Filosofie is een manier voor ons om te proberen de immense complexiteit van de wereld waarin wij leven te begrijpen. Mensen hebben altijd de grote vragen gesteld. Wat maakt ons menselijk? Wat is de zin van het leven? Wat is de oorsprong van alles en waar gaat de mensheid naartoe?

Talloze samenlevingen en beschavingen hebben geprobeerd deze vragen te beantwoorden. We zien deze pogingen terug in de literatuur, beeldhouwkunst, dans, muziek, filmkunst en nog veel meer. Misschien wel de meest vruchtbare vroege pogingen om de sluier van verborgen kennis weg te nemen vonden plaats in Griekenland, waar een reeks intellectuelen het aandurfde enkele van de meest fundamentele vragen die de mens ooit heeft durven stellen, aan te pakken.

Lees verder als we het pad bewandelen van de beroemdste Griekse filosofen en in hun schoenen staan terwijl zij antwoorden geven op enkele van de meest prangende vragen van het leven.

Thales

Illustratie van Thales. PD.

Thales wordt beschouwd als een van de eerste filosofen van het oude Griekenland en wordt traditioneel beschouwd als een van de eerste Grieken die het belang van rede en bewijs overwogen. Thales was de eerste Griekse filosoof die probeerde het universum te beschrijven. Hem wordt zelfs toegeschreven dat hij het woord Kosmos .

Thales leefde in Miletus, een stad op het kruispunt van beschavingen, waar hij zijn leven lang in aanraking kwam met uiteenlopende kennis. Thales bestudeerde meetkunde en gebruikte deductieve redeneringen om tot een aantal universele generalisaties te komen.

Hij gaf dapper de aanzet tot filosofische ontwikkelingen door te beweren dat de wereld niet door een goddelijk wezen kon zijn geschapen en dat het hele universum was ontstaan uit arche Thales geloofde dat de wereld één ding is en geen verzameling van vele verschillende dingen.

Anaximander

Mozaïek Detail van Anaximander. PD.

Anaximander trad in de voetsporen van Thales. Hij was een rijk staatsman en destijds een van de eerste oude Grieken die probeerde een kaart van de wereld te tekenen en een instrument te ontwikkelen dat de tijd kon meten.

Anaximander probeerde zijn eigen antwoord te geven over de oorsprong van de wereld en het fundamentele element dat alles schept. Anaximander geloofde dat het principe waaruit alles voortkomt, de naam Apeiron .

Apeiron is een ongedefinieerde substantie waaruit alle kwaliteiten zoals warm en koud, of droog en vochtig voortkomen. Anaximander gaat verder met de logica van Thales en ontkent dat het universum geschapen is door enig goddelijk wezen, en beweert dat de oorsprong van het universum natuurlijk was.

Anaximenes

Illustratie van Anaximenes. PD.

De school van Miletus eindigde met Anaximenes die een boek over de natuur schreef waarin hij zijn ideeën over de aard van het universum uiteenzette.

In tegenstelling tot Thales en Anaximander geloofde Anaximenes dat het scheppende principe waaruit alles is ontstaan lucht is.

Met de dood van Anaximenes zou de Griekse filosofie de naturalistische school achter zich laten en zich ontwikkelen tot verschillende denkrichtingen die niet alleen de oorsprong van het universum zouden aanpakken, maar ook die van de menselijke samenleving.

Pythagoras

Pythagoras wordt vaak beschouwd als wiskundige, maar zijn wiskunde is doorspekt met enkele filosofische observaties.

Pythagoras geloofde dat het hele universum is opgebouwd uit getallen en dat alles in het bestaan eigenlijk een fysieke weerspiegeling is van geometrische relaties tussen getallen.

Hoewel Pythagoras niet veel onderzoek deed naar de oorsprong van het universum, zag hij getallen als organiserende en scheppende principes. Door middel van getallen zag Pythagoras dat het hele universum in perfecte geometrische harmonie was.

Socrates

Socrates leefde in Athene in de 5e eeuw voor Christus en reisde door heel Griekenland, waar hij zijn enorme kennis over astronomie, geometrie en kosmologie verzamelde.

Hij is een van de eerste Griekse filosofen die zijn blik richtte op het leven op aarde en hoe mensen in samenlevingen leven. Hij was zich zeer bewust van politiek en wordt beschouwd als een van de grondleggers van de politieke filosofie.

Hij was zeer openhartig en was niet geliefd bij de elite. Hij werd vaak bestempeld als een poging om de jeugd te corrumperen en een gebrek aan respect voor de stadsgoden. Socrates geloofde dat democratie en andere regeringsvormen vrij nutteloos zijn en geloofde dat samenlevingen geleid moesten worden door filosoof-koningen.

Socrates ontwikkelde een specifieke methode van redeneren genaamd de Socratische methode waarin hij probeerde te wijzen op de inconsistenties in de redenering en te weerleggen wat in die tijd werd beschouwd als de ultieme bewezen kennis...

Plato

Plato leefde en werkte in Athene een generatie na Socrates. Plato is de grondlegger van de Platonistische denkschool en een van de leidende figuren in de geschiedenis van de filosofie van de westerse wereld.

