Beëlzebub is een naam die wordt geassocieerd met het kwaad, demonen en de duivel zelf. Terwijl de naam zelf veelzijdig is in zijn betekenis en variaties, heeft het karakter van Beëlzebub grote invloed gehad op religie en cultuur.

Wie is Beëlzebub precies?

Satan en Beëlzebub - William Haley. PD.

Er is enige variatie in de spelling, en het is niet ongewoon dat de naam wordt weergegeven als Beëlzebul De wetenschappelijke consensus is dat de naam afkomstig is van het oude Phillistia.

De stad Ekron aanbad een god die Ba'al Zebub of Zebul heette. Ba'al is een titel die "Heer" betekent in de Semitische talen van de regio. De variatie in spelling geeft ook aanleiding tot verschillende opvattingen over de betekenis van de naam.

Ba'al Zebub betekent strikt vertaald "Heer der Vliegen". Dit zou kunnen verwijzen naar een mogelijke vliegencultus die bestond als onderdeel van de Filistijnse eredienst. In deze opvatting had Beëlzebub macht over het krioelende ongedierte en kon hij het uit het land verdrijven. Het kan ook verwijzen naar zijn vermogen om te vliegen.

Een andere opvatting suggereert dat Beëlzebub een denigrerende term is die door de Hebreeën werd gebruikt voor de terecht genoemde Ba'al Zebul, "Heer van de Hemelse Woning". In dit geval zouden de Hebreeën de Filistijnse god associëren met mesthopen en de Filistijnen zelf met vliegen. Hoe dan ook, de naam zoals die vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt, heeft zijn referentiepunt in de Hebreeuwse Bijbel.

Beëlzebub en de Hebreeuwse Bijbel

Er wordt rechtstreeks naar Beëlzebub verwezen in 2 Koningen 1:2-3, waar het verhaal wordt verteld van koning Ahazi'ah die valt en zichzelf verwondt. Hij reageert door boodschappers naar Ekron te sturen om Ba'al Zebub te vragen of hij zal herstellen.

De Hebreeuwse profeet Elia hoort van wat de koning heeft gedaan en confronteert hem, waarbij hij profeteert dat hij inderdaad aan zijn verwondingen zal sterven omdat hij de god van de Filistijnen probeerde te vragen alsof er geen God in Israël, Jahweh, was die kon antwoorden. In deze profetie ligt besloten dat Jahweh degene is die de macht heeft om te genezen, niet vreemde goden.

Het is de Septuagint, de Griekse vertaling van de Hebreeuwse Bijbel, die de naam Ba'al Zebub weergeeft van de Hebreeuwse uitspraak Ba'al Zevuv. Iets van de onzekerheid rond de vertaling van de naam kan worden gezien door het verhaal in 2 Koningen te vergelijken met het gebruik van het woord zebul in 1 Koningen 8. Bij de inwijding van de tempel verklaart koning Salomo: "Ik heb u een verheven huis gebouwd".

Beëlzebub in de Christelijke Bijbel

De Christelijke Bijbel heeft de voorkeur voor het gebruik van Beëlzebub Het werd gebruikt in de vroege versies vertaald in het Syrisch, ook bekend als Aramees. Dit werd vervolgens overgenomen in de Latijnse Vulgaat die in de Middeleeuwen eeuwenlang de officiële rooms-katholieke versie van de Bijbel werd.

In 1611 gebruikte de eerste editie van de King James Version (KJV) van de Bijbel dezelfde spelling voor zijn Engelse vertaling. Zo werd de spelling Beëlzebub het dominante gebruik in de hele westerse beschaving, met uitsluiting van alternatieven. Dit bleef zo tot vrij recent met moderne bijbelwetenschap en archeologie. Bijvoorbeeld, de verwijzingen in Mattheüs 12 enLucas 11 spreekt over Beëlzebul in de Revised Standard Version.

