गर्जन र बिजुली देवताहरू - एक सूची

  • यो साझा गर्नुहोस्
Stephen Reese

सामग्री तालिका

    हजारौं वर्षको लागि, गर्जन र बिजुली रहस्यमय घटनाहरू थिए, जसलाई देवताहरूको रूपमा पूजा गर्न वा केही क्रोधित देवताहरूको कार्यहरू मानिन्छ। नवपाषाण कालको दौडान, गर्जन पंथहरू पश्चिमी यूरोपमा प्रमुख भए। चट्याङलाई प्रायः देवताहरूको अभिव्यक्ति मानिन्थ्यो, चट्याङले मारिएका स्थानहरूलाई पवित्र मानिन्थ्यो र यी साइटहरूमा प्रायः धेरै मन्दिरहरू निर्माण गरिन्थ्यो। यहाँ विभिन्न संस्कृति र पौराणिक कथाहरूमा लोकप्रिय गर्जन र बिजुलीका देवताहरू हेर्नुहोस्।

    Zeus

    ग्रीक धर्ममा सर्वोच्च देवता, Zeus गर्जन र बिजुलीका देवता थिए<८>। उहाँलाई सामान्यतया दाह्री भएको मानिसको रूपमा चित्रण गरिएको छ जसमा गर्जनको आवाज समातिएको छ तर कहिलेकाहीँ उहाँसँग आफ्नो हतियार नभएको बेला चीलसँग चित्रण गरिन्छ। यो विश्वास गरिन्छ कि उहाँले गर्जन र बिजुलीको साथसाथै नश्वरहरूलाई संकेतहरू दिनुभयो, साथै दुष्टहरूलाई सजाय दिनुभयो र मौसमलाई नियन्त्रण गर्नुभयो।

    776 ईसापूर्व, ज्यूसलाई ओलम्पियामा एक अभयारण्य बनाइएको थियो, जहाँ प्रत्येक चार ओलम्पिक खेलहरू आयोजना गरिन्छ। वर्षहरू, र प्रत्येक खेलको अन्त्यमा उहाँलाई बलिदानहरू चढाइयो। उहाँलाई ओलम्पियन देवताहरू का राजा मानिन्थ्यो, र ग्रीक देवताहरूको सबैभन्दा शक्तिशाली मानिन्छ।

    बृहस्पति

    मा प्राचीन रोमन धर्म, बृहस्पति गर्जन, चट्याङ र आँधीसँग सम्बन्धित प्रमुख देवता थियो। उसको ल्याटिन नाम luppiter Dyeu-pater बाट आएको हो जुन Day-Father को रूपमा अनुवाद हुन्छ। शब्द Dyeu व्युत्पत्तिशास्त्रीय रूपमा Zeus सँग मिल्दोजुल्दो छ, जसको नाम ल्याटिन शब्द देव – deus बाट आएको हो। ग्रीक देवता जस्तै, उहाँ पनि आकाशको प्राकृतिक घटनासँग सम्बन्धित थियो।

    रोमनहरूले चकमक ढुङ्गा वा ढुङ्गालाई बिजुलीको प्रतीक मान्दथे, त्यसैले बृहस्पतिलाई आफ्नो हातमा यस्तो ढुङ्गाको सट्टामा चित्रण गरिएको थियो। एक गर्जन। गणतन्त्रको उदयको समयमा, उहाँ सबै देवताहरूमध्ये सबैभन्दा ठूलोको रूपमा स्थापित भएको थियो, र उहाँलाई समर्पित एउटा मन्दिर 509 ईसा पूर्वमा क्यापिटोलिन हिलमा निर्माण गरिएको थियो। जब देशले वर्षा चाह्यो, उसको मद्दत अक्विलिसियम भनिने बलिदानद्वारा खोजियो।

    बृहस्पतिलाई ट्राइम्फेटर, इम्परेटर र इन्भिक्टस जस्ता धेरै उपाधिहरू प्रयोग गरेर पूजा गरिन्थ्यो र रोमनहरूको निडरतालाई प्रतिनिधित्व गर्दछ। सेना। लुडी रोमानी, वा रोमन खेलहरू, उहाँको सम्मानमा मनाइने पर्व थियो। जुलियस सिजरको मृत्युपछि बृहस्पतिको पूजा घट्यो, जब रोमीहरूले सम्राटलाई देवताको रूपमा पूजा गर्न थाले — र पछि ईसाई धर्मको उदय र ईसाई 5 औं शताब्दीमा साम्राज्यको पतन भयो।

