De eerste tekenen van de lente verschijnen in februari, waar de diepvries van januari begint te breken; sneeuwstormen veranderen in regen en het land begint te dooien met de eerste grasscheuten. Wanneer bloemen zoals sneeuwklokjes en krokussen verschijnen, is het de belofte van de zomer.

Voor de oude Kelten was deze heilige periode Imbolc, een tijd van anticipatie, hoop, genezing, zuivering en voorbereiding op de lente. Het is het seizoen voor het eren van de Godin Brigid en plannen welke zaden in het veld gaan bij de lente-equinox.

Omdat Brigid de belangrijkste godheid was, waren bij de meeste rituele activiteiten de vrouwelijke leden van de samenleving betrokken. Sinds de kerstening van de Britse eilanden in de 5e eeuw na Christus weten we echter weinig over de geschiedenis van deze praktijken.

Wat is Imbolc?

Wiel van het jaar. PD.

Imbolc, ook wel Sint-Brigidiusdag genoemd, is een heidens festival dat het begin van de lente markeert, gevierd van 1 tot 2 februari.

Imbolc was voor de oude Kelten een belangrijke kruisingsdag. Het was een tijd van nieuwheid en zuivering samen met hoop voor de komende warmere maanden. Geboorte, vruchtbaarheid, creativiteit en vuur waren allemaal cruciale elementen met vrouwen in het middelpunt.

In de viering van de seizoenen, ook wel "het wiel van het jaar" genoemd, is Imbolc een kruislingse kwartdag, of het middenpunt tussen seizoensverschuivingen. In het geval van Imbolc ligt het tussen de winterzonnewende (Yule, 21 december) en de lente-equinox (Ostara, 21 maart).

Imbolc heeft verschillende namen in Europa en op de Britse eilanden:

• Oimlec (modern oud-Iers)
• Goul Varia (Goulou, Bretoens)
• La 'il Bride (Frankrijk)
• La Fheile Muire na gCoinneal (Iers Katholiek)
• La Feill Bhride (Schots-Gaelisch)
• Laa'l Moirrey Ny Gainle (Isle of Mann)
• Laa'l Breeshey (Isle Mann)
• Gwil Mair Dechrau'r Gwanwyn (Welsh)
• Gwyl Ffraed (Welsh)
• St. Brighid's Dag (Iers Katholiek)
• Candlemas (Katholiek)
• Zuivering van de Heilige Maagd (Christelijk)
• Feest van de presentatie van Christus in de tempel (christelijk)

Vanwege de lange en uitgebreide geschiedenis van Imbolc zijn er verschillende dagen die dit lichtfeest markeren: 31 januari, 1, 2 en/of 3 februari, maar volgens astronomische berekeningen kan Imbolc pas op 7 februari vallen.

Sneeuwklokjes - Een symbool van Imbolc

Geleerden denken dat het woord "Imbolc" afkomstig is van het moderne oude Iers, "Oimelc". Dit kan verwijzen naar zuivering met melk of een verwijzing zijn naar "in de buik", wat verband houdt met de mythe van Brigid die heilige melk drinkt van een speciale koe en/of betekent dat schapen in deze tijd melk geven.

Imbolc was een welkome tijd van het jaar omdat het betekende dat de lange, koude en strenge winter bijna voorbij was. De Kelten namen dit echter niet serieus; zij begrepen de delicate en kwetsbare staat waarin zij verkeerden. De voedselvoorraden waren laag en om te kunnen overleven eerden zij Brigid en haar krachten in de hoop op een goed groeiseizoen.

Grote Godin Brigid en Imbolc

Brigid , Brighid, Bridget, Brid, Brigit, Brighide en Bruid zijn allemaal verschillende namen voor deze godin in de Keltische wereld. In Cisalpine Gallië heet ze Brigantia Ze wordt vooral geassocieerd met melk en vuur.

Volgens de mythe heerst zij over de koninklijke soevereiniteit en is zij de vrouw van de God Bres, koning van de Tuatha Dé Danann. Zij heerst over inspiratie, poëzie, vuur, haarden, metaalbewerking en genezing. Brigid bereidt de slapende aarde voor om de zomerse overvloed voort te brengen. Zij is de godin van innovatie, technologie en machines.

