Belzebub to imię kojarzone ze złem, demonami i samym diabłem. O ile samo imię jest wielowarstwowe w swoim znaczeniu i odmianach, o tyle postać Belzebuba miała znaczący wpływ na religię i kulturę.

Kim dokładnie jest Belzebub?

Szatan i Belzebub - William Haley, PD.

Istnieje pewna zmienność w pisowni i nie jest rzadkością znalezienie nazwy oddanej Beelzebul Jest to spowodowane przede wszystkim różnicami w tłumaczeniu. Naukowy konsensus jest taki, że nazwa pochodzi od starożytnej Phillistii.

W mieście Ekron czczono boga, którego imię brzmiało Ba'al Zebub lub Zebul. Ba'al to tytuł oznaczający "Pana" w semickich językach tego regionu. Odmienna pisownia jest również przyczyną różnych poglądów na znaczenie tego imienia.

Ba'al Zebub w ścisłym tłumaczeniu oznacza "Władcę much". Może to być odniesienie do możliwego kultu much, który istniał jako część filistyńskiego kultu. W tym rozumieniu Belzebub posiadał władzę nad rojącymi się szkodnikami i mógł je wypędzać z ziemi. Może to również odnosić się do jego zdolności do latania.

Alternatywny pogląd sugeruje, że Belzebub jest obraźliwym terminem używanym przez Hebrajczyków dla słusznie nazwanego Ba'al Zebul, "Pana Niebiańskich Mieszkań". W tym przypadku Hebrajczycy kojarzyliby filistyńskiego boga z hałdami gnoju, a samych Filistynów z muchami. Tak czy inaczej, imię to, używane do dziś, ma swój punkt odniesienia w Biblii Hebrajskiej.

Belzebub i Biblia Hebrajska

Bezpośrednie odniesienie do Belzebuba znajduje się w 2 Krl 1,2-3, gdzie opowiedziano historię króla Achazjasza, który upadł i zranił się. W odpowiedzi wysłał posłańców do Ekronu, aby zapytali Ba'al Zebuba, czy wyzdrowieje.

Hebrajski prorok Eliasz słyszy o tym, co uczynił król i konfrontuje się z nim, prorokując, że rzeczywiście umrze od swoich obrażeń, ponieważ starał się pytać boga Filistynów, jak gdyby nie było Boga w Izraelu, Jahwe, który mógłby odpowiedzieć. W tym proroctwie jest zawarte, że Jahwe jest tym, który ma moc uzdrawiania, a nie obcy bogowie.

To właśnie Septuaginta, greckie tłumaczenie Biblii Hebrajskiej, oddaje imię Ba'al Zebub z hebrajskiej wymowy Ba'al Zevuv. Część niepewności wokół tłumaczenia tego imienia można dostrzec porównując narrację w 2 Księdze Królewskiej z użyciem słowa zebul w 1 Krl 8. Poświęcając świątynię, król Salomon oświadcza: "Zbudowałem ci dom wywyższony".

Belzebub w Biblii chrześcijańskiej

Biblia chrześcijańska przenosiła preferencje do używania Beelzebub Używano go we wczesnych wersjach tłumaczonych na język syryjski, znany również jako aramejski. Został on następnie skopiowany do łacińskiej Wulgaty, która stała się oficjalną rzymskokatolicką wersją Biblii na wieki w okresie średniowiecza.

W 1611 roku, pierwsze wydanie King James Version (KJV) Biblii wykorzystało tę samą pisownię w swoim angielskim tłumaczeniu. W ten sposób pisownia Beelzebub stała się dominującym użyciem w całej zachodniej cywilizacji, z wyłączeniem alternatyw. Utrzymywało się to do stosunkowo niedawna w nowoczesnej biblistyce i archeologii. Na przykład, odniesienia w Mateuszu 12 iŁukasza 11 mówią o Beelzebulu w Revised Standard Version.

