روز کارگر یک تعطیلات فدرال است که به جشن کمک‌ها و دستاوردهای جنبش‌های کارگری آمریکا اختصاص دارد. در ایالات متحده، این روز به طور سنتی در اولین دوشنبه سپتامبر برگزار می شود.

تاریخچه روز کارگر پر از نبردهای طولانی و پرهزینه است که در طول چندین دهه پیروز شده است. جشن‌های مربوط به روز کارگر معمولاً شامل رژه، باربیکیو، و نمایش آتش‌بازی می‌شود.

کارگران آمریکایی در قرن نوزدهم

برای درک اهمیت این تعطیلات ابتدا لازم است نگاهی کوتاه بیندازیم. به گذشته، تا به یاد بیاوریم که کارگران آمریکایی در دوران انقلاب صنعتی با چه نوع مشکلاتی روبرو بودند.

در دهه های آخر قرن هجدهم، اقتصاد آمریکا شروع به تجربه یک تغییر کرده بود. استفاده روزافزون از فناوری های صنعتی تا آن زمان، تولید در ایالات متحده بیشتر به کار صنعتگران ماهر بستگی داشت. اما، با ظهور ماشین‌ها و کارخانه‌ها، بخش عمده‌ای از طبقه کارگر توسط کارگران غیرماهر تشکیل شد.

این تغییر پیامدهای مهم بسیاری را به همراه داشت. اولاً، امکان تولید محصولات به سرمایه‌داران و سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به سود زیادی دست یابند. اما از سوی دیگر، کارگران کارخانه در سخت ترین شرایط کار می کردند.

در آن زمان، مردم در مکان هایی کار می کردند که هیچدسترسی به هوای تازه یا امکانات بهداشتی یک چیز رایج بود. در همان زمان، اکثر آمریکایی ها به طور متوسط ​​12 ساعت در روز، هفت روز در هفته کار می کردند، با دستمزدی که به سختی به آنها اجازه می داد مخارج زندگی اولیه را پوشش دهند.

کودکان تا شش سالگی همچنین به دلیل فقر گسترده ای که مشخصه دوره پس از جنگ داخلی در ایالات متحده بود، در کارخانه ها کار می کردند. کودکان صرف نظر از اشتراک شرایط سخت کاری مشابه با همتایان بزرگتر خود، تنها کسری از دستمزد بزرگسالان را دریافت می کردند.

این وضعیت تا اواخر قرن نوزدهم ادامه داشت. در همین زمان بود که چندین سازمان جمعی، معروف به اتحادیه های کارگری، وظیفه مبارزه برای منافع کارگران آمریکایی را بر عهده گرفتند.

اتحادیه های کارگری برای چه می جنگیدند؟

اتحادیه های کارگری برای توقف استثمار کارگران و تضمین مجموعه ای از حداقل تضمین ها برای آنها مبارزه کردند. این تضمین ها شامل حقوق بهتر، ساعات معقول، و شرایط کار ایمن تر بود.

این انجمن ها همچنین سعی در حذف کار کودکان داشتند که جان بسیاری از کودکان آمریکایی را به خطر انداخت. کارگران نیز از جمله غرامت های درخواست شده توسط اتحادیه های کارگری بودند. شایان ذکر است که برخی از مزایایی که امروزه بدیهی می دانیم، مانند تعطیلات سالانه یا مراقبت های بهداشتی، نتیجه نبردهایی است که این گروه انجام داده اند.سازمان‌ها.

اگر صاحبان مشاغل حداقل برخی از خواسته‌های اتحادیه‌های کارگری را برآورده نمی‌کردند، این انجمن‌ها کارگران را مجبور به اعتصاب می‌کردند، اقدامی که می‌تواند باعث زیان سود زیادی شود. اعتراضات ابزار رایج دیگری بود که توسط اتحادیه های کارگری برای وادار کردن سرمایه دار به اعطای شرایط کاری بهتر به طبقات پایین استفاده می شد.

چه زمانی روز کارگر برای اولین بار جشن گرفته شد؟

کارگر این روز برای اولین بار در نیویورک، در 5 سپتامبر 1882 جشن گرفته شد. در این تاریخ، صدها کارگر به همراه خانواده خود در میدان یونیون برای یک روز بیرون از پارک گرد هم آمدند. اتحادیه‌های کارگری نیز به همین مناسبت تظاهراتی را ترتیب دادند تا خواستار حقوق‌های منصفانه، ساعات کمتر در هفته و پایان کار کودکان شوند. اتحادیه های کارگری معتقد بودند که بهترین راه برای انجام این کار، قرار دادن یک روز استراحت در نیمه راه بین روز استقلال و شکرگزاری است. به این ترتیب، کارگران مجبور نخواهند شد بدون وقفه از ژوئیه تا نوامبر کار کنند.

