Pierwsze oznaki wiosny pojawiają się w lutym, kiedy to styczniowe mrozy zaczynają się przełamywać; śnieżyce zamieniają się w deszcz Kiedy pojawiają się kwiaty, takie jak przebiśniegi i krokusy, jest to obietnica lata.

Dla starożytnych Celtów ten święty okres to Imbolc, czas oczekiwania, nadziei, uzdrawiania, oczyszczania i przygotowania do wiosny.To sezon na uhonorowanie Bogini Brygida i planowanie, jakie nasiona trafią na pole podczas wiosennej równonocy.

Ponieważ Brygida była głównym bóstwem, większość działań rytualnych dotyczyła żeńskich członków społeczeństwa. Jednak od czasu chrystianizacji Wysp Brytyjskich w V wieku n.e. wiemy bardzo niewiele o historii tych praktyk.

Co to jest Imbolc?

Koło Roku. PD.

Imbolc, zwany również świętem św. Brygidy, to pogańskie święto oznaczające początek wiosny, obchodzone z 1 na 2 lutego.

Imbolc był ważnym dniem krzyżowym dla starożytnych Celtów. Był to czas nowości i oczyszczenia wraz z nadzieją na nadchodzące cieplejsze miesiące. Narodziny, płodność, kreatywność i ogień były kluczowymi elementami, a kobiety zajmowały centralne miejsce.

W obchodach pór roku, zwanych również "Kołem Roku", Imbolc jest dniem ćwierćwiecza, czyli punktem środkowym pomiędzy zmianami sezonowymi. W przypadku Imbolc, znajduje się on pomiędzy przesileniem zimowym (Yule, 21 grudnia) a równonocą wiosenną (Ostara, 21 marca).

Imbolc ma kilka nazw w całej Europie i na Wyspach Brytyjskich:

• Oimlec (współczesny staroirlandzki)
• Goul Varia (Goulou, bretoński)
• La 'il Bride (Francja)
• La Fheile Muire na gCoinneal (Irish Catholic)
• La Feill Bhride (szkocki gaelicki)
• Laa'l Moirrey Ny Gainle (Isle of Mann)
• Laa'l Breeshey (Isle Mann)
• Gwil Mair Dechrau'r Gwanwyn (Welsh)
• Gwyl Ffraed (walijski)
• Dzień św. Brighida (irlandzki katolicki)
• Candlemas (katolicki)
• Oczyszczenie Najświętszej Panny (chrześcijańskie)
• Święto Ofiarowania Chrystusa w Świątyni (chrześcijańskie)

Ze względu na długą i rozległą historię Imbolc, istnieje szereg dni, w których obchodzone jest to święto światła: 31 stycznia, 1, 2 i/lub 3 lutego. Jednak według obliczeń astronomicznych Imbolc może przypadać nawet 7 lutego.

Przebiśniegi - symbol Imbolc

Uczeni teoretycznie uważają, że słowo "Imbolc" wywodzi się z nowoczesnego staroirlandzkiego "Oimelc", co może odnosić się do oczyszczenia mlekiem lub do "w brzuchu", co wiąże się z mitem Brygidy pijącej święte mleko od specjalnej krowy i/lub oznacza, że w tym czasie owce rozpoczynają laktację.

Imbolc był mile widzianą porą roku, ponieważ oznaczał koniec długiej, mroźnej i surowej zimy. Jednak Celtowie nie obserwowali tego na poważnie; rozumieli delikatny i kruchy stan, w jakim się znajdowali. Zapasy żywności były niewielkie i aby zapewnić przetrwanie, czcili Brygidę i jej moce w nadziei na dobry sezon wegetacyjny.

Wielka Bogini Brygida i Imbolc

Brigid , Brighid, Bridget, Brid, Brigit, Brighide oraz Panna młoda to różne nazwy tej bogini w świecie celtyckim. W Galii Cisalpińskiej nazywana jest Brigantia . Jest szczególnie związana z mlekiem i ogniem.

Według mitu, sprawuje ona władzę nad królewskim zwierzchnictwem i jest żoną boga Bresa, króla Tuatha Dé Danann. Włada natchnieniem, poezją, ogniem, paleniskami, kowalstwem i uzdrawianiem. Brygida przygotowuje uśpioną ziemię, aby przyniosła letnie plony. Jest boginią innowacji, technologii i maszyn.

