De Vietnamoorlog, ook wel de Amerikaanse oorlog in Vietnam genoemd, was een conflict tussen de strijdkrachten van Noord- en Zuid-Vietnam. Het werd gesteund door het Amerikaanse leger en zijn bondgenoten en duurde van 1959 tot 1975.

Hoewel de oorlog in 1959 begon, was het een voortzetting van een burgerconflict dat in 1954 begon toen Ho Chi Minh aankondigde een socialistische republiek van Noord- en Zuid-Vietnam te willen stichten, waartegen Frankrijk en later ook andere landen zich zouden verzetten.

Het dominoprincipe

l portret van Dwight D. Eisenhower. PD.

De oorlog begon met de veronderstelling dat als één land in communisme viel, het waarschijnlijk was dat de andere landen in Zuidoost-Azië hetzelfde lot zouden volgen. President Dwight D. Eisenhower beschouwde dit als het "domino-principe".

In 1949 werd China een communistisch land. Na verloop van tijd kwam ook Noord-Vietnam onder het communisme. Deze plotselinge verspreiding van het communisme was voor de VS aanleiding om de Zuid-Vietnamese regering hulp te bieden met geld, voorraden en strijdkrachten in haar strijd tegen het communisme.

Hier zijn enkele van de meest interessante feiten van de Vietnamoorlog waarvan u misschien nog niet eerder hebt gehoord:

Operatie Rolling Thunder

Rolling Thunder was de codenaam voor de gezamenlijke luchtcampagne van de Amerikaanse luchtmacht, het leger, de marine en het Korps Mariniers tegen Noord-Vietnam, die werd gevoerd tussen maart 1965 en oktober 1968.

De operatie begon op 2 maart 1965 met bommenregen op militaire doelen in Noord-Vietnam en duurde tot 31 oktober 1968. Het doel was de wil van Noord-Vietnam om te blijven vechten te vernietigen door hun bevoorrading te ontzeggen en hun vermogen om soldaten te mobiliseren te vernietigen.

De geboorte van de Ho Chi Minh Trail

Het Ho Chi Minh-pad is een netwerk van paden dat ten tijde van de oorlog in Vietnam werd aangelegd door het Noord-Vietnamese leger. Het was bedoeld om voorraden te vervoeren van Noord-Vietnam naar Viet Cong-strijders in Zuid-Vietnam. Het bestond uit vele onderling verbonden paden die door dicht oerwoudgebied liepen. Dit hielp enorm bij het vervoer van essentiële goederen vanwege de dekking die dejungle aangeboden tegen bommenwerpers en voetvolk.

De paden waren niet altijd zichtbaar, dus soldaten waren voorzichtig bij het navigeren erover. Er waren veel gevaren in de paden, waaronder mijnen en andere explosieven die door beide zijden van de oorlog waren achtergelaten. Ook werden vallen gevreesd door soldaten, die deze paden probeerden te verkennen.

Boobytraps maakten het leven van soldaten ellendig

De Viet Cong legde gewoonlijk angstaanjagende vallen voor de achtervolgende Amerikaanse troepen om hun opmars te vertragen. Ze waren vaak gemakkelijk te maken, maar werden gemaakt om zoveel mogelijk schade aan te richten.

Een voorbeeld van deze vallen waren de verraderlijke Punji-stokken. Ze werden gemaakt door bamboestokken te slijpen, die later in gaten op de grond werden geplant. Daarna werden de gaten bedekt met een dunne laag twijgen of bamboe die dan vakkundig werd gecamoufleerd om verdenking te voorkomen. Elke ongelukkige soldaat die op de val zou stappen, zou zijn voet doorboord krijgen. Om het nog erger te maken, deDe staken waren vaak bedekt met uitwerpselen en gif, zodat de gewonden meer kans hadden op nare infecties.

Andere vallen werden gemaakt om de neiging van soldaten uit te buiten om oorlogstrofeeën op te rapen. Deze tactiek was vooral effectief bij vlaggen, omdat Amerikaanse troepen graag vijandelijke vlaggen neerhaalden. Explosieven zouden afgaan wanneer iemand probeerde de vlag te verwijderen.

Deze vallen waren niet bedoeld om altijd een soldaat te doden. Hun bedoeling was om iemand te verminken of uit te schakelen om de Amerikaanse troepen te vertragen en uiteindelijk hun middelen te schaden omdat de gewonden behandeld moesten worden. De Viet Cong besefte dat een gewonde soldaat de vijand veel meer vertraagt dan een dode soldaat. Daarom maakten ze hun vallen zo schadelijk mogelijk.

