Asmodeus is een demon van de eerste orde, door sommigen aangeduid als de "koning der demonen", "prins der demonen" en "koning der aardse geesten". Hij is een van de zeven prinsen van de hel, elk verantwoordelijk voor een van de zeven hoofdzonden. Als zodanig is Asmodeus de demon van lust .

Zijn voornaamste doel is het verstoren van de seksuele relatie van getrouwde stellen, hetzij door zich te mengen in de voltrekking van een huwelijk in de huwelijksnacht, hetzij door echtgenoten en echtgenotes te verleiden tot buitenechtelijke seksuele uitspattingen.

Oorsprong en etymologie van Asmodeus

De naam Asmodeus heeft talrijke alternatieve spellingen, waaronder Asmodia, Ashmedai, Asmodevs, en verscheidene andere gelijkaardige iteraties. De meeste geleerden zijn het erover eens dat Asmodeus zijn oorsprong heeft in Zoroastrisme de oude religie van Perzië.

In de Avestische taal betekent "aeshma" toorn, en "daeva" demon. Hoewel de samengestelde naam Aeshma-daeva niet voorkomt in de heilige tekst, bestaat er wel een demon van toorn, "daeva Aeshma". Deze etymologische oorsprong houdt verband met de welbekende invloed van de Perzische cultuur op het post-exilische Jodendom.

Hoe ziet Asmodeus eruit?

Asmodeus in Collin de Plancy's Dictionnaire Infernal. PD.

De bekende Dictionnaire Infernal (1818) van Jacques Collin de Plancy is de bron voor wat vandaag de dag de geaccepteerde fysieke kenmerken van Asmodeus zijn.

Traditioneel heeft Asmodeus drie hoofden, een als een schaap, een als een stier en een als een man, maar met een haakneus, puntige oren en tanden, en vuur uit zijn mond. Zijn torso is ook dat van een man, maar onder het middel heeft hij de gevederde benen en voeten van een haan.

Samen met zijn ongewone verschijning, is Asmodeus bekend om het berijden van een leeuw met de vleugels en de nek van een draak. Dit werd de geaccepteerde visie nadat de aartsbisschop van Parijs de tekening goedkeurde.

Asmodeus in Joodse teksten

Asmodeus komt in geen van de canonieke boeken van de Hebreeuwse Bijbel voor, maar speelt een belangrijke rol in verschillende extra-canonieke teksten, zoals het Boek Tobit en het Testament van Salomo. 2 Koningen 17:30 bevat een verwijzing naar de god Ashima, die werd aanbeden door de "mannen van Hamath" in Syrië. Hoewel de spelling lijkt op Aeshma in de Avestische taal, is het moeilijk om een directe vergelijking te maken.verbinding.

Boek van Tobit

Asmodeus is de belangrijkste antagonist in het Boek Tobit, een deutero-canonieke tekst, geschreven rond de eeuwwisseling van de 2e eeuw v. Chr. Het Boek Tobit neemt een vage plaats in in de joodse en christelijke geschriften. Het maakt geen deel uit van de Hebreeuwse Bijbel, maar wordt door de rooms-katholieke en orthodoxe kerk als canoniek erkend. Protestanten plaatsen het in de Apocriefen, een verzameling geschriften met een dubbelzinnige status.afhankelijk van de denominatie.

Het Boek Tobit is een fictief verhaal over twee Joodse families, waarvan de eerste de familie Tobit is. Zijn zoon Tobias wordt op reis gestuurd van Ninevah naar de stad Ecbatana in Media, het huidige Iran. Onderweg wordt hij geholpen door de engel Rafaël .

In Ecbatana ontmoet hij Sarah, de dochter van Raguel, die wordt gekweld door de demon Asmodeus. Asmodeus is zo verliefd op Sarah dat hij haar huwelijk met zeven verschillende vrijers heeft gedwarsboomd door elke bruidegom op hun huwelijksnacht te doden voordat ze het huwelijk konden consumeren. Tobias is de volgende vrijer die Sarah achtervolgt. Hij is succesvol, omdat hij de inspanningen kan beperkenvan Asmodeus met hulp van Rafaël.

Talmoed en Testament van Salomo

Zowel in de Talmoed als in het Testament van Salomo speelt Asmodeus een rol bij de bouw van Salomo's tempel.

De Talmoed is de primaire tekst van het rabbijnse jodendom. Het is de centrale bron voor de joodse religieuze wet en theologie. Hierin komt Ashmedai verschillende keren voor. In één legende is hij door Salomo misleid om te helpen bij de bouw van de tempel. In andere verwante verhalen valt hij voor Salomo's vrouw.