Związek Brygidy ze świętymi krowami pokazuje znaczenie krów i mleka dla starożytnych Celtów. Oczyszczanie przez mleko przekazuje wiarę w to, że słońce o tej porze roku jest porównywane do słabego i bezradnego Dziecka Światła. Ziemia nadal leży w ciemności, ale Dziecko Światła rzuca wyzwanie zimie. Brygida jest akuszerką i opiekunką tego Dziecka, ponieważ wychowuje je zOna pielęgnuje i przynosi go jako personifikację nowego nadzieja .

Imbolc jako święto ognia

Ogień jest ważnym aspektem Imbolc, a właściwie można powiedzieć, że festiwal był skupiony wokół ognia. Podczas gdy ogień jest ważny dla wielu celtyckich festiwali, w Imbolc był podwójnie ważny ze względu na związek Brygidy z ogniem.

Brygida jest boginią ognia. Pióropusz ognia emanujący z głowy Brygidy łączy ją z energią umysłu. Przekłada się to bezpośrednio na ludzką myśl, analizę, konfigurację, planowanie i przewidywanie. Tak więc, jako patronka sztuki i poezji, prowadzi również rzemieślników, uczonych i studentów. Wszystko to jest formą boskiej służby.

Jej związek z rolnictwem i poezją jest znaczący. Oznacza to, że musimy dbać o nasze twórcze dążenia tak samo jak o nasze źródła dochodu, ponieważ oba są równie ważne.

Starożytni Celtowie wierzyli że kreatywność jest niezbędna dla człowieka Ludzie musieli jednak być dobrymi opiekunami swoich talentów artystycznych i nie pozwolić, by zawładnęła nimi pycha, bo inaczej mogą zostać im odebrane. Według Celtów wszystkie dary twórcze są pożyczane od bogów. Brygida obdarza nimi swobodnie i może je w jednej chwili odebrać.

Ogień jest nie tylko alegorią kreatywności, ale także pasji, które są potężnymi siłami transformującymi i uzdrawiającymi. Celtowie wierzyli, że musimy rozszerzyć tę energię na każdy aspekt życia. Wymaga to dojrzałości, pomysłowości i wysiłku, a także odrobiny finezji. Witalność jest kluczowa, ale musimy osiągnąć szczególną równowagę, aby nie skończyć pochłonięci przez płomienie.

Ciepło i uzdrowienie oferowane przez ogień zmienia surowce w dobra użytkowe, takie jak jedzenie, biżuteria, miecze i inne narzędzia. Dlatego natura Brygidy to transmutacja; zadanie alchemika polegające na wzięciu jednej substancji i zrobieniu z niej czegoś innego.

Rytuały i ceremonie związane z Imbolc

Lalka Brygida wykonana łuski kukurydzy

Wszystkie plemiona celtyckie obchodziły Imbolc w jakiś sposób, kształt lub formę. Obchodzono go w całej Irlandii, Szkocji i na wyspie Man. Wczesna literatura irlandzka wspomina o Imbolc, ale jest bardzo mało informacji na temat oryginalnych rytuałów i zwyczajów związanych z Imbolc.

• Keening

Niektóre tradycje podają, że Brygida wymyśliła keening, żarliwe zawodzenie żałobne, które do dziś podejmowane jest przez kobiety podczas pogrzebów. Pomysł ten wywodzi się z legend o wróżkach, których krzyki rozbrzmiewają nocą w czasie żałoby. Tak więc po okresie żałoby następowało wielkie święto radości.

Odnowa u Celtów prawie zawsze wiązała się z żałobą. Bo choć życie jest świeże, to oznacza również, że coś innego już nie istnieje. Smutek ma swoją wartość, ponieważ pokazuje głęboki szacunek dla cykli życia i śmierci. To zrozumienie utrzymuje nas w całości i pokorze; to sedno życia w zgodzie z ziemią.

• Figurki Brygidy

W Szkocji Wigilia Święta Brighid, czyli Óiche Fheil Bhrighide, rozpoczynała się 31 stycznia. Ludzie dekorowali ostatni snop kukurydzy z poprzednich zbiorów na podobieństwo Brighid. Jasne muszle i kryształy pokrywały serce zwane, "reul iuil Brighde", czyli "gwiazdą przewodnią Brighide".

