بعد از جنگ بزرگ، کشورهای اروپایی منتظر یک دوره طولانی صلح بودند. فرانسه و بریتانیا نمی‌خواستند علیه سایر کشورهای سرزمینی وارد نبرد شوند و این نگرش غیر تقابلی به آلمان اجازه داد تا به آرامی کشورهای همسایه خود را از اتریش و سپس چکسلواکی، لیتوانی و دانزیگ ضمیمه کند. اما زمانی که آنها به لهستان حمله کردند، قدرت های جهان چاره ای جز مداخله نداشتند. آنچه در پی آمد، بزرگترین و خشن ترین درگیری شناخته شده برای بشر بود که به درستی جنگ جهانی دوم نامیده شد.

در اینجا سیزده مورد از مهمترین نبردهای انجام شده در هوا، زمین، دریا و در هر قاره ای در این منطقه آورده شده است. جهان آنها به ترتیب زمانی هستند و بر اساس اهمیت آنها برای نتیجه جنگ انتخاب شده اند.

نبرد آتلانتیک (سپتامبر 1939 - می 1943)

A U قایق – زیردریایی های دریایی تحت کنترل آلمان

نبرد آتلانتیک طولانی ترین عملیات نظامی مداوم است که از آغاز جنگ تا پایان (1939 تا 1945) ادامه داشت. در این مدت بیش از 73000 مرد در اقیانوس اطلس جان خود را از دست دادند.

زمانی که جنگ اعلام شد، نیروهای دریایی متفقین برای اطمینان از انجام محاصره آلمان مستقر شدند و جریان تدارکات به آلمان را محدود کردند. . نبردهای دریایی فقط در سطح انجام نمی شد، زیرا زیردریایی ها نقش بسیار زیادی در توسعه جنگ داشتند. آقااو امیدوار بود که بتواند متفقین را از رسیدن به آلمان بازدارد.

آردن میدان انتخابی خواهد بود و در صبح روز 16 دسامبر 1944، نیروهای آلمانی حمله غافلگیرانه ای را به متفقین انجام دادند که منجر به ایجاد حملات گسترده شد. به نیروهای خود آسیب وارد می کند. اما این یک حمله ناامیدکننده بود، زیرا تا آن زمان نیروهای کمکی و خودروهای زرهی آلمان تقریباً تمام شده بودند.

آلمان موفق شد پیشروی متفقین به سمت اروپای مرکزی را برای پنج تا شش هفته به تعویق بیندازد، اما زمان کافی برای جمع آوری وجود نداشت. منابع بیشتر و ساخت تانک های بیشتر. نبرد بولج بزرگترین و خونین ترین درگیری نیروهای آمریکایی در جنگ جهانی دوم بود که تقریباً 100000 تلفات داشت. در پایان، به پیروزی متفقین منجر شد و سرنوشت قدرت‌های تقریباً فرسوده محور را رقم زد.

به طور خلاصه

جنگ جهانی دوم نقطه تعیین کننده ای بود زمان، رویدادی محوری که تاریخ مدرن را تغییر داد. از میان صدها نبرد انجام شده، موارد فوق برخی از مهمترین آنها هستند که در نهایت به تغییر جزر و مد به نفع متفقین کمک کردند.

در پایان، نیروهای متفقین موفق شدند برتری دریایی آلمان را زیر پا بگذارند. و تقریباً 800 زیردریایی آلمانی به پایین اقیانوس اطلس فرستاده شدند.

نبرد سدان (مه 1940)

به عنوان بخشی از تهاجم آلمان از طریق آردن، منطقه ای تپه ای و جنگلی در شمال از فرانسه و بلژیک، روستای سدان در 12 می 1940 تصرف شد. مدافعان فرانسوی منتظر بودند تا سر پل ها را نابود کنند، اگر آلمانی ها نزدیک شوند، اما به دلیل بمباران شدید توسط لوفت وافه (آلمانی) موفق به انجام این کار نشدند. نیروی هوایی) و پیشروی سریع نیروهای زمینی.

به مرور زمان، نیروهای کمکی متفقین به شکل هواپیماهای نیروی هوایی بریتانیا و فرانسه آمدند، اما در این فرآیند خسارات سنگینی متحمل شدند. آلمان برتری خود را هم در آسمان و هم در زمین ثابت کرد. پس از سدان، آلمانی ها مقاومت کمی در راه خود به سمت پاریس داشتند، که سرانجام در 14 ژوئن آن را تصرف کردند.

