در مفهوم کیهانی، هر جنگی مستلزم نبرد بین نور و تاریکی، و خیر و شر است. جنگ‌های اساطیری، مانند جنگی که بین زئوس و تایتان‌ها، ثور علیه غول‌ها، یا گیلگمش علیه هیولاها درگرفت، در اکثر جوامع وجود دارد. جوامع در برخی ادیان مانند اسلام، جنگ واقعی فقط یک «جنگ مقدس کوچک» است، در حالی که «جنگ مقدس بزرگ» جنگی است که بین انسان و شیاطین درونی او انجام می‌شود.

در این مقاله، ما نگاهی به فهرستی از محبوب‌ترین نمادهای جنگ می‌اندازیم که از جوامع مختلف در بیشتر زمان‌ها و جغرافیای جهان گرفته شده‌اند.

پیکان (بومیان آمریکا)

یکی از اولین نمادهای جنگ، پیکان از زمان های قدیم به عنوان ابزاری برای شکار و تغذیه خانواده ها و همچنین به عنوان ابزاری برای شکار و تغذیه خانواده ها استفاده می شده است. اسلحه‌ای که با آن می‌توان از خود محافظت کرد.

تیرها در فرهنگ‌هایی که از آنها استفاده می‌کردند، مانند بومیان آمریکا، آنقدر مهم بودند که خود زندگی بودند. بنابراین، در فرهنگ بومیان آمریکا، فلش ها هم نماد جنگ و هم صلح هستند.

نحوه ترسیم تیر نیز می تواند معنای آن را تغییر دهد. دو فلش افقی که در جهت مخالف هستند نماد جنگ بودند، در حالی که یک فلش منفرد به سمت پایین نشان دهنده صلح بود.

Mitsu Tomoe (ژاپنی)

Hachiman یک الوهیت همزمان از جنگ و تیراندازی با کمان است که عناصری از <را در خود جای داده است. 3>مذهب شینتو وبودیسم اگرچه کشاورزان و ماهیگیران او را به عنوان خدای کشاورزی می پرستیدند، اما در زمان سامورایی ها نیز او را می پرستیدند.

هاچیمن از جنگجویان و کاخ امپراتوری در ژاپن محافظت می کرد. فرستاده او کبوتری بود که در این جوامع منادی جنگ محسوب می شد. با این حال، او بیشتر به خاطر نشانش، mitsu tomoe یا mitsudomoe ، گردابی ساخته شده از سه شمشیر کاما شکل شناخته شده است. این نشان در دوران هیان (حدود 900-1200 پس از میلاد) بر روی بنرهای سامورایی ظاهر شد و دشمنان بسیار از آن می ترسیدند.

سه "سر" در mitsu tomoe نماد سه جهان است. : بهشت، زمین و عالم اموات. شکل گردابی آن با آب مرتبط است و به همین دلیل است که معمولاً به عنوان حرز در برابر آتش استفاده می شود. همچنین به چرخه بی پایان انرژی و تولد مجدد که در ایدئولوژی سامورایی مهم است، مرتبط است.

Vajra (هندو)

واجرا یک پنج سلاح تشریفاتی برجسته و نماد هندو جنگ به معنای "الماس" و "رعد". این نشان دهنده صلابت اولی و نیروی مقاومت ناپذیر دومی است. بر اساس Rig-Veda (حدود 1500 قبل از میلاد)، واجرا توسط Vishuá Karma، استادکار صنعتگر و معمار برای خدایان ساخته شد. گفته می‌شود که او این سلاح را از استخوان‌های یک حکیم هندی ساخته است.

وجه یک سلاح نمادین است که از یک کره در مرکز با دو نیلوفر تشکیل شده است.در طرفین آن گل که به نوبه خود دارای هشت یا نه شاخک است. اعتقاد بر این است که این سلاح قدرت نابودی دشمنان داخلی و خارجی را دارد. این توسط راهبان تبتی و بودایی همراه با یک زنگ استفاده می شود که صدای آن حضور خدایان را فرا می خواند.

همانطور که در وداها ذکر شد، وجه یکی از قدرتمندترین سلاح های جهان بود که ایندرا، پادشاه بهشت، در جنگ مقدس (کوچک) خود علیه گناهکاران و نادانان از آن استفاده کرد.

Mjölnir (نوردی)

Thor (دانار در آلمانی) به عنوان خدای جنگ و همچنین خدای کشاورزان، کشاورزی و خدایان معروف است. باروری زمین. Mjolnir یا Mjǫllnir در زبان اسکاندیناوی قدیم، چکش معروف خدای ثور است. این یک چکش جنگی بود و به عنوان یک سلاح ویرانگر علیه دشمنانش استفاده می‌شد.

