Słowo szkaplerz wywodzi się od łacińskiego słowa Scapula co oznacza ramiona, co odnosi się do przedmiotu i sposobu jego noszenia. Szkaplerz to chrześcijańska szata noszona przez duchownych w celu zobrazowania ich pobożności i zaangażowania w sprawy kościoła.

Początkowo zaprojektowany jako odzież ochronna do noszenia podczas pracy ręcznej lub fizycznej, w ciągu wieków szkaplerz zyskał uznanie jako symbol pobożności i oddania. Istnieją dwa różne rodzaje szkaplerzy, monastyczny i dewocyjny, i oba mają różne znaczenia i sens.

Przyjrzyjmy się bliżej szkaplerzowi i jego różnym symbolicznym znaczeniom.

Pochodzenie rodzajów łopatki

Szkaplerz monastyczny powstał w VII wieku, w zakonie Św. Benedykt Składał się on z dużego kawałka materiału, który przykrywał przód i tył noszącego. Ten długi materiał był początkowo używany przez mnichów jako fartuch, ale później stał się częścią stroju zakonnego. Odmianą tego był szkaplerz nie zakonny.

Później szkaplerz dewocyjny stał się sposobem, w jaki rzymscy katolicy, anglikanie i luteranie mogli okazać swoje oddanie i obietnicę świętemu, bractwu lub sposobowi życia.

• Szkaplerz klasztorny

Szkaplerz klasztorny był długim kawałkiem materiału, który sięgał do kolan. Wcześniej mnisi nosili szkaplerz klasztorny z pasem, aby utrzymać materiał razem.

W czasach średniowiecznych szkaplerz klasztorny znany był również jako Scutum W ciągu wieków pojawiła się w nowszych kolorach, wzorach i projektach.

Szkaplerz monastyczny był również noszony w celu odróżnienia różnych rang duchownych. Na przykład w bizantyjskich tradycjach monastycznych kapłani wyższego szczebla nosili zdobiony szkaplerz, aby oddzielić się od niższych rangą duchownych.

• Szkaplerz nieklasztorny

Szkaplerz nie-monastyczny był noszony przez osoby, które były oddane kościołowi, ale nie były ograniczone żadnymi formalnymi obrzędami.Jest to mniejsza wersja szkaplerza monastycznego i był to sposób, aby osoba nosząca go pamiętała o swoich przyrzeczeniach religijnych w subtelny sposób.Szkaplerz nie-monastyczny był wykonany z dwóch prostokątnych kawałków materiału, które pokrywały przód i tył.Ta wersja szkaplerza mogła byćnoszone pod zwykłym ubraniem, nie zwracając zbytnio uwagi.

• Szkaplerz z dewocjonaliami

Szkaplerze dewocyjne były noszone głównie przez rzymskich katolików, anglikanów i luteranów. Były to przedmioty pobożnościowe, na których widniały wersety z Pisma Świętego lub obrazy religijne.

Podobnie jak szkaplerz nie-monastyczny, szkaplerz dewocyjny ma dwa prostokątne kawałki materiału związane taśmami, ale jest znacznie mniejszy. Opaskę zakłada się na ramię, przy czym jeden z prostokątów zwisa z przodu, a drugi z tyłu, naśladując styl oryginalnego szkaplerza.

Szkaplerz dewocyjny związany jest z konkretnymi przyrzeczeniami i odpustami i stał się tak popularny, że w 1917 r. odnotowano objawienia Matki Bożej noszącej go.

Poniżej przedstawiamy listę najlepszych propozycji redaktorów, w których znalazły się dewocjonalia.

Szkaplerze w Kościołach protestanckich

Szkaplerz noszony był w kościołach protestanckich, takich jak anglikański, luterański i metodystyczny. Niektóre kościoły zezwalały na używanie szkaplerza, aby odróżnić chłopców i dziewczęta z chóru. Noszono go również, aby odróżnić służących mężczyzn i kobiety od wyższych rangą duchownych. Szkaplerze protestanckie miały zwykle inne znaczenie niż katolickie.