Een voorbeeld van een gruwelijke val werd de knots genoemd. Als het struikeldraad wordt geactiveerd, valt een houten bal van boomstammen doorzeefd met metalen stekels naar beneden, die het nietsvermoedende slachtoffer doorboort.

Operatie Ranch Hand Veroorzaakte Kanker en Geboorteafwijkingen

Naast valstrikken maakten Vietnamese strijders ook optimaal gebruik van de jungle. Ze gebruikten die om zich effectief te camoufleren en later zou deze tactiek nuttig blijken in de guerrillaoorlog. De Amerikaanse troepen hadden weliswaar de overhand in oorlogstechnologie en -training, maar hadden moeite met de hit and run-tactiek. Het droeg ook bij aan de psychologische belasting van de soldaten, aangezien zijmoeten voortdurend op hun hoede zijn om aanvallen in de jungle te voorkomen.

Om deze bezorgdheid te bestrijden, vroeg Zuid-Vietnam de hulp van de Verenigde Staten om het gebladerte te verwijderen om zo het voordeel weg te nemen van vijanden die zich in de jungle schuilhielden. Op 30 november 1961 begon Operatie Ranch Hand op groen licht van president John F. Kennedy. Deze operatie was bedoeld om de jungle te vernietigen om te voorkomen dat de Viet Cong zich zou verbergen en om hun voedselvoorziening uit gewassen lam te leggen.

Een van de meest gebruikte herbiciden in die tijd was "Agent Orange". Het Amerikaanse National Cancer Institute voerde studies uit die de schadelijke effecten van de chemicaliën aan het licht brachten. Later werd ontdekt dat een bijproduct van het gebruik ervan kanker en geboorteafwijkingen kan veroorzaken. Door deze ontdekking werd de operatie beëindigd, maar het was te laat. Meer dan 20 miljoen liter chemicaliën had alover een groot gebied gesproeid terwijl de operatie actief was.

Mensen die werden blootgesteld aan Agent Orange leden aan verlammende ziekten en handicaps. Volgens officiële rapporten uit Vietnam zijn ongeveer 400.000 mensen overleden of hebben blijvend letsel opgelopen door de chemicaliën. Daarnaast, aangezien de chemische stof tientallen jaren in het menselijk lichaam kan blijven hangen, hebben naar schatting 2.000.000 mensen ziekten opgelopen door de blootstelling en een half miljoen baby'swerden geboren met geboorteafwijkingen als gevolg van de genetische schade die Agent Orange had aangericht.

Napalm veranderde Vietnam in een brandende hel

Behalve dat ze kanker veroorzakende chemicaliën uit hun vliegtuigen lieten vallen, lieten de Amerikaanse troepen ook een enorm aantal bommen vallen. Traditionele bombardementsmethoden vertrouwen op de vaardigheid van de piloot om de bom op het exacte doel te laten vallen en tegelijkertijd vijandelijk vuur te vermijden, omdat ze zo dichtbij mogelijk moeten vliegen om nauwkeurig te zijn. Een andere methode was het laten vallen van meerdere bommen in een gebied op grotere hoogte. Beide waren nietomdat de Vietnamese strijders zich vaak verstopten in dichte jungles. Daarom namen de VS hun toevlucht tot napalm.

Napalm is een mengsel van gel en brandstof dat werd ontworpen om gemakkelijk te kleven en vuur te verspreiden. Het werd gebruikt op jungles en mogelijke plaatsen waar Vietnamese strijders zich schuilhielden. Deze vurige substantie kan gemakkelijk een groot stuk land platbranden en het kan zelfs boven water branden. Het maakte de noodzaak van een nauwkeurige precisie bij het afwerpen van bommen overbodig, omdat men gewoon een vat napalm moest laten vallen en het vuur zijn werk moest laten doen.Maar ook burgers werden vaak getroffen door het oncontroleerbare vuur.

Een van de meest iconische foto's uit de Vietnam-oorlog was die van een naakt meisje dat vluchtte voor een napalmaanval. Twee dorpelingen en twee neven van het meisje werden gedood. Ze rende naakt omdat haar kleren door de napalm waren verbrand, zodat ze ze had moeten uittrekken. Deze foto leidde tot controverse en wijdverbreide protesten tegen de oorlogsinspanningen in Vietnam.

Belangrijkste wapens

De geweren die aan de Amerikaanse troepen werden gegeven zaten vol problemen. Het M16 geweer was beloofd meer kracht te hebben en toch licht van gewicht te zijn, maar het slaagde er niet in zijn veronderstelde sterke punten op het slagveld waar te maken.