در طول سال ها، تعداد فزاینده ای از ایالت ها شروع به برگزاری این تعطیلات کردند و در نهایت به یک تعطیلات ملی تبدیل شد.

> تا اینکه در 28 ژوئن 1894، رئیس جمهور گروور کلیولند روز کارگر را تعطیل فدرال اعلام کرد. از آن نقطه به بعد، جشن روز کارگر در اولین دوشنبه هر سپتامبر آغاز شد. در کانادا، آن رادر همان تاریخ برگزار می‌شود.

اتحادیه‌ها در اواخر قرن نوزدهم، تنها در سال 1938 بود که رئیس‌جمهور فرانکلین دی. روزولت قانونی را برای ایجاد یک روز کاری هشت ساعته و یک هفته کاری پنج روزه امضا کرد. همین لایحه کار کودکان را نیز لغو کرد.

شورش های میدان های مارکت و روز جهانی کارگر

در حالی که بسیاری از اعتراضات برای به رسمیت شناختن حقوق طبقه کارگر از ابتدا تا انتها مسالمت آمیز بود، در برخی موارد ، حوادث خشونت آمیزی با حضور پلیس رخ داد. آنچه در جریان شورش های میدان های مارکت اتفاق افتاد نمونه بارز آن است.

در 4 مه 1886، کارگران صنایع مختلف برای چهارمین روز متوالی در میدان های مارکت (شیکاگو) تجمع کردند تا اعتراض کنند. شرایط کاری بهتر و بحث در مورد ضرورت سازماندهی کارگران در اتحادیه ها. معترضان در طول روز به حال خود رها شدند، اما پس از شب، گروه های زیادی از نیروهای پلیس ظاهر شدند و به زودی تنش بین دو گروه شروع شد.

در نهایت، پلیس تلاش کرد تا اعتراض را تعطیل کند. اما در حالی که آنها در آنجا بودند، یکی از جمعیت معترضان بمبی را به سمت آنها پرتاب کرد که با انفجار آن هفت افسر کشته و تعدادی دیگر به شدت مجروح شدند. پس از انفجار، پلیس شروع به تیراندازی بی رویه علیه معترضان کرد و بسیاری از آنها را کشت.

هویت فردی که بمب را پرتاب کرد ناشناخته ماند. با این حال، چهاررهبران اتحادیه به جرم این جنایت به دار آویخته شدند. به یاد این کارگران، حداقل 80 کشور جهان روز جهانی کارگر را در اول ماه مه جشن گرفتند.

چه کسی روز کارگر را ایجاد کرد؟

P.J. مک گوایر را اغلب روز پدر کارگر می نامند. دامنه عمومی.

هنوز بحث هایی در مورد اینکه چه کسی روز کارگر را ایجاد کرده است وجود دارد. دو مرد با نام خانوادگی مشابه اغلب به عنوان مسئول ایجاد این تعطیلات فدرال در نظر گرفته می شوند.

بعضی از مورخان متیو مگوایر را اولین مروج روز کارگر می دانند. مگوایر علاوه بر مکانیست بودن، دبیر اتحادیه مرکزی کارگری نیز بود، انجمنی که اولین رژه روز کارگر را سازماندهی کرد.

با این حال، محققان دیگر پیشنهاد می کنند که اولین فردی که ایده روز کارگر را مطرح کرد. پیتر جی مک گوایر، نجار اهل نیویورک بود. مک گوایر یکی از بنیانگذاران یک سازمان کارگری بود که در نهایت به فدراسیون کار آمریکا تبدیل شد. در سال 1882.

Wrapping Up

روز کارگر یک تعطیلات آمریکایی است که برای به رسمیت شناختن دستاوردهای جنبش های کارگری در ایالات متحده ایجاد شد.

اولین بار توسط اتحادیه های کارگری ترویج شد. در نیویورک در سال 1882، روز کارگر در ابتدا یک جشن غیر رسمی در نظر گرفته می شد، تا زمانی که به آن اعطا شد.وضعیت تعطیلات فدرال در سال 1894.

روز کارگر که در اولین دوشنبه هر سپتامبر جشن گرفته می شود، اغلب با پایان تعطیلات تابستانی توسط آمریکایی ها همراه است.