    पेरकोन्स<5

    बाल्टिक धर्मको गर्जन देवता, पेरकोन्स पनि स्लाभिक पेरुन, जर्मनिक थोर र ग्रीक ज्यूससँग सम्बन्धित छ। बाल्टिक भाषाहरूमा, उनको नामको अर्थ थन्डरर थन्डर गड हो। उसलाई प्रायः दाह्री भएको मानिसको रूपमा प्रस्तुत गरिएको छ जसलाई बञ्चरो समातेको छ र अन्य देवताहरू, दुष्ट आत्माहरू र मानिसहरूलाई अनुशासन दिन आफ्नो गर्जनलाई निर्देशित गर्ने विश्वास गरिन्छ। ओकउहाँका लागि पवित्र थियो, किनकि रूखलाई प्रायः बिजुलीले प्रहार गर्छ।

    लाटभियन लोककथामा, पेरकोन्सलाई सुनको कोर्रा, तरवार वा फलामको रड जस्ता हतियारहरूले चित्रण गरिएको छ। पुरातन परम्परामा, गर्जन वा पेरकोन्सको गोलीहरू - चकमक वा बिजुलीले प्रहार गरेको कुनै पनि वस्तुलाई सुरक्षाको लागि तावीजको रूपमा प्रयोग गरिन्थ्यो। पुरातन, धारिलो ढुङ्गाको बन्चरो पनि पहिरनमा लगाइयो, किनकि ती देवताको प्रतीक हुन् र यसले रोग निको पार्न सक्छ भन्ने विश्वास गरिन्थ्यो।

    तारानिस

    गर्जनका केल्टिक देवता तारानिस थिए। बिजुली फ्ल्यास र पाङ्ग्रा द्वारा प्रतिनिधित्व। भोटिभ शिलालेखहरूमा, उनको नाम पनि Taranucnus वा Taranucus भनिन्छ। उहाँ रोमन कवि लुकानले आफ्नो कविता फरसालिया मा उल्लेख गरेको पवित्र ट्रायडको हिस्सा हुनुहुन्छ। उनको मुख्य रूपमा गल, आयरल्याण्ड र बेलायतमा पूजा गरिन्थ्यो। इतिहासकारहरूका अनुसार, उनको पूजामा बलिदानहरू समावेश थिए, जसलाई खोक्रो रूख वा काठको भाँडोमा जलाइएको थियो।

    थोर

    नोर्स पन्थियोनको सबैभन्दा लोकप्रिय देवता, थोर गर्जन र आकाशको देवता थियो, र पहिलेको जर्मनिक देवता डोनारबाट विकसित भएको थियो। उसको नाम थन्डर को लागि जर्मनिक शब्दबाट आएको हो। उसलाई सामान्यतया आफ्नो हथौडा Mjolnir संग चित्रण गरिएको छ र युद्धमा विजय र यात्राहरूमा सुरक्षाको लागि आह्वान गरिएको छ।

    इङ्गल्याण्ड र स्क्यान्डिनेभियामा, थोरलाई किसानहरूले पूजा गर्थे किनभने उसले उचित मौसम र बाली ल्यायो। इङ्गल्याण्डको स्याक्सन क्षेत्रमा,उनी थुनोर भनेर चिनिन्थ्यो। वाइकिंग युगको दौडान, उनको लोकप्रियता यसको उचाइमा पुग्यो र उनको हथौडा आकर्षण र ताबीजको रूपमा लगाइयो। यद्यपि, 12 औं शताब्दीमा थोरको पंथलाई ईसाई धर्मले प्रतिस्थापित गर्यो।

    तारहुन

    तरहुन्ना पनि भनिन्छ, तरहुन आँधीको देवता र हित्ती देवताहरूका राजा थिए। उनी हुर्रियन मानिसहरूलाई तेशुब भनेर चिनिन्थे, जबकि हाटियनहरूले उनलाई तारु भनेर बोलाए। तिनको प्रतीक तीन-पक्षीय गर्जन थियो, सामान्यतया एक हातमा चित्रण। अर्को हातमा, उसले अर्को हतियार राख्छ। उहाँ हित्ती र अश्शूरीय अभिलेखहरूमा उल्लेख गरिएको छ, र पौराणिक कथाहरूमा ठूलो भूमिका खेलेको छ।

    हदद

    गर्जन र आँधीको प्रारम्भिक सेमिटिक देवता, हदद एमोरीहरूका मुख्य देवता थिए, र पछि कनानी र अरामीहरू। उहाँलाई दाह्री भएको देवताको रूपमा चित्रण गरिएको थियो जसमा एक सिङ्गको हेडड्रेस थियो, बज र एक क्लब समातेको थियो। हड्डु वा हड्डा पनि हिज्जे, उनको नामको अर्थ शायद थन्डरर हो। उहाँलाई उत्तरी सिरियामा, युफ्रेटिस नदी र फोनिशियन तटमा पूजा गरिएको थियो।