Het gebruik in Matteüs 12, herhaald in Lucas 11, maakt deel uit van Jezus' interactie met de Farizeeën. Deze religieuze leiders beschuldigen Jezus ervan demonen te kunnen uitdrijven door de kracht van de grotere demon Beëlzebul. Jezus antwoordt met de beroemde woorden: " Geen stad of huis verdeeld tegen zichzelf zal standhouden " (Matt.12:25) Hij gaat verder met het uitleggen van de onlogica van Satan tegen zichzelf, en dat als het door de macht van Beëlzebul is dat hij demonen uitdrijft, hij vraagt hoe de Farizeeën dat doen.

Blijkbaar was het niet nieuw dat Jezus' tegenstanders hem Beëlzebul noemden. Hij was al bekend met de beschuldiging, volgens een andere verwijzing in Mattheüs 10:25. In Mattheüs is het onduidelijk of Jezus verwijst naar Satan en Beëlzebul als afzonderlijke wezens of dat hij de namen door elkaar gebruikt. Dit zou de bron kunnen zijn voor hoe de twee namen synoniem werden voor elkaar in latere christelijketraditie.

Beëlzebub in de Christelijke Traditie

In de vroegmoderne periode van de 16e en 17e eeuw was er een aanzienlijke hoeveelheid speculatie ontstaan op het gebied van hel en demonologie. Beëlzebub figureert prominent in deze mythen.

Volgens één is hij één van de drie leidende demonen samen met Lucifer en Leviathan, die allen Satan dienen. In een andere leidde hij een opstand tegen Satan in de hel, is Lucifers luitenant en leider van de Orde van de Vlieg, een hof van demonen in de hel.

Hij is aanwezig in twee grote werken van christelijke literatuur. In Paradise Lost, geschreven door John Milton in 1667, maakt hij deel uit van een onheilige drie-eenheid samen met Lucifer en Astaroth John Bunyan neemt hem ook op in het werk uit 1678 Pilgrim's Progress .

Beëlzebub is ook verantwoordelijk voor zijn deel van demonische bezettingen, met name tijdens de heksenprocessen in Salem Massachusetts. Tussen 1692 en 1693 werden meer dan 200 mensen beschuldigd van betrokkenheid bij hekserij, en uiteindelijk werden er negentien geëxecuteerd. Dominee Cotton Mather, de meest prominente en invloedrijke puriteinse uit New England, was nauw betrokken bij de uitvoering van de heksenprocessen.processen en aanwezig bij verschillende executies. Hij schreef later een klein werkje met de titel Of Beelzebub and His Plot .

Beëlzebub in de moderne cultuur

Het einde van de processen van Salem, de laatste van de grote heksenvervolgingen, betekende echter niet het einde van de invloed van Beëlzebub. De naam blijft van betekenis in de moderne cultuur.

De titel van de debuutroman uit 1954 van William Golding, Lord of the Flies is een duidelijke verwijzing naar de demonische figuur. De rockband Queen uit de jaren 70 verwijst naar Beëlzebub in hun hitnummer Bohemian Rhapsody De aartsduivel Baalzebul is een personage in het rollenspel Dungeons and Dragons.

De moderne demonologie zet de in de 16e eeuw begonnen overlevering van Beëlzebub voort en vult deze aan. Zij combineert veel van de elementen en erkent Beëlzebub als een door de Filistijnen aanbeden god, die deelnam aan de opstand van Satan en werd gerekend tot de ⅓ hemelse wezens die daardoor vielen en in de hel werden geworpen.

Hij is een van de top drie demonen, en regeert over zijn eigen leger bekend als de Orde van de vlieg Hij is een adviseur van de duivel en staat het dichtst bij de hoofddemon Lucifer. Zijn krachten omvatten de macht om te vliegen en de enorme invloed die hij heeft door zijn nauwe banden met de leiders van de hel. Hij wordt geassocieerd met de ondeugden hoogmoed en gulzigheid.

In het kort

De naam Beëlzebub is al in gebruik sinds de tijd van enkele van de vroegst bekende beschavingen. Het is een naam die synoniem is met kwaad, hel en demonologie. Of zijn naam nu door elkaar wordt gebruikt met Satan of als adviseur en naaste medewerker van andere hooggeplaatste demonen, de invloed van Beëlzebub op de westerse religie en cultuur is enorm. Hij blijft op prominente manieren verschijnen in onzeeigen tijden.