W ciągu ostatnich wieków istniało wiele błędnych przekonań i założeń dotyczących czarownic i czarów.Od początku polowań na czarownice w okresie wczesnonowożytnym, które były wymierzone głównie w niewinne kobiety, do ostatnich Odrodzenie Wicca i mściwości czarownic przez ruchy feministyczne, o czarach powiedziano wiele.

Czary to praktyka magii i pokrewieństwa z naturą, zazwyczaj w ramach pogański w kontekście religijnym. W ostatnich latach, czary były na wzrost , a zainteresowanie tematem wzrosło.

Jak wiele z tego, co wiemy o czarach, jest historycznie dokładne? Oto spojrzenie na 8 prawd i mitów o czarach, które mogą cię zaskoczyć.

Magia czarownic jest zasadniczo szkodliwa - Mit

Czarownice i czary od wieków cieszą się złą sławą. Na myśl o czarownicach przychodzą obrazy samotnych, zgorzkniałych starych kobiet z brodawkami na twarzy, które zabijają ludzi, porywają i zjadają dzieci lub rzucają klątwy na każdego, kto ośmieli się je rozgniewać.

W prawdziwym życiu jednak magia praktykowana przez tych (mężczyzn i kobiety), którzy studiują czary, nie jest z natury ani dobra, ani zła. Czary są uważane przede wszystkim za narzędzie do wpływania na niewidzialne połączenia między rzeczami i ludźmi w świecie, wpływając w tym procesie na bilans energii w przyrodzie.

Może być użyty do wyrządzenia krzywdy, ale jest szansa, że natura znajdzie sposób, aby się odegrać na nim. zło czarownica. Więc przeważnie jest używany odpowiedzialnie.

Ponadto, chociaż istnieją odosobnione przypadki, takie jak szamani w Ugandzie, którzy porywają chłopców i dziewczęta, aby składać im ofiary z ludzi, nie było to wcale powszechną praktyką we wszystkich krajach, w których w historii praktykowano czary.

Czarownice były palone na stosie - Prawda

I znowu, w większości mitów jest ziarno prawdy, ale to nie znaczy, że jest to ogół przypadków. Niektóre czarownice zostały spalone na stosie w Europie kontynentalnej.

Na przykład w Anglii i jej koloniach spalenie nie było uważane za odpowiednią karę za czary. Jednym ze słynnych wyjątków był przypadek Mary Lakeland, znanej jako czarownica z Ipswich, która została stracona w 1645 roku w swoim rodzinnym mieście, po tym jak przyznała się do zabicia swojego męża za pomocą czarów. Ponieważ jej przestępstwo zostało określone jako "drobna zdrada", a nie czary, została skazana na spalenie.Zostałarównież ostatnią osobą straconą za przestępstwa związane z czarami w Ipswich.

Większość skazanych w Anglii czarownic i czarowników była zamiast tego wieszana lub ścinana.

To, że niewiele osób zostało spalonych nie oznacza, że nie otrzymały one podobnie makabrycznego śmierć Istniały również inne formy egzekucji, w tym śmierć przez miecz, a szczególnie okrutną metodą było łamanie kołem, podczas którego ofiary były przywiązywane do koła i bite na śmierć kijami lub innymi tępymi przedmiotami.

Malleus Maleficarum był pierwszym traktatem o czarownicach - Mit

Czary nie tylko inspirowały prześladowania i masową histerię. Kilka traktatów na ten temat napisali ci, którzy chcieli je ukarać.

tzw. Malleus Maleficarum lub Młot złych ludzi , jest chyba najbardziej znaną z nich. Jej autorem jest Heinrich Kramer, niemiecki inkwizytor żyjący w XV w. The Malleus nie jest pracą oryginalną, lecz kompendium literatury demonologicznej z tamtego okresu. I spotkała się z krytyką kolegów Kramera z Uniwersytetu Kolońskiego, gdyż niektóre z zalecanych tam praktyk zostały uznane za wysoce nieetyczne i niezgodne z katolickimi doktrynami demonologii.

W szczególności (i to, jak zobaczymy, jest bardzo ważne), przyzwalał i zachęcał do stosowania tortur w celu uzyskania zeznań. Stwierdza również, że czary, jak również bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu, są grzechem niewybaczalnym, więc kara śmierci jest jedynym możliwym rezultatem przy osądzaniu tego przestępstwa.

Na czary wpływ miało powstanie kapitalizmu - Mit

To może być trochę niszowe, ale jest to dobrze ugruntowany mit historiograficzny, że procesy czarownic były inspirowane przez powstanie kapitalizmu i potrzebę odebrania kobietom praw do ziemi.

Logika, która za tym stoi, jest taka, że potężni właściciele ziemscy fałszywie oskarżali kobiety o czary, aby doprowadzić do ich śmierci lub uwięzienia, dzięki czemu mogli tanio kupić ich ziemie. Jednak jest to po prostu nieprawda.

W rzeczywistości zdecydowana większość mężczyzn i kobiet ściganych za czary była rzeczywiście biedna, a większość z nich była również bez ziemi.

Poza tym, ta teoria ma błędną chronologię. Większość procesów czarownic odbywała się między XV a XVII w., a dopiero od XVII w. nastąpił wzrost kapitalizmu (i to tylko w niewielkich fragmentach Europy, jak Manchester czy północna część współczesnej Belgii i Holandii).

