مصرهای باستان مسئول چندین اختراع هستند که ما هر روز با آنها روبرو می شویم. خمیردندان، تقویم، نوشته، قفل درها... و این فهرست ادامه دارد. با این حال، از آنجایی که هزاران سال توسعه ما را از قدیمی‌ها جدا می‌کند، بیشتر اختراعات و سنت‌های آن‌ها تا حد زیادی با ما متفاوت است. در اینجا لیستی از 10 آداب و رسوم مشترک مصریان باستان وجود دارد که در جامعه امروز ما کاملاً عجیب به نظر می رسد.

10. سوگواری

هرودوت، مورخ یونانی، اشاره کرد که بیشتر مصریان سر خود را می تراشیدند، در حالی که یونانیان موهای خود را بلند می کردند. او با تعجب متوجه شد که افرادی که اجازه می‌دهند موهایشان بلند شود، این کار را فقط به این دلیل انجام می‌دهند که در حال سوگواری برای یکی از عزیزانشان هستند که از دنیا رفته است. ریش را نیز غیربهداشتی می دانستند و فقط مردان عزادار از آن استفاده می کردند.

مرگ گربه خانواده برابر با مرگ یکی از اعضای خانواده تلقی می شد. علاوه بر این که آنها معمولاً حیوان خانگی متأخر را مومیایی می کنند، همه اعضای خانواده ابروهای خود را می تراشند و فقط زمانی که به اندازه اولیه رسیده بودند از عزاداری دست می کشند.

9. Shabtis

Shabti (یا ushebti ) یک کلمه مصری است که به معنای "آنهایی که پاسخ می دهند" است و برای نامگذاری مجموعه ای از مجسمه های کوچک از خدایان و حیوانات استفاده می شود. اینها در مقبره ها قرار می گرفتند، بین لایه های کتانی مومیایی پنهان می شدند یا به سادگی در خانه نگهداری می شدند. بیشتر آنها از فاینس، چوب یا سنگ ساخته شده بودند،اما تعداد کمی (که توسط نخبگان استفاده می شود) از سنگ های قیمتی لاجورد ساخته شده اند. قرار بود شبتی ها حاوی ارواح باشند که در زندگی پس از مرگ برای متوفی به کار خود ادامه دهند یا به سادگی از دارنده شبتی در برابر آسیب محافظت کنند. بیش از 400 شبتی در مقبره توتانخامن پیدا شد.

8. کوهل

هم مردان و هم زنان مصری از آرایش چشم استفاده می کردند. بعدها توسط اعراب سرمه نامیده شد، خط چشم مصری از آسیاب کردن مواد معدنی مانند گالن و مالاکیت ساخته شد. معمولاً پلک بالایی سیاه و پلک پایین سبز رنگ می‌شد.

این عمل نه تنها به معنای زیبایی‌شناسی بود، بلکه معنوی نیز بود، زیرا به این معنی بود که آرایش‌کننده توسط <3 محافظت می‌شد>هوروس و را . آنها در مورد خواص محافظتی آرایش کاملاً اشتباه نمی کردند، زیرا برخی از محققان پیشنهاد کرده اند که لوازم آرایشی که در کنار رود نیل استفاده می شود به جلوگیری از عفونت چشم کمک می کند.

7. مومیایی حیوانات

هر حیوانی را می توان مومیایی کرد، مهم نیست چقدر کوچک یا بزرگ. حیوانات اهلی و حیوانات خانگی، و همچنین ماهی ها، تمساح ها، پرندگان، مارها، سوسک ها، همه آنها پس از مرگشان تحت یک فرآیند نگهداری قرار می گیرند که معمولاً نتیجه یک ذبح آیینی بود. اما حیوانات خانگی پس از مرگ طبیعی مومیایی شدند و همراه با صاحبانشان دفن شدند. حفظ حیوانات مورد علاقه یکی بود، اما مومیایی حیوانات تا حد زیادی بودبه عنوان پیشکش برای خدایان استفاده می شود. از آنجایی که بیشتر خدایان بخشی از حیوانات بودند، همه آنها یک گونه مناسب داشتند که آنها را مماشات می کرد. به عنوان مثال، شغال های مومیایی شده به Anubis و مومیایی های شاهین در زیارتگاه های هوروس قرار داده شد. حیوانات مومیایی شده نیز در مقبره‌های خصوصی قرار می‌گرفتند، زیرا هدفشان تأمین غذا برای زندگی پس از مرگ است.

6. زندگی پس از مرگ

مصری ها به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند، اما این به سادگی زندگی دیگری بعد از زندگی روی زمین نبود. دنیای زیرین مکان بسیار پیچیده ای بود و آیین های پیچیده ای انجام می شد تا متوفی با موفقیت به زندگی پس از مرگ برسد و در آن زندگی کند.

یکی از این مراسم شامل بازسازی نمادین مومیایی بود که از آن گرفته شد. به صورت دوره ای از مقبره بیرون می آمدند و در بانداژهایی که دهان باید باشد برش می زدند تا بتواند صحبت کند و نفس بکشد و غذا بخورد.

این مراسم را مراسم باز کردن دهان نامیده اند و از زمان پادشاهی قدیم و تا اواخر دوران روم اجرا شده است. باز کردن دهان، خود آیینی بود که از 75 پله تشکیل شده بود، نه کمتر.