نبرد بریتانیا (ژوئیه - اکتبر 1940)

در مورد برتری هواپیما، انگلیسی ها در طول چهار ماه در سال 1940، زمانی که لوفت وافه آنچه را که Blitzkrieg نامیدند: حملات هوایی گسترده و سریع به خاک بریتانیا در طول شب، که در آن هدف آنها تخریب فرودگاه ها، رادارها و شهرهای بریتانیا بود، کاملاً وحشت زده شد. . هیتلر ادعا کرد که این کار در سال انجام شده استانتقام پس از آن که بیش از 80 بمب افکن RAF بمب های خود را بر فراز مناطق تجاری و صنعتی برلین پرتاب کردند. بنابراین آنها بیش از 400 بمب افکن و بیش از 600 جنگنده را برای حمله به لندن در 7 سپتامبر اعزام کردند. حدود 43000 غیرنظامی به این شکل کشته شدند. 15 سپتامبر 1940، به عنوان "روز نبرد بریتانیا" شناخته می شود، زیرا در آن تاریخ یک نبرد هوایی در مقیاس بزرگ بر فراز لندن و کانال مانش انجام شد. حدود 1500 هواپیما در این نبرد شرکت کردند.

حمله به پرل هاربر (7 دسامبر 1941)

حمله پرل هاربر به یک تمبر ایالات متحده در سال 1991

این حمله غافلگیرانه به مواضع آمریکا در اقیانوس آرام به طور گسترده به عنوان رویدادی در نظر گرفته می شود که دخالت ایالات متحده در جنگ جهانی دوم را مشخص کرد. در 7 دسامبر 1941، در ساعت 7:48 صبح، بیش از 350 هواپیمای ژاپنی از شش هواپیمای مختلف پرتاب شدند. ناوهای هواپیمابر و به یک پایگاه آمریکایی در جزیره هونولولو، هاوایی حمله کردند. چهار ناو جنگی ایالات متحده غرق شدند و سربازان آمریکایی مستقر در آنجا 68 تلفات متحمل شدند.

ژاپنی ها انتظار داشتند در مدت کوتاهی تمام مواضع آمریکا و اروپا را در اقیانوس آرام فتح کنند و آنها با پرل هاربر شروع کردند. اگرچه قرار بود حمله یک ساعت پس از صدور اعلامیه رسمی جنگ آغاز شود، اما ژاپن نتوانست ایالات متحده را از پایان مذاکرات صلح مطلع کند.

رئیس جمهور روزولت وقت را تلف نکرد و روز بعد به ژاپن اعلام جنگ کرد. . در 11در دسامبر، ایتالیا و آلمان هر دو به ایالات متحده اعلام جنگ کردند. حمله به پرل هاربر بعداً جنایت جنگی اعلام شد، زیرا بدون هشدار قبلی و بدون اعلام قبلی جنگ انجام شد.

نبرد دریای مرجان (مه 1942)

ناو هواپیمابر USS Lexington نیروی دریایی ایالات متحده

تلافی‌جویانه آمریکایی سریع و تهاجمی بود. اولین نبرد بزرگ دریایی بین نیروی دریایی امپراتوری ژاپن و نیروی دریایی ایالات متحده با کمک نیروهای استرالیایی بین 4 تا 8 می 1942 اتفاق افتاد.

اهمیت این نبرد از دو عامل ناشی می شود. اول، این اولین نبرد در تاریخ بود که در آن ناوهای هواپیمابر با یکدیگر جنگیدند. دوم، زیرا این نشان دهنده آغاز پایان مداخله ژاپن در جنگ جهانی دوم بود.

بعد از نبرد دریای مرجان، متفقین متوجه شدند که مواضع ژاپن در اقیانوس آرام جنوبی آسیب پذیر است و بنابراین آنها را طراحی کردند. کمپین Guadalcanal برای تضعیف دفاع خود در آنجا. این کارزار، همراه با کمپین گینه نو که در ژانویه 1942 آغاز شده بود و تا پایان جنگ ادامه داشت، در وادار کردن ژاپنی ها به تسلیم نقش اساسی داشت.

نبرد میدوی (1942)

Midway Atoll یک منطقه جزیره ای بسیار کوچک و منزوی در وسط اقیانوس آرام است. همچنین این مکانی است که در آن نیروهای ژاپنی فاجعه بارترین شکست خود را از نیروی دریایی ایالات متحده متحمل شدند.

