योग चिन्हे आणि त्यांचे गहन अर्थ

  • ह्याचा प्रसार करा
Stephen Reese

    योगाचा प्राचीन सराव कालातीत आहे. हे त्याच्या अद्भुत प्रतीकात्मकतेने मजबूत आहे आणि केवळ ताणणे आणि पोझेसच्या पलीकडे जाते. जरी तुम्ही योगाच्या अध्यात्मिक घटकांचा सराव करत नसलात तरी, तुम्ही त्याच्या संकल्पना आणि मूळ समजून घेऊन तुमचा अनुभव समृद्ध करू शकता.

    योगाचे प्रतीक

    ओम

    उच्चारित “ओम” किंवा “औम” हा सार्वत्रिक ध्वनी आहे, जो पूर्ण स्थिती प्राप्त करण्याच्या आपल्या प्रयत्नांचे प्रतीक आहे. जेव्हा तुम्ही आकार पाहता किंवा टोनॅलिटीचा जप करता तेव्हा चक्र शरीरात उत्साही होतात आणि उच्च वारंवारतेवर प्रतिध्वनी सुरू करतात.

    ओम हे स्वप्न पाहणे आणि जागे होणे याद्वारे एकीकरणाचे प्रतीक आहे. असे केल्याने, आपण भ्रमाच्या अडथळ्यांवर मात करतो आणि आपल्या दैवी उद्देशासाठी संश्लेषण आणतो. ही संकल्पना क्लिष्टपणे भगवान गणेश शी जोडलेली आहे, जी आपल्याला भ्रमाचे अडथळे दूर करण्यास आणि दूर करण्यास मदत करते. चिन्हाचा प्रत्येक विभाग हे दर्शवितो.

    • शीर्षस्थानी असलेला बिंदू हा चेतनेची परिपूर्ण किंवा सर्वोच्च स्थिती आहे.
    • बिंदूच्या खाली असलेला वक्र हा भ्रम दर्शवितो. आपण निरपेक्ष स्थितीत पोहोचण्यापासून.
    • याच्या डावीकडे दोन समान वक्र आहेत. खालचा भाग जागृत अवस्थेचे प्रतीक आहे आणि पाच इंद्रियांसह जीवनाचे प्रतीक आहे.
    • वरील वक्र हा बेशुद्ध आहे, जो झोपलेल्या अवस्थेचे प्रतिनिधित्व करतो.
    • जागलेल्या आणि बेशुद्ध वक्रांना जोडलेले वक्र हे स्वप्न आहे राज्य केव्हामानसिक आणि भावनिक शिस्तीत अंतिम, ध्यानाद्वारे आम्हाला ज्ञान दाखवते. बुद्ध दुःख आणि भौतिकवादाच्या साखळ्यांपासून मुक्ततेची शिकवण देतात.

      थोडक्यात

      योग प्रतीकांचे क्षेत्र विशाल आणि अर्थाने समृद्ध आहे. इतर अनेक संकल्पना आहेत ज्या येथे मांडलेल्या कल्पनांचे आकलन अधिक सखोल करू शकतात. ते पुरुष आणि स्त्रीलिंगी जोडण्यासाठी वाहने आणि पद्धती प्रदान करतात. असे विरोधाभास जीवनाच्या प्रत्येक पैलूला अंतर्भूत करतात - अधिक सांसारिक दैनंदिन कार्यांपासून ते सर्वोच्च आध्यात्मिक साधनेपर्यंत. म्हणून, जीवन हेच ​​एक कृती आणि योगाचे प्रतीक आहे.

      झोपणे.

    स्वस्तिक

    प्राचीन संस्कृतमध्ये, स्वस्तिक किंवा स्वस्तिक हे एक महत्त्वाचे प्रतीक होते. हा एक समान बाजू असलेला क्रॉस आहे ज्यामध्ये हात वाकलेले आहेत आणि त्याच दिशेने कोन आहेत. जर हात घड्याळाच्या दिशेने (उजवीकडे) वाकलेले असतील तर ते नशीब आणि विपुलता दर्शवते तर घड्याळाच्या उलट दिशेने (डावीकडे) दुर्दैव आणि दुर्दैवाचे प्रतीक आहे.

