বেলোনা – যুদ্ধৰ ৰোমান দেৱী

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    যুদ্ধ দেৱতাসকল প্ৰায় প্ৰতিটো প্ৰাচীন সভ্যতা আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ দিশ হৈ আহিছে। ৰোমো ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম নাছিল। ইতিহাসৰ সময়ছোৱাত সংঘটিত বহু যুদ্ধ আৰু আক্ৰমণৰ বাবে ৰোমান সাম্ৰাজ্য বিখ্যাত বুলি বিবেচনা কৰিলে যুদ্ধ আৰু সংঘাতৰ সৈতে জড়িত দেৱ-দেৱীসকলক সন্মান, মূল্য আৰু প্ৰশংসা কৰা হোৱাটো কোনো আচৰিত কথা নহয়। বেলোনা আছিল তেনে এক দেৱতা, যুদ্ধৰ দেৱী আৰু মংগল গ্ৰহৰ সংগী। ইয়াত ভালদৰে চাওঁক।

    বেলোনা কোন আছিল?

    বেলোনা আছিল এগৰাকী প্ৰাচীন ছাবিন দেৱী আৰু মংগল গ্ৰহৰ পত্নী নেৰিঅ’ৰ সৈতে সম্পৰ্ক আছিল। গ্ৰীক যুদ্ধৰ দেৱী Enyo ৰ সৈতেও তেওঁক চিনাক্ত কৰা হৈছিল।

    বেলোনাৰ পিতৃ-মাতৃ বৃহস্পতি আৰু জোভে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। মংগল গ্ৰহৰ সংগী হিচাপে তাইৰ ভূমিকা বেলেগ বেলেগ; মিথৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি তাই আছিল তেওঁৰ পত্নী, ভগ্নী বা কন্যা। বেলোনা আছিল যুদ্ধ, বিজয়, ধ্বংস আৰু ৰক্তপাতৰ ৰোমান দেৱী। কেপাডোচিয়ান যুদ্ধ দেৱী মাৰ সৈতেও তাইৰ সম্পৰ্ক আছিল।

    ৰোমান পৌৰাণিক কাহিনীত ভূমিকা

    ৰোমানসকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে বেলোনাই তেওঁলোকক যুদ্ধত সুৰক্ষা দিব পাৰে আৰু তেওঁলোকৰ জয় নিশ্চিত কৰিব পাৰে। এই বিশ্বাসৰ বাবেই তাই সৈনিকৰ প্ৰাৰ্থনা আৰু যুদ্ধৰ চিঞৰত চিৰবৰ্তিত দেৱতা আছিল। বহু ক্ষেত্ৰত যুদ্ধত সৈনিকসকলৰ লগত যাবলৈ বেলোনাক আমন্ত্ৰণ কৰা হৈছিল। ৰোমান সাম্ৰাজ্যত যুদ্ধ আৰু বিজয়ৰ গুৰুত্বৰ বাবে ৰোমৰ ইতিহাসত বেলোনাৰ সক্ৰিয় ভূমিকা আছিল। বেলোনাৰ অনুগ্ৰহ পোৱাৰ অৰ্থ আছিল কযুদ্ধত ভাল ফলাফল।

    বেলোনাৰ চিত্ৰ

    ৰোমান যুগৰ পৰা বেলোনাৰ কোনো চিত্ৰণ নাই যেন লাগে। কিন্তু পিছৰ শতিকাবোৰত চিত্ৰকলা আৰু ভাস্কৰ্য্যকে ধৰি বহুতো ইউৰোপীয় শিল্পকৰ্মত তেওঁক অমৰ কৰি ৰখা হৈছিল। সাহিত্যৰ জনপ্ৰিয় ব্যক্তিত্বও আছিল, শ্বেক্সপীয়েৰৰ হেনৰী চতুৰ্থ আৰু মেকবেথ ( য'ত মেকবেথক বেলোনাৰ দৰা বুলি প্ৰশংসা কৰা হয়, তেওঁৰ কথা উল্লেখ কৰি নাটকত অভিনয় কৰিছিল

