گراز وحشی که به عنوان یکی از وحشی ترین و تهاجمی ترین حیوانات شناخته می شود، بومی کل اروپا و آمریکای شمالی است. این حیوانات اغلب نترس هستند و هیچ مشکلی برای دفاع یا حمله به مردم ندارند.

در دنیای امروز، وقتی از کسی به عنوان "گراز" یاد می کنیم، به معنای توهینی است که نشان دهنده رفتار وحشیانه و خام است. اما سلت‌های باستانی این حیوان را از دیدی کاملاً متفاوت می‌نگریستند. این نشانه یک جنگجوی سرسخت و نمادی از مهمان نوازی بود.

احترام گراز در فرهنگ های سلتی

سلت ها ویژگی های تهاجمی ترسناک گراز و توانایی آن در دفاع از خود را تحسین می کردند. مرگ. این نماد شجاعت، شجاعت و درندگی بود که سلت ها به آن مشهور بودند.

در سراسر جهان سلتیک، گراز وحشی مورد احترام بود. گرازها هم نیرویی تاریک و شرور بودند و هم موجودی جادویی و شگفت‌انگیز.

بسیاری از داستان‌های سلتی به گراز وحشی اشاره می‌کنند و اهمیت آن را نشان می‌دهند، و منعکس کننده آنیمیسمی است که در باور سلتیک‌ها به چشم می‌خورد. برخی از نمادهای مرتبط با گراز سلتیک عبارتند از:

• بی ترسی
• ثروت
• باروری
• لجاجت
• فراوانی
• سلامتی خوب
• شجاعت
• خطر
• قدرت
• جنگجویان
• تحول
• فعالیت ماورایی

گراز نمایانگر جنگ الهی، مراسم تشییع جنازه و جشن های بزرگی بود که خدایان آن را تایید می کردند. زیادآثار باستانی گراز که بر روی استانداردها، سکه‌ها، محراب‌ها، تدفین‌ها، مجسمه‌ها و تصاویر دیگر یافت می‌شود، گواه این امر است. واضح است که برخی از آن‌ها گنجینه‌های معبد بودند.

تندیس‌های گراز اغلب همراه با تصاویری از جنگجویان مسلح و تصویر گرازهایی بود که شمشیر، سپر و کلاه خود را تزئین می‌کردند. بسیاری از جنگجویان هنگام رفتن به جنگ پوست گراز می پوشند. سر گرازها همچنین Carnyx را تزئین کرده اند، یک شیپور برنزی بلند که به عنوان فریاد جنگی نواخته می شود.

افسانه های سلتیک درباره گرازها

بسیاری از اسطوره ها نشان می دهند که گرازها اغلب علت مرگ بسیاری از بزرگان هستند. قهرمانان و جنگجویان برخی از آنها گراز را به عنوان یک حیله گر، پر از نافرمانی و فریب توصیف می کنند.

• داستان دیارمت و گراز بن گلبین، نبرد روحانی ابدی بین نیروهای روشنایی و تاریکی را نشان می دهد. این داستان ایرلندی نشان می‌دهد که چگونه گراز، نماد تاریکی، 50 نفر از مردان دیارمات را می‌کشد که نشان‌دهنده قدرت نور است. یک گراز مجرد مسئول مرگ 50 جنگجو است که نشان می دهد تاریکی در مواجهه با نور چقدر فراگیر به نظر می رسد.
• داستانی دیگر در مورد عشق زناکارانه بین ایزولد، دختر پادشاه ایرلند، و تریستان، یک شوالیه کورنی، یک داستان محبوب است که در آن نماد گراز نقش مهمی ایفا می کند. سپر تریستان نه تنها یک گراز وحشی را به تصویر می کشد، بلکه ایزولد همچنین در مورد مرگ یک گراز بزرگ خواب می بیند: پیشگویی از پایان تریستان.
• روایتی ایرلندی درباره ماربان، گوشه نشینی کهیک گراز حیوان خانگی سفید، حیوان را موجودی مهربان و بارور نشان می‌دهد.
• یک داستان ایرلندی دیگر، "Lebor Gabala"، از دگرگونی‌های بسیاری از Tuan mac Cairhill، یک جادوگر افسانه‌ای می‌گوید. او به عنوان یک انسان شروع می کند که تا پیری رشد می کند. پس از ضعیف شدن و مرگ، او به عنوان موجودی متفاوت برمی گردد و چندین مورد از این دگرگونی ها را تجربه می کند. در یکی از این چرخه ها، او به عنوان یک گراز زندگی می کرد و به طور مشخص مشاهدات خود از فعالیت های انسانی در لبه های واقعیت را مورد بحث قرار می دهد. در این شکل او اورک تریات، پادشاه گرازها بود. توان تجربه خود را به عنوان یک گراز به شیوه ای محبت آمیز و تقریباً غرورآمیز توصیف می کند.
• داستان پرایدری و ماناویدان جزئیات تعقیب گراز سفید درخشان را شرح می دهد که طرف شکار را به دامی از جهان دیگر می برد.
• چند داستان در مورد شاه آرتور و شوالیه های میز گردش وجود دارد که با گرازها با موهای طلا یا نقره می جنگند. انبوهی از داستان‌های دیگر نیز وجود دارد که همگی نشان‌دهنده یا نشان‌دهنده اهمیت موهای گراز و رنگ آن است. مناسک سلت های باستان مملو از تصاویر گراز است. گورهایی در بریتانیا و هالستات دارای استخوان گراز هستند و گرازهای کامل نیز به شکلی مشابه گربه های مصر باستان دفن شده اند. به نظر می رسد این نوع قربانی ها یا در زندگی پس از مرگ با مردگان همراه است یا به عنوان پیشکش برای خدای جهان زیرین انجام می شود.