    मार्डुक

    मार्डुकको मूर्ति। PD-US।

    मेसोपोटामियाको धर्ममा, मार्डुक आँधीका देवता थिए, र बेबिलोनका प्रमुख देवता थिए। उहाँ सामान्यतया शाही लुगामा मानवको रूपमा प्रतिनिधित्व गर्नुहुन्छ, बज्र, धनु, वा त्रिकोणीय कुदाल समातेर। कविता एनुमा एलिश , नबूकदरेजर प्रथमको शासनकालको, बताउँछ कि उनी 50 नामका देवता थिए। उहाँलाई पछि बेल भनेर चिनिन्थ्यो, जुन बाट आएको होसेमिटिक शब्द बाल जसको अर्थ प्रभु

    मार्डुक बेबिलोनमा हमुराबीको शासनकालमा, लगभग १७९२ देखि १७५० ईसापूर्वमा लोकप्रिय भयो। उनका मन्दिरहरू Esagila र Etemenanki थिए। उहाँ एक राष्ट्रिय देवता हुनुहुन्थ्यो, उहाँको मूर्तिलाई पर्शियन राजा जेरक्सेजले 485 ईसा पूर्वमा फारसी शासनको विरुद्धमा विद्रोह गर्दा नष्ट गरेको थियो। 141 ईसा पूर्व सम्म, पार्थियन साम्राज्यले यस क्षेत्रमा शासन गर्यो, र बेबिलोन एक सुनसान भग्नावशेष थियो, त्यसैले मार्डुकलाई पनि बिर्सिएको थियो।

    लेइगोंग

    लेई शेन भनेर पनि चिनिन्छ, लेई गोंग हो। चिनियाँ देवता गर्जनको। उसले मालेट र ड्रम बोक्छ, जसले गर्जन उत्पादन गर्छ, साथै दुष्टहरूलाई सजाय दिन छेनी। उसले खाना खेर फाल्ने जो कोहीलाई गर्जन हान्ने विश्वास छ। गर्जन देवतालाई सामान्यतया नीलो शरीर, चमेरो पखेटा र पंजा भएको डरलाग्दो प्राणीको रूपमा चित्रण गरिन्छ। उहाँका लागि बनाइएका अभयारण्यहरू दुर्लभ भएता पनि, केही मानिसहरू अझै पनि उहाँलाई सम्मान गर्छन्, भगवानले आफ्ना शत्रुहरूसँग बदला लिनुहुन्छ भन्ने आशामा।

    रायजिन

    रायजिन जापानी देवता हुन् आँधीसँग सम्बन्धित छ, र दाओवाद, शिन्टोवाद र बौद्ध धर्ममा पूजा गरिन्छ। उसलाई प्रायः राक्षसी उपस्थितिको साथ चित्रण गरिएको छ, र उसको शरारती स्वभावको कारण ओनि, एक जापानी राक्षस भनेर चिनिन्छ। चित्रकला र मूर्तिकलामा, उसलाई हथौडा समातेको र ड्रमले घेरिएको चित्रण गरिएको छ, जसले गर्जन र बिजुली उत्पादन गर्दछ। जापानीहरू विश्वास गर्छन् कि गर्जन देवता प्रशस्त फसलको लागि जिम्मेवार छन्, त्यसैले रायजिनअझै पनि पूजा गरिन्छ र पूजा गरिन्छ।

    इन्द्र

    वैदिक धर्ममा सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण देवताहरू मध्ये एक, इन्द्र गर्जन र आँधीको देवता हो। चित्रहरूमा, उसलाई सामान्यतया आफ्नो सेतो हात्ती ऐरावतमा सवारी गर्दा गर्जन, छेनी र तरवार समातेको चित्रण गरिएको छ। प्रारम्भिक धार्मिक ग्रन्थहरूमा, उनले विभिन्न भूमिकाहरू खेल्छन्, वर्षा ल्याउने देखि एक महान योद्धा र राजाको रूपमा चित्रण गरिन। युद्धको समयमा पनि उहाँको पूजा र आह्वान गरिन्थ्यो।

    इन्द्र ऋग्वेद का मुख्य देवताहरू मध्ये एक हुन्, तर पछि हिन्दू धर्मको प्रमुख व्यक्तित्व बने। केही परम्पराहरूले पनि उनलाई पौराणिक व्यक्तित्वमा रूपान्तरण गरे, विशेष गरी भारतको जैन र बौद्ध पौराणिक कथाहरूमा। चिनियाँ परम्परामा, उहाँ ति-शी देवतासँग चिनिन्छ, तर कम्बोडियामा, उहाँलाई पाह एन भनेर चिनिन्छ। पछि बुद्ध धर्ममा, उनको गर्जनलाई वज्रयान भनिने हीराको राजदण्ड बन्छ।

