دوستداران تاریخ و کسانی که در ایالات متحده بزرگ شده اند با پرچم کنفدراسیون بیگانه نیستند. الگوی معروف آبی X شکل آن در مقابل پس‌زمینه قرمز اغلب روی پلاک‌ها و برچسب‌های سپر دیده می‌شود. دیگران نیز آن را در خارج از ساختمان‌های دولتی یا خانه‌های خود آویزان می‌کنند.

اگر با تاریخچه آن آشنایی ندارید، احتمالاً نمی‌دانید چرا برخی افراد پرچم کنفدراسیون را توهین‌آمیز می‌دانند. برای اطلاعات بیشتر در مورد تاریخ بحث برانگیز پرچم کنفدراسیون و اینکه چرا برخی خواهان ممنوعیت آن هستند، به ادامه مطلب مراجعه کنید.

نماد پرچم کنفدراسیون

به طور خلاصه، پرچم کنفدراسیون امروزه به عنوان یک پرچم در نظر گرفته می شود. نماد برده داری، نژادپرستی و برتری سفیدپوستان، اگرچه در گذشته عمدتاً نماد میراث جنوبی بود. مانند بسیاری از نمادهای دیگر که در طول زمان معنی خود را تغییر داده اند (به Swastika یا Odal Rune فکر کنید)، پرچم کنفدراسیون نیز دستخوش دگرگونی شده است.

Confederacy چیست؟ ?

ایالت های کنفدراسیون آمریکا، که به نام کنفدراسیون نیز شناخته می شود، دولتی متشکل از 11 ایالت جنوبی بود که در طول جنگ داخلی آمریکا از اتحادیه خارج شدند.

در ابتدا، هفت ایالت وجود داشت: آلاباما، کارولینای جنوبی، فلوریدا، جورجیا، تگزاس، لوئیزیانا و می سی سی پی. چهار ایالت از جنوب بالا با شروع جنگ در 12 آوریل 1861 به آنها پیوستند: آرکانزاس، تنسی، ویرجینیا و کارولینای شمالی.

خروجاز اتحادیه به دلیل این اعتقاد بود که ریاست جمهوری آبراهام لینکلن شیوه زندگی آنها را که به شدت به مفهوم برده داری وابسته بود، تهدید می کند. در فوریه 1861، آنها مقاومت را با ایجاد یک دولت موقت در آلاباما آغاز کردند. این در نهایت یک سال بعد با یک دولت دائمی در ویرجینیا جایگزین شد و رئیس جمهور جفرسون دیویس و معاون رئیس جمهور الکساندر اچ استفنز به عنوان رهبران سرسخت آن بودند.

تکامل پرچم نبرد کنفدراسیون

هنگامی که شورشیان کنفدراسیون برای اولین بار در سال 1861 بر روی فورت سامتر آتش گشودند، آنها یک پرچم آبی تاریخی با یک ستاره سفید درخشان را به اهتزاز درآوردند. این بنر که به عنوان پرچم آبی بانی شناخته می شود، به یادآوری بی انتها از اولین نبردی تبدیل شد که آغاز جنگ داخلی را رقم زد. همچنین با ادامه تکان دادن آن در میدان‌های جنگ، این نماد به نماد جدایی تبدیل شد.

در نهایت، ایالات کنفدراسیون آمریکا متوجه شدند که به نمادهایی نیاز دارند که نشان دهنده حاکمیت آنها باشد. این منجر به معرفی تمبرهای دولتی آنها و پرچم کنفدراسیون شد که در آن زمان با نام ستاره ها و بارها شناخته می شد. 13 ستاره سفید در پس زمینه آبی، با هر ستاره نشان دهنده یک ایالت کنفدراسیون، و 3 راه راه که 2 تای آن قرمز و یکی سفید بود.

در حالی که دارای یک طراحی متمایز، زمانی که از a مشاهده می شد بسیار شبیه به پرچم اتحادیه به نظر می رسیدفاصله این باعث ایجاد مشکلات بزرگی شد زیرا تشخیص تفاوت بین این دو در طول نبرد دشوار بود. یک حادثه بدنام زمانی رخ داد که برخی از سربازان به اشتباه در طول نبرد اول ماناساس در ژوئیه 1861 به سوی مردان خود شلیک کردند. پرچم جدید که توسط ویلیام پورچر مایلز، یکی از نمایندگان کنفدراسیون طراحی شده بود، دارای یک الگوی X شکل آبی به نام St. صلیب اندرو در پس زمینه قرمز. این الگو با همان 13 ستاره سفید که پرچم اصلی داشت تزئین شده بود.

