Erato - De Muze van Erotische Poëzie en Mimische Imitatie

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Erato wordt beschouwd als een van de negen Griekse Muzen, de minder belangrijke godinnen die de Oude Grieken inspireerden om uit te blinken in de kunsten en wetenschappen. Erato was de Muze van de erotische poëzie en de mimiek. Ze beïnvloedde ook liederen over het huwelijk. Als minder belangrijke godheid kwam ze in geen enkele van haar eigen mythen voor. Ze verscheen echter vaak met haar zusters in de mythen van andere bekende personages.

    Wie was Erato?

    Volgens de legende zijn Erato en haar zusters ontstaan toen Zeus de koning van de goden, en Mnemosyne , de Titaanse godin van het geheugen, lagen samen in negen opeenvolgende nachten. Als gevolg daarvan werd in elk van deze nachten een van de negen Muzen verwekt.

    Erato en haar zusters waren even mooi als hun moeder en elk van hen vormde de inspiratie voor een aspect van het wetenschappelijke en artistieke denken onder de stervelingen. Erato's domein was erotische poëzie en mimiek en ze stond bekend als een echte romanticus.

    Haar zussen waren Calliope (heroïsche poëzie en welsprekendheid), Urania (astronomie), Terpsichore (dans), Polyhymnia (heilige poëzie), Euterpe (muziek), Clio (geschiedenis), Thalia (komedie en feestelijkheid) en Melpomene (tragedie).

    Hoewel bronnen vermelden dat de Muzen werden geboren in de streek van Piera, aan de voet van de berg Olympus, leefden zij bovenop de berg met de andere Olympische goden en godinnen, waaronder hun vader, Zeus.

    Erato's verschijning

    Musa Erato door Simon Vouet (Publiek Domein)

    Erato's naam betekent 'lieflijk' of 'begeerd' in het Grieks en dit is te zien aan de manier waarop ze meestal wordt afgebeeld. Ze wordt vaak afgebeeld als een jonge en zeer mooie maagd, net als haar zussen, zittend met een krans van rozen en mirte op haar hoofd.

    Er wordt gezegd dat zij de mooiste van de negen Muzen was vanwege wat zij vertegenwoordigde en dat haar verschijning alleen al de inspiratie vormde voor het creëren en bedenken van liefdespoëzie.

    In sommige voorstellingen houdt Erato een gouden pijl vast, een symbool van 'eros' (liefde of verlangen), het gevoel dat zij de stervelingen inboezemt. Soms wordt zij afgebeeld terwijl zij een fakkel vasthoudt naast de Griekse god van de liefde, Eros Ze wordt ook vaak afgebeeld met een lier of een kithara, een muziekinstrument uit het oude Griekenland.

    Erato wordt bijna altijd afgebeeld met haar acht zussen, die naar verluidt zeer hecht met elkaar waren. Ze brachten de meeste tijd samen door met zingen, dansen en plezier maken.

    Erato's nakomelingen

    Volgens de oude bronnen had Erato een dochter genaamd Kleopheme of Kleophema bij Malos, koning van Malea, die haar echtgenoot zou zijn. Over Kleophema is niet veel bekend, behalve dat zij trouwde met Phlegyas, de zoon van de oorlogsgod Ares.

    De rol van Erato in de Griekse Mythologie

    Apollo en de Muzen. Erato is tweede van links.

    Als de godin van de erotische poëzie vertegenwoordigde Erato alle geschriften die met de liefde werden geassocieerd, inclusief liederen over de liefde en liefdespoëzie. Ze had een briljant vermogen om de stervelingen te beïnvloeden om uit te blinken in de kunsten. Het was het geloof van de Oude Grieken dat ze grote dingen konden bereiken op het gebied van kunst en wetenschap als ze de hulp van Erato en haar zusters inriepen, door tot haar te bidden.en het maken van offers.

    Erato was erg close met Eros, de god van de liefde, beter bekend als Cupido. Ze had een paar gouden pijlen bij zich en vergezelde Eros vaak als hij rondzwierf om mensen verliefd te maken. Ze inspireerde de stervelingen eerst met liefdesgedichten en liefdesgevoelens, en sloeg ze dan met een gouden pijl zodat ze verliefd werden op het eerste wat ze zagen.

    De mythe van Rhadine en Leontichus

    Erato kwam voor in de beroemde mythe van Leontichus en Rhadine, die bekend stonden als twee geliefden uit Samus, een stad in Triphylia. Rhadine was een jong meisje dat zou trouwen met een man uit de oude stad Korinthe, maar ondertussen had ze een geheime liefdesrelatie met Leontichus.

    De man met wie Rhadine ging trouwen was een gevaarlijke tiran en toen hij achter de affaire kwam, was hij woedend en doodde zowel zijn toekomstige vrouw als haar minnaar. Hun graf, gelegen in de stad Samos, werd beschouwd als het graf van Erato, en het werd later een heilige plaats die in de tijd van Pausanias door geliefden werd bezocht.

    Associaties en symbolen van Erato

    Op verschillende renaissance schilderijen wordt ze afgebeeld met een lier of een kithara, een klein instrument van de oude Grieken. De kithara wordt vaak geassocieerd met Erato's leermeester, Apollo, die ook de god van muziek en dans was. In de voorstellingen van Erato door Simon Vouet zijn twee tortelduiven ( symbolen van liefde ) is te zien aan de voeten van de godin die zaden eet.

    Erato wordt genoemd in Hesiod's Theogonie met de andere Muzen en er wordt gezegd dat de godin werd aangeroepen aan het begin van het gedicht van Rhadine, dat nu voor de wereld verloren is gegaan.

    Plato noemt Erato in zijn boek Phaedrus en in Vergilius' Aenid. Vergilius heeft een deel van de Ilias Hij riep haar op aan het begin van zijn zevende gedicht, omdat hij inspiratie nodig had om te schrijven. Hoewel dit deel van het gedicht vooral gericht is op tragische en epische poëzie, die het domein waren van Erato's zusters Melpomene en Calliope, koos Vergilius er toch voor om Erato aan te roepen.

    In het kort

    Tegenwoordig weten niet veel mensen van Erato en haar rol als godin van de erotische poëzie en de nabootsing. Maar wanneer de dichters en schrijvers van het oude Griekenland liefde en passie wilden uitdrukken, werd Erato altijd geacht aanwezig te zijn. Sommigen die haar wel kennen, zeggen dat de godin er nog steeds is, klaar om haar magie te laten werken en degenen te inspireren die haar hulp blijven inroepen.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.