De associatie van Brigid met de heilige koeien toont het belang aan van koeien en melk voor de oude Kelten. Zuivering door melk brengt het geloof over hoe de zon in deze tijd van het jaar wordt vergeleken met een zwak en hulpeloos Kind van Licht. Het land ligt nog in duisternis, maar het Kind van Licht trotseert de greep van de winter. Brigid is de vroedvrouw en verpleegster van dit Kind als zij het opvoedt uitZe voedt en brengt hem voort als een verpersoonlijking van nieuwe hoop .

Imbolc als vuurfeest

Vuur is een belangrijk aspect van Imbolc, en in feite zou je kunnen zeggen dat het festival om vuur draait. Vuur is belangrijk voor veel Keltische festivals, maar bij Imbolc was het dubbel zo belangrijk vanwege Brigid's associatie met vuur.

Brigid is een godin van het vuur. De vuurpluim die van het hoofd van Brigid uitgaat, verbindt haar met de energie van de geest. Dit vertaalt zich rechtstreeks naar het menselijk denken, analyse, configuratie, planning en vooruitziendheid. Dus, als beschermvrouwe van kunst en poëzie, begeleidt zij ook ambachtslieden, geleerden en studenten. Dit zijn allemaal vormen van goddelijke dienst.

Haar verband met landbouw en poëzie is veelzeggend. Het betekent dat we evenveel aandacht moeten besteden aan onze creatieve bezigheden als aan onze bronnen van inkomsten, want beide zijn even belangrijk.

De oude Kelten geloofden dat creativiteit essentieel is voor de mens Maar de mensen moesten hun artistieke talenten goed bewaren en zich niet door overmoed laten overnemen, anders konden ze worden afgepakt. Volgens de Kelten zijn alle creatieve gaven in bruikleen van de goden. Brigid schenkt ze vrij en kan ze in een oogwenk weer afnemen.

Vuur is niet alleen een allegorie voor creativiteit maar ook voor passie, beide krachtige transformerende en helende krachten. De Kelten geloofden dat we die energie moeten uitbreiden naar alle facetten van het leven. Dat vereist volwassenheid, vindingrijkheid en inspanning, samen met een beetje finesse. Vitaliteit is cruciaal, maar we moeten een speciaal evenwicht bereiken om niet door de vlammen te worden verteerd.

De warmte en genezing van vuur verandert grondstoffen in bruikbare goederen zoals voedsel, sieraden, zwaarden en ander gereedschap. Daarom is de natuur van Brigid er een van transmutatie; de zoektocht van de alchemist om van een stof iets anders te maken.

Rituelen en ceremonies van Imbolc

Brigid Doll gemaakt van maïs kaf

Alle Keltische stammen vierden op de een of andere manier Imbolc. Het werd gevierd in heel Ierland, Schotland en het eiland Man. In de vroege Ierse literatuur wordt Imbolc genoemd, maar er is heel weinig informatie over de oorspronkelijke riten en gebruiken van Imbolc.

• Keening

Volgens sommige overleveringen zou Brigid het keening hebben uitgevonden, een vurig rouwgejank dat vrouwen tot op de dag van vandaag bij begrafenissen slaken. Dit idee komt voort uit de legenden rond feeën, wier kreten in tijden van rouw door de nacht galmen. Zo zou een periode van rouw gevolgd worden door een groot vreugdefeest.

Vernieuwing betekende voor de Kelten bijna altijd rouw. Want ook al is er frisheid in het leven, het betekent ook dat iets anders niet meer bestaat. Er is waarde in verdriet, want het toont een diep respect voor de cycli van leven en dood. Dit begrip houdt ons heel en nederig; het is de kern van leven in harmonie met de aarde.

• Effigies van Brigid

In Schotland begon de vooravond van het Festival van Brighid, of Óiche Fheil Bhrighide, op 31 januari. Mensen versierden de laatste korenschoof van de vorige oogst in de gelijkenis van Brighid. Heldere schelpen en kristallen bedekten het hart dat "reul iuil Brighde" of "de leidende ster van Brighide" werd genoemd.

Deze beeltenis reisde naar elk huis in het dorp, gedragen door in het wit geklede jonge meisjes die hun haar los droegen en liedjes zongen. Er was een verwachting van eerbied voor Brighide, samen met offers die aan de meisjes werden gegeven. Moeders gaven hen kaas of een rol boter, een Brighde Bannock genoemd.