    हात चौकारांमध्ये येतात त्या सर्व गोष्टींचे प्रतिनिधित्व करतात: वेद, जीवन ध्येये, पायऱ्या जीवन, मानवी अस्तित्वाचे युग, सामाजिक वर्ग, ऋतु, दिशा आणि योग मार्ग. शब्द ही योगाची क्रिया आहे जी अनेक ध्वनींना एकत्र जोडते, प्रत्येकाची स्वतंत्र व्याख्या.

    सु – अस्ति – इक – अ

    • सु: चांगले
    • अस्ति: असणे
    • इक: काय अस्तित्वात आहे आणि काय अस्तित्वात राहील
    • अ: दैवी स्त्रीलिंगासाठी ध्वनी

    म्हणून, स्वस्तिक म्हणजे "चांगल्याचा विजय होऊ द्या" किंवा "चांगले अनंतकाळ अस्तित्वात आहे". हे समृद्धी, नशीब, सूर्य आणि जीवनाच्या अग्नीचे प्रतीक म्हणून विजय आणि आशीर्वाद प्रदान करते आणि दैवी-स्त्री रंगात असते.

    साप

    कोणतेही भारतीय पवित्र नाही सापाशिवाय जागा. योगामध्ये, ते नागा म्हणून ओळखले जाते आणि पुढे कुंडलिनी उर्जेचे प्रतीक आहे. सापाकडे असंख्य कथा, दंतकथा आणि गुंतागुंत आहेत ज्यांना सादर करण्यासाठी आयुष्यभर जावे लागेल, परंतु काही उल्लेखनीय पैलू आहेत.

    नागा चे भाषांतर "कोब्रा" असे केले जाते, परंतु ते देखील करू शकते पहासर्वसाधारणपणे कोणताही साप. योगातील मानवी शरीराच्या संबंधात नाग हे भगवान शिव आणि भगवान गणेश यांचे अविभाज्य आध्यात्मिक प्राणी आहेत (//isha.sadhguru.org/us/en/wisdom/article/snakes-and-mysticism). दोन साप शरीरातील ऊर्जावान प्रवाहांचे प्रतीक आहेत. एक गुंडाळलेला नाग पहिल्या चक्रावर बसतो, त्याला कुंडलिनी देखील म्हणतात. ते मणक्याला वर हलवते, शुद्धता आणि सजगता आणण्यासाठी प्रत्येक केंद्रातून कार्य करते.

    लोटस

    कमळ हे चिरस्थायी योग प्रतीक आहे . हे शिव आणि त्याच्या ध्यानधारणेशी जवळून संबंधित आहे आणि प्रत्येक चक्राला सूचित करते.

    कमळ हे जीवनाच्या प्रवासाशी आणि संकटांना तोंड देत मजबूत राहण्यासारखे आहे. कमळाप्रमाणे, आपल्या सभोवतालच्या गढूळ पाण्याची पर्वा न करता, आपण अजूनही सुंदर आणि लवचिक असू शकतो.

    कमळ हे स्त्री सौंदर्य , प्रजनन, समृद्धी, शाश्वतता, अध्यात्म आणि मानव यांचे प्रतीक आहे. आत्मा, ज्यायोगे ती योगासनांच्या संयोगाने अनेक स्त्री देवतांशी जोडते.

    108

    108 ही योगामध्ये एक शुभ संख्या आहे . हे भगवान गणेश, त्याची 108 नावे आणि माळाच्या 108 मणी किंवा प्रार्थना हार यांना जोडते. हे एक जपमाळ-प्रकारचे ध्यान साधन आहे जे भक्तांना मंत्र किती वेळा बोलते ते मोजण्यात आणि पाठ करण्यास मदत करते.

