Персиската култура е една од најстарите постоечки цивилизации и како таква, со текот на времето доживеала многу промени.

Низ вековите, Персија премина од релативно мала провинција во Југозападен Иран во родно место на неколку масивни империи и од дом на многу религии во едно од главните упоришта на шиитскиот ислам.

Персиските имиња се меѓу аспектите на иранската култура кои најдобро ја одразуваат различноста и богатството на нејзината историја. Во оваа статија, ќе се фокусираме на имињата на персиските момчиња и како тие еволуирале.

Структурата на персиските имиња

Од модернизацијата на иранската држава спроведена од Реза Шах во текот на почетокот на дваесеттиот век, конвенциите за именување на персиски се сменија за да ја вклучат употребата на презимиња, додека средните имиња исчезнаа. Овој дел накратко ќе ја ревидира традиционалната структура на современите персиски (фарси) имиња.

Од 1919 година па наваму, соодветните персиски имиња се составени од дадено име и презиме. И персиските дадени имиња и презимиња можат да бидат во едноставна или сложена форма.

Во денешно време, повеќето персиски имиња се од исламско потекло. Некои примери на дадени персиски имиња се:

Мохамед („пофален, за пофалба“), Али („висок, издигнат“), Реза ('задоволство'), Хосеин/Хусеин ('убав, убав'), Саид ('благословен, среќен, трпелив'),серија внатрешни бунтови кои значително го ослабнаа нивниот авторитет во регионот, оставајќи го на тој начин отворен патот за појава на нов голем политички чинител.

Партијската и Сасанската империја

Партијците беа тие што ја искористија најголемата корист од критичната ситуација на Селеукид, тврдејќи ја независноста на нивната земја во 247 п.н.е. Партија, лоцирана во североисточен Иран, била провинција на Селевкидското Кралство. Оваа територија поседуваше голема стратешка вредност, бидејќи стоеше помеѓу неколкуте опасни ирански номадски племиња кои талкаа низ источните граници на Каспиското Море и северните градови на империјата, и затоа служеше како бариера за задржување.

За разлика од Селевкидите, Партијците владетелите не го засноваа своето тврдење за моќ само на нивната сила, туку и на заедничката културна позадина што ја споделуваа со другите ирански племиња (особено оние од северен Иран). Се верува дека оваа блискост со локалното население им овозможила на Партите постојано да ја зголемуваат и одржуваат својата сфера на влијание низ времето.

Меѓутоа, не смее да се занемарат ниту придонесите на Арсакис I, основачот на Партиската империја, бидејќи тој ја обезбедил својата империја со армија обучени војници, а исто така утврдил многу партиски градови за да се спротивстави на секој можен селевкиски обид да се реапсорбира Партија.

Во текот на четирите века од нејзиното постоење,Партиската империја станала главен трговски центар, бидејќи Патот на свилата (кој се користел за трговија со свила и други вредни стоки од Хан Кина до западниот свет) ја минувал нејзината територија од еден крај до друг. Во текот на ова време, партиските империјални сили исто така одиграле клучна улога во запирање на ширењето на Римската империја кон исток. Меѓутоа, во доцните 210-ти н.е., империјата почнала да потклекнува поради внатрешните судири и постојаната низа римски инвазии.

Во 224 н. Сасаните дошле од Персида и затоа се сметале себеси за вистински наследници на Ахеменидската империја.

За да ја докажат оваа врска, сасанските владетели се фокусирале на иранизацијата на културата на империјата (тренд кој веќе започнал во времето на Партите), правејќи го средниот персиски официјален јазик на државата и ограничувајќи го влијанието на Грците во високите владини сфери. Ова заживување на персиската култура, исто така, ги погоди уметностите, бидејќи хеленистичките мотиви постепено беа напуштени во текот на овој период.

Како и нивните претходници, сасанските владетели продолжија да ги одбиваат освојувачите од регионот (прво Римјаните, потоа од почетокот на 4 век наваму, Византијците), додека не се случиле муслиманските освојувања во VII век. Овие освојувања го означуваат крајот на античката ера во Персија.