• Brigit's Bed en de Corn Dolly

Een andere populaire traditie tijdens Imbolc was "het bruidsbed". Omdat Brigid tijdens Imbolc over de aarde zou lopen, probeerden de mensen haar in hun huizen uit te nodigen.

Er werd een bed gemaakt voor Brigid en vrouwen en meisjes maakten een korenpop om Brigid voor te stellen. Als dat klaar was, ging de vrouw naar de deur en zei: "Brighide's bed is klaar" of men zei: "Brighde, kom binnen, uw welkom is waarlijk gemaakt".

Dit nodigde de godin uit om haar geest in de handgemaakte pop te leggen. De vrouw plaatste de pop dan in de wieg met een stok die Brighde's staf werd genoemd, of "de slachdan Brighde".

Dan werd de as in de haard gladgestreken en beschermd tegen wind en tocht. s Morgens inspecteerde de vrouw de as nauwkeurig om een spoor van Brighde's toverstok of een voetafdruk te zien. Het zien hiervan zou geluk brengen in het komende jaar.

Symbolen van Imbolc

De belangrijkste symbolen van Imbolc waren:

Brand

Als vuurfeest ter ere van de vuurgodin speelt vuur een belangrijke rol bij Imbolc. Vuur en vlammen zijn dan ook het perfecte symbool van Imbolc. Veel heidenen plaatsen kaarsen op hun Imbolc-altaar of steken hun open haard aan om zo vlammen in hun vieringen te verwerken.

Schapen en melk

Aangezien Imbolc valt in de tijd dat de ooien hun lammeren baren, zijn schapen een belangrijk symbool van het festival, dat voorspoed, vruchtbaarheid en geluk symboliseert. Aangezien de melk van de ooien in deze tijd overvloedig aanwezig is, is het ook een symbool van Imbolc.

Brigid Doll

De Brigidpop, gemaakt van kaf of stro, symboliseert Brigid en de essentie van het Imbolc-festival. Dit was een uitnodiging voor Brigid, en bij uitbreiding vruchtbaarheid, voorspoed en geluk.

Brigid's Kruis

Traditioneel gemaakt van riet, Brigid's Kruis worden tijdens Imbolc gemaakt en boven deuren en ramen geplaatst om het kwaad op afstand te houden.

Sneeuwklokjes

Sneeuwklokjes, geassocieerd met lente en zuiverheid, bloeien aan het einde van de winter en markeren het begin van de lente. Dit staat voor hoop en een nieuw begin.

Populaire Imbolc Voedingsmiddelen

Speciaal voedsel De eerste melk van het seizoen, afkomstig van de ooien, werd vaak op de aarde gegoten als offer aan Brigid. Andere belangrijke voedingsmiddelen waren boter, honing, koekjes, pannenkoeken, brood en gebak.

Imbolc vandaag

Toen Keltische culturen in de 5e eeuw na Christus gekerstend werden, werden Brigid en haar mythologie bekend als Sint Brigid of Bruid. Haar verering werd nooit echt beëindigd, en hoewel ze de kerstening overleefde, veranderden haar rol en achtergrondverhaal aanzienlijk.

Imbolc veranderde in Candlemas en St. Blaise's Day. Beide vieringen omvatten vlammen om de zuivering van de Maagd Maria na het baren van Jezus aan te geven. Op deze manier maakten de Ierse katholieken Brigid de verpleegster van Jezus.

Vandaag de dag wordt Imbolc nog steeds gevierd, zowel door christenen als door heidenen. Neopaganen vieren het festival Imbolc op verschillende manieren, waarbij sommigen ervoor kiezen Imbolc op dezelfde manier te vieren als de oude Kelten deden.

Inpakken

Als een van de vier belangrijkste feesten van de Kelten (samen met Samhain, Beltane en Lughnasadh), speelde Imbolc een belangrijke rol voor de oude Kelten. Het markeerde het einde van een periode van winterslaap en dood, en vertegenwoordigde hoop, vernieuwing, regeneratie, vruchtbaarheid en een nieuw begin. Imbolc, waarin de godin Brigid en haar symbolen centraal staan, is tegenwoordig zowel een heidens als een christelijk feest. Het wordt nog steeds op verschillende manieren gevierd.