بلمیاها گونه‌ای از مردان بودند که اغلب در تاریخ‌های باستان و قرون وسطی نام برده می‌شد و به ظاهر عجیب‌شان معروف بودند. آنها کاملاً بی سر بودند، اما صورت خود را روی سینه داشتند و به عنوان برخی از غیرمعمول ترین موجوداتی در نظر گرفته می شدند که تا به حال روی زمین راه رفته اند.

بلمیاها چه کسانی بودند؟

Blemmyae از یک نقشه توسط Guillaume Le Testu. دامنه عمومی.

بلمای ها در تاریخ های یونانی و رومی توصیف می شدند و معمولاً تصور می شد که قبیله ای از مردان آفریقایی هستند. چشم ها یا استرنوفتالموی) افراد افسانه ای بودند که گفته می شود حدود شش تا دوازده فوت قد و تقریباً نصف عرض داشتند. طبق منابع باستانی، گفته می شد که آنها آدمخوار بوده اند.

هنگام تهدید یا شکار، بلمیاها موضع جنگی بسیار عجیبی داشتند. آنها یا صورت خود را پایین انداخته بودند، یا می توانستند شانه های خود را تا یک ارتفاع بالا ببرند و صورت (یا سر) خود را در بین آنها لانه کنند و حتی عجیب تر به نظر برسند. در برخی روایت ها گفته می شود که آنها موجوداتی بسیار خطرناک و تهاجمی بوده اند.

در مورد بلمیاها جز در مورد ظاهر و رفتار آدمخوارانه آنها اطلاعات زیادی در دست نیست. آنها در بسیاری از منابع، اعم از باستان و قرون وسطی، به طرق مختلف توصیف شده اند، که باعث شده است مورخان نظریه های مختلفی در مورد آنها ایجاد کنند.در امتداد رودخانه نیل، اما بعداً گفته شد که آنها در جزیره ای واقع در رودخانه بریزون زندگی می کردند. برخی می گویند که آنها به مرور زمان به هند نقل مکان کردند.

باورها در مورد Blemmyae

اگرچه امروزه تعداد کمی از مردم معتقدند که موجوداتی مانند Blemmyae زمانی وجود داشته اند، هنوز گمانه زنی های زیادی در مورد اینکه چرا نویسندگان باستان وجود داشته اند وجود دارد. در مورد چنین موجودات عجیبی نوشت. برخی بر این باورند که Blemmyae بیگانه بودند. برخی دیگر بر این باورند که آنها انسان های عادی با شانه های بسیار بالا به دلیل تغییر شکل یا تغییر در آناتومی آنها در دوران کودکی بودند.

همچنین تئوری هایی وجود دارد مبنی بر این که روسری و لباس های سنتی که توسط بلمیاها می پوشیدند احتمالاً می توانسته باشد. به این نویسندگان باستانی این ایده داده شد که آنها مردمی بی سر بودند در حالی که در واقع چنین نبودند. 10>

• بلمیاها در کالابشا

بر اساس برخی منابع باستانی، بلمیاها مردم واقعی بودند که در منطقه ای ساکن بودند که ما اکنون آن را به عنوان سودان می شناسیم. این شهر شهری بزرگ و به خوبی محافظت شده بود، با برج ها و دیوارهای محکم. پایتخت آنها شد. به نظر می رسد که فرهنگ بلمیاها تقریباً با فرهنگ مروئیت یکی بوده است که تحت تأثیر آن قرار گرفته اند و معبدهای متعددی در فیله و کالابشا داشته اند.

به گفته پروکوپیوس محقق یونانی، بلمیایی ها پرستش می کردند.پریاپوس، خدای باروری روستایی یونانی، و اوزیریس ، خدای زندگی پس از مرگ و مرگ. او همچنین اشاره می کند که آنها اغلب قربانی های انسانی برای خورشید می کردند. Blemmyae در مناطق پایین تر نوبیا شروع شد. این موجودات بعداً به عنوان موجوداتی که تصور می‌شد هیولایی بدون سر با چشم‌ها و دهان‌هایشان در بالای تنه هستند، تخیلی شدند. آنها اولین بار در اثر هرودوت، "تاریخ" در اوایل 2500 سال پیش ذکر شدند.