    Xolotl

    बिजुली, सूर्यास्त र मृत्युको एजटेक देवता , Xolotl कुकुरको टाउको भएको थियो। मानिसको सृष्टिको लागि जिम्मेवार मानिने ईश्वर। एजटेक, टारास्कन र मायाले पनि सामान्य रूपमा कुकुरहरूले संसारको बीचमा यात्रा गर्न सक्छन् र मृतकहरूको आत्मालाई डोऱ्याउन सक्छन् भन्ने सोचेका थिए। पुरातन मेक्सिकोमा, तिनीहरू मृत्यु पछि पनि वफादार साथी थिए। वास्तवमा, मेसोअमेरिकामा चिहानमा कुकुरहरूको मूर्तिहरू भेटिएका छन्, र तिनीहरूमध्ये केहीलाई तिनीहरूका मालिकहरूसँग गाड्नको लागि बलिदानसमेत दिइयो।

    इलापा

    इन्का धर्ममा,इलापा गर्जन देवता थियो जसले मौसमलाई नियन्त्रण गर्यो। उहाँलाई चाँदीको लुगा लगाएको स्वर्गमा योद्धाको रूपमा परिकल्पना गरिएको थियो। उहाँको लुगाको चमकबाट बिजुली आउँछ भनी सोचेको थियो, उहाँको गोफनबाट गर्जन उत्पन्न भएको थियो। खडेरीको समयमा, इन्काहरूले सुरक्षा र वर्षाको लागि उहाँलाई प्रार्थना गरे।

    थन्डरबर्ड

    उत्तर अमेरिकी भारतीय पौराणिक कथाहरूमा, थन्डरबर्ड एक हो। आकाशका मुख्य देवताहरू। पौराणिक चराले आफ्नो चुच्चोबाट बिजुली र पखेटाबाट गर्जन पैदा गर्ने विश्वास गरिन्छ। यद्यपि, थन्डरबर्डको बारेमा विभिन्न जनजातिहरूको आ-आफ्नै कथाहरू छन्।

    एल्गोनक्वियन मानिसहरूले यसलाई मानिसको पुर्खाको रूपमा मान्दछन् भने, लकोटाका मानिसहरूले यसलाई आकाश आत्माको नाति हो भनी ठान्छन्। Winnebago परम्परामा, यो युद्धको प्रतीक हो। आँधीको मूर्त रूपको रूपमा, यो सामान्यतया शक्ति र सुरक्षासँग सम्बन्धित छ।

    थन्डरबर्डको उत्कीर्णन डोङ सन, भियतनामका पुरातात्विक साइटहरूमा फेला परेको छ; डोडोना, ग्रीस; र उत्तरी पेरु। यो प्रायः प्रशान्त उत्तरपश्चिमको टोटेम पोलहरूमा चित्रण गरिएको छ, साथै सिओक्स र नाभाजोको कलामा।

    रेपिङ अप

    गर्जन र बिजुलीलाई शक्तिशाली मानिन्थ्यो। दैवी घटनाहरू र विभिन्न देवताहरूसँग सम्बन्धित थिए। यी गर्जन र बिजुलीका देवताहरूको बारेमा विभिन्न स्थानीय परम्परा र विश्वासहरू छन्, तर तिनीहरू सामान्यतया सेनाहरूबाट संरक्षकको रूपमा देखिएका छन्।प्रकृतिका, प्रशस्त फसल दिनेहरू, र युद्धको समयमा योद्धाहरूसँग लड्नेहरू।

    स्टीफन रीस एक इतिहासकार हुन् जसले प्रतीकहरू र पौराणिक कथाहरूमा विशेषज्ञ छन्। उनले यस विषयमा धेरै पुस्तकहरू लेखेका छन्, र उनको काम विश्वभरका जर्नल र म्यागजिनहरूमा प्रकाशित भएको छ। लन्डनमा जन्मेका र हुर्केका स्टीफनलाई इतिहासप्रति सधैं प्रेम थियो। बाल्यकालमा, ऊ पुरानो ग्रन्थहरू हेर्दै र पुरानो भग्नावशेषहरू खोज्न घण्टा बित्थ्यो। यसले उनलाई ऐतिहासिक अनुसन्धानमा क्यारियरको पछि लाग्न प्रेरित गर्यो। प्रतीकहरू र पौराणिक कथाहरूप्रति स्टीफनको आकर्षण उहाँको विश्वासबाट उत्पन्न हुन्छ कि तिनीहरू मानव संस्कृतिको जग हुन्। उहाँ विश्वास गर्नुहुन्छ कि यी मिथकहरू र किंवदन्तीहरू बुझेर, हामी आफूलाई र हाम्रो संसारलाई अझ राम्रोसँग बुझ्न सक्छौं।