Os sete deuses da sorte son Jurojin, Ebisu, Hotei, Benzaiten, Bishamonten, Daikokuten, e Fukurokuju . Coñécense colectivamente como Shichifukujin en xaponés. Son venerados como parte do sistema relixioso xaponés que evolucionou a partir da combinación de ideas indíxenas e budistas .

Basándose na mitoloxía xaponesa postulado polo Humane King Sutra, os deuses proceden de diversas tradicións, incluíndo o hinduísmo, o budismo, o taoísmo e a fe xintoísta.

Notablemente, os sete deuses da sorte foron unha crenza en Xapón desde o final do período Muromachi. en 1573, e persistiu ata a actualidade. Neste artigo examinaranse estes sete deuses afortunados.

Que representan os sete deuses da sorte?

1. Jurojin

Jurojin significa longa vida e boa saúde. Crese que o deus veu de China e está asociado coas tradicións taoístas-budistas chinesas. É considerado como o neto de Fukurokuju , e crese que ás veces ocupan o mesmo corpo. Crese que é a segunda chegada da notable estrela polar que bendice a vida co número e afasta ao home das enfermidades.

Jurojin adoita representarse como un ancián baixo e cunha cabeza longa. unha barba branca igualmente longa e un pexego que ten na man. Ademais, nunha man, leva un bastón mentres sostén un abano cooutra. Atado ao seu bastón hai un pergamiño. O pergamiño chámase Sutra budista. Crese que escribe o número de anos que os seres vivos pasarán na terra. Segundo a mitoloxía xaponesa, a Estrela Polar do Sur considérase como o símbolo máis significativo de Jurojin .

O deus adoita ir acompañado dun cervo (crese que é o seu favorito), guindastre ou tartaruga, que simboliza a lonxevidade da vida. Jurojin reside no templo de Myoenji, onde o serven devotos adoradores. Non obstante, crese popularmente que, ao contrario de varios dos outros sete deuses, Jurojin nunca é adorado só ou de forma independente senón como parte do grupo colectivo de deuses. Como resultado, pode ser adorado desde calquera dos santuarios dos outros deuses

3. O templo de Ebisu

Ebisu é o templo Ryusenji, tamén coñecido como Meguro Fudoson. Antigamente coñecido como Hiruko, este deus controla a prosperidade, o comercio e a pesca. Ebisu é parte da tradición indíxena xintoísta. Significativamente, é a única divindade que é orixinaria de Xapón.

Ebisu naceu por Izanagi e Izanami, coñecidos conxuntamente por ser as divindades da creación e da morte na mitoloxía xaponesa. Non obstante, dicíase que naceu sen ósos como resultado do pecado da súa nai durante os sagrados ritos do matrimonio. En consecuencia, era xordo e non podía camiñar nin falar correctamente.

Esta discapacidade fixo que Ebisu sobrevivira.moi duro, pero tamén lle valeu algúns privilexios sobre outros deuses. Por exemplo, a súa incapacidade para responder á "chamada á casa" anual no décimo (10º) mes do calendario xaponés permite á xente adoralo en calquera lugar, incluso nos restaurantes. Isto é mellorado aínda máis pola súa propiedade de tres santuarios diferentes en Tokio: Meguro, Mukojima, e Yamate.

O predominio de Ebisu como deus comezou cos pescadores e comerciantes de produtos acuáticos. Isto explica que fose coñecido como o "patrón dos pescadores e das tribos". En efecto, a representación simbólica de Ebisu é un home que ten nunha man unha rotura de mar vermello e na outra unha cana de pescar.

Segundo unha das historias contadas, a súa filiación co o mar está construído sobre a conexión que tiña cando os seus pais o botaron ao mar, que o negaron debido á súa discapacidade. Alí atopou un grupo de Ainu e foi criado por Ebisu Sabiro . Ebisu tamén se coñece como Kotoshiro-nushi-no-kami (deidade principal do tempo dos negocios).