In een uitgebreide legende is hij geketend om Salomo's tempel te bouwen, maar bedriegt Salomo om hem te bevrijden. Na zijn vrijlating gooit hij Salomo een flink eind de woestijn in en vermomt zich om Salomo's plaats als koning in te nemen. Enkele jaren later keert Salomo terug en verslaat Ashmedai met behulp van een magische ring.

Asmodeus speelt een soortgelijke rol in het Testament van Salomo, een pseudo-epigrafische tekst die in de loop van verschillende eeuwen, vanaf ongeveer de derde eeuw na Christus tot in de Middeleeuwen, is geschreven en samengesteld. In dit verhaal roept Salomo de hulp van Asmodeus in bij de bouw van de tempel. Tijdens hun werk voorspelt Asmodeus dat Salomo's koninkrijk onder zijn zonen zal worden verdeeld. Verderondervraging onthult feiten over Asmodeus, zoals zijn tegenwerking door Rafaël.

Demonologie Referenties

Asmodeus verschijnt later in verschillende bekende compendia van hekserij en demonologie. De Malleus Maleficarum De Hamer der Heksen, in 1486 geschreven door de Duitse geestelijke Heinrich Kramer, beschrijft hekserij als een misdaad van ketterij en de verschillende martelmethoden om bekentenissen van dergelijke misdaden te verkrijgen.

In 1612 was de Franse inquisiteur Sebastian Michaelis het eens met deze beschrijving en nam hij Asmodeus op in zijn classificatie van demonen. Volgens andere bronnen uit de Hoge Middeleeuwen was de macht van Asmodeus het grootst in de maand november of tijdens het dierenriemteken Waterman. Hij wordt beschouwd als een van de koningen van de hel, net onder Lucifer en soms verbonden met Abaddon.

Christelijk denken

In het christelijke denken heeft Asmodeus een soortgelijke positie van voorrang en verleiding bekleed. Volgens sommige verslagen nam Gregorius de Grote, de paus in Rome van 590 tot 604 CE, Asmodeus op in de Orde der Tronen, een van de hoogste ranglijsten van engelen.

Dit wijst op de hoge status die Asmodeus innam vóór de val van de engelen met Satan en komt overeen met zijn hoge titel onder de demonen, aangezien demonen slechts gevallen engelen zijn.

In latere jaren werden andere ondeugden toegevoegd aan het repertoire van deze wulpse demon, met name gokken. Ook zijn uiterlijk en gedrag ondergingen een make-over. Hij wordt veel aantrekkelijker, althans op het eerste gezicht. Zijn menselijke gezicht is aangenaam om naar te kijken, en hij is goed gekleed, waarbij hij zijn gevederde been en drakenstaart verbergt.

Het gebruik van een wandelstok leidt hem af van het hinken door zijn geklauwde voet. Hij wordt ook veel minder antagonistisch en uit op het kwaad van moord en vernietiging, maar verandert in een goedmoedige, ondeugende aanstichter.

Andere opmerkelijke verschijningen

De legende van Salomo en Asmodeus komt wel voor in de islamitische cultuur. Zoals bij veel andere punten uit de joodse geschiedenis, is er sprake van overdracht naar de islamitische geschiedenis en geloof. In de islamitische versie van het verhaal staat Asmodeus bekend als Sakhr, wat vertaald kan worden als Rots. Dit is een verwijzing naar zijn lot nadat hij door Salomo is verslagen. De demon wordt in ijzer geklemd, gevangen gezet in een kist met rotsen die vervolgens wordt gegoten...in de zee.

In de moderne tijd verdwijnt Asmodeus grotendeels uit culturele verwijzingen, misschien door de verzachting die hij in de voorgaande eeuwen heeft ondergaan. Hij verschijnt als terugkerend personage in seizoen dertien van de televisieserie Bovennatuurlijk Hij is prominent aanwezig in het rollenspel Dungeons and Dragons die dezelfde rol heeft als de Koning van de Negen Geesten in elke iteratie van het spel.

In het kort

Asmodeus is een demon wiens invloed en verschijning in de loop der tijd is vervaagd. Terwijl de meeste mensen de demon van de lust met zijn gruwelijke verschijning tijdens een groot deel van de westerse beschaving zouden hebben gekend en gevreesd, zouden tegenwoordig weinigen zijn naam herkennen.