Setki ludzi zginęły w procesie czarownic w Salem - Mit

Salem, Massachusetts, jest powszechnie uważane za kamień milowy w religijnym prześladowaniu czarownic. Jednak, gdy przyjrzeć się bliżej faktom otaczającym proces i skazanie oskarżonych zbrodniarzy, ma tendencję do potwierdzania niektórych z debunkingu, które omówiliśmy w tym artykule.

Na przykład z ponad dwustu oskarżonych osób tylko trzydzieści (około jednej siódmej ogółu) zostało faktycznie uznanych za winnych, a byli to zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Przesłuchania odbywały się między lutym 1692 r. a majem 1693 r., na wniosek zwierzchników lokalnego kościoła purytańskiego.

Procesy były motywowane tym, że trzy dziewczyny zgłosiły się do swojego księdza, twierdząc, że zostały opętane przez diabła. W sumie przez powieszenie (a nie spalenie, jak się zwykle przyjmuje) zginęło dziewiętnaście osób, czternaście kobiet i pięciu mężczyzn. Pięć kolejnych osób zmarło w więzieniu.

Dziś procesy w Salem są badane jako epizod masowej histerii i przykład religijnego ekstremizmu, który doprowadził do śmierci kilku niewinnych osób.

Nie była to jednak w tamtych czasach praktyka rzadka, gdyż Protestant Wspólnoty w Nowej Anglii polegały na regularnych czystkach, aby utrzymać swoje kolonie i wiarę w jedności. Czarownice były zewnętrznym (choć wyimaginowanym) zagrożeniem, które służyło jako kozły ofiarne.

Mniej znany proces czarownic w Ellwangen był gorszy niż proces czarownic w Salem - Prawda

Prawda o Salem może być rozczarowująca, ale nie oznacza to, że czarownice nie były mocno prześladowane w innych miejscach. Proces czarownic w Ellwangen jest dokładnym przeciwieństwem Salem, który spowodował ściganie i śmierć co najmniej połowy mieszkańców miasta.

Ellwangen było niewielkim miastem w południowych Niemczech, położonym między Monachium a Norymbergą, liczącym w 1600 roku około tysiąca mieszkańców. W czasie, gdy odbywały się procesy, w latach 1611-1618, było to miasto katolickie. Procesy czarownic nie były w tym rejonie niczym nowym, w 1588 roku pierwszy proces zakończył się śmiercią 20 osób.

W kwietniu 1611 roku aresztowano kobietę, która rzekomo bluźniła komunii. Pod wpływem tortur przyznała się do uprawiania czarów i wskazała szereg "wspólników". Ci zostali aresztowani i poddani torturom, a z kolei wskazali kolejnych wspólników. Przekonało to miejscowego biskupa, że ma do czynienia z ciężkim przypadkiem czarnoksięstwa, i szybko utworzył "komisję ds. czarownic", któraDo 1618 r. oskarżono i stracono 430 osób, w większości kobiet, więc populacja była nie tylko zmniejszona o połowę, ale niebezpiecznie zachwiana.

Czarownice zawsze były kobietami - mit

Choć nie jest tak ściśle (zdarzały się też, jak w przypadku Salem, czarownice płci męskiej), to jednak prześladowane czarownice były w przeważającej mierze kobietami.

Fakt ten sprawił, że współczesne Feministki pomścić historyczne czarownice jako męczennice, które zginęły z rąk mizoginicznego i patriarchalnego społeczeństwa, które nie mogło znieść kobiet, które nie były zamężne lub które czytały i myślały samodzielnie.

I rzeczywiście, biorąc pod uwagę całą Europę, zdecydowaną większość osób oskarżonych o czary stanowiły kobiety, więc istniał silny aspekt genderowy problemu.

Nie jest to jednak pełny obraz, gdyż w niektórych miejscach, takich jak Islandia, mężczyźni oskarżeni o czary dokonywali aż 92% wyroków skazujących.Szamani Sámi, szamani, którzy żyli w Nordic Zwykle około 20% skazań dotyczyło mężczyzn, ale to oznacza również, że 80% stanowiły kobiety, więc to musi coś znaczyć.

There Were Millions of Casualties - Myth

Prawda jest taka, że większość relacji z procesów czarownic w dużej mierze wyolbrzymia liczbę osób straconych za czary.

Rzeczywista liczba osób, które zostały skazane na karę śmierci za czary, jest co najmniej przytłaczająca. Polowania na czarownice we wczesnym okresie nowożytnym były niezaprzeczalnie brutalne i przerażające, a w ich wyniku skazano na śmierć wiele niewinnych kobiet i mężczyzn.

Ale ile osób zostało faktycznie straconych za zbrodnię czarownictwa? Nie jest to łatwe do obliczenia, ponieważ wiele archiwów z tamtych czasów zaginęło w takim czy innym momencie historii, ale współcześni historycy zgadzają się, że przybliżona liczba wynosiłaby około 30 000 i 60 000.

Uwzględnia to przedział czasowy między 1427 a 1782 rokiem, kiedy to w Szwajcarii doszło do ostatniej w Europie egzekucji za czary.

Zakończenie

Wiele ugruntowanych faktów na temat czarów jest nieprawdziwych, w tym pogląd, że czary są zasadniczo szkodliwe. Obaliliśmy niektóre z najczęściej powtarzanych mitów na temat czarów i możemy stwierdzić, że są one w większości wynikiem przesady, ale nigdy całkowitego zmyślenia.