De meeste ontmoetingen vonden plaats in de jungle, dus de geweren hadden de neiging vuil op te hopen, waardoor ze uiteindelijk zouden vastlopen. De schoonmaakmiddelen waren ook beperkt, dus het was een uitdaging om ze regelmatig schoon te maken.

Dat soort defecten in het heetst van de strijd kan gevaarlijk en vaak fataal zijn. Soldaten werden toen gedwongen te vertrouwen op vijandelijke AK 47 geweren als hun hoofdwapen vanwege hun betrouwbaarheid. Er was ook een ondergrondse markt voor vijandelijke wapens om tegemoet te komen aan soldaten die hun lot niet wilden riskeren met de defecte M16 geweren.

De meeste soldaten waren vrijwilliger

In tegenstelling tot het populaire geloof dat de militaire dienstplicht tijdens de oorlog oneerlijk gericht was op kwetsbare bevolkingsgroepen, tonen de statistieken aan dat de dienstplicht wel degelijk eerlijk was. De methoden die werden gebruikt om de dienstplicht in te stellen waren volkomen willekeurig. 88,4% van de mannen die in Vietnam dienden waren blank, 10,6% waren zwart en 1% van een ander ras. Wat de sterfgevallen betreft, waren 86,3% van de mannen die stierven blank, 12,5%waren zwart, en 1,2% was van een ander ras.

Hoewel het waar is dat sommige mensen alles deden om de dienstplicht te ontlopen, meldde tweederde van de soldaten zich vrijwillig aan voor de oorlog. Slechts 1.728.344 mannen werden opgeroepen tijdens de Vietnamoorlog, vergeleken met 8.895.135 mannen in de Tweede Wereldoorlog.

McNamara's dwaasheid

Naast de normale gerandomiseerde dienstplicht tijdens de oorlog, was er een ander selectieproces gaande. Robert McNamara kondigde in de jaren zestig project 100000 aan, kennelijk om de ongelijkheid aan kansarme personen op te lossen. Tot deze bevolkingsgroep behoorden mensen met minder dan gemiddelde fysieke en mentale capaciteiten.

Het oorspronkelijke doel van het project was om deze personen nieuwe vaardigheden aan te leren die ze in het burgerleven zouden kunnen gebruiken. Hoewel het project goede bedoelingen had, werd het op veel kritiek onthaald en slaagden de terugkerende veteranen er niet in de vaardigheden die ze hadden geleerd in hun burgerleven te integreren.

Het programma werd gezien als een grote mislukking. In de ogen van het publiek werden de in de lijst opgenomen personen alleen maar gebruikt als kanonnenvoer, zodat het imago van het Amerikaanse leger een enorme klap kreeg. Het duurde jaren voordat het vertrouwen van het publiek was herwonnen.

Dodental

Evacués vertrekken met een helikopter van Air America voordat Saigon in handen viel van de Noord-Vietnamese troepen.

Er wordt geschat dat tot 3 miljoen burgers, Noord-Vietnamezen en Viet Cong-strijders zijn omgekomen tijdens het conflict. Deze officiële schatting van het aantal doden werd door Vietnam pas in 1995 openbaar gemaakt. De bestaansmiddelen van de bevolking werden ernstig verwoest door de voortdurende bombardementen, het gebruik van napalm en het spuiten van giftige herbiciden. Deze gevolgen zijn tot op de dag van vandaag voelbaar.

In Washington D.C. werd in 1982 het Vietnam Veterans Memorial opgericht als eerbetoon aan de mensen die stierven of vermist raakten tijdens hun diensttijd in Vietnam. Het bevatte de namen van 57.939 Amerikaanse militairen en de lijst is sindsdien uitgebreid met de namen van andere mensen die er aanvankelijk niet in waren opgenomen.

Conclusie

De Vietnamoorlog eiste miljoenen doden en was het enige conflict dat tot dan toe voor het Amerikaanse leger in een nederlaag eindigde. Het duurde jaren en was een kostbare en voor de Amerikanen verdeelde operatie, met anti-oorlogsprotesten en onrust in eigen land tot gevolg.

Zelfs vandaag nog is de vraag wie de oorlog won niet eenduidig te beantwoorden. Er zijn argumenten voor beide kanten, en hoewel de Verenigde Staten zich uiteindelijk terugtrokken, leden zij minder slachtoffers dan de vijand en hadden zij de communistische strijdkrachten voor de meeste van de belangrijkste gevechten van de oorlog verslagen. Uiteindelijk mislukte het Amerikaanse doel om het communisme in de regio te beperken, aangezien zowel Noord- als Zuid-Vietnamuiteindelijk verenigd onder een communistische regering in 1976.