3. Hotei

Hotei é un deus das tradicións taoístas-budistas e identificado notablemente coa felicidade e a boa fortuna. Coñecido como o máis popular dos sete deuses fóra de Asia, é retratado como un monxe chinés gordo e calvo (Budai) que leva unha túnica sinxela. Ademais de que a súa boca está sempre en forma redondeada e sorrinte, Hotei distínguese pola súanatureza alegre e humorística ata o punto de que foi alcumado "Buda risueño".

O deus é notable na cultura chinesa como unha representación tanto do contento como da abundancia. Ademais disto, é popular entre os nenos (a quen protexe), xa que sempre entretenía aos nenos mentres fregaba con alegría o seu gran estómago.

Para simbolizar a cantidade de resistencia e bendicións que leva, as representacións de Hotei móstrano cargando. saco masivo de tesouros máxicos para os seus adoradores e outros que entran en contacto con el. Sábese que probablemente é o deus con máis nome. Isto débese a que o seu carácter excesivo dálle un novo nome desde o momento. Hotei reside no templo Zuishoji.

4. Benzaiten

Benzaiten (dispensador da riqueza divina e da sabedoría celestial) é a única deusa entre os sete deuses da sorte. Ela é a deusa do amor, a beleza, a música, a elocuencia e as artes que está a ser servida no templo Banryuji. Benzaiten orixina e identifícase co panteón hindú-budista da India.

Benzaiten asóciase famoso con Kwannon (tamén coñecido como Kwa Yin ) e Sarasvati, a deusa hindú . O seu adorador a miúdo colócaa preto da auga para o seu lugar de culto. Adorada nas illas, especialmente Enoshima, popularmente crese que é capaz de deter terremotos.

A súa aparencia é comoa dunha ninfa celestial que ten nunha man un instrumento tradicional coñecido como biwa . O culto de Benzaiten creceu co ascenso do budismo na familia imperial de Xapón. Sempre aparece como unha figura feliz.

Ademais, tamén é unha inspiración para artistas de todas as variedades. A creatividade que ela transfire potencia a creatividade dos artistas. Tamén se cre que as súas bendicións son buscadas polos agricultores que aspiran a unha colleita abundante e polas mulleres que esperan amoríos prósperos e produtivos cos seus cónxuxes.

Semellante a Sarasvati , está relacionada coas serpes. e dragóns e moitas veces asociado con cometas. Díxose que era a terceira filla do rei dragón de Munetsuchi , quen matou a Vritra, unha serpe popular da antiga historia india.

Benzaiten tamén foi descrita como un subproduto da combinación de diferentes crenzas do xintoísmo, o budismo e outras espiritualidades chinesas e indias. Polo tanto, é adorada nos templos xintoístas e budistas.

5. Bishamonten

Bishamonten, ou Bishamon, é o deus preferido cando ten que ver coa defensa dos humanos contra os malos espíritos. Coñecido como o único deus asociado coa violencia e as guerras, elimina os espíritos malignos en lugares non desexados. A súa aparencia é a dun guerreiro, o que fai que a xente o "nome en clave" sexa o deus da guerra e o castigo do espírito maligno. É adorado no KakurinjiTemplo.

Bishamonten é un combatente e un deus loitador que ten unha estupa nunha man e unha vara na outra. Pódese dicir que as súas orixes continentais se deducen da súa armadura, que parece estraña para un loitador xaponés .

As súas expresións faciais son diversas: desde o comportamento alegre ata o serio e perspicaz. Bishamonten destaca entre os sete deuses afortunados debido a que é o único que é loitador e usa a forza.

Tamén coñecido como Tamoten, o Deus tamén ten unha filiación coa riqueza e a boa fortuna ademais da protección física. El protexe aos adoradores e as súas esmolas no templo e regala riquezas a través da Pagoda nunha das súas mans.

Debido á posición de santuario que ocupa, Bishamonten é a maioría das veces identificado como o gardián da porta do templo dos outros deuses. Co seu vestido militar, trae boa fortuna durante guerras e encontros persoais mortíferos.

