Tanith، که Tinnit یا Tinith نیز نامیده می شود، الهه اصلی کارتاژ باستان، شهری در فنیقیه در شمال آفریقا بود. او به شدت با بعل هامون، همسرش در ارتباط است. پرستش تانیت احتمالاً در حدود قرن پنجم قبل از میلاد در کارتاژ آغاز شد و از آنجا به تونس، ساردینیا، مالت و اسپانیا گسترش یافت.

چهره بعل

تانیت را الهه آسمان می دانند که همراه با بعل هامون بر موجودات آسمانی حکومت می کرد. در واقع، او را همسر خدای متعال می دانند و به عنوان چهره بعل یاد می شود. کتیبه‌ها و مصنوعات بسیاری در ارتباط با تانیت در شمال آفریقا یافت شده است. تانیت به عنوان الهه جنگ، نماد باروری، پرستار و الهه مادر پرستش می شد. این نشان می دهد که او نقش های زیادی داشته است. او در زندگی روزمره نمازگزاران حضوری پررنگ داشت و برای امور مربوط به باروری و زایمان مورد استناد قرار می گرفت.

تانیت با الهه رومی، جونو، شناسایی شد. پس از سقوط کارتاژ، او با نام Juno Caelestis در شمال آفریقا به پرستش ادامه داد.

شخصیت کنایه آمیز باروری

این واقعیت که تانتیت یک الهه است، مردم زمانی که می خواهند به دنبال آن می گردند. فیض باروری با کنایه کمی همراه است، به ویژه با توجه به آنچه در کارتاژ، مرکز پرستش بعل و تانیت، کشف شد.

نه کمتر از20000 بقایای نوزادان و کودکان در یک محل دفن که گفته می شود به تانتیت اختصاص داده شده است، پیدا شد. بر روی دیوارهای محل دفن گذرهایی نوشته شده بود که به نظر می رسید نشان می دهد که کودکان ذغالی شده و به عنوان پیشکشی به تانیت و همسرش کشته شده اند:

به بانوی ما، تانیت، و به پروردگار ما، بعل حمون، نذری که نذر شده بود: زندگی برای زندگی، خون در برابر خون، بره به جای جایگزین.

سایر محققان بر این عقیده اند که کودکان (و حیوانات) یافت شده در این دفن ها عبارت بودند از در واقع در قربانی کشته نشدند، اما پس از مرگ آنها به دلایل طبیعی پس از مرگ به آنها پیشنهاد شد. با توجه به اینکه مرگ و میر نوزادان در آن زمان بسیار بالا بود، این توضیح قابل قبولی است. این امر همچنین توضیح می‌دهد که چرا اجساد ذغال شده‌اند – باید به این دلیل بوده است که بیماری‌های آن‌ها دیگر پس از مرگ ادامه پیدا نکند. در خاطرات پس از مرگ الهه، آن مکان‌های تدفین بحث‌برانگیز نشان می‌دهد که کارتاژنی‌ها چقدر نسبت به تانیت احترام قائل بودند. گمانه زنی هایی وجود دارد مبنی بر اینکه اولین فرزند پرستندگان تانیت برای خدا قربانی شده است.

علاوه بر این کشف تکان دهنده، محل دفن اختصاص داده شده به تانیت و بعل نیز حکاکی های متعددی از یک نماد بسیار خاص داشت که پیدا شد نمادی باشد که منحصراً مربوط باشدبه الهه تانیت.

نماد تانیت

به عنوان یکی از مهمترین خدایان مورد احترام مردم کارتاژینی، تانیت نماد انتزاعی خود را به شکل ذوزنقه یا ذوزنقه دریافت کرد. یک مثلث با یک دایره بالای آن، یک خط افقی بلند با اشکال هلالی در هر انتها، و یک نوار افقی در نوک مثلث. این نماد شبیه زنی است که دست‌هایش را برافراشته است.

قدیمی‌ترین استفاده ثبت‌شده از این نماد بر روی سنگی که متعلق به اوایل قرن نوزدهم است حک شده است. نماد باروری برخی از محققان اصرار دارند که این امر مربوط به قربانی کردن کودکانی است که برای تمام فرزندان نخست زاده کسانی که الهه باروری و همسر او را می پرستند، انجام می شود.

اما باید توجه داشت که برخی از کارشناسان معتقدند ذوزنقه با دیسک این کار را انجام می دهد. نه نماینده خود تانتیت، بلکه صرفاً راهنمای کسانی است که می خواهند فرزندان خود را برای ایمان خود قربانی کنند.

سایر نمادهای تانیت

در حالی که خود تانیت دارای نمادی متمایز است، الهه فنیقی باستان نمادهای دیگری نیز دارد که در رابطه با الهه باروری بودن به او مرتبط هستند. این موارد شامل موارد زیر است:

• درخت نخل
• کبوتر
• انگور
• انار
• هلال ماه
• شیر
• مار

پیچیدن

در حالی که فداکاری برای تنیت امروز برای ما آزاردهنده است، او نفوذ قابل توجه بود و به دور و گسترده شدگسترده، از کارتاژ تا اسپانیا. او به عنوان یک الهه نقش مهمی در زندگی روزمره پرستندگان خود داشت.