Samurai ialah pahlawan yang terkenal bukan sahaja di Jepun tetapi juga di seluruh dunia kerana keganasan mereka dalam pertempuran dan mereka. piawaian moral yang ketat . Tetapi walaupun pahlawan Jepun ini sering digambarkan sebagai lelaki, fakta yang kurang diketahui ialah Jepun juga pernah mempunyai pejuang wanita yang menggunakan nama onna-bugeisha, (juga dikenali sebagai onna-musha) yang secara harfiah bermaksud "pahlawan wanita".

Wanita ini menjalani latihan yang sama seperti rakan sejawat mereka dan sama berkuasa dan mematikan seperti lelaki. Mereka juga akan bertarung berdampingan dengan samurai dan dijangka memberikan standard yang sama dan melaksanakan tugas yang sama.

Sama seperti samurai mempunyai katana mereka, onna-bugeisha juga mempunyai tandatangan senjata yang dipanggil naginata, iaitu batang panjang dengan bilah melengkung di hujungnya. Ia adalah senjata serba boleh yang disukai ramai pahlawan wanita kerana panjangnya membolehkan mereka melakukan pelbagai jenis serangan jarak jauh. Ini mengimbangi kelemahan fizikal wanita kerana ia boleh menghalang musuh mereka daripada terlalu dekat semasa pergaduhan.

Asal usul Onna-bugeisha

Onna-bugeisha ialah wanita bushi atau golongan bangsawan feudal Jepun . Mereka melatih diri mereka dalam seni peperangan untuk mempertahankan diri dan rumah mereka daripada ancaman luar. Ini kerana lelaki dalam rumah itu selalunyatidak hadir untuk tempoh yang lama untuk memburu atau mengambil bahagian dalam peperangan, menyebabkan wilayah mereka terdedah kepada serangan serangan.

Wanita kemudiannya perlu memikul tanggungjawab untuk pertahanan dan memastikan bahawa wilayah keluarga samurai bersedia untuk kecemasan, seperti serangan, manakala samurai atau pahlawan lelaki tidak hadir. Selain daripada naginata, mereka juga belajar menggunakan keris dan mempelajari seni melawan pisau atau tantojutsu.

Seperti samurai, kehormatan peribadi sangat dihormati oleh onna-bugeisha, dan mereka lebih suka membunuh diri daripada ditangkap hidup-hidup oleh musuh. Dalam kes kekalahan, adalah perkara biasa bagi pahlawan wanita dalam tempoh ini untuk mengikat kaki dan mengelar leher mereka sebagai satu bentuk bunuh diri.

Onna-bugeisha Sepanjang Sejarah Jepun

Onna-bugeisha terutamanya aktif semasa Feudal Jepun pada tahun 1800-an, tetapi rekod terawal kehadiran mereka telah dikesan setakat 200 AD semasa pencerobohan Silla, kini dikenali sebagai Korea moden. Permaisuri Jingū, yang menaiki takhta selepas kematian suaminya, Maharaja Chūai, mengetuai pertempuran bersejarah ini dan dikenali sebagai salah seorang pahlawan wanita pertama dalam sejarah Jepun.

Penglibatan aktif wanita dalam pertempuran nampaknya telah berlaku selama sekitar lapan abad, berdasarkan bukti arkeologi yang dikumpulkan dari kapal perang, medan perang, dan juga dindingistana yang dipertahankan. Satu bukti sedemikian datang dari timbunan kepala Pertempuran Senbon Matsubara pada tahun 1580, di mana ahli arkeologi dapat menggali 105 mayat. Daripada jumlah ini, 35 didedahkan sebagai wanita, menurut ujian DNA.

Walau bagaimanapun, Zaman Edo, yang bermula pada awal 1600-an, secara drastik mengubah status wanita, terutamanya onna-bugeisha, dalam masyarakat Jepun. Pada masa keamanan , kestabilan politik dan konvensyen sosial yang tegar ini, ideologi pahlawan wanita ini menjadi anomali.

Apabila samurai berkembang menjadi birokrat dan mula mengalihkan tumpuan mereka daripada pertempuran fizikal kepada politik, ia membubarkan keperluan untuk wanita di rumah mempelajari seni mempertahankan diri untuk tujuan pertahanan. Wanita bushi, atau anak perempuan bangsawan dan jeneral, dilarang terlibat dalam hal luar atau bahkan melancong tanpa teman lelaki. Sebaliknya, wanita diharapkan hidup secara pasif sebagai isteri dan ibu sambil menguruskan rumah tangga.

Begitu juga, naginata telah diubah daripada menjadi senjata yang sengit dalam pertempuran kepada hanya simbol status untuk wanita . Selepas berkahwin, seorang wanita bushi akan membawa naginatanya ke rumah perkahwinannya untuk menandakan peranannya dalam masyarakat dan untuk membuktikan bahawa dia mempunyai kebaikan yang diharapkan daripada seorang isteri samurai: Kekuatan , ketundukan, dan ketahanan.