    তেওঁৰ বেছিভাগ দৃশ্যগত চিত্ৰণতে বেলোনাক প্লুমযুক্ত হেলমেট আৰু বিভিন্ন ধৰণৰ অস্ত্ৰৰে দেখা যায়। মিথৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি তাই তৰোৱাল, ঢাল বা বৰশী লৈ ৰথত উঠি যুদ্ধলৈ যায়। বৰ্ণনাত তাই আছিল এগৰাকী সক্ৰিয় যুৱতী যিয়ে সদায় আদেশ দিছিল, চিঞৰিছিল আৰু যুদ্ধৰ আদেশ দিছিল। ভাৰ্জিলৰ মতে তেওঁ চাবুক বা তেজেৰে লেতেৰা মহামাৰী কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল। এই প্ৰতীকসমূহে যুদ্ধদেৱী হিচাপে বেলোনাৰ উগ্ৰতা আৰু শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰে।

    বেলোনাৰ সৈতে জড়িত পূজা আৰু পৰম্পৰা

    বেলোনাৰ ৰোমান সাম্ৰাজ্যত কেইবাটাও মন্দিৰ আছিল। কিন্তু তাইৰ প্ৰধান উপাসনা স্থান আছিল ৰোমান কেম্পাছ মাৰ্টিয়াছৰ মন্দিৰ। এই অঞ্চলটো পমেৰিয়ামৰ বাহিৰত আছিল, আৰু ইয়াৰ বহিঃভূখণ্ডৰ মৰ্যাদা আছিল। এই মৰ্যাদাৰ বাবে চহৰখনত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰা বিদেশী ৰাষ্ট্ৰদূতসকল তাতেই থাকিল। ৰোমান সাম্ৰাজ্যৰ চেনেটে ৰাষ্ট্ৰদূতসকলৰ সৈতে সাক্ষাৎ কৰি এই কমপ্লেক্সত বিজয়ী জেনেৰেলসকলক আদৰণি জনায়।

    পৰৱৰ্তীমন্দিৰলৈকে যুদ্ধত মৌলিক ভূমিকা লোৱা যুদ্ধৰ স্তম্ভ আছিল। এই স্তম্ভটোৱে বিদেশী দেশসমূহক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল, গতিকে ইয়াতেই আছিল ৰোমানসকলে যুদ্ধ ঘোষণা কৰা ঠাই। ৰোমানসকলে বেলোনাৰ কমপ্লেক্সটো ব্যৱহাৰ কৰি দূৰৈৰ দেশসমূহৰ বিৰুদ্ধে অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। fetiales নামেৰে পৰিচিত কূটনীতিৰ পুৰোহিতসকলৰ এজনে শত্ৰুৰ ওপৰত প্ৰথম আক্ৰমণৰ প্ৰতীক হিচাপে স্তম্ভটোৰ ওপৰেৰে জেভেলিন নিক্ষেপ কৰিছিল। যেতিয়া এই প্ৰথাৰ বিকাশ ঘটিছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে অস্ত্ৰটো পোনে পোনে আক্ৰমণ কৰিবলগীয়া ভূখণ্ডটোলৈ দলিয়াই দিছিল, যাৰ ফলত যুদ্ধৰ আৰম্ভণি হৈছিল।

    বেলোনাৰ পুৰোহিতসকল আছিল বেলোনাৰী, আৰু তেওঁলোকৰ পূজাৰ এটা অনুষ্ঠানৰ ভিতৰত আছিল তেওঁলোকৰ অংগ-প্ৰত্যংগ বিকৃত কৰা। ইয়াৰ পিছত পুৰোহিতসকলে তেজ সংগ্ৰহ কৰি পান কৰিবলৈ বা বেলোনাক আগবঢ়াই নিবলৈ লয়। এই অনুষ্ঠানটো ২৪ মাৰ্চত হৈছিল আৰু ইয়াক dies sanguinis , তেজৰ দিন বুলি জনা গৈছিল। এই অনুষ্ঠানবোৰ এছিয়া মাইনৰৰ এগৰাকী দেৱী চাইবেল ক আগবঢ়োৱা অনুষ্ঠানৰ সৈতে মিল আছিল। ইয়াৰ উপৰিও ৩ জুনত বেলোনাৰ আন এটা উৎসৱও আছিল।

    চমুকৈ

    বেলোনাৰ মিথে যুদ্ধ সম্পৰ্কীয় ৰোমানসকলৰ পৰম্পৰাক প্ৰভাৱিত কৰিছিল। বেলোনাৰ কেৱল সংঘাতৰ সৈতে নহয়, শত্ৰুক জয় আৰু পৰাস্ত কৰাৰ সৈতেও সম্পৰ্ক আছিল। বিদেশৰ বিৰুদ্ধে হোৱা যুদ্ধত মৌলিক ভূমিকা লোৱাৰ বাবে তাই পূজা দেৱতা হৈয়েই থাকিল। <৩>

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।