Ano ang Yalda Night?

  • Ibahagi Ito
Stephen Reese

    Yalda Night, tinatawag ding Shab-e Yalda , o sa orihinal nitong pangalan – Shab-e Chelleh , ay isa sa mga pinakalumang holiday sa Iran at sa mundo sa kabuuan. Ipinagdiriwang tuwing Disyembre 21 bawat taon, ang Yalda Night ay minarkahan ang winter solstice sa Central Asia – ang araw ng taon kung kailan pinakamahaba ang gabi at pinakamaikli ang araw.

    Ito rin ang gabing naghihiwalay sa taglagas ng Iran at taglamig, o ang gabing naghihiwalay sa unang 40-araw na bahagi ng taglamig mula sa pangalawang 40-araw na bahagi, depende sa kung paano mo ito gustong tingnan.

    Ano ang Sinisimbolo ng Yalda Night?

    Isang Diorama na Nagtatampok ng Mga Pagdiriwang sa Gabi ng Yalda

    Tulad ng karamihan sa ibang tao sa buong mundo, ang mga sinaunang Iranian ay nagdiwang ng karamihan sa mga pagbabago sa panahon at binigyan sila ng malaking bilang ng relihiyoso at simbolikong kahulugan sa kanila. Sa kaso ng Yalda Night, ang mga tao ng Iran ay naniniwala na ito ang gabi ng muling pagsilang ng Araw. Napakasimple ng pangangatwiran – bawat araw pagkatapos ng Yalda Night ay humahaba at humahaba sa kapinsalaan ng mga gabing patuloy na nagiging maikli.

    Kaya, ang Yalda Night ay sumisimbolo sa tagumpay ng Araw laban sa Kadiliman. Sa kabila ng katotohanan na ang papasok na 40 araw pagkatapos ng Yalda Night ay teknikal na ang pinakamalamig at pinakamalupit sa taon, ang Yalda Night ay sumasagisag pa rin sa pag-asa ng mas mainit at mas mahabang araw ng tagsibol at tag-araw na hindi maiiwasang darating habang muling sinasakop ng Araw ang araw mula saang Kadiliman.

    Ito ay halos kapareho sa sinaunang Celtic festival ng Yule , na ipinagdiriwang sa parehong araw ng Yalda at sa parehong diwa. Pansinin na maging ang mga pangalan ay magkatulad, at malamang na ang pagdiriwang ng Yalda ay nakaimpluwensya sa Yule.

    Paano Ipinagdiriwang ang Yalda Night?

    Tulad ng mga Kristiyano na nagdiriwang ng Pasko sa pamamagitan ng pagsasama-sama sa kanilang mga pamilya, Ipinagdiriwang din ng mga taga-Iran at iba pang mga taga-Central Asia ang Yalda Night kasama ang kanilang mga pamilya.

    Sila ay nagsasama-sama sa paligid ng Korsis – isang maikli at parisukat na mesa – upang kumain ng iba't ibang tuyo at sariwang prutas tulad ng gaya ng mga granada, pakwan, ubas, persimmon, matamis na melon, mansanas , at iba pa. Ang mga sariwa at pinatuyong mani ay idinagdag din sa mesa pati na rin ang iba't ibang pagkain, karaniwang katutubong sa partikular na lungsod o nayon.

    Ang mga granada ay lalong mahalaga dahil pinaniniwalaan itong sumasagisag sa kapanganakan, muling pagbabangon, at ikot ng buhay. Ang kanilang matigas na panlabas na takip ay ang "liwayway" o "kapanganakan" habang ang matingkad na pula at masasarap na mga buto sa loob ay ang "glow of life".

    Ang pagkain ng mga prutas sa Yalda Night, partikular na ang mga sariwang prutas, ay mahalaga dahil ang holiday na ito ay nilalayong maging tagumpay ng Araw laban sa Kadiliman. Kahit na ito ay patay na ng taglamig, mas pinili ng mga Iranian na makita ito bilang isang positibo - bilang pagtatapos ng pagsulong ng Kadiliman sa Liwanag. Kaya, ang pagkakaroon ng mga sariwang prutas sa mesa ay napakahalagabigyang-diin ang "Tagumpay ng Buhay".