O carácter de Bishamonten pódese comparar co de Vaisravana na cultura india e o seu papel. é semellante ao de Hachiman (un deus xintoísta) no Xapón. Realízanse moitas estatuas na súa honra en diferentes templos budistas e santuarios dos sete deuses da sorte.

6. Daikokuten

A agricultura é indispensable. Isto é porque non hai vida sen os produtos da agricultura. Popularmente coñecido como o ‘deus docinco cereal', Daikokuten asegura unha agricultura, prosperidade e comercio rendibles, especialmente aos valentes.

Ademais, tamén se lle identifica coa fortuna, a fertilidade e sexualidade. Do mesmo xeito que Benzaiten , o deus identifícase co panteón hindú-budista da India. Antes da súa encarnación, era coñecido como Shiba , que domina a creación e a destrución; de aí a súa fama como «deus das grandes tebras». Non obstante, sábese que trae boas novas na súa introdución no mundo terrestre de Xapón.

Capaz de evolucionar en seis formas diferentes, Daikokuten é famoso como un ser sempre sorrinte cun cara amable que viste túnicas xaponesas cun sombreiro negro. Sostén un mazo na man para cazar demos e ofrecer fortuna, e un gran saco dise que está cheo de felicidade. Debido á súa habilidade para traer unha agricultura rendible, adoita estar sentado nunha gran bolsa de arroz. Daienji está dedicado ao culto de Daikokuten .

7. Fukurokuju

Acuñado a partir das palabras xaponesas, ' Fuku ', ' roku ' e ' ju ', Fukurokuju pódese traducir directamente en posesión de felicidade, abundancia de riqueza e longa vida. De acordo co significado do seu nome, é o deus da sabedoría, a boa fortuna e a lonxevidade . Antes da súa aparición como deus, era un eremita chinés da dinastía Song e unha resurrección dea deidade taoísta coñecida como Xuantian Shangdi .

Basado na mitoloxía xaponesa, Fukurokuju probablemente se orixinou dun vello conto chinés sobre un sabio que era coñecido por realizar maxia e facendo ocorrer ocorrencias raras. É identificado como o único dos sete deuses que pode resucitar aos mortos e dar vida ás células mortas.

Do mesmo xeito que Jurojin , Fukurokuju é unha estrela polar. encarnados, e ambos son adorados no Templo Myoenji. Non obstante, a súa orixe e localización principal é China. Está asociado coas tradicións taoístas-budistas chinesas. De feito, crese que na tradición chinesa é a versión xaponesa de Fu Lu Shou , os "Deuses das Tres Estrelas". A súa aparencia represéntase como un home calvo con bigotes longos e unha fronte alongada que significa o seu aspecto. sabedoría.

O rostro de Fukurokuju é semellante ao doutros deuses da sorte: feliz e ás veces contemplativo. Está asociado coa Cruz do Sur e a Estrela Polar Sur debido á súa afiliación co deus chinés - Shou . Adoita seguirlle un guindastre, tartaruga, e raramente un cervo negro, todos representando as súas ofrendas (prosperidade e lonxevidade).

Curiosamente, non está entre os sete deuses orixinais da sorte e tomou o lugar de Kichijoten entre 1470 e 1630. É o avó do compañeiro deus da sorte, Jurojin . Mentres algúns crenpertencen a un mesmo corpo, outros non están de acordo pero cren que habitan no mesmo espazo.

Conclusión

A crenza popular na mitoloxía xaponesa é que quen respecta aos sete deuses da sorte estará protexido. das sete desgracias e concédanse as sete bendicións da felicidade.

En esencia, a fe nos sete deuses da sorte é a garantía de protección contra eventos pouco comúns que inclúen as estrelas e o vento, o roubo, o lume, as secas, a auga danos, danos da tormenta e eventos pouco habituais que inclúen o sol ou a lúa.

Isto tradúcese automaticamente en ser recompensado coas sete bendicións da felicidade, que inclúen longa vida, abundancia, popularidade, boa fortuna, autoridade, pureza e amor.