دریاسالار یاماموتوانتظار می رود ناوگان آمریکایی، از جمله چهار ناو هواپیمابر، را به دامی که با دقت آماده شده است بکشاند. اما چیزی که او نمی دانست این بود که رمز شکن های آمریکایی بسیاری از پیام های ژاپنی را رهگیری و رمزگشایی کرده بودند و آنها از قبل موقعیت دقیق اکثر کشتی های ژاپنی را می دانستند.

ضد کمین طراحی شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده موفقیت آمیز بود. سه ناو هواپیمابر ژاپنی غرق شدند. نزدیک به 250 هواپیمای ژاپنی نیز از دست رفت و روند جنگ به نفع متفقین تغییر کرد.

نبردهای العلمین (ژوئیه 1942 و اکتبر - نوامبر 1942)

چندین نبردهای مهم جنگ جهانی دوم در شمال آفریقا نه با هواپیما و کشتی، بلکه با تانک و نیروهای زمینی انجام شد. پس از فتح لیبی، نیروهای محور تحت رهبری فیلد مارشال اروین رومل قصد داشتند به مصر لشکرکشی کنند.

مشکل صحرای صحرا و وسعت عظیم تپه های شنی بود که طرابلس را از اسکندریه جدا می کرد. با پیشروی نیروهای محور، آنها با سه مانع اصلی در العلمین، در 66 مایلی مهم ترین شهرها و بنادر مصر - انگلیسی ها، شرایط نابخشوده صحرا و عدم تامین سوخت مناسب برای مخازن، برخورد کردند. 3>

نبرد اول العلمین با بن بست به پایان رسید و رومل پس از تحمل 10000 تلفات، در حال حفاری بود تا دوباره در موقعیت دفاعی قرار گیرد. انگلیسی ها 13000 نفر را از دست دادند. در ماه اکتبر، نبرد از سر گرفته شد،مصادف با تهاجم متفقین به شمال آفریقای فرانسه و این بار تحت فرماندهی ژنرال برنارد مونتگومری. مونتگومری آلمانی ها را به شدت در العلمین هل داد و آنها را مجبور به عقب نشینی به سمت تونس کرد. این نبرد یک پیروزی بزرگ برای متفقین بود، زیرا نشان دهنده آغاز پایان کارزار بیابان غربی بود. این به طور مؤثری به تهدید قدرت های محور که بر مصر، میادین نفتی خاورمیانه و ایران و کانال سوئز تصرف کردند پایان داد.

نبرد استالینگراد (اوت 1942 - فوریه 1943)

در نبرد از استالینگراد، قدرت‌های محور، متشکل از آلمان و متحدانش، با اتحاد جماهیر شوروی برای تصرف استالینگراد، شهری استراتژیک در جنوب روسیه (که اکنون به نام ولگوگراد شناخته می‌شود) جنگیدند.

استالینگراد یک مرکز مهم صنعتی و حمل‌ونقل بود. موقعیت استراتژیک برای هر کسی که شهر را کنترل می کند به چاه های نفت قفقاز دسترسی داشته باشد. منطقی بود که محورها در اوایل حمله خود به اتحاد جماهیر شوروی، کنترل شهر را به دست بگیرند. اما شوروی به شدت در خیابان های استالینگراد که زیر آوار بمباران های سنگین لوفت وافه پوشیده شده بود، جنگیدند.

اگرچه سربازان آلمانی نه برای نبردهای نزدیک و نه برای جنگ شهری آموزش دیده بودند، اما به تعداد زیاد آن را جبران کردند. از آنجایی که جریان ثابتی از نیروهای کمکی از غرب می آمد.

ارتش سرخ شوروی سعی کرد آلمان ها را در شهر به دام بیندازد. در نوامبر، استالین راه اندازی شدعملیاتی که ارتش رومانی و مجارستان را هدف قرار داد و از جناحین آلمانی ها که به استالینگراد حمله می کردند محافظت می کرد. این منجر به منزوی شدن نیروهای آلمانی در استالینگراد شد و سرانجام پس از پنج ماه، یک هفته و سه روز نبرد شکست خورد.

کمپین جزایر سلیمان (ژوئن - نوامبر 1943)

در طول جنگ نیمه اول سال 1942، نیروهای ژاپنی بوگنویل، در گینه نو، و جزایر سلیمان بریتانیا، در اقیانوس آرام جنوبی را اشغال کردند.

جزایر سلیمان یک مرکز ارتباطی و تدارکاتی مهم بودند، بنابراین متفقین آمادگی نداشتند اجازه دهند. آنها بدون دعوا می روند آنها اقدام به توسعه یک ضد حمله در گینه نو کردند، یک پایگاه ژاپنی را در راباول (پاپوآ، گینه نو) منزوی کردند، و در 7 اوت 1942 در گوادالکانال و برخی جزایر دیگر فرود آمدند.

