افسانه های merow در اساطیر ایرلندی منحصر به فرد و در عین حال به طرز شگفت آوری آشنا هستند. این دریا نشینان باشکوه شبیه پری دریایی های اساطیر یونانی هستند و در عین حال از نظر منشأ، ظاهر فیزیکی، شخصیت و کل افسانه هایشان کاملاً متفاوت هستند.

Merrow چه کسانی بودند؟

اعتقاد بر این است که اصطلاح merow از کلمات ایرلندی muir (دریا) و oigh (خدمت‌کار) گرفته شده است که نام آنها را با پری دریایی یونانی یکسان می‌کند. کلمه اسکاتلندی برای همان موجود morrough است. برخی از محققان این نام را به عنوان خواننده دریا یا هیولا دریایی نیز ترجمه می‌کنند، اما افراد کمتری به این فرضیه‌ها نسبت می‌دهند. 5>

ماروها را هر چه بنامیم، معمولاً به عنوان دوشیزگان فوق‌العاده زیبا با موهای سبز بلند و کف پای صاف با انگشتان و انگشتان تار برای شنای بهتر توصیف می‌شوند. Merow ها فریبنده می خوانند، درست مانند آژیرهای یونانی . با این حال، برخلاف آژیرها، مرو این کار را انجام نمی دهد تا ملوانان را وسوسه کند تا به هلاکت برسند. آنها به اندازه آژیرها بدخواه نیستند. درعوض، معمولاً ملوانان و ماهیگیران را برای زندگی با خود در زیر آب می برند، شیفته عشق، پیروی و اطاعت از هر آرزوی مرو هستند. همسر به عنوان یک سکته مغزی از شانس بسیار خوب در نظر گرفته شد. راه‌هایی وجود داشت که مردان می‌توانستند باروها را فریب دهند و در آنجا رها کنند. در زیر به این موضوع خواهیم پرداخت.

انجام دادمرو دارای دم ماهی است؟

بسته به اینکه کدام افسانه merow را می خوانیم، گاهی اوقات می توان این موجودات را با دم ماهی مانند همتایان یونانی خود توصیف کرد. برای مثال، جان اوهانلون، کشیش و شاعر کاتولیک، نیمه پایینی باروها را پوشیده با فلس های سبز مایل به سبز توصیف می کند .

با این حال، نویسندگان دیگر به توصیف پذیرفته شده تر از آن پایبند هستند. بدون دم ماهی و پاهای تاردار به جای آن. پس از آن، دوباره، برخی ادعاهای عجیب‌تر نیز وجود دارد، مانند ادعای شاعر W. B. Yeats، که می‌نویسد وقتی باروها به خشکی آمدند، به گاوهای کوچک بی شاخک تبدیل شدند .

برخی اسطوره ها حتی این دوشیزگان دریایی را کاملاً پوشیده از فلس توصیف می کنند، در حالی که هنوز هم به نوعی زیبا و مطلوب هستند. ، یعنی اعضای قوم پری ایرلندی، بارو بسته به افسانه می تواند هم خیرخواه و هم بدخواه باشد. این ساکنان تیر فو تین یا سرزمین زیر امواج معمولاً به عنوان دوشیزگان دریایی باشکوه و مهربان نشان داده می شدند که یا فقط به کار خود فکر می کردند یا ماهیگیران را اغوا می کردند تا به آنها بدهند. یک زندگی مسحور شده با مهروها در دریا.

البته، می توان آن را نوعی برده داری جادویی دانست، اما به هیچ وجه به وحشتی که آژیرهای یونانی می خواستند برای ملوانان بی خبر به ارمغان بیاورند، نیست.

افسانه های دیگری نیز وجود دارد، با این حال، برخیکه باروها را در نوری تاریک تر به تصویر می کشید. در بسیاری از داستان‌ها، این ساکنان دریا می‌توانند انتقام‌جو، کینه‌توز، و آشکارا شرور باشند و ملوانان و ماهیگیران را به زمان تاریک‌تر و کوتاه‌تر زیر امواج فریب دهند.

آیا مروهای نر وجود دارند؟

در ایرلندی اصطلاحی برای mermen وجود نداشت، اما در برخی از داستان‌ها، مَروهای مرد یا خوش‌گذران وجود داشت. همیشه به عنوان فوق العاده زشت توصیف می شود. پوشیده از فلس‌ها، تغییر شکل‌داده‌شده و کاملاً ترسناک، به‌عنوان هیولاهای دریایی دیده می‌شدند که باید در حین دیدن کشته شوند یا از آنها اجتناب شود. آنها تصور کردند که مردان مگوهای زرق و برق دار به عنوان افراد عجیب و غریب شنیع تصور کنند. به این ترتیب، هنگامی که یک ملوان یا یک ماهیگیر در رویاپردازی در مورد صید یک مرغ دریایی می‌اندیشید، می‌توانست احساس خوبی داشته باشد که می‌خواهد او را از دست پری دریایی شنیع خود «رهایی» کند.

Merrow چه می‌پوشید؟

Merrows انجام دهید. لباس بپوشید یا چیزهای جادویی را به کار بگیرید؟ بسته به منطقه، پاسخ‌های متفاوتی دریافت خواهید کرد.

مردم کری، کورک و وکسفورد در ایرلند ادعا می‌کنند که باروها با پوشیدن کلاه قرمزی از پر به نام cohuleen druith شنا می‌کردند. . با این حال، مردم ایرلند شمالی قسم می‌خورند که مروها به جای آن شنل‌های پوست مهر می‌پوشند. تفاوت، البته، به سادگی بر اساس استداستان‌های محلی خاصی که از مناطق مربوطه آمده‌اند.