5. شفای جادویی

چیزی است که همه در خانه خود دارند، اما امیدوارند هرگز مجبور به استفاده از آن نباشند؟ برای مصریان، به ویژه در دوره متأخر، این یک استلا جادویی یا cippus خواهد بود. این سنگ‌ها برای شفای بیماری‌های ناشی از نیش مار یا عقرب استفاده می‌شد. معمولاً نشان می دادندتصویر یک هوروس جوان که از روی کروکودیل ها پا می گذارد و مارها ، عقرب ها و سایر حیوانات مضر را در دستان خود نگه می دارد. این نشان می‌دهد که خدا بر جانوران خطرناک کنترل دارد و این قدرت را دارد که از آسیبی که می‌زنند کم کند. کاری که مصری‌ها با این سنگ‌ها انجام دادند، که معمولاً ارتفاع آن‌ها از 30 سانتی‌متر (1 فوت) بیشتر نمی‌شد، این بود که آب را روی آن ریختند و گذاشتند که در امتداد شکل هوروس چکه کند، سپس وقتی به پایه سیپوس رسید آن را جمع آوری کرد. . آب با بار جادویی به بیمار تقدیم می شد و امید می رفت که خواص آن زهر را از بدن آنها بیرون کند.

4. پرستش گربه

گربه پرستی

خب، شاید این یک سنت باشد که فقط مصری ها می فهمند. گربه پرستی در مصر تقریباً جهانی بود، و نه تنها آنها به طور گسترده برای گربه های مرده خود عزاداری می کردند، بلکه از آنها انتظار می رفت تا آن زمان بهترین زندگی را برای آنها فراهم کنند. این به این دلیل بود که در حالی که گربه‌ها خود را خدا نمی‌دانستند، اما مصریان معتقد بودند که گربه‌ها ویژگی‌های الهی خاصی با الهه‌های گربه مانند باستت، سِخمت و مفدت دارند. اکثر خانواده ها حداقل یک گربه داشتند و به آنها اجازه داده شد که آزادانه در داخل و خارج از خانه خانواده پرسه بزنند.

3. مصرف مواد مخدر

مصری ها درک عمیقی از همه گونه های گیاهی و جانوری داشتند که با آنها همزیستی داشتند. بسیاری از خواص گیاهی، که برخی از آنها بعداً توسط علم مدرن تأیید شد، در شرح داده شده استپاپیروس های پزشکی و در حالی که هنوز بحث می شود که آیا آنها این کار را بر اساس تفریح ​​انجام می دادند، واضح است که مواد افیونی قوی مانند تریاک و حشیش در هزاره سوم قبل از میلاد برای مصریان شناخته شده بود.

محققان دریافته اند، با تشکر تا رمزگشایی از نوشته‌های پزشکی آن زمان، این بود که از تریاک و حشیش در حین جراحی برای کاهش درد بیماران استفاده می‌شد. حشیش در مصر باستان به جای دود کردن، جویده می شد و در هنگام زایمان برای زنان تجویز می شد

2. جنسیت نشان می دهد

طبق گفته دانشمندان، شواهدی وجود دارد که روشی که مصریان باستان برای دانستن جنسیت نوزادان متولد نشده ابداع کرده بودند، دقیق بوده است. زنان باردار باید در کوزه ای حاوی دانه های گندم و جو ادرار می کردند و سپس آنها را روی خاک حاصلخیز در کنار رود نیل قرار می دادند. بعد از چند هفته، محل کاشت بذرها را بررسی می کردند تا ببینند کدام یک از این دو گیاه رشد کرده است. اگر جو بود بچه پسر می شد. اگر گندم به جای آن رشد می کرد، دختر می شد.

1. Damnatio Memoriae

مصریان بر این باور بودند که نام و تصویر یک فرد با شخصی که به آن تعلق دارد یکسان است. به همین دلیل است که یکی از بدترین مجازات‌هایی که مصری‌ها می‌توانستند تحمل کنند، تغییر نام بود.

به عنوان مثال، در حدود 1155 قبل از میلاد، نقشه‌ای برای ترور فرعون رامسس سوم، معروف به «توطئه حرم» وجود داشت. مقصران پیدا شدند و متهم شدند، اما نشدنداجرا شده. در عوض، نام برخی از آنها تغییر کرده است. بنابراین، یکی که قبلاً «مریرا» یا محبوب رای نامیده می شد، پس از آن به عنوان «مسدورا» یا منفور راا شناخته شد. اعتقاد بر این بود که این تقریباً بدتر از مرگ است.

در مورد تصاویر و نقاشی ها، یافتن پرتره هایی از فرعون ها و مقامات با صورت های خراشیده شده غیر معمول نیست تا یاد آنها برای همیشه لعنت شود.

پیچیدن

زندگی در مصر باستان کاملاً با واقعیت روزمره ما متفاوت بود. آنها نه تنها ارزش ها و باورهای متفاوتی داشتند، بلکه آداب و رسوم آنها با استانداردهای امروزی عجیب تلقی می شد. با این حال، با کمال تعجب، برخی از سنت های مصر باستان ریشه در حقایق علمی دارند که زمان آنها را تأیید کرده است. ما هنوز چند درس برای آموختن از مصریان قدیم داریم.