Figura ta wędrowała do każdego domu w wiosce, niesiona przez młode dziewczyny ubrane na biało, z rozpuszczonymi włosami i śpiewające pieśni. Oczekiwano czci dla Brighide wraz z ofiarami składanymi dziewczynom. Matki dawały im ser lub bułkę z masłem, zwaną Brighde Bannock.

• Łóżko Brigit i kukurydza Dolly

Inną popularną tradycją podczas Imbolc było "łóżko panny młodej". Ponieważ mówiono, że Brygida chodzi po ziemi podczas Imbolc, ludzie próbowali zaprosić ją do swoich domów.

Dla Brygidy przygotowywano łóżko, a kobiety i dziewczęta tworzyły lalki z kukurydzy, które miały przedstawiać Brygidę. Po zakończeniu prac, kobieta podchodziła do drzwi i mówiła: "Łóżko Brygidy jest gotowe" lub mówiła: "Brygido, wejdź, twoje powitanie jest naprawdę udane".

Kobieta umieszczała ją w kołysce za pomocą laski zwanej różdżką Brighde'a lub "slachdanem Brighde'a".

Rano kobieta dokładnie sprawdzała popiół, aby dostrzec ślad różdżki Brighde'a lub odcisk stopy. Dostrzeżenie tego miało przynieść szczęście na cały nadchodzący rok.

Symbole Imbolc

Najbardziej znaczącymi symbolami Imbolc były:

Ogień

Jako święto ognia honorujące boginię ognia, ogień odgrywał ważną rolę w Imbolc. Jako takie, ogień i płomienie są idealnym symbolem Imbolc. Wielu pogan umieszcza świece na swoim ołtarzu Imbolc lub zapala kominki jako sposób na włączenie płomieni do swoich obchodów.

Owce i mleko

Ponieważ Imbolc przypada na czas, kiedy owce rodzą jagnięta, owce są ważnym symbolem święta, symbolizującym dobrobyt, płodność i szczęście. Ponieważ mleko owiec jest w tym czasie obfite, jest ono również symbolem Imbolc.

Brygida Lalka

Lalka Brygidy, wykonana z łusek kukurydzy lub słomy, symbolizuje Brygidę i istotę festiwalu Imbolc. Było to zaproszenie dla Brygidy, a przez to płodność, dobrobyt i szczęście.

Krzyż Brygidy

Tradycyjnie wykonane z trzciny, Krzyż Brygidy są wykonane podczas Imbolc i byłyby ustawione nad drzwiami i oknami jako sposób, aby utrzymać szkody w zatoce.

Przebiśniegi

Kojarzony z wiosną i czystością, przebiśnieg kwitnie pod koniec zimy, oznaczając początek wiosny. To reprezentuje nadzieję i nowe początki.

Popularne potrawy Imbolc

Specjalna żywność Pierwsze mleko w sezonie, które pochodziło od owiec, było często wylewane na ziemię jako ofiara dla Brygidy. Inne ważne pokarmy to masło, miód, kluski, naleśniki, chleb i ciasta.

Imbolc dzisiaj

Kiedy kultury celtyckie zaczęły być chrystianizowane w V wieku n.e., Brygida i jej mitologia stały się znane jako Święta Brygida lub Oblubienica. Jej kult nigdy tak naprawdę nie został zakończony, a chociaż przetrwała chrystianizację, jej rola i historia znacznie się zmieniły.

Imbolc przerodził się w Candlemas i dzień św. Błażeja. W obu uroczystościach płomienie miały oznaczać oczyszczenie Dziewicy Maryi po urodzeniu Jezusa. W ten sposób irlandzcy katolicy uczynili z Brygidy opiekunkę Jezusa.

Dziś Imbolc jest nadal obchodzony, zarówno przez chrześcijan, jak i pogan. Neopoganie obchodzą święto Imbolc na różne sposoby, niektórzy decydują się na świętowanie Imbolc w taki sam sposób, jak robili to starożytni Celtowie.

Zakończenie

Jako jedno z czterech głównych świąt Celtów (obok Samhain, Beltane i Lughnasadh), Imbolc odgrywał ważną rolę dla starożytnych Celtów. Oznaczał koniec okresu hibernacji i śmierci, reprezentując nadzieję, odnowę, regenerację, płodność i nowe początki. Skupiony wokół bogini Brygidy i jej symboli, Imbolc jest dziś zarówno pogańskim, jak i chrześcijańskim świętem. Nadal jest obchodzony na różne sposoby.