در مورد هر گونه تفاوت عملی بین کلاه قرمز و شنل پوست فوک - به نظر می‌رسد هیچ تفاوتی وجود ندارد. هدف از هر دو آیتم جادویی این است که به مروها توانایی زندگی و شنا در زیر آب را بدهند. مشخص نیست که آنها این اقلام را چگونه و از کجا به دست آورده اند - آنها فقط آنها را دارند.

مهمتر از آن، اگر مردی بخواهد کلاه قرمز یا شنل از پوست مهر و موم را بردارید، می تواند او را مجبور کند که در خشکی بماند. او قادر به بازگشت به آب نیست. این همان راهی است که ملوانان و ماهیگیران رویای "فریفتن" یک مرو را داشتند - یا او را در تور بگیرند یا فریبش دهند تا به ساحل بیاید و سپس فقط وسیله جادویی او را بدزدند.

دقیقاً عاشقانه نیست.

A Merrow For A Bride؟

داشتن همسری خوشبخت آرزوی بسیاری از مردان در ایرلند بود. باروها نه تنها فوق‌العاده زیبا بودند، بلکه گفته می‌شد که آنها به‌طور خارق‌العاده‌ای غنی هستند.

باور بر این بود که تمام گنجینه‌هایی که مردم در قعر دریا از کشتی‌های غرق‌شده تصور می‌کردند توسط کشتی‌ها در خانه‌ها و کاخ‌های زیر آب جمع‌آوری می‌شدند. . بنابراین، زمانی که مردی قرار بود با مردی ازدواج کند، تمام دارایی‌های باارزش او را نیز به دست می‌آورد.

عجیب‌تر از آن، بسیاری از مردم ایرلند در واقع معتقدند که برخی از خانواده‌ها واقعاً از نوادگان مرو هستند. خانواده های O’Flaherty و O’Sullivan از کری و MacNamaras کلر دو نمونه معروف هستند. ییتسهمچنین در پریان و افسانه های عامیانه خود چنین حدس می زد که ... " در نزدیکی بانتری در قرن گذشته، گفته می شود زنی وجود داشته است که مانند ماهی در فلس پوشیده شده بود که از تبار چنین ازدواجی بود. ….

بله، در آن داستان هایی که باروها را تا حدی یا حتی به طور کامل از فلس می پوشانند، فرزندان نیمه انسان آنها نیز اغلب با فلس پوشیده شده بودند. با این حال، گفته می‌شود که این ویژگی پس از چند نسل ناپدید می‌شود.

همیشه به دریا کشیده می‌شود

حتی اگر مردی بخواهد با موفقیت یک مرو را بگیرد و ازدواج کند، و حتی اگر به او بدهد گنج ها و فرزندانش، یک مرو همیشه بعد از مدتی دلتنگ می شد و شروع به جستجوی راه هایی برای بازگشت به آب می کرد. در بیشتر داستان‌ها، این راه ساده بود - او به دنبال کلاه قرمز پنهان یا شنل پوست مهر خود می‌گشت و به محض اینکه امواج را بازیابی می‌کرد، از زیر امواج فرار می‌کرد.

نمادها و نمادهای مرو

باروها نماد بزرگی برای طبیعت رام نشدنی دریا هستند. آنها همچنین نشان می دهند که تخیل یک ماهیگیر تا چه حد می تواند اوج بگیرد وقتی که حوصله اش سر می رود. زیبا، ثروتمند، اما همچنین باید از نظر جسمی مجبور به ماندن با آنها و گاهی اوقات پوشیده از فلس شود. ودیگر ساکنان دریا از سرتاسر جهان، مروها الهام‌بخش بسیاری از افسانه‌های دزدان دریایی و همچنین آثار هنری و ادبی بی‌شماری بوده‌اند.

به‌ویژه در دوران مدرن، بسیاری از موجودات فانتزی هم از مروها و هم از پری‌های دریایی الهام می‌گیرند. نمایش مستقیم هر یک از آنها یا ترکیبی عجیب از برخی از ویژگی های آنها.

به عنوان مثال، جس کید در کتاب خود Things in Jars باروها را زنان رنگ پریده با چشمانی توصیف می کند که اغلب تغییر می کنند. رنگ بین تمام سفید و تمام سیاه. جالب‌تر این واقعیت است که باروهای کید دندان‌های تیزی شبیه ماهی داشتند و مدام سعی می‌کردند مردم را گاز بگیرند. نیش های مرو برای مردان نیز سمی بود اما برای زنان نه.

در سریال فانتزی جنیفر دانلی، حماسه آتش، پادشاه پری دریایی به نام مرو و در مانگای Kentaro Miura Berserk یک mer-folk متمایز به نام merow نیز وجود دارد.

Merows نر نیز ظاهر می شوند مانند نقش آنها در بازی نقش آفرینی محبوب Dungeons & ; اژدها جایی که این هیولاهای دریایی برای حریفان وحشتناک می سازند.

پیچیدن

مثل بسیاری از موجودات در اساطیر سلتیک، مرو به اندازه همتایان خود در سایر اساطیر اروپایی شناخته شده نیست. . با این حال، نمی توان انکار کرد که باروها با وجود شباهت هایشان با پوره های آبی، آژیرها و پری دریایی های فرهنگ های دیگر، هنوز واقعاً منحصر به فرد هستند.و نماد اساطیر ایرلندی.