Mjolnir اغلب در تصاویر و نقاشی‌ها یا به عنوان آویز یا طلسم نشان داده می‌شود. Mjolnir به عنوان سلاح رعد و برق خدای ثور، اغلب به عنوان نمادی از قدرت و قدرت در نظر گرفته می شود.

سپر آشیل (یونانی)

در اساطیر یونانی ، آشیل قوی ترین قهرمان و جنگجو در ارتشی بود که در طول جنگ تروا جنگید. در کتاب 18 از ایلیاد ، شاعر به تفصیل سپر خود را که توسط خدای آهنگر هفائستوس ساخته شده و با صحنه های جنگ و صلح تزئین شده است، شرح می دهد.

به لطف این قطعه زره، آشیل توانست هکتور ، تروی را شکست دهد.بهترین جنگجو، قبل از دروازه های شهر. سپر به عنوان نماد بزرگ جنگ در نظر گرفته می شود که نشان دهنده وضعیت آشیل به عنوان جنگجوی غالب در میانه یک درگیری است.

Tsantsa (آمازون)

Tsantsa (یا Tzantza)، نماد جنگ و غرور است که توسط مردم شور در جنگل های بارانی آمازون استفاده می شود. تسانتساها بریده می شدند، سرهای کوچک شده که شمن های شوار اغلب برای ترساندن دشمنان و در مراسم جادویی استفاده می کردند. تسانتساها نیز به عنوان حرزهای محافظ در نظر گرفته می شدند.

مردم شوار بخشی از قوم جیوارون بودند که به طور سنتی جنگ طلب بودند و معتقد بودند که دشمنانشان حتی در صورت مرگ می توانند به آنها آسیب برسانند. به همین دلیل سرشان را بریده و به روستا می‌آوردند، جایی که صنعتگران متخصص از یک سری تکنیک‌ها برای جمع کردن و خشک کردن سرها استفاده می‌کنند و در این راه آن‌ها را بی‌ضرر می‌کنند.

جنگ در آمازون وحشتناک و وحشیانه بود همانطور که در یکی از شناخته شده ترین قوم نگاری ها در مورد جامعه آمازون به درستی به نام Yanomamo: The Fierce People (1968) ذکر شده است.

خنجر توتانخ آمون (مصری)

بیشتر فلزات به ندرت در طبیعت یافت می شوند. وقتی مصری ها شهاب سنگی را یافتند که کاملاً از آهن خالص ساخته شده بود، می دانستند که این یک نوع ماده است که فقط برای خدایان مناسب است. فرعون ها خدایان روی زمین بودند و توت عنخ آمون برای موفقیت در نبرد به بهترین سلاح ها نیاز داشت، بنابراین خنجری ساخته شده بود.این فلز

خنجر آهنی شهاب سنگ او توسط هوارد کارتر باستان شناس بریتانیایی در سال 1925 پیدا شد و یکی از بهترین نمونه های تسلیحات مصری باقی مانده است.

مصری ها دقیقاً در زمان پادشاه شدن توتانخ آمون (حدود 1550-1335 قبل از میلاد) بر هنر جنگ تسلط یافتند و او ارتش خود را علیه قدرتمندترین امپراتوری های خاورمیانه رهبری کرد و سلطنت را به شدت گسترش داد.

Xochiyáoyotl (آزتک)

زمانی که اسپانیایی ها به جایی که ما اکنون مکزیک می نامیم وارد شدند، توسط مردم دوستانه، آزتک ها (همچنین به عنوان شناخته می شود) از آنها استقبال کردند. مکزیک) . پایتخت آنها Tenochtitlan بود که صد سال از هر شهر دیگری در اروپا پیشرفته تر بود. این شهر دارای سیستم فاضلاب، حمام های عمومی و قنات هایی بود که آب پاکیزه را به هر خانه می آورد.

روزهای معینی وجود داشت که در آن، هر سال، دولت شهرها اجازه داشتند علیه یکدیگر وارد جنگ شوند. آنها این را Xochiyáoyotl یا جنگ گل ( xochi =گل، yao =جنگ) نامیدند. نوعی بازی‌های گرسنگی باستانی، شرکت‌کنندگان از اتحاد سه‌گانه بر اساس مجموعه‌ای از قوانین توافق شده مبارزه می‌کردند.

در پی این انفجارهای آیینی درگیری‌های خشونت‌آمیز، زندانیان برای خدایی به نام Xipe قربانی شدند. توتک. سپس زندانیان را به بالای بلندترین هرم در Tenochtitlan، شهردار تمپلو آورده بودند، جایی که کشیش اعظم از تیغه ای ساخته شده از ابسیدین برای بریدن قلب تپنده استفاده می کرد.از آنها و اجسادشان را از پله‌های معبد پایین می‌اندازند.

Akoben (آفریقایی)

Akoben نماد محبوب غرب آفریقا از جنگ، آمادگی، امید است. و وفاداری این بوق جنگی را به تصویر می کشد که