  گراز.گوشت در اعیاد

  گوشت گراز در اعیاد در سراسر اسطوره سلتیک باستان و ادبیات مسیحیت قرون وسطی به طور برجسته ای ویژگی دارد. در زمان سلتیک ها، گرازها را برای خدایان قربانی می کردند و سپس با سیبی در دهان سرو می کردند. آنها نه تنها معتقد بودند که این غذا برای خدایان است، بلکه سلت ها نیز این را نشانه ای از مهمان نوازی بزرگ می دانستند. این آرزوی سلامتی برای مهمانان بود.

  گراز به عنوان نماد خدا

  

  Cernunnos با یک گراز یا یک سگ در سمت چپ او - Gundestrup Cauldron

  کلمه گراز در ایرلندی و گالیک باستان "torc" است که گراز را مستقیماً به خدای Cernnunos متصل می کند. در دیگ Gundestrup، Cernunnos در حالی که یک گراز یا سگ در کنارش نشسته است و یک تورک در دست، یک گردنبند فلزی به تصویر کشیده شده است.

  یکی دیگر از خدایان مرتبط با گراز، الهه Arduinna، محافظ و نگهبان گراز است. جنگل‌های آردن که لوکزامبورگ، بلژیک و آلمان را قطع می‌کنند. نام آردوینا به معنای "ارتفاعات جنگلی" است. تصاویر او را سوار بر گراز یا ایستادن در کنار یکی نشان می دهند. در برخی از تصاویر، او در حالی که چاقویی در دست دارد نشان داده شده است که نماد ارتباط و تسلط او با گراز است و توانایی کشتن یا رام کردن آن را دارد.

  گراز در دوران اشغال رومیان گال و بریتانیا

  اگرچه می دانیم که سلت ها گراز را موجودی مقدس می دانستند، اما اوج پرستش گراز در زمان اشغال رومیان در سراسر گال وبریتانیا. چندین مورد از این خدایان وجود دارد که همه آنها با روش عبادت کمی متفاوت از خدایان بعدی هستند. ویتریس، که رومی ها و سلت ها در قرن سوم پس از میلاد در اطراف دیوار هادریان او را می پرستیدند. محبوبیت او در بین مردان، به ویژه سربازان و جنگجویان، بسیار زیاد بود زیرا بیش از 40 محراب به او اختصاص داده شده است. برخی از تصاویر او را نشان می‌دهند که به گراز چنگ زده، سوار شده یا در کنار آن ایستاده است. خدای خوکی از قبیله لینگونز، که در منطقه بین رودخانه سن و مارن در منطقه اطراف لانگر فرانسه ساکن بود. او اغلب توسط شکارچیان و جنگجویان مورد استناد قرار می گرفت، که او را برای محافظت فرا می خواندند.

  همچنین ببینید: شخصیت های چینی و معانی نمادین آنها

  نام او از کلمه گالی برای گراز وحشی، "moccos" گرفته شده است. کلمه ایرلندی قدیمی "mucc" نیز گراز وحشی را همراه با ولزی، "moch" و برتون "moc'h" توصیف می کند. جالب است بدانید که حتی در زمان نفوذ مسیحیان بر جزایر بریتانیا، "muccoi"، "mucced" یا "muiceadh" نام هایی برای دامداران خوک بود. همه اینها به پرستش گذشته موکوس مرتبط است زیرا مردم معتقد بودند که خوک‌ها نقش ویژه و عرفانی دارند. شبه جزیره ایبری اسپانیا در زمان اشغال رومیان خدایی به نام اندوولیکو را می پرستید. نذری‌هایی که در اطراف این منطقه یافت می‌شوند، نماز، کنده کاری و حیوانات را نشان می‌دهندفداکاری برای او بسیاری از تصویرهای اندوولیکو او را به عنوان یک گراز و گاهی به عنوان یک انسان نشان می دهد. بیشتر عبادت کنندگان او کسانی بودند که سوگند یاد کرده بودند - یا سربازانی که از آنها محافظت می کردند یا زنانی که سلامت خانواده خود را به عهده می گرفتند. بسیاری از اقدامات درباره Endovélico ارتباط مشخصی با رویاها دارند.

  به طور خلاصه

  امروزه، وقتی از شخصی به عنوان گراز یاد می کنیم، مفهوم منفی دارد. این به سادگی برای سلت های باستان صادق نبود. آنها وحشی گری گراز را دوست داشتند و از آن به عنوان نمادی برای جنگجویان و تجهیزات جنگی خود استفاده می کردند که استنتاج بسیار نجیب تری را به همراه دارد. گراز همچنین غذا می داد و با خدایان بسیار متصل به آن در سراسر منطقه، نشانه ای از مهمان نوازی، شجاعت، محافظت و سلامتی از جمله موارد دیگر بود.