De winter, het koudste seizoen van het jaar, ligt tussen de herfst en de lente in en wordt gekenmerkt door kortere daguren en langere nachturen. De naam winter komt uit het oud-Germaans en betekent "tijd van het water", verwijzend naar de regen en sneeuw die in deze tijd vallen.

Op het noordelijk halfrond valt de winter tussen de kortste dag van het jaar, ook bekend als de winterzonnewende (eind december) en de lente-equinox (eind maart) met gelijke uren voor dag en nacht. Op het zuidelijk halfrond valt de winter echter tussen eind juni en eind september.

Tijdens dit seizoen, en vooral op middelbare en grote hoogte, hebben de bomen geen bladeren, groeit er niets, en zijn sommige dieren in winterslaap.

Symboliek van de winter

Het winterseizoen wordt gekenmerkt door verschillende symbolische betekenissen die allemaal draaien om kou, duisternis en wanhoop.

• Koud - Deze zeer duidelijke symbolische betekenis komt voort uit de lage temperaturen van het winterseizoen. In sommige gebieden op het noordelijk halfrond gaat de temperatuur tot -89 graden Fahrenheit. Daardoor symboliseert de winter kou en hardheid, en wordt hij vaak gebruikt als metafoor voor een koud persoon of ding.
• Donker -Er is niet veel actie in de natuur, en de nachten zijn langer dan de dagen. Zelfs overdag is er weinig licht. De winter wordt daarom gezien als een voorstelling van stille, donkere tijden.
• Wanhoop - De oorsprong van deze symbolische betekenis is tweeledig. Ten eerste wordt de winter gezien als een symbool van wanhoop vanwege de kou, de duisternis en de schaarste aan voedsel die kenmerkend is voor het seizoen. Ten tweede wordt de wanhoop tijdens de winter naar voren gebracht in de Griekse mythe van de geboorte van de seizoenen. Het is in deze tijd dat Demeter wanhopig op zoek was naar haar dochter Persephone die verborgen was in de onderwereld.
• Slapende - Deze symbolische betekenis vloeit voort uit de staat van het leven tijdens de winter. In deze periode hebben de bomen geen bladeren, groeit er niets en zijn er geen bloemen te zien. In het dierenrijk zijn veel dieren in winterslaap, terwijl andere zich terugtrekken en zich voeden met wat ze in de herfst hebben verzameld. Kortom, de natuur is slapend en wacht met spanning op lente zodat het tot leven kan komen.
• Eenzaamheid - Deze symbolische betekenis van de winter is nauw verbonden met sluimering. In deze tijd hebben dieren het te koud om te paren, en mensen hebben het vaak te koud om naar buiten te gaan en te socialiseren. Er hangt een gevoel van eenzaamheid in de lucht, het tegenovergestelde van de zomer, wanneer iedereen socialiseert en de wereld verkent.
• Survival - Deze symbolische betekenis vloeit voort uit de ontberingen die het winterseizoen met zich meebrengt. De winter staat voor ontberingen en zware tijden, die veerkracht vereisen van hen die willen overleven. Aan het eind van de winter komen alleen de best voorbereide en de taaiste als overlevenden tevoorschijn.
• Het einde van het leven - Winter wordt vaak gebruikt om het einde van het leven te symboliseren, het laatste hoofdstuk van een verhaal. De zin,

Symbolisch gebruik van de winter in de literatuur

De verwijzing naar de winter in de literatuur is niet alleen maar somber. Hij kan gebruikt worden om hopeloosheid te symboliseren, maar ook om een les te geven in paraatheid, geduld en hoop.

Hoewel de winter eenzaam kan zijn en wanhoop vertegenwoordigt, is het ook het seizoen voor de lente, een tijd van nieuw begin, hoop, vreugde. Zoals Percy Bysshe Shelly zo welsprekend schrijft in Ode aan de Westenwind "Als de winter komt, kan de lente dan ver achter ons liggen?"