طبق گفته مورخ، بلمیاها در منطقه غربی لیبی که جنگلی انبوه، تپه ای و مملو از حیات وحش بود، ساکن بودند. این منطقه همچنین خانه بسیاری از موجودات عجیب و غریب دیگر مانند آنهایی با سر سگ، مارهای غول پیکر و خرهای شاخدار بود. اگرچه هرودوت در مورد بلمیاها نوشته بود، اما نامی برای آنها نگذاشته بود، بلکه فقط ظاهر آنها را به تفصیل شرح داده بود.

استرابون مورخ و فیلسوف یونانی نام "بلمیز" را در اثر خود "جغرافیا" ذکر می کند. به گفته او، بلمیاها هیولاهای عجیب و غریبی نبودند، بلکه قبیله ای بودند که در مناطق پایین تر نوبیا ساکن بودند. با این حال، پلینی، نویسنده رومی، آنها را با موجودات بی سر که هرودوت ذکر کرده است، یکی دانسته است.

پلینی بیان می کند که بلمیاها سر نداشتند و آنها چشم داشتند.و دهان در سینه هایشان. این احتمال وجود دارد که نظریه‌های هرودوت و پلینی فقط بر اساس چیزهایی است که آنها درباره این موجودات شنیده‌اند و هیچ مدرک واقعی برای تأیید این نظریه‌ها وجود ندارد.

• نظریه‌های ماندویل و رالی

بلمیاها بار دیگر در «سفرهای سر جان ماندویل» ظاهر شدند، اثری قرن چهاردهمی که آنها را مردمی نفرین شده بدون سر، قد و قامت ناپاک و چشمانشان توصیف می کند. در شانه های آنها با این حال، طبق گفته ماندویل، این موجودات از آفریقا نبودند، بلکه از یک جزیره آسیایی بودند.

سر والتر رالی، کاشف انگلیسی، موجودات عجیبی را که شبیه بلمیا هستند، توصیف می کند. بر اساس نوشته های او، آنها را "Ewaipanoma" می نامیدند. او با گزارش ماندویل در مورد چشمان موجودات در شانه ها موافق است و بیان می کند که دهان آنها در بین سینه هایشان قرار داشت. همچنین گفته می‌شود که اوایپانوما موهای بلندی داشتند که بین شانه‌هایشان به عقب می‌روید و ریش‌های مردان تا پاهایشان بلند می‌شد.

بر خلاف مورخان دیگر، رالی بیان می‌کند که این موجودات بدون سر در آمریکای جنوبی زندگی می‌کردند. اگرچه او آنها را با چشمان خود ندیده بود، اما معتقد بود که آنها در واقع به دلیل آنچه که در برخی روایت‌های قابل اعتماد خوانده بود وجود دارند.

Blemmyae in Literature

The Blemmyae در آثار متعددی از طریقسنین شکسپیر از « مردانی که سرشان در سینه‌هایشان بود» در طوفان، و « آدم‌خوارهایی که یکدیگر می‌خورند...و مردانی که سرشان زیر شانه‌هایشان رشد می‌کند » در اتللو نام می‌برد. 3>

این چهره های اسرارآمیز همچنین در آثار مدرن از جمله محاکمه های آپولو ریک ریوردان، گونه های در خطر انقراض جین وولف و La Torre della Solitudine<والریو ماسیمو مانفردی<ذکر شده اند. 14>.

به طور خلاصه

به نظر می‌رسید بلمیا نژاد بسیار جالبی از مردم بوده‌اند، اما متأسفانه، اطلاعات بسیار کمی در مورد آنها در منابع باستانی موجود است. . در حالی که باورها و گمانه‌زنی‌های زیادی در مورد آنها وجود دارد، اینکه آنها چه کسانی بودند و آیا واقعاً وجود داشته‌اند یا نه، یک راز باقی مانده است.