Użycie w Mt 12, powtórzone w Łk 11, jest częścią interakcji Jezusa z faryzeuszami. Ci przywódcy religijni oskarżają Jezusa, że jest w stanie wypędzać demony mocą większego demona Belzebula. Jezus odpowiada słynnymi słowami, " Żadne miasto ani dom podzielony przeciwko sobie nie ostoi się " (Mat.12,25) Dalej wyjaśnia nielogiczność tego, że szatan jest przeciwko sobie i że jeśli to mocą Belzebula wyrzuca demony, to pyta jak to robią faryzeusze.

Najwyraźniej przeciwnicy Jezusa nazywający go Belzeburem nie byli dla niego nowością. Już wcześniej znał to oskarżenie, zgodnie z innym odniesieniem w Mt 10,25. W Ewangelii Mateusza nie jest jasne, czy Jezus odnosi się do Szatana i Belzebula jako odrębnych istot, czy też używa tych imion zamiennie. To może być źródłem tego, jak te dwa imiona stały się synonimami w późniejszych chrześcijańskichtradycja.

Belzebub w tradycji chrześcijańskiej

W okresie wczesnonowożytnym, w XVI i XVII wieku, powstało wiele spekulacji dotyczących piekła i demonologii. Belzebub zajmuje w nich ważne miejsce.

Według jednego z nich jest on jednym z trzech wiodących demonów wraz z Lucyfer i Lewiatan, z których wszyscy służą Szatanowi. W innym przewodził buntowi przeciwko Szatanowi w piekle, jest porucznikiem Lucyfera i przywódcą Zakonu Muchy, sądu demonów w piekle.

Jest obecny w dwóch wielkich dziełach literatury chrześcijańskiej.W Raj utracony, napisany przez Johna Miltona w 1667 roku, jest częścią nieświętej trójcy wraz z Lucyferem i Astaroth . John Bunyan uwzględnia go również w dziele z 1678 r. Pilgrim's Progress .

Belzebub jest również odpowiedzialny za swoją sprawiedliwą część opętań, zwłaszcza w procesach czarownic w Salem w stanie Massachusetts. W latach 1692-1693 ponad 200 osób zostało oskarżonych o udział w czarach, a ostatecznie dziewiętnaście zostało straconych. Wielebny Cotton Mather, najbardziej znany i wpływowy purytanin z Nowej Anglii, był mocno zaangażowany w przeprowadzenieProcesy sądowe i obecność przy kilku egzekucjach. Napisał później niewielką pracę pt. O Belzebubie i jego planie .

Belzebub w kulturze współczesnej

Zakończenie procesów w Salem, ostatnich znaczących polowań na czarownice, nie było jednak końcem wpływu Belzebuba. Imię to nadal ma znaczenie we współczesnej kulturze.

Tytuł debiutanckiej powieści Williama Goldinga z 1954 roku, Władca much Zespół rockowy Queen z lat 70. odnosi się do Belzebuba w swoim przeboju Bohemian Rhapsody Arcydiabeł Baalzebul to postać w grze fabularnej Dungeons and Dragons.

Demonologia współczesna kontynuuje i uzupełnia lore o Belzebubie zapoczątkowany w XVI w. Łączy wiele elementów, uznając Belzebuba za boga czczonego przez Filistynów, który uczestniczył w buncie szatana i został zaliczony do ⅓ istot niebiańskich, które w wyniku tego upadły i zostały wrzucone do piekła.

Jest jednym z trzech największych demonów i rządzi swoją własną armią znaną jako Order of the Fly Jest doradcą diabła i najbliżej spokrewniony z głównym demonem Lucyferem. Jego moce obejmują moc latania i ogromne wpływy, które posiada ze względu na bliski związek z przywódcami piekła. Jest związany z wadami pychy i łakomstwa.

W skrócie

Imię Belzebub jest używane od czasów najwcześniejszych znanych cywilizacji. Jest ono synonimem zła, piekła i demonologii. Niezależnie od tego, czy jego imię jest używane zamiennie z szatanem, czy też jako doradca i bliski współpracownik innych wysoko postawionych demonów, wpływ Belzebuba na zachodnią religię i kulturę jest ogromny. Wciąż pojawia się on w sposób znaczący w naszejwłasne czasy.