Symboliczne znaczenie szkaplerza

Szkaplerz jest w przeważającej mierze symbolem pobożności i poświęcenia.

• Symbol posłuszeństwa: Szkaplerzem nazywano również. Jarzmo Chrystusa, i symbolizował podporządkowanie i posłuszeństwo. Ci, którzy usuwali szkaplerz, występowali przeciwko autorytetowi i władzy Chrystusa.
• Symbol zakonu: Szkaplerz był związany i utożsamiany z konkretnym zakonem. Członkowie zakonu byli zobowiązani do noszenia określonego koloru lub wzoru, aby odzwierciedlić swoją wierność.
• Symbol obietnicy: Szkaplerz był stałym przypomnieniem obietnicy i przyrzeczenia złożonego Chrystusowi i Kościołowi. Noszono go, aby pomóc jednostkom pamiętać o przysiędze złożonej na określony sposób życia.
• Symbol rangi: Szkaplerz był różnie zaprojektowany w zależności od rangi księdza lub zakonnicy. Zwykle ci, którzy należeli do wyższego rzędu społecznego, mieli bogato zdobiony szkaplerz.

Rodzaje szkaplerzy

Na przestrzeni wieków szkaplerze zmieniały się i ewoluowały. Obecnie istnieje około jedenastu różnych rodzajów szkaplerzy dopuszczonych przez kościół katolicki. Niektóre z nich, wyróżniające się, zostaną omówione poniżej.

• Brązowy szkaplerz Matki Bożej z Góry Karmel

Szkaplerz brązowy jest najbardziej popularną odmianą w tradycji katolickiej. Mówi się, że Matka Boska ukazała się przed św. Szymonem i poprosiła go o noszenie brązowego szkaplerza, aby zyskać zbawienie i odkupienie.

• Czerwony szkaplerz Męki Pańskiej

Mówi się, że Chrystus ukazał się jako objawienie pewnej kobiecie i błagał ją o noszenie czerwonego szkaplerza. Szkaplerz ten był ozdobiony wizerunkiem ukrzyżowania i ofiary Chrystusa. Chrystus obiecał większą wiarę i nadzieję wszystkim, którzy nosili czerwony szkaplerz. Ostatecznie papież Pius IX zatwierdził używanie czerwonego szkaplerza.

• Czarny szkaplerz siedmiu boleści Maryi

Czarny szkaplerz noszony był przez świeckich mężczyzn i kobiety, którzy czcili siedem boleści Maryi. Czarny szkaplerz był ozdobiony wizerunkiem Matki Bożej.

• Niebieski szkaplerz Niepokalanego Poczęcia

Urszula Benicasa, znana zakonnica, miała widzenie, w którym Chrystus poprosił ją o noszenie niebieskiego szkaplerza, a następnie poprosiła Chrystusa, aby udzielił tego zaszczytu również innym wiernym chrześcijanom. Niebieski szkaplerz był ozdobiony wizerunkiem Niepokalanego Poczęcia. Papież Klemens X udzielił pozwolenia na noszenie tego niebieskiego szkaplerza.

• Biały szkaplerz Trójcy Świętej

Papież Innocenty III zatwierdził powstanie trynitarzy, katolickiego zakonu.Papieżowi ukazał się anioł w białym szkaplerzu, a szata ta została zaadaptowana przez trynitarzy.Biały szkaplerz stał się w końcu strojem osób, które były związane z kościołem lub zakonem.

• Szkaplerz zielony

Zielony szkaplerz został objawiony siostrze Justynie Bisqueyburu przez Matkę Bożą. Zielony szkaplerz miał wizerunek Niepokalanego Serca Maryi i samego Niepokalanego Serca. Szkaplerz ten mógł być pobłogosławiony przez kapłana, a następnie noszony albo na wierzchu ubrania, albo pod nim. Papież Pius IX zatwierdził używanie zielonego szkaplerza w 1863 roku.

W skrócie

W czasach współczesnych szkaplerz stał się elementem obowiązkowym w zakonach. Istnieje przekonanie, że im więcej nosi się szkaplerza, tym większe jest nabożeństwo do Chrystusa.