    गणित आणि विज्ञानामध्ये 108 क्रमांकाचे महत्त्व आहे. एक विश्वाचे प्रतिनिधित्व करतो, शून्य म्हणजे नम्रता आणि आठ म्हणजे शाश्वतता. मध्येखगोलशास्त्रानुसार, सूर्य आणि चंद्रापासून पृथ्वीचे अंतर त्यांच्या संबंधित व्यासाच्या 108 पट आहे. भूमितीमध्ये, पंचकोनचे अंतर्गत कोन 108° असतात.

    भारतात 108 पवित्र ग्रंथांसह 108 पवित्र स्थळे आहेत, किंवा उपनिषद . संस्कृत वर्णमालेत 54 अक्षरे आहेत. जेव्हा याचा 2 ने गुणाकार केला जातो (प्रत्येक अक्षरातील पुल्लिंगी आणि स्त्रीलिंगी ऊर्जा निधी), तेव्हा आपण १०८ वर पोहोचतो . काहींच्या मते ही संख्या जीवनाच्या प्रवासातील 108 टप्पे दर्शवते.

    हंसा

    बरेच लोक हंसा वाईटापासून बचाव करणारा हात समजतात. डोळा. तथापि, ही कल्पना एक समकालीन जोड आहे आणि प्रतीक प्रत्यक्षात ज्यू किंवा इस्लामिक आहे. हिंदू धर्म वाईटाकडे या धर्मांपेक्षा वेगळ्या प्रकारे पाहतो. ते दुष्टतेला आतून येणारी गोष्ट म्हणून पाहतात. यहुदी आणि इस्लाममध्ये, वाईट डोळा हा एक बाह्य घटक आहे ज्यापासून बचाव केला जातो आणि त्यापासून दूर राहतो.

    हिंदू आणि बौद्ध धर्मातील हम्सा हा एक हंससारखा जलचर पक्षी आहे जो चांगल्या आणि चांगल्या दरम्यान संतुलन दर्शवतो दु:खाच्या संकटांवर मात करण्यासाठी वाईट.

    चक्र

    चक्र हे शरीरातील ऊर्जा केंद्रे आहेत आणि कमळाचे प्रतीक आहेत. या शब्दाचा अनुवाद “चाक” किंवा “डिस्क” असा होतो, जो योगाच्या अभ्यासाद्वारे असंतुलन सुधारतो.

    पहिले चक्र: मूलाधार (मूळ)

    हे चक्र मणक्याच्या पायथ्याशी बसते आणि पृथ्वी घटक चे प्रतिनिधित्व करते, द्वारे चिन्हांकितरंग लाल. याचे प्रतीक म्हणजे चार पाकळ्या असलेले कमळ हे एका चौकोनात एका उलटा त्रिकोणाला घेरलेले आहे.

    संख्या चार हा इतर सर्व चक्रांचा आधार आहे, जो स्थिरता आणि मूलभूत संकल्पना दर्शवितो. रूट पाठीचा कणा, पाय आणि पाय यांच्या खालच्या अर्ध्या भागाला जोडते. यात जगण्याची, ग्राउंडिंग आणि स्व-ओळख यासाठी आपल्या अंतःप्रेरणेचा समावेश होतो.

    दुसरे चक्र: स्वाधिष्ठान (गोडपणा)

    ओटीपोटात स्थित, दुसरे किंवा त्रिक चक्र , नाभीच्या अगदी खाली बसते. हे केशरी आहे आणि पाण्याच्या घटकाशी संबंधित आहे. हे स्वातंत्र्य, लवचिकता आणि भावनांचा प्रवाह दर्शवते. हे सहा पाकळ्यांच्या कमळाच्या रूपात दिसते ज्याच्या आत दोन वर्तुळे आहेत. याचा तळ चंद्रकोर चंद्रासारखा दिसतो.

    प्रत्येक पाकळी आपण ज्या भ्रमांवर मात केली पाहिजे त्याच्याशी समान आहे: क्रोध, मत्सर, क्रूरता, द्वेष, अभिमान आणि इच्छा. संपूर्ण चिन्ह जीवन, जन्म आणि मृत्यूच्या चक्रांसह चंद्र ऊर्जा दर्शवते.