Зошто има толку многу персиски имиња наАрапско потекло?

Постоењето на персиски имиња со арапско потекло може да се објасни со транскултурацијата што се случила по муслиманското освојување на персиските територии (634 и 641 н.е.). По ова освојување, персиската култура беше длабоко погодена од религиозните идеали на исламот, толку многу што ефектите од исламизацијата на Персија се уште се видливи во денешен Иран.

Заклучок

Персиските имиња се меѓу аспектите на персиската култура кои најдобро го одразуваат нејзиното историско богатство. Само за време на античката ера, персиската цивилизација била дом на неколку масивни империи (како што се Ахеменидската, Партиската и Сасанската). Подоцна, во предмодерното време, Персија стана едно од главните упоришта на шиитскиот ислам на Блискиот Исток. Секој од овие периоди остави посебен белег на персиското општество, поради што е можно да се најдат традиционални имиња со персиско или арапско потекло (или и двете) во денешен Иран.

персиски имињата во сложена форма комбинираат две имиња, од исламско или персиско потекло. Некои персиски сложени имиња се:

Мохамед Насер („пофален давател на победата“), Мохамед Али („достоен за пофалба“), Амир Мансур („победнички генерал“), Мохамад Хосеин („пофален и убав“), Мохамад Реза („талентирана личност или поединец со голема вредност“), Мостафа Мохамад („пофален и претпочитан“), Мохамад Багер („пофален и талентиран танчер“).

Вреди да се напомене дека во случајот на некои персиски сложени имиња, двете имиња можат да се напишат заедно, без празно место меѓу нив, како во Mohamadreza и Alireza .

Како што беше споменато претходно, можно е да се најдат персиски презимиња со едноставна структура (т.е., Azad што значи слободен или Mofid што значи корисно]) или сложена структура (т.е. Карими-Хакак).

Персиските презимиња може да содржат и префикси и наставки кои работат како одредувачи (т.е., тие носат дополнителни информации за именката). На пример, афиксите како „-i“, „-y“ или „-ee“ вообичаено се користат за да се формираат презимиња со значења поврзани со лични квалитети ( Karim+i [„дарежлив“], Шоја+ее ['храбри']), и специфични локации ( Техеран+и ['поврзани или потекнуваат одТехеран']).

Љубопитни факти за персиските имиња

1. Иранците (денешни Персијци) можат да добијат две имиња, и покрај тоа што не користат средни имиња меѓу нивните конвенции за именување .
2. Многу вообичаени персиски имиња се инспирирани од големите политички или верски водачи, како што се Дариуш, озлогласениот Ахеменидски монарх или пророкот Мухамед.
3. Не е невообичаено персиските имиња да имаат значење .
4. Именувањето е патрилинеално, така што децата го земаат презимето на нивниот татко. Исто така, вреди да се коментира дека Персијките не мора да го заменат своето презиме со презимето на нивните сопрузи по стапувањето во брак. Меѓутоа, оние што го сакаат тоа можат да користат цртичка за да ги комбинираат двете презимиња за да формираат ново.
5. Наставката -zadden/-zaddeh („син на“) е додадена на некои персиски имиња за да го одрази синовска врска меѓу татко и син. На пример, името Хасанзадех значи дека неговиот носител е „синот на Хасан“.
6. Некои имиња го одразуваат потеклото на семејството на една личност. На пример, оние што се именувани по пророкот Мухамед или некој ѕиден (исламски светец) може да потекнуваат од семејство со силни религиозни верувања. Од друга страна, оние со класично персиско име може да потекнуваат од семејство со полиберални или неортодоксни вредности.
7. Ако нечие име ја вклучува титулата „Хаџ“, тоа е показател дека таа личност го завршила својот аџилак во Мека, родното место наПророк Мухамед.
8. Повеќето персиски имиња кои завршуваат со суфиксите -јан или -јан потекнуваат од времето на Ерменската империја, затоа, тие се сметаат и за традиционални ерменски имиња.