    Habang kumakain, naglalaro ang mga tao ng tradisyonal na mga larong Iranian tulad ng chess, backgammon, at iba pa. Nagkukuwento rin sila ng mga lumang kuwento ng kanilang mga ninuno, nagbabasa mula sa mga epiko tulad ng Divan-e-Hafez at Shahnameh .

    Ang Divan-e-Hafez ay isang koleksyon ng mga lumang tula na isinulat sa Farsi at binubuo ng pinakatanyag na makata ng Persia na kilala bilang Hafez. Ang mga ito ay tinitingnan bilang pinakasagrado ng mga taong Iranian at marami sa kanila ay konektado sa Yalda Night. Mayroon ding custom na tinatawag na Faal-a-Hafez na gumagamit ng Divan-e-Hafez para sa isang uri ng panghuhula. Ayon sa kaugalian, ang mga tao ay gumagawa ng isang kahilingan at binuksan ang Divan-e-Hafez sa isang random na pahina. Pagkatapos, binasa nila ang tula ni Hafez sa pahinang iyon at binibigyang kahulugan ang kahulugan nito upang makita kung matutupad ang kanilang hiling.

    Modern print copy ng Shahnameh. Tingnan ito dito .

    Ang Shahnameh, sa kabilang banda, ay ang sikat na Persian Aklat ng Mga Hari . Ito ay isinulat ng Persian na makata na si Ferdowsi at naglalaman ng iba't ibang sinaunang Iranian myths at legend.

    Lahat ng ito ay lumilikha ng isang kapaligiran ng init, pagiging bago, kabaitan , pagmamahal, at kaligayahan sa Yalda Night.

    Ano ang Kahulugan ng Mga Pangalan ng Yalda Night?

    Ang orihinal na pangalan ng Yalda Night ay Shab-e Chelleh at ang ibig sabihin ay Ang Gabi ng Apatnapu . Ang ibig sabihin ni Chelleh ay Apatnapu at tumutukoy iyon sa katotohanan na ang winter solstice ay kung ano anghinati ang una at banayad na kalahati ng malamig na panahon sa huling 40 araw ng malupit na taglamig.

    Para naman sa Shab-e Yalda , ito ay literal na nangangahulugang Gabi ng Yalda. Ang salitang Yalda mismo ay isang salitang Syriac at nangangahulugang Kapanganakan, bilang ang Yalda Night ay sumisimbolo sa pagsilang/muling pagsilang ng Araw. Ang mga sinaunang Iranian Zoroastrian na tagasunod ni Mithra ay partikular na gumamit ng salitang Yalda kapag pinag-uusapan ang kapanganakan ni Mithra. Hindi malinaw kung kailan ginamit ang salitang iyon sa halip na Shab-e Chelleh. Ang Cheleh ay ipinagdiriwang sa loob ng halos 8,000 taon, posibleng mas matagal. Dahil dito, ang Yalda Night ay hindi talaga isang Muslim na kalendaryo dahil ang Islam ay humigit-kumulang 1,400 taong gulang lamang.

    Sa halip, ang pinagmulan ng Yalda Night ay nakasalalay sa sinaunang relihiyon ng Zoroastrianism. Ayon dito, ang Yalda Night at ang kaarawan ng Araw ay hinuhulaan ang pagdating ng diyos ni Light Mithra o Mehr.

    Gayunpaman, kahit na ang Iran ngayon ay isang 99% na bansang Muslim, ang Yalda Night Zoroastrianism holiday ay malawak pa rin. ipinagdiriwang bilang isa sa pinakamalaking pista opisyal doon.