    ही आपली भावनिक आणि लैंगिक ओळख आहे; बदल स्वीकारण्याची, आनंदाची अनुभूती घेण्याची, आनंदाची अनुभूती घेण्याच्या आणि सुंदरतेचा अनुभव घेण्याच्या आपल्या क्षमतेचे प्रतीक आहे.

    तिसरे चक्र: मणिपुरा (चमकदार रत्न)

    तिसरे चक्र, किंवा सौर प्लेक्सस , नाभीच्या वर विसावतो. ते अग्नीचे प्रतिनिधित्व करते आणि पिवळे असते. या चक्राच्या चिन्हात एका उलटा त्रिकोणाभोवती 10 पाकळ्या आहेत. पाकळ्या म्हणजे आपण पुढे ठेवलेल्या उर्जेच्या संबंधात आपल्या आत्म्यात आणि बाहेर वाहणारी ऊर्जा. त्रिकोण सूचित करतोआतापर्यंतची तिन्ही चक्रे.

    हे आपल्या कृतीच्या अधिकाराबद्दल, आपल्या वैयक्तिक सामर्थ्याची भावना आणि व्यक्तिमत्त्वाच्या अभिव्यक्तीबद्दल आहे. हा आपला अहंकार आणि आपल्या अस्तित्वाचा गाभा आहे. हे इच्छाशक्ती, स्वयं-शिस्त, स्वाभिमान आणि आपल्या स्वतःच्या वतीने कार्य करण्याचा अधिकार दर्शवते. हे खेळकरपणा आणि विनोदाच्या भावनेसह संतुलित जबाबदारी आणि विश्वासार्हता देखील प्रतिबिंबित करते.

    चौथा चक्र: अनाहत (अनस्ट्रक)

    चौथे चक्र, ज्याला हृदय चक्र देखील म्हणतात, छातीत आहे. हे हवेतील घटक दर्शवते आणि हिरवे असते. त्याच्या चिन्हात 12 पाकळ्या असतात ज्यामध्ये सहा-बिंदू असलेला तारा किंवा हेक्साग्राम असतो. हे प्रत्यक्षात दोन त्रिकोण आहेत - एक उलटा आणि दुसरा वरच्या दिशेने निर्देशित - वैश्विक स्त्री आणि पुरुष ऊर्जा दर्शवितो.

    प्रत्येक पाकळी हृदयाच्या उर्जेचा एक पैलू आहे: शांतता, आनंद, प्रेम, सुसंवाद, सहानुभूती, समज, शुद्धता, स्पष्टता, करुणा, एकता, क्षमा आणि दयाळूपणा . हे उपचार, संपूर्णता आणि इतरांमध्ये चांगुलपणा पाहण्याच्या आपल्या क्षमतेचे प्रतीक आहे. हे चक्र आपल्यावर प्रेम करण्याचा आणि प्रेम करण्याचा हक्क आहे आणि त्यात आत्म-प्रेमाचा समावेश आहे.

    5वे चक्र: विसुधा (शुद्धीकरण)

    पाचवे चक्र, ज्याला शुद्धीकरण म्हणतात, नियम घसा आणि खांद्यावर. तो निळा आहे आणि इथर घटक दर्शवतो. त्याच्या चिन्हाच्या 16 पाकळ्या 16 संस्कृत स्वरांचे प्रतिनिधित्व करतात जे एका वर्तुळात अंतर्भूत असलेला उलटा त्रिकोण बनवतात. हे प्रामाणिकपणे बोलण्याच्या आपल्या क्षमतेचे प्रतीक आहेसचोटी, सर्जनशीलता आणि आत्मविश्वास प्रतिबिंबित करते.

    6वे चक्र: अजना (धारणा)

    सहावे चक्र समज आहे. हे डोळ्यांच्या मध्ये बसते आणि पाइनल ग्रंथीला जोडते. हा प्रकाशाचा घटक आहे ज्यामध्ये इंडिगो रंग असतो. त्याच्या आत दोन पाकळ्या आणि एक उलटा त्रिकोण आहे, जो स्व आणि विश्वामधील द्वैत दर्शवितो.