104 персиски имиња за момчиња и нивните значења

Сега кога научивте како се формираат персиските имиња, во овој дел, ајде да погледнеме во списокот на традиционални персиски имиња за момчиња и нивните значења.

1. Абас: Лав
2. Абдалбари: Вистински следбеник на Алах
3. Абдалхалим: Слуга на трпелив
4. Абдалафиф: слуга љубезен
5. Абдалах: слуга на Аллах
6. Амин: Вистински
7. Амир: Принц или висок функционер
8. Анош: Вечен, вечен или бесмртен
9. Ануша: Слатка, радост, среќна
10. Анзор: Благороден
11. Араш: Персиски стрелец
12. Ареф: Познаен, мудар или мудрец
13. Арман: Желба, надеж
14. Арша: Престол
15. Аршам: Оној кој е многу моќен
16. Артин: праведен, чист или свет
17. Арио: Име на иранскиот херој кој се борел против Александар Македонски. Тој е познат и како Ариобарзанес Храбриот
18. Аржанг: Име на ликот во Шахнаме, долга епска песна напишана од персискиот поет Фердуси некаде помеѓу 977 и 110 н.е.
19. Ашкан : Антички ПерсијецКралот
20. Асман: Највисокиот од небесата
21. Ата: Подарок
22. Атал: Херој, водач, водич
23. Ауранг: Магацин, место каде што се чуваат стоките
24. Ајаз: Ноќно ветре
25. Азад: Слободен
26. Азар: Оган
27. Азиз: Моќен, почитуван, сакан
28. Баз : Орел
29. Бадар: Оној кој е секогаш на време
30. Бадинџан: Оној кој поседува одлично расудување
31. Багиш: слаб дожд
32. Бахири: Брилијантен, луциден или познат
33. Бахман: Личност која има задоволно срце и добар дух
34. Банам: Угледна и чесна личност
35. Бахрам: Име на четвртиот сасански крал на кралевите на Иран, кој владеел од 271 н.е. до 274 г. Херој
36. Борзу: Висок статус
37. Каспар: Чувар на богатството
38. Ченгез: Адаптирано од Ченгиз Кан, страшниот монголски владетел
39. Чарлеш: Поглаварот на племето
40. Чавдар: Достоинственик
41. Чавиш: Водач на племето
42. Кир: Од Кир Велики
43. Даракшан: Светла светлина
44. Дариј: Богат и царски
45. Давуд: персиска форма на Давид
46. Емад: Носител на поддршка
47. Есфандијар: Чиста креација, исто така одеп
48. Ескандар: Од Александар Македонски.
49. Фаире: Носител на среќата
50. Фарбод: Оној кој ја штити славата
51. Фархад: Помошник
52. Фариборз: Оној кој поседува голема чест и моќ
53. Фарид: Оној
54. Фарџад: Оној кој е истакнат во учењето
55. Фарзад: Прекрасен
56. Феридун: Персискиот митски крал и нејзиниот
57. Фируз: Човек на триумфот
58. Гив: Лик од Шахнамето
59. Хасан: Убав или добар
60. Хормоз: Господар на мудроста
61. Хосеин: Убав
62. Јахан: Свет
63. Џамшид: Митолошки крал на Персија.
64. Џавад: Праведник од арапското име Џавад
65. Каи-Хосроу: Легендарниот крал на династијата Кајанија
66. Камбиз: Антички крал
67. Камран: Просперитетен и среќен
68. Карим: Дарежлив, благороден, чесен
69. Касра: Мудриот крал
70. Каве: Митски херој во еп. Шахнаме ic
71. Казем: Оној кој дели нешто меѓу луѓето
72. Кејван: Сатурн
73. Косро: Кралот
74. Киан: Кралот
75. Махди: Правилно воден
76. Махмуд: Пофалба
77. Мансур: Тој што е победник
78. Манучер: Небесно лице – име на митски персиски крал
79. Масуд: Среќен, просперитетен, среќен
80. Мехрдад: Подарокна сонцето
81. Милад: Син на сонцето
82. Мирза: Принц на фарси
83. Мортеза: Оној што му угодува на Бога
84. Надер: Редок и исклучителен
85. Насер: Победнички
86. Навуд: Добри вести
87. Омид: Надеж
88. Парвиз: Среќен и среќен
89. Пајам: Порака
90. Пируз: Победоносец
91. Рахман: Милостив и милостив
92. Рамин: Спасител од глад и болка
93. Реза: Задоволство
94. Ростам: Легендарен херој во персиската митологија
95. Салман: Безбедно или сигурно
96. Шахин: Сокол
97. Шапур: Син на кралот
98. Шариар: Крал на кралевите
99. Солејман: Мирен
100. Соруш: Среќа
101. Зал: Херој и заштитник на античка Персија