Plato was de propagator van de geschreven dialoog en de dialectische vormen in de filosofie en zijn beroemdste bijdrage aan de westerse filosofie is de vormenleer. In zijn wereldbeeld beschouwde Plato de hele fysieke wereld als geschapen en in stand gehouden door absolute, abstracte en tijdloze vormen of ideeën die nooit veranderen.

Deze ideeën of vormen hebben geen fysiek lichaam en bestaan buiten de menselijke wereld. Plato geloofde dat het deze ideeën zijn die centraal moeten staan in de filosofische studie.

Hoewel de wereld van de ideeën onafhankelijk van de onze bestaat, geloofde Plato dat ideeën van toepassing zijn op voorwerpen in de fysieke wereld. Zo is het idee "rood" universeel omdat het veel verschillende dingen kan betekenen. Het is niet de eigenlijke kleur rood, maar het idee ervan dat vervolgens kan worden toegeschreven aan voorwerpen in onze wereld.

Plato was beroemd om zijn politieke filosofie, en hij geloofde hartstochtelijk dat een goede samenleving geregeerd moest worden door filosofenkoningen die intelligent en rationeel zijn, en die houden van kennis en wijsheid.

Om een samenleving goed te laten functioneren, moeten filosoof-koningen worden bijgestaan door werkers en beschermers die zich geen zorgen hoeven te maken over wijsheid en het nemen van complexe maatschappelijke beslissingen, maar die essentieel zijn voor het in stand houden van de samenleving.

Aristoteles

Aristoteles is een andere Atheense filosoof die sterk beïnvloed is door Plato. Aristoteles werd uiteindelijk een leraar van Alexander de Grote en liet onmetelijke sporen na op gebieden als logica, retoriek en metafysica.

Aristoteles wordt vaak afgeschilderd als een van Plato's grootste critici en zijn filosofie wordt vaak beschreven als de oorzaak van de grote splitsing in de westerse filosofie in Aristotelische en Platonische sekten. Hij baseerde de mens in een rijk van politiek en stelde beroemd dat de mens een politiek dier is.

Zijn filosofie draait om het belang van kennis en hoe die tot stand komt. Voor Aristoteles moet alle kennis gebaseerd zijn op logica en vond hij logica de basis van het redeneren.

In tegenstelling tot Plato, die geloofde dat de essentie van elk object zijn idee is dat buiten dat object bestaat, vond Aristoteles dat ze naast elkaar bestaan. Aristoteles verwierp het idee dat een menselijke ziel buiten het lichaam bestaat.

Aristoteles beschreef de aard van verandering in objecten door verschillende oorzaken. Hij noemde de materiële oorzaak die het materiaal beschrijft waaruit een object is gemaakt, de formele oorzaak die verklaart hoe materie is gerangschikt, de efficiënte oorzaak die verklaart waar een object en de materie van dat object vandaan kwamen, en de uiteindelijke oorzaak die het doel van een object is. Al deze oorzaken samenvormen een object.

Diogenes

Diogenes werd berucht omdat hij alle maatschappelijke conventies en normen van Athene negeerde. Hij stond zeer kritisch tegenover de Atheense samenleving en richtte zijn leven op eenvoud. Diogenes zag er geen heil in om te proberen te passen in een samenleving die hij zag als corrupt en verstoken van waarden en betekenis. Hij sliep en at waar en wanneer hij maar wilde, en hij beschouwde zichzelf als een burger van de wereld, niet vanVoor Diogenes was eenvoud de ultieme deugd in het leven en hij begon de school van de Cynici.

Euclides van Magara

Euclides van Magara was een filosoof die in de voetsporen trad van Socrates die zijn leermeester was. Euclides geloofde in het hoogste goed als de kracht die alles aanstuurt en weigerde te geloven dat er iets was dat tegen het goede inging. Hij vatte het goede op als de grootste kennis.

Euclides was beroemd om zijn bijdrage aan dialoog en debat, waarbij hij op de absurde consequenties wees die uit de argumenten van zijn tegenstanders konden worden getrokken, waarmee hij indirect zijn eigen gelijk bewees.

Zeno van Citium

Zeno van Citium wordt beschouwd als de grondlegger van het stoïcisme. Hij onderwees de praktijk in Athene, en hij baseerde zijn overtuigingen op de grondslagen die de cynici voor hem hadden gelegd.

Het stoïcisme zoals beleden door Zeno benadrukte goedheid en deugdzaamheid die voortkomt uit iemands gemoedsrust. Het stoïcisme benadrukte het belang van de natuur en het leven in overeenstemming daarmee.

Het einddoel van stoïcisme is het bereiken van Eudaimonia, wat losjes vertaald wordt als geluk of welzijn, menselijke welvaart, of een algemeen gevoel van welzijn.

Inpakken

Griekse filosofen hebben werkelijk een aantal van de meest fundamentele intellectuele ontwikkelingen van het menselijk denken op gang gebracht. Zij vroegen wat de oorsprong van het universum is en wat de ultieme deugden zijn die we moeten nastreven. Het oude Griekenland stond op een kruispunt van het delen van ideeën en kennis, dus het is geen verrassing dat enkele van de grootste denkers uit de menselijke geschiedenis in deze regio leefden en bloeiden.