Symbolisch gebruik van de winter in de spiritualiteit

De winter staat symbool voor een periode van stille reflectie. Dit is de tijd om het zelfbewustzijn te observeren en ervoor te zorgen dat je duisternis je groeipotentieel niet overheerst. De winter is een periode van zelfreflectie en voorbereiding op een nieuw begin.

Symbolen van de winter

De winter wordt vertegenwoordigd door verschillende symbolen, waaronder sneeuw, kerstboom, sneeuwvlokken, dennenbomen, maretak en de kleuren rood en wit.

• Sneeuw - Sneeuw is een duidelijke voorstelling van de winter, afkomstig van het gecondenseerde water dat in de winter in de vorm van poeder valt.

• Sneeuwvlokken - Tijdens het seizoen zie je vaak sneeuwvlokken als prachtige kristallen aan structuren en planten hangen, vooral op de allerkoudste dagen.

• Fir , Pijnbomen, en Holly Planten - Terwijl andere vegetatie afsterft, hebben deze de neiging om te overleven en zelfs groen te blijven gedurende het seizoen.

• Maretak - Maretak, een parasitaire plant die in de winter niet verwelkt, wordt ook gezien als een voorstelling van het seizoen. Hoewel hij giftig is, dient maretak in de winter als voedselbron voor vogels en dieren. Volgens de traditie moeten twee mensen die onder maretak staan elkaar kussen.

• Kerstboom - Kerstdag valt op 25 december, de wintertijd op het noordelijk halfrond. Doordat deze prachtig versierde bomen elk jaar in december worden gezien, worden ze geassocieerd met de winter.

• Kaarsen en Brand - Kaarsen en vuur worden in de winter gebruikt om de terugkeer van warmere en heldere dagen te symboliseren. Het branden van kaarsen en het aansteken van vuur werd oorspronkelijk door de Romeinen toegepast tijdens het midwinterfeest om hun god Saturnus te vieren, maar werd later overgenomen door christenen die ze branden tijdens de advent en door joden tijdens Chanoeka.

• Rood en Wit Kleuren - Rood en wit staan voor de winter vanwege de rode bloemen van planten als camelia en winterbessen, respectievelijk de kleur van sneeuw. Deze kleuren zijn aangenomen als de kleuren van Kerstmis.

Folklore en festiviteiten van de winter

In Noorse mythologie werd een juul houtblok verbrand tijdens de Winterzonnewende ter ere van Thor de god van de donder De as van het verbranden van juulstammen zou de mensen beschermen tegen bliksem en de grond vruchtbaar maken.

Oud Keltisch druïden introduceerden de gewoonte om tijdens de winterzonnewende maretakken in huizen op te hangen. Zij geloofden dat deze mystieke krachten bezaten die, indien geactiveerd op dat moment, liefde en geluk zouden brengen.

Italiaanse folklore vertelt over de beroemde winterheks genaamd La Befana die op haar bezem rondvliegt en cadeautjes geeft aan brave kinderen en kolen aan stoute kinderen.

Japanse mythologie vertelt over de oshiroi baba, sneeuwhoeden van de winterberg die in zeer koude winters met haveloze kimono's uit de bergen naar beneden kwamen om iedereen die warmte nodig had een verkwikkend drankje te brengen.

Ancient Perzen houden aan het eind van de winter het festival van Yalda om de overwinning van het licht en de duisternis te vieren. Deze ceremonie wordt gekenmerkt door het samenkomen van families, het branden van kaarsen, het voorlezen van gedichten en een feest van vruchten.

Inpakken

Het winterseizoen kan een ontmoedigende tijd van het jaar zijn, vooral met de kou en de duisternis. Veel culturen en tradities zien dit echter als een tijd voor bezinning en om terug te geven aan de samenleving. Festivals die rond deze tijd worden gevierd richten zich op het bieden van een helpende hand aan kinderen en armen.