این فرودها آغازگر یک سری نبردهای وحشیانه بین متفقین و امپراتوری ژاپن، هم در گوادالکانال و هم در جزایر سلیمان مرکزی و شمالی، در جزیره جورجیا نو و اطراف آن، و جزیره بوگنویل. ژاپنی‌ها که تا آخرین مرد جنگیدند، برخی از جزایر سلیمان را تا پایان جنگ ادامه دادند.

نبرد کورسک (ژوئیه - اوت 1943)

همانطور که نمونه‌ای از آن ذکر شد. در نبرد استالینگراد، نبرد در جبهه شرقی نسبت به جاهای دیگر بدتر و بی امان تر بود. آلمانی ها یک کمپین تهاجمی را به راه انداختند که آنها را عملیات ارگ نامیدند.هدف از حمله به منطقه کورسک از طریق حملات متعدد همزمان بود.

اگرچه آلمانی ها از نظر استراتژیک دست بالا را داشتند، اما در حالی که منتظر تحویل سلاح از برلین بودند، حمله را به تعویق انداختند. این به ارتش سرخ زمان داد تا دفاع خود را بسازد، که ثابت کرد در متوقف کردن آلمان ها در مسیر خود بسیار کارآمد است. تلفات گسترده آلمان از مردان (165000) و تانک (250) تضمین کرد که ارتش سرخ در طول باقی مانده جنگ در مزیت باقی ماند.

نبرد کورسک اولین بار در جنگ جهانی دوم بود که یک آلمانی تهاجم استراتژیک قبل از اینکه بتواند دفاع دشمن را بشکند متوقف شد.

نبرد آنزیو (ژانویه - ژوئن 1944)

متفقین در سال 1943 وارد ایتالیای فاشیستی شدند، اما با مقاومت قابل توجهی مواجه شدند. سرلشکر جان پی لوکاس که قادر به پیشروی بیشتر نبود، یک فرود آبی خاکی در نزدیکی شهرهای آنزیو و نتتونو طراحی کرد که به شدت به توانایی آنها برای حرکت سریع و ناشناخته بستگی داشت. توسط نیروهای آلمانی و ایتالیایی به شدت دفاع می شدند. متفقین در ابتدا نمی توانستند به شهر نفوذ کنند، اما در نهایت تنها با تعداد زیادی از نیروهای کمکی که احضار کردند، موفق به شکستن شدند: بیش از 100000 نفر برای تضمین پیروزی در آنزیو مستقر شدند، که به نوبه خود به متفقین اجازه می داد تا به آن نزدیکتر شوند. رم.

عملیات Overlord (ژوئن تا آگوست1944)

سربازانی که از ناو یو اس اس ساموئل چیس به ساحل اوماها سرازیر می شوند

روز D ممکن است تجلیل ترین رویداد جنگی تاریخی در سینما و رمان باشد، و به درستی. حجم عظیم ارتش های درگیر، کشورها، فرماندهان، لشکرها و شرکت های مختلف که در فرود نرماندی شرکت کردند، تصمیمات دشواری که باید گرفته شود و فریب های پیچیده ای که برای گمراه کردن آلمانی ها طراحی شده بود، باعث تهاجم فرانسه شد. توسط متفقین نقطه عطفی در تاریخ بود.

عملیات Overlord توسط چرچیل برای نامگذاری این تهاجم انتخاب شد، که با دقت برنامه ریزی شده و با زحمت اجرا شد. این فریب ها جواب داد و آلمانی ها برای مقاومت در برابر فرود بیش از دو میلیون سرباز متفقین در شمال فرانسه آماده نبودند. تلفات هر دو طرف بیش از یک چهارم میلیون نفر بود، و بیش از 6000 هواپیما سرنگون شدند. تا پایان روز اول (6 ژوئن) متفقین در بیشتر مناطق مهم جای پای خود را به دست آورده بودند. سه هفته بعد، آنها بندر شربورگ را تصرف کردند و در 21 ژوئیه متفقین کنترل شهر کان را در دست گرفتند. پاریس در 25 آگوست سقوط خواهد کرد.

نبرد بولج (دسامبر 1944 - ژانویه 1945)

پس از تهاجم گسترده سربازان بریتانیایی، کانادایی و آمریکایی به نرماندی، هیتلر یک