Elke cultuur in de geschiedenis heeft zijn goden en godinnen van rijkdom en voorspoed. Het pantheon in de oude Griekse religie en mythologie vormt daarop geen uitzondering.

Plutus was de god van de rijkdom en landbouwgunst. Aanvankelijk werd hij alleen geassocieerd met landbouwgunst, maar later werd hij een vertegenwoordiger van welvaart en rijkdom in het algemeen.

Hoewel hij een kleine godheid was, die geen belangrijke rol speelde in Griekse mythologie maar was belangrijk in de domeinen waar hij over regeerde.

Oorsprong en afkomst van Plutus

In de Griekse mythologie wordt getwist over de afkomst van Plutus. Hij zou de zoon zijn van Demeter een Olympische godin, en Iasion, een halfgod. In andere verslagen is hij de nakomeling van... Hades , koning van de onderwereld, en Persephone .

Weer anderen zeggen dat hij de zoon is van de geluksgodin Tyche Plutus zou ook een tweelingbroer hebben, Philomenus, de god van de landbouw en het ploegen.

In de meest bekende versie is Plutus geboren op het eiland Kreta, verwekt tijdens een bruiloft toen Demeter Iasion weglokte naar een veld waar ze tijdens het huwelijk samen in een vers geploegde vooraad lagen. De Griekse mythologie vermeldt dat het veld driemaal was geploegd en dat Demeter op haar rug had gelegen toen ze hem verwekte. Dit wordt als reden gegeven voor Plutus' verband met overvloed enrijkdom. Zoals een akker wordt voorbereid om gezaaid en geoogst te worden voor de vruchten van de arbeid, zo werd Demeter's schoot voorbereid om de god van de rijkdom te verwekken.

Nadat de vrijpartij voorbij was, namen Demeter en Iasion weer deel aan de bruiloftsfeesten, waar ze de aandacht trokken van Zeus. Zeus was woedend toen hij hoorde van hun verhouding, dat hij Iasion met een machtige bliksemschicht sloeg, waardoor hij tot niets werd gereduceerd.

In andere versies wordt geïmpliceerd dat Zeus Iasion doodde omdat hij een godin van Demeter's kaliber niet waardig was. Wat de precieze redenen van Zeus' woede ook waren, het resultaat was dat Plutus vaderloos opgroeide.

De God van de Rijkdom aan het Werk

Volgens de Griekse folklore zochten stervelingen Plutus op en riepen zijn zegeningen in. Plutus bezat de macht om iedereen te zegenen met materiële rijkdom.

Daarom had Zeus' hem verblind toen hij nog maar een kind was, zodat hij geen onderscheid kon maken tussen goede en slechte mensen. Door deze beslissing kon iedereen die naar Plutus kwam gezegend worden, ongeacht hun daden en daden in het verleden. Dit is symbolisch voor het feit dat rijkdom niet het voorrecht is van de goeden en de rechtvaardigen.

Het is een weergave van hoe het geluk vaak werkt in de echte wereld.

Rijkdom wordt nooit gelijk verdeeld, noch stelt het ooit de toeschouwer ter discussie. Een toneelstuk van de oude Griekse komedieschrijver Aristophanes stelt op humoristische wijze een Plutus voor die met zijn herwonnen gezichtsvermogen alleen rijkdom verdeelt onder degenen die het verdienen.

Plutus wordt ook beschreven als gehandicapt. In andere afbeeldingen wordt hij afgebeeld met vleugels.

Symbolen en invloed van Plutus

Plutus wordt meestal afgebeeld in het gezelschap van zijn moeder Demeter of alleen, met goud of tarwe in de hand, als symbool voor rijkdom.

In de meeste beelden wordt hij echter afgebeeld als een kind gewiegd in de armen van andere godinnen die bekend staan om vrede, geluk en succes.

Een van zijn symbolen is de cornucopia, ook bekend als de hoorn des overvloeds, gevuld met agrarische rijkdommen zoals bloemen, vruchten en noten.

Plutus' naam heeft als inspiratie gediend voor verschillende woorden in de Engelse taal, waaronder plutocratie (heerschappij van de rijken), plutomanie (een sterk verlangen naar rijkdom), en plutonomics (de studie van vermogensbeheer).

Voorstellingen van Plutus in kunst en literatuur

Een van de grote Engelse kunstenaars, George Frederic Watts, was sterk beïnvloed door de Griekse en Romeinse mythologie. Hij stond bekend om zijn allegorische schilderijen over rijkdom. Hij geloofde dat het streven naar rijkdom het streven naar religie in de moderne samenleving verving.

Om deze visie te illustreren, schilderde hij De vrouw van Plutus in de jaren 1880 . Het schilderij toont een vrouw die juwelen vasthoudt en kronkelt in doodsangst, en toont de corrumperende invloed van rijkdom.

Plutus wordt ook genoemd in Dante's Inferno als een demon van de vierde cirkel van de hel, gereserveerd voor de zondaars van hebzucht en gierigheid. Dante combineert de personages van Plutus met Hades om een grote vijand die Dante tegenhoudt, tenzij hij een puzzel oplost.

De dichter geloofde dat het najagen van materiële rijkdom leidt tot de meest zondige corruptie van het menselijk leven en gaf er daarom het nodige belang aan.

Zulke latere afbeeldingen schilderden Plutus af als een corrumperende kracht, gerelateerd aan het kwaad van rijkdom en het oppotten ervan.

Inpakken

Plutus is een van de vele minder belangrijke godheden in het pantheon van de Griekse mythologie, maar hij is ongetwijfeld alom gevierd in kunst en literatuur. Hij symboliseert rijkdom en welvaart, waarover ook vandaag nog veel gesproken wordt in de moderne filosofie en economie.