    Ito ay halos kapareho sa kung paano ipinagdiriwang ng mga Kristiyano ang ika-25 ng Disyembre bilang Pasko, kahit na ito ay orihinal na isang European paganong holiday ng Saturnalia, na ipinagdiriwang ang winter solstice doon.

    Ang pagkakaiba ay sa kaso ng Yalda Night, pinanatili ang orihinal na holidayhigit pa o hindi gaanong buo at hindi pinalitan ng isang bagong holiday ng Muslim.

    Sa Iran Lang ba Ipinagdiriwang ang Yalda Night?

    Habang ang tradisyon ng Yalda Night ay tila nagsimula sa Iran, kumalat ito sa malalaking bahagi din ng Gitnang Asya. Ito ay malamang na dahil sa Parthian (kilala rin bilang Persian) at Sassanid Empires na namuno sa karamihan ng rehiyon sa pagitan ng ika-6 na siglo BCE at ika-7 siglo AD nang ang rehiyon ay nasakop ng mga Muslim.

    Kahit bago ang Parthian Imperyo, maraming nomadic na tribo tulad ng mga Scythian, Medes, at, siyempre, ang mga Persian, ay lumipat sa talampas ng Iran sa loob ng libu-libong taon. Bilang resulta, ang mga gawaing pangrelihiyon, at mga pista opisyal tulad ng Zoroastrianism at ang Yalda Night ay kumalat sa buong rehiyon. Ngayon, karamihan sa mga bansa sa Central Asia ay nagdiriwang ng Yalda Night kabilang ang Afghanistan, Tajikistan, Turkmenistan, Uzbekistan, Iraqi Kurdistan, pati na rin ang ilang Caucasian states tulad ng Armenia at Azerbaijan. Ang humigit-kumulang 14 milyong mga Kurdish sa Turkey ay nagdiriwang din ng Yalda Night.

    Ito ay nangangahulugan na, sa isang napakahirap na pagtatantya, ang holiday na ito ay ipinagdiriwang ng humigit-kumulang 200 milyong tao sa buong Central Asia at Middle East. Madalas ding ipinagdiriwang ng hindi mabilang na mga etnikong Iranian sa buong Europa, US, at iba pang bahagi ng mundo ang Yalda Night, habang naghahanda ang mga Kristiyano sa kanilang paligid na ipagdiwang ang Pasko at ang kanilang mga kapitbahay na Judio.Hanukkah.

    Wrapping Up

    Ang Yalda Night ay isa sa mga pinakalumang holiday na ipinagdiriwang pa rin, na nagsimula noong humigit-kumulang 8000 taon. Bagama't nag-uugnay ito pabalik sa mga paniniwala ng Zoroastrian, patuloy itong sinusunod sa mga bansa sa Gitnang Silangan at Gitnang Asya, na higit sa lahat ay Muslim. Ngayon, isa itong simbolikong pagdiriwang, na kumakatawan sa pag-asa, paghihintay, kalungkutan, at ideya ng Liwanag (Mabuti) na lumalaban sa Kadiliman (Masama).

    Si Stephen Reese ay isang mananalaysay na dalubhasa sa mga simbolo at mitolohiya. Sumulat siya ng ilang mga libro tungkol sa paksa, at ang kanyang trabaho ay nai-publish sa mga journal at magasin sa buong mundo. Ipinanganak at lumaki sa London, laging may pagmamahal si Stephen sa kasaysayan. Bilang isang bata, gumugugol siya ng maraming oras sa pag-aaral ng mga sinaunang teksto at paggalugad ng mga lumang guho. Ito ay humantong sa kanya upang ituloy ang isang karera sa makasaysayang pananaliksik. Ang pagkahumaling ni Stephen sa mga simbolo at mitolohiya ay nagmula sa kanyang paniniwala na sila ang pundasyon ng kultura ng tao. Naniniwala siya na sa pamamagitan ng pag-unawa sa mga alamat at alamat na ito, mas mauunawaan natin ang ating sarili at ang ating mundo.