نسخه 1863-1865 پرچم کنفدراسیون. PD.

اگرچه این نسخه از پرچم کنفدراسیون بسیار محبوب بود، اما به عنوان نماد رسمی دولتی یا نظامی کنفدراسیون در نظر گرفته نمی شد. طرح‌های آینده بنر کنفدراسیون این بخش را در گوشه سمت چپ آن با اضافه کردن پس‌زمینه‌ای سفید که به معنای خلوص است، گنجانده شده است.

این جایی بود که کل بحث و جدل آغاز شد. که زمینه سفید نشان دهنده برتری نژاد سفید و فرودستی نژاد رنگی بود. به همین دلیل است که بسیاری پرچم کنفدراسیون را نژادپرستانه و توهین آمیز می دانند. در واقع، برخی از گروه های نفرت به الهام گرفتن از پرچم کنفدراسیون ادامه می دهند و از آن برای انتقال اصول خود استفاده می کنند.

The End of Civilجنگ

مجسمه رابرت ای لی

بسیاری از ارتش های کنفدراسیون پرچم کنفدراسیون را در طول نبردها کشیدند. ژنرال رابرت ای لی رهبری یکی از این ارتش ها را بر عهده داشت. او به خاطر سربازان برجسته ای که مردان سیاه پوست آزاد را ربودند، آنها را به عنوان برده فروختند، و برای حفظ برده داری جنگیدند، معروف بود.

ارتش ژنرال لی در دادگاه Appomattox تسلیم شد، جایی که به آنها آزادی مشروط داده شد و اجازه بازگشت داده شد. به خانه هایشان هزاران ارتش کنفدراسیون سرپیچی کردند، اما اکثر سفیدپوستان جنوبی معتقد بودند که تسلیم ارتش او به ناچار جنگ داخلی را به پایان رسانده است.

از قضا، ژنرال لی از طرفداران بزرگ پرچم کنفدراسیون نبود. او احساس می کرد که این یک نماد تفرقه انگیز بود که باعث شد مردم درد و رنجی را که جنگ داخلی ایجاد کرده بود به یاد بیاورند.

علت گمشده

در اوایل قرن بیستم، برخی از سفیدپوستان جنوبی شروع به تداوم یافتن کردند. ایده یک ایالت جنوبی که در جنگ داخلی برای محافظت از حقوق و شیوه زندگی ایالت ها جنگید. آنها در نهایت روایت را تغییر دادند و هدف خود را برای حمایت از برده داری انکار کردند. مورخ Caroline E. Janney معتقد است که این افسانه Lost Cause زمانی آغاز شد که کنفدراسیون ها در تلاش بودند تا شکست خود را بپذیرند.

Soutrner ها با پایان یافتن جنگ شروع به بزرگداشت مردگان کردند. سازمان‌هایی مانند دختران متحد کنفدراسیون زندگی کهنه سربازان کنفدراسیون را با نوشتن خود جشن گرفتند.نسخه خود از تاریخ و تبدیل آن به دکترین رسمی ایالت های کنفدراسیون جنوبی.

در همان زمان، بناهای یادبود کنفدراسیون شروع به تسلط بر جنوب کردند و پرچم نبرد آن در پرچم ایالت می سی سی پی گنجانده شد.

پرچم کنفدراسیون پس از جنگ داخلی

بعد از جنگ داخلی، سازمان های مختلف علیه گروه های حقوق مدنی به استفاده از پرچم کنفدراسیون ادامه دادند. حزب سیاسی دیکسیکرات که هدفش حمایت از تفکیک نژادی و مخالف اعطای حقوق به مردم سیاه پوست بود، یکی از این گروه ها بود. آنها از پرچم کنفدراسیون به عنوان نماد مقاومت خود در برابر دولت فدرال ایالات متحده استفاده کردند.

استفاده دیکسیکرات ها از پرچم کنفدراسیون به عنوان نماد حزب خود منجر به محبوبیت مجدد این بنر شد. بار دیگر در میدان‌های جنگ، دانشگاه‌ها و مکان‌های تاریخی ظاهر شد. جان ام. کوسکی، مورخ، خاطرنشان کرد که صلیب جنوبی، که زمانی نماد شورش بود، تا آن زمان به نماد محبوب تری از مقاومت در برابر حقوق مدنی تبدیل شد.