Pada asasnya, latihan seni mempertahankan diribagi wanita dalam tempoh ini menjadi cara untuk menanamkan perhambaan wanita kepada lelaki dalam rumah tangga. Ini kemudian mengubah pemikiran mereka daripada penyertaan aktif dalam peperangan kepada kedudukan yang lebih pasif sebagai wanita yang dijinakkan.

Onna-bugeisha Paling Terkenal Selama Bertahun-tahun

Walaupun mereka telah kehilangan fungsi dan peranan asal mereka dalam masyarakat Jepun, onna-bugeisha telah meninggalkan kesan yang tidak dapat dilupakan dalam sejarah negara. Mereka telah membuka jalan bagi wanita untuk mencipta nama untuk diri mereka sendiri dan mewujudkan reputasi untuk keberanian dan kekuatan wanita dalam pertempuran. Berikut ialah onna-bugeisha yang paling ketara dan sumbangan mereka kepada Jepun purba:

1. Permaisuri Jingū (169-269)

Sebagai salah satu onna-bugeisha yang terawal, Permaisuri Jingū mendahului senarai. Dia adalah permaisuri legenda Yamato, kerajaan kuno Jepun. Selain daripada mengetuai tenteranya dalam pencerobohan Silla, banyak legenda lain berlimpah mengenai pemerintahannya, yang berlangsung selama 70 tahun sehingga dia mencapai umur 100 tahun.

Permaisuri Jingū dikenali sebagai seorang pahlawan yang berani menentang norma-norma sosial, malah dikatakan menyerbu ke medan pertempuran dengan menyamar sebagai seorang lelaki semasa dia hamil. Pada tahun 1881, dia menjadi wanita pertama yang imejnya dicetak pada wang kertas Jepun.

2. Tomoe Gozen (1157–1247)

Walaupun wujud sejak 200 AD,onna-bugeisha hanya menjadi terkenal sehingga abad ke-11 kerana seorang wanita bernama Tomoe Gozen. Dia adalah seorang pahlawan muda berbakat yang memainkan peranan penting dalam Perang Genpei, yang berlaku dari 1180 hingga 1185 antara dinasti samurai samurai Minamoto dan Taira.

Gozen mempamerkan bakat luar biasa di medan perang, bukan sahaja sebagai pahlawan tetapi sebagai ahli strategi yang memimpin seramai seribu orang dalam pertempuran. Dia adalah seorang ahli bela diri yang mahir dalam memanah, menunggang kuda, dan katana, pedang tradisional samurai. Dia berjaya membantu memenangi perang untuk klan Minamoto dan dipuji sebagai jeneral sejati pertama Jepun.

3. Hōjō Masako (1156–1225)

Hōjō Masako ialah isteri seorang diktator tentera, Minamoto no Yoritomo, yang merupakan shōgun pertama zaman Kamakura dan shogun keempat dalam sejarah. Dia dikreditkan sebagai onna-bugeisha pertama yang memainkan peranan penting dalam politik semasa dia mengasaskan keshogunan Kamakura bersama suaminya.

Selepas kematian suaminya, dia memutuskan untuk menjadi biarawati tetapi terus memegang kuasa politik dan dengan itu dikenali sebagai "nun shogun". Dia berjaya menyokong shogunate melalui beberapa siri perebutan kuasa yang mengancam untuk menggulingkan peraturan mereka, seperti pemberontakan 1221 yang dipimpin oleh Maharaja Go-Taba yang berkubu dan percubaan pemberontakan 1224 oleh puak Miura.

4. Nakano Takeko (1847 –1868)

Anak perempuan pegawai tinggi mahkamah Imperial, Nakano Takeko terkenal sebagai pahlawan wanita hebat terakhir. Sebagai seorang wanita bangsawan, Takeko berpendidikan tinggi dan telah menjalani latihan dalam seni mempertahankan diri termasuk penggunaan naginata. Kematiannya pada usia 21 tahun semasa Pertempuran Aizu pada tahun 1868 dianggap sebagai pengakhiran onna-bugeisha.

Semasa berakhirnya perang saudara antara puak Tokugawa yang memerintah dan mahkamah Imperial pada pertengahan tahun 1860-an, Takeko membentuk sekumpulan pahlawan wanita yang dipanggil Joshitai dan memimpin mereka untuk mempertahankan domain Aizu terhadap empayar pasukan dalam pertempuran bersejarah. Selepas terkena peluru di dada, dia meminta adik perempuannya memenggal kepalanya bagi mengelakkan musuh menggunakan badannya sebagai trofi.

Wrap Up

Onna-bugeisha, yang secara harfiah bermaksud "pahlawan wanita", memainkan peranan penting dalam sejarah Jepun walaupun tidak terkenal seperti rakan lelaki mereka. Mereka dipercayai untuk mempertahankan wilayah mereka dan bertempur berdampingan dengan samurai lelaki pada kedudukan yang sama. Walau bagaimanapun, perubahan politik semasa zaman Edo mengurangkan peranan wanita dalam masyarakat Jepun. Pahlawan wanita ini kemudiannya dikurangkan kepada peranan yang lebih jinak dan domestik kerana penyertaan mereka terhad kepada hal ehwal dalaman rumah tangga.