Еволуцијата на античката персиска култура

Персиските имиња се резултат на богатата култура и историја на земјата денес позната како Иран. Влијанието на античките кралеви и исламската култура може да се види во овие избори за именување денес. Значи, не можеме да ја одделиме историјата од имињата кога се обидуваме да разбереме од каде доаѓаат овие имиња.

Имајќи го тоа на ум, еве поглед на античката историја на Персија.

Се верува дека Персијците се спуштиле од Централна Азија до југозападен Иран во почетокот на првиот милениум п.н.е. До 10 век п.н.е., тие веќе биле населени во Персида, арегион именуван по неговите жители. Наскоро, зборот брзо се прошири низ различните цивилизации на Блискиот Исток, во врска со мајсторството на персиските стрелци. Сепак, Персијците немаа директно да играат голема улога во политиката на регионот до средината на 6 век п.н.е.

Од Ахеменидската империја до освојувањето на Александар Македонски

Персијците првпат станаа озлогласени на остатокот од античкиот свет во 550 п.н.е., кога персискиот крал Кир II (оттогаш наречен „Големиот“) ги победи силите на Медијанската империја – најголемата во своето време –, ја освои нивните територии и последователно ја основале Ахеменидската империја.

Кирус веднаш покажа дека е соодветен владетел со тоа што на својата империја му обезбеди ефикасна административна структура, праведен правосуден систем и професионална војска. Под власта на Кир, границите на Ахеменидската империја се проширија до брегот на Анадолија (денешна Турција) на Запад и долината на Инд (денешна Индија) на исток, со што стана најголемиот политички ентитет на векот. 3>

Друга извонредна карактеристика на владеењето на Кир беше тоа што, и покрај тоа што практикуваше зороастризам , тој прогласи верска толеранција за мнозинството етнички групи кои живееја на неговите територии (нешто прилично необично за стандардите во тоа време ). Оваа мултикултурна политика се однесуваше и на употребата на регионалните јазици, иакоофицијален јазик на империјата бил староперсискиот.

Ахеменидската империја постоела повеќе од два века, но и покрај нејзината величественост, брзо ќе заврши по инвазијата на Александар III Македонски во 334 п.н.е. На изненадување на неговите современици, Александар Велики ја освоил цела античка Персија за помалку од една деценија, но умрел многу брзо потоа, во 323 п.н.е. 5> Александар Велики. Детали од мозаикот во Куќата на Фаун, Помпеја. PD.

Неодамна формираната Македонска империја се подели на неколку делови по смртта на Александар. На Блискиот Исток, Селевк I, еден од најблиските команданти на Александар, го основал Селевкидското кралство со својот дел. Ова ново македонско кралство на крајот ќе го замени Ахеменидската империја како највисока власт во регионот.

Селевкидското кралство постоело од 312 п.н.е. до 63 п.н.е., но останало само како вистинска голема сила во Блискиот и Блискиот Исток нешто повеќе од еден и пол век, поради ненадејното искачување на власт на Партиската империја.

Додека се наоѓаше на својата највисока точка, династијата Селевкид иницираше процес на хеленизација на персиската култура, воведувајќи го коине грчкиот како официјален јазик на кралството и стимулирајќи го приливот на грчки имигранти на територијата на Селеукид.

Во близина на средината на III век п.н.е., селевкидските владетели се соочиле