    अज्ञा हे आत्म-चिंतनाची आपली क्षमता आणि आपण स्पष्ट दृष्टी, दूरदृष्टी आणि मागची दृष्टी कशी विकसित करू शकतो हे दर्शवते. हे मन, जग आणि परमात्मा यांच्यातील दुवा आहे आणि आपल्याला अचूकपणे पाहण्याची शक्ती देते.

    सातवे चक्र: सहस्रार (हजारपट)

    मुकुट चक्र डोक्याच्या शीर्षस्थानी बसतो आणि वायलेट रंगासह विचारांच्या घटकावर राज्य करतो. चिन्ह त्याच्या 1,000 पाकळ्यांसह मुकुटासारखे पसरते. मध्यभागी असलेले वर्तुळ हे अचेतन मनाच्या प्रबोधनाद्वारे शाश्वततेचे प्रतीक आहे.

    सहस्रार हा नश्वर मर्यादा ओलांडताना जाणून घेण्याचा आणि शिकण्याचा आपला हक्क आहे. हे आपल्याला शहाणपण आणि ज्ञान आणते. हे स्मरणशक्ती, मेंदूचे कार्य आणि विश्वातील आपली वैयक्तिक स्थिती दर्शवते.

    योगाची रुंदी आणि खोली

    योगाच्या उत्पत्तीमागील व्याख्या, इतिहास आणि पौराणिक कथा पुढील समजून घेण्यासाठी महत्त्वाच्या आहेत. योगाची सर्वात सामान्य आणि व्यापक व्याख्या म्हणजे “जुळणे” किंवा “एकत्र आणणे किंवा एकत्र येणे”. तथापि, ते त्याहून अधिक खोलवर जाते. योग म्हणजे सर्व गोष्टींचे सुसंवादी मिलन होयपुल्लिंगी आणि स्त्रीलिंगी.

    योग मानवतेमध्ये कसा आला

    भगवान शिव, हिंदू त्रिमूर्तीमधील तिसरा देव, योगाचा प्रवर्तक असल्याचे म्हटले जाते. शिवांनी प्रथम योग शिकवला त्यांची पत्नी पार्वतीला त्यांच्या लग्नाच्या रात्री. त्याने तिला 84 आसन, किंवा आसन दाखवले, जे अंतिम आरोग्य, आनंद आणि यश मिळवून देतात.

    यानंतर लवकरच, पार्वतीने मानवतेचे दुःख पाहिले. तिला ते सहन झाले नाही आणि तिची करुणा ओसंडून वाहत गेली. तिला योगाचे फायदे समजले आणि ही चमत्कारिक भेट मानवजातीसोबत शेअर करण्याची तिला इच्छा होती. परंतु शिव अनिच्छुक होता कारण त्याचा मर्त्यांवर विश्वास नव्हता. अखेरीस, पार्वतीने त्याला आपला विचार बदलण्यास पटवून दिले.

    शिवांनी नंतर दैवी प्राण्यांचा एक उपसमूह तयार केला ज्यांचे प्रशिक्षण पूर्ण झाल्यावर, त्यांचे 18 सिद्धांमध्ये रूपांतर झाले. शुद्ध ज्ञान आणि अध्यात्म. योगाचे शहाणपण शिकवण्यासाठी त्याने या घटकांना मानवजातीमध्ये पाठवले.

    योग - प्रतीकात एक प्रतीक

    ही कथा तिच्या मूळ सांगण्यामध्ये अधिक वर्णनात्मक आहे परंतु अगदी संक्षिप्त आवृत्तीमध्ये, प्रत्येक पैलू एकमेकांना जोडणारे आणि एकमेकांना छेदणारे अर्थ प्रदान करते, योगाला स्वतःमध्ये एक प्रतीक बनवते.

    योग हे वैयक्तिक ज्ञान आणि आध्यात्मिक सिद्धीचे लक्षण आहे, जे एखाद्या व्यक्तीला विश्वाच्या रहस्यमय आणि शाश्वत स्वरूपाशी जोडते. श्वासोच्छ्वास आणि पोझेसद्वारे, आम्ही आणखी काही स्वीकारताना वेदना, दुःख आणि दुःख सोडतोजीवनाकडे संतुलित, सकारात्मक आणि आध्यात्मिक दृष्टीकोन.

    आपण काही आसन पूर्ण केल्यावर आणि चटईवरून उठल्यावर योगाभ्यास संपत नाही. त्याची तत्त्वे आपण दररोज करत असलेल्या सर्व कार्ये आणि इतरांशी आपल्या सर्व परस्परसंवादांपर्यंत विस्तारित आहेत. उदाहरणार्थ, सूर्य (पुरुष) आणि चंद्र (स्त्री) यांच्या एकाच वेळी होणार्‍या हालचालींचा अभ्यास करणे हा योगाचा एक प्रकार आहे. कोणतीही गोष्ट योग असू शकते – लेखन, कला, खगोलशास्त्र, शिक्षण, स्वयंपाक, साफसफाई इ.

    योग चिन्हे म्हणून हिंदू देवता

    योगामध्ये, विशिष्ट देवाशी जोडणे याचा अर्थ सार्वत्रिक सत्याशी प्रतिध्वनी करणे. उदाहरणार्थ, पार्वतीशी जोडणे म्हणजे, करुणा, समजूतदारपणा, दया, भक्ती, दयाळूपणा आणि प्रेम देणार्‍या सार्वभौमिक विद्यार्थ्याला बोलावणे.

    देवता शिव हा योगाचा मूळ स्पार्क आहे. त्याच्या उर्जेवर एकाग्रतेमुळे निर्दोष ध्यान आणि अध्यात्माची प्राप्ती होते. अनंत ज्ञानाशी संबंध जोडताना तो आपल्याला वाईटाचा नाश करण्यास मदत करतो.

    योगाचा अविभाज्य आणखी एक देवता म्हणजे हत्तीच्या डोक्याचा देव गणेश. त्याची 108 वेगवेगळी नावे आहेत, ती सर्व बुद्धीचा रक्षक आणि अडथळे दूर करणारा म्हणून त्याची भूमिका दर्शवितात. तो यश, विपुलता आणि समृद्धीचे प्रतीक आहे. भगवान गणेश हे शिव आणि पार्वतीचे दुसरे पुत्र आहेत आणि ते तिबेटमधील कैलास पर्वतावर राहतात असे म्हटले जाते.

    बुद्ध हे आणखी एक सामर्थ्यवान योग प्रतीक आहे आणि त्यांचा कैलास पर्वताशी मजबूत संबंध आहे. तो, शिवाप्रमाणे, त्याचे प्रतिनिधित्व करतो

    स्टीफन रीझ एक इतिहासकार आहे जो प्रतीके आणि पौराणिक कथांमध्ये पारंगत आहे. त्यांनी या विषयावर अनेक पुस्तके लिहिली आहेत आणि त्यांचे कार्य जगभरातील जर्नल्स आणि मासिकांमध्ये प्रकाशित झाले आहे. लंडनमध्ये जन्मलेल्या आणि वाढलेल्या स्टीफनला नेहमीच इतिहासाची आवड होती. लहानपणी, तो प्राचीन ग्रंथांवर आणि जुन्या अवशेषांचा शोध घेण्यात तासन् तास घालवत असे. यामुळे त्यांना ऐतिहासिक संशोधनात करिअर करता आले. स्टीफनला प्रतीके आणि पौराणिक कथांबद्दल आकर्षण आहे की ते मानवी संस्कृतीचा पाया आहेत. या दंतकथा आणि दंतकथा समजून घेतल्यास आपण स्वतःला आणि आपले जग अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घेऊ शकतो, असा त्यांचा विश्वास आहे.