در سال 1956، حکم دادگاه عالی، جداسازی نژادی در مدارس را غیرقانونی اعلام کرد. . ایالت جورجیا مقاومت خود را در برابر این حکم با گنجاندن پرچم جنگ کنفدراسیون در پرچم رسمی ایالت خود ابراز کرد. علاوه بر این، اعضای Ku Klux Klan، یک گروه برتری طلب سفیدپوست، به دلیل آزار و اذیت شهروندان سیاه پوست پرچم کنفدراسیون را به اهتزاز در می آوردند.

در سال 1960، روبیبریجز، یک کودک شش ساله، اولین کودک سیاهپوست شد که در یکی از مدارس کاملا سفید پوست در جنوب تحصیل کرد. مردمی که مخالف این بودند اعتراض کردند و در حالی که پرچم بدنام کنفدراسیون را به اهتزاز درآوردند به سمت او سنگ پرتاب کردند.

پرچم کنفدراسیون در دوران مدرن

امروزه تاریخچه پرچم کنفدراسیون دیگر بر آن متمرکز نیست. آغازهای اولیه اما بیشتر در مورد استفاده از آن به عنوان پرچم شورشیان. این به نمایندگی از مقاومت در برابر برابری اجتماعی در بین همه نژادها ادامه می دهد. به همین دلیل است که گروه های حقوق مدنی مخالف نمایش آن با افتخار در ساختمان ایالتی کارولینای جنوبی بودند.

این پرچم در بسیاری از رویدادهای بدنام دخیل بوده است. به عنوان مثال، دیلن روف، یک جوان 21 ساله، یک برتری طلب سفیدپوست و نئونازی، که به دلیل تیراندازی به 9 سیاه پوست در ژوئن 2015 بدنام شد، از این پرچم برای بیان قصد خود برای ایجاد جنگ بین نژادها استفاده کرد. عکس‌هایی از او در حال سوختن و لگدمال کردن پرچم آمریکا در حین اهتزاز پرچم کنفدراسیون وجود دارد.

این موضوع بحث دیگری را در مورد معنای پرچم کنفدراسیون و نحوه استفاده از آن در مکان‌های عمومی آغاز کرد. فعال بری نیوزوم با پاره کردن پرچم کنفدراسیون در ساختمان ایالتی کارولینای جنوبی به جنایت فجیع روف پاسخ داد. چند هفته پس از تیراندازی‌های خشونت‌آمیز، برای همیشه حذف شد.

در میان سایر نمادهای نفرت در پایگاه داده لیگ ضد افترا، یک پیشرو ضد نفرت، فهرست شده است.سازمان.

چگونه پرچم های کنفدراسیون ممنوع شد

یک سال پس از قتل های وحشیانه در کلیسای چارلستون، ایالات متحده استفاده از پرچم های کنفدراسیون را در گورستان هایی که توسط اداره کهنه سربازان اداره می شد ممنوع کرد. خرده فروشان بزرگی مانند eBay، Sears و Wal-Mart نیز آن را از راهروهای خود حذف کردند، که در نهایت باعث شد تولیدکنندگان پرچم تولید آن را متوقف کنند.

علی رغم همه این تغییرات، هنوز افرادی هستند که از پرچم کنفدراسیون دفاع می کنند و این کار را انجام می دهند. آن را یک نماد نژادپرستانه در نظر نگیرید. نیکی هیلی، سفیر سازمان ملل و فرماندار کارولینای جنوبی نیز به دلیل دفاع از پرچم مورد انتقاد قرار گرفت. به گفته او، مردم کارولینای جنوبی پرچم کنفدراسیون را نماد خدمت، فداکاری و میراث می دانند.

پیچیدن

در طول تاریخ، پرچم کنفدراسیون دارای به طور مداوم نمادی بسیار تفرقه انگیز بود. در حالی که جنوبی‌هایی که از پرچم دفاع می‌کنند معتقدند که این پرچم نشان دهنده میراث آنهاست، بسیاری از آمریکایی‌های آفریقایی تبار آن را نمادی از وحشت، ظلم و شکنجه می‌دانند. رهبران حقوق مدنی قاطعانه بر این باورند که کسانی که به کشیدن پرچم ادامه می‌دهند نسبت به درد و رنجی که سیاهپوستان متحمل شده‌اند بی‌تفاوت هستند و تا کنون به زندگی خود ادامه می‌دهند.