Ítalir hafa talað mikið um ást , lífið, tímann og aðra visku. Þetta endurspeglast í spakmælum þeirra sem eru speki um allt sem Ítalir eru þekktastir fyrir. Mörg latnesk orðatiltæki fyrri tíma hafa einnig orðið hluti af ítölsku arfleifðinni.

Hér eru nokkur ítölsk spakmæli sem eiga sér djúpar rætur í menningu, sem veita innsýn í lífið á Ítalíu. Lítum á nokkur af þekktustu og djúpstæðustu ítölsku orðskviðunum.

Finché c'è vita, c'è speranza – Svo lengi sem það er líf er von.

Þetta ítalska spakmæli minnir okkur á að vera alltaf bjartsýn, jafnvel þegar engin von virðist vera eftir. Haltu alltaf áfram að reyna þar til þú nærð markmiði þínu, jafnvel í örvæntingarfullustu og erfiðustu aðstæðum. Þetta er spakmæli sem er upprunnið í tilvitnun Cicero fyrir meira en 2000 árum síðan.

Meglio tardi che mai – Betra seint en aldrei.

Ítalir eins og allir aðrir menningarheimar hafa þetta orðatiltæki sem þýðir að þegar tækifæri gefst, frekar en að missa af því er betra að byrja aðeins seint. Þetta gefur líka til kynna að ef þú hefur áttað þig á því að þú sért með slæman vana, þá er betra að reyna að breyta honum seint en að breyta honum aldrei og þjást af afleiðingunum.

Ride bene chi ride ultimo – Hver hlær síðast. , hlær best.

Ítalir vara við því að fagna aldrei fyrirfram áður en allt er búið enda aldrei að vita fyrr en síðastaugnablik hvernig eitthvað mun koma út.

Piove semper sul bagnato – Það rignir alltaf á blautu.

Þó næst þýðing þessa orðtaks er svipuð þeirri ensku 'when it rains, it pours' sem þýðir að þeir sem eru óheppnir halda áfram að vera óheppnir, ítalska útgáfan hefur í raun jákvæða merkingu. Fyrir Ítala munu þeir sem eru gæfusamir halda áfram að hafa það.

A caval donato non si guarda in bocca – Þú lítur ekki sem gjafahestur í munni.

Þetta ítalska spakmæli kemur frá þeim tíma þegar hestakaupmenn notuðu þá aðferð að rannsaka tennur hests til að ákvarða hvort hann væri heilbrigður eða ekki. Það sem orðtakið gefur til kynna er að gagnrýna aldrei gjöf sem þér er gefin. Í lok dags skaltu bara taka á móti góðum ásetningi þess sem gefur þér gjöfina.

Meglio solo che male accompagnato – Betra einn en í vondum félagsskap.

Þó að það sé mikilvægt að eiga félaga, það er mikilvægara að þú veljir fólkið sem þú eyðir tíma í skynsamlega. Þar sem það er betra að vera einn frekar en í félagsskap þeirra sem vilja ekki það besta fyrir þig eða með óverðugu fólki.

Occhio non vede, cuore non duole – Augað sér ekki, hjartað skemmir ekki fyrir.

Viskuorð frá Ítölum er að það sem verður fyrir sjónum þínum mun ekki láta þig þjást. Aðeins að sjá það mun minna þig á þjáningar þínar. Svo það er betra að sjá ekki hluti sem þú sérð ekkilangar að vita um.

Fidarsi è bene ma non fidarsi è meglio – Að treysta er gott, en að treysta ekki er betra.

Ítalir ráðleggja að þótt traust sé mikilvægur hluti af lífinu og hvers kyns samband, það er alltaf gott að vera alltaf á varðbergi og vera varkár þegar þú ákveður hver á skilið traust þitt. Don’t easy give away your trust to someone.

Il buongiorno si vede dal mattino – A good day starts in the morning.

Þessi orðatiltæki má túlka á ýmsa vegu. Sú fyrsta er sú að snemma byrjun á deginum sem og frábær morgunn getur gert restina af deginum jákvæðan. Það sýnir mikilvægi góðrar byrjunar þar sem það mun segja fyrir um restina. Önnur merking er að góð æska getur undirbúið mann fyrir árangur, góð byrjun með góðri skipulagningu tryggir góðan endi.

Il mattino ha l'oro in bocca – Morguninn er með gull í munni.

Ítalir eru snemma uppi því þeir hafa nokkur spakmæli sem sýna hversu mikilvæg byrjun á deginum er snemma morguns. Þeir sem koma snemma upp geta nýtt daginn sem best þar sem það gefur deginum rétta byrjun sem hann þarfnast.

Ambasciator non porta pena – Ekki skjóta sendiboðann.

Mundu alltaf að þeir sem skila slæmar fréttir eru ekki þeir sem bera ábyrgð á þeim og ætti ekki að fordæma eða refsa fyrir það eitt að flytja þér slæmu fréttirnar. Þetta er líka venja á stríðstímum þegarsendiboði eða sendiherra óvinahersins er ekki skotinn þegar þeir koma til að koma skilaboðum á framfæri.

Far d'una mosca un elefante – To make an elephant from a fly.

This is the Ítölsk leið til að segja „búið til fjall úr mólhæð“. Þetta spakmæli snýst um að ýkja ástandið þegar það er ómerkilegt og lítið og þarf ekki að gera mikið úr því.

La gatta frettolosa ha fatto i figli/gattini ciechi – Kötturinn í flýti fæddi blindan kettlingar.

Ítalir geta aldrei lagt nógu mikla áherslu á mikilvægi þolinmæði. Ítalska menningin sjálf snýst um að gefa sér tíma í hvað sem er. Þú þarft ekki að vera fullkomnunarsinni en að flýta sér mun bara enda með ófullkomnum árangri.

Le bugie hanno le gambe corte – Lygar hafa stutta fætur.

Það sem Ítalir gefa í skyn með þessu spakmæli er að lygar geta aldrei varað lengi eða farið langt vegna stuttra fóta. Þannig að á endanum mun sannleikurinn alltaf koma í ljós og þú getur bjargað þér með því að segja sannleikann frá upphafi.

Can che abbaia non morde – Hundurinn sem geltir bítur ekki.

Þetta þýðir að það eru ekki allir sem hóta að fylgja því eftir. Og þeir sem aðeins hóta og bregðast ekki við eru ekkert til að óttast.

Ogni lasciata è persa – Allt sem eftir er er glatað.

Þetta er áminning um að grípa alltaf tækifærin sem þú ert blessaður með. Þegar þeir koma uppog þú grípur það ekki, þú munt sakna þess að eilífu. Misst tækifæri er glatað að eilífu. Svo ekki fresta eða fresta, taka það upp um leið og þau koma.

Il lupo perde il pelo ma non il vizio – Úlfurinn missir feldinn en ekki slæmar venjur.

Þetta Ítalskt spakmæli er tekið úr latínu og vísað í raun til miskunnarlauss harðstjórans, Vespasiano keisara, sem þekktur var fyrir að vera gráðugur. Orðtakið þýðir að það er mjög erfitt að losa sig við gamla vana og jafnvel þótt fólk breyti útliti sínu eða hegðun mun hið sanna eðli þeirra alltaf vera það sama.

Chi nasce tondo non può morir quadrato – Þeir sem eru fæddir kringlóttir, geta ekki dáið ferhyrndur.

Önnur leið til að segja að það sé nánast ómögulegt og flókið að breyta eða uppræta slæmar venjur þegar búið er að tileinka sér þær. Vertu því varkár að láta þig ekki tæla þig inn í þau.

Mal comune mezzo gaudio – Sameiginleg vandræði, sameiginleg gleði.

Ítalir trúa því að það að opna sig um vandræði þín með þínum nánustu muni gera vandamálin þú stendur frammi fyrir minni dauting og þú munt ekki lengur vera gagntekinn af þeim. Það mun tryggja að álag sé tekið af öxlum þínum.

Amor senza baruffa fa la muffa – Ást án deilna fær myglu.

Þetta spakmæli sýnir ástríðufulla leiðina til að elska Ítala. Þeir ráðleggja að til að halda hlutunum áhugaverðum og krydduðum í hvaða sambandi sem er, þá eru rifrildi eða tvö nauðsynleg. Aðeins ást með fáumósætti og deilur er fallegt.

Non si può avere la botte piena e la moglie ubriaca – Þú getur ekki haft tunnu fulla af víni og drukkna konu á sama tíma.

Þú getur ekki fengið allt sem þú vilt í einu. Þetta spakmæli er áminning um að til að fá eitthvað þarftu að gefast upp á einhverju öðru. Þetta er einnig byggt á efnahagslegu meginreglunni um „tækifæriskostnað“. Þegar þú tekur ákvarðanir skaltu alltaf muna að það sem þú gefur upp er kostnaðurinn sem þú verður fyrir fyrir það sem þú ætlar að gera.

L'ospite è come il pesce dopo tre giorni puzza – Gestur er eins og fiskur sem, eftir þrjá daga, lyktar.

Þetta er fyndið ítalskt spakmæli um gesti, sérstaklega óboðna. Það er líka áminning til fólks um að vera aldrei ofboðslega velkomin heima hjá öðrum, sama hversu nálægt þeim er okkur.

L'erba del vicino è semper piu verde – Grasið er alltaf grænna hlið nágrannans. .

Þetta ítalska spakmæli varar okkur við afbrýðisemi. Þó að við kunnum ekki að meta það sem við höfum, erum við alltaf öfundsjúk af því sem allir aðrir í kringum okkur hafa. Það er mikilvægt að einblína ekki bara á náungann heldur fyrst á sjálfan sig. Aðeins þannig geturðu orðið besta útgáfan af sjálfum þér sem þú ert stoltur af.

Chi ha tempo non aspetti tempo – Hver hefur tíma, ætti ekki að bíða eftir tíma.

Þessi spakmæli er fyrir frestarnir sem halda áfram að gera eitthvað til seinna, jafnvel þegar þeir hafa tíma til þessundir eins. Það er áminning um að gera hlutina sem hægt er að gera í dag án þess að fresta því til morguns.

L'ozio é il padre di tutti i vizi – Idleness er faðir allra lasta.

Þetta er viðvörun um að leti komi okkur aldrei neitt, það er svipað og orðatiltækið 'Aðgerðarlaus hugur er djöfulsins verkstæði'. Þetta þýðir að þeir sem ekkert hafa að gera munu alltaf finna upp á rangri leið til að eyða tíma.

Chi dorme non piglia pesci – Sá sem sefur veiðir ekki fisk.

Þetta er byggt á rökfræði að sjómenn verði að vakna snemma og halda á sjóinn til að geta veitt sér fisk til lífsviðurværis. En ef þeir neita að gera það verða þeir að fara tómhentir heim. Þess vegna sýnir það mikilvægi vinnusemi og minnir okkur á að latir munu aldrei ná neinum árangri.

La notte porta consiglio – Nóttin gefur ráð.

Þetta er svipað og orðatiltækið „svefn“ á það'. Stundum þegar þú ert fastur í máli og getur ekki fundið lausn eða átt mikilvæga ákvörðun að taka, þá er best að láta það vera eins og það er fyrir nóttina. Hvíldu þig og hugsaðu aftur á morgnana með ferskum huga.

O mangiar questa minestra o saltar questa finestra – Annað hvort borðaðu þessa súpu eða hoppaðu út um gluggann.

Ítalskur breyting á stefnunni „taktu það eða slepptu því“. Það sýnir mikilvægi þess að vera ánægður með það sem þú hefur og sætta þig við aðstæður sem geta ekki veriðbreytt til að gleðjast og forðast óheppilegar niðurstöður.

De gustibus non disputandum es – Smekkur er mismunandi.

Þessi ítalska orðatiltæki, sem lifir af latnesku orðatiltæki, þýðir að það eru alls konar af fólki í þessum heimi, og ekki allir hafa sama smekk þegar kemur að mismunandi hlutum. Það er alltaf ráðlegt að bera virðingu fyrir hneigðum annarra sem og tilfinningum.

Paese che vai usanze che trovi – Sérhvert land sem þú heimsækir hefur mismunandi siði.

Hagnýtt brot af ráði er að muna að ekki allir í heiminum eru eins og við. Heimurinn samanstendur af fólki með mismunandi menningu, tungumál og siði. Svo, aldrei ætlast til þess að aðrir hafi sömu hugsanir og þú og lærðu að vera næmur og umburðarlyndur gagnvart öðrum.

Takið upp

Á meðan sum þessara spakmæla eiga sér samsvörun í öðrum menningarheimum, sum spakmæli eru einstök fyrir ítalska menningu. En lexían sem þau öll kenna eru mikilvæg fyrir alla að gleðjast í daglegu lífi sínu.