداشت است. آنها نمایانگر فراوانی و فراوانی حاصل از برداشت محصول هستند.

فولکلور و جشن های پاییز

پاییز به عنوان فصلی که هم فراوانی و هم وقار را در خود جای داده است، چندین فصل را به ثبت رسانده است. اسطوره‌ها، افسانه‌ها و جشن‌ها در طول سال‌ها.

طبق اساطیر یونانی ، پرسفون، دختر Demeter الهه برداشت محصول، در طی این مدت به دنیای زیرین بازمی‌گردد. اعتدال سپتامبر هر سال در طول مدتی که پرسفونه در عالم اموات است، دمتر چنان غمگین است که زمین را از محصولات محروم می کند تا بهار که دخترش نزد او باز می گردد.

رومیان جشن برداشت را در یک جشن گرامی داشتند. جشن معروف به سرلیا. این فستیوال که به سرس الهه ذرت اختصاص داده شده بود با پیشکش خوک ها و اولین میوه های برداشت، موسیقی، رژه، بازی، ورزش و جشن شکرگزاری مشخص شد. این جشنواره رومی داستانی شبیه به منشأ یونانی فصول را دنبال می کند، به طوری که پرسفون به نام سرلیا، دمتر به عنوان سرس، و هادس به عنوان پلوتون شناخته می شود.

چینی ها و ویتنامی ها ماه کامل اعتدال را با برداشت خوب مرتبط می دانند. این ارتباط در زمان سلسله شانگ آغاز شد، زمانی که برنج و گندم فراوان برداشت می‌کردند تا جایی که شروع به هدایایی برای ماه کردند.جشنواره ای که آنها را جشنواره ماه برداشت می نامند. تا به امروز، ماه برداشت هنوز جشن گرفته می شود. مشخصه این جشن ها جمع شدن خانواده ها و دوستان، ساختن و رها کردن فانوس ها در خیابان ها و مصرف شیرینی های گرد معروف به کیک ماه است.

بودایی ها ژاپن بازگشته اند. هر بهار و پاییز به خانه اجدادی خود می روند تا در جشنی به نام هیگان از اجداد خود جشن بگیرند. هیگان به معنای "از ساحل دیگر رودخانه سانزو" است. اعتقاد بر این است که عبور از این رودخانه بودایی عرفانی نشان دهنده عبور به زندگی پس از مرگ است.

بریتانیا جشنواره های برداشت را در نزدیک ترین یکشنبه به ماه برداشت در پاییز برگزار می کنند و هنوز هم برگزار می کنند. این جشنواره بعداً توسط اولین مهاجران انگلیسی به آمریکا برده شد و به عنوان تعطیلات روز شکرگزاری که در نوامبر جشن گرفته می‌شود، پذیرفته شد.

در طول انقلاب فرانسه در دهه 1700 ، فرانسوی ، در تلاش برای رهایی از نفوذ تقویم مذهبی و سلطنتی، تقویمی را ایجاد کردند که به فصول سال احترام می گذاشت. این تقویم که از نیمه شب اعتدال پاییزی شروع می شد و هر ماه به نام عنصری طبیعی نامگذاری می شد، بعداً توسط ناپلئون بناپارت در سال 1806 لغو شد.

ولز اعتدال پاییزی را در جشنی به نام مابون مابون طبق اساطیر ولز، پسر الهه مادر زمین بود.این جشنواره با ارائه سیب و انگور و اجرای آیین هایی برای ایجاد تعادل در زندگی مشخص می شد. تا به امروز، هنوز گروه هایی وجود دارند که مابون را جشن می گیرند.

یهودیان Sukkoth، جشن برداشت محصول را در دو جشن به نام Hag ha Succot که به معنای "عید خیمه" و Hag است جشن می گیرند. ها آصف به معنای «عید اجتماع» است. این جشن با ساختن کلبه‌های موقتی شبیه به کلبه‌هایی که موسی و بنی‌اسرائیل در بیابان ساخته بودند، آویختن انگور، سیب، ذرت و انار در کلبه‌ها، و ضیافت در داخل آن کلبه‌ها در زیر آسمان عصر مشخص می‌شود.

به پایان رساندن

دوره گذار از جشن ها و ماجراجویی های تابستان به سردی زمستان، پاییز دارای مفاهیم مثبت و منفی است. در حالی که نماد ثروت، فراوانی و فراوانی است، همچنین نشان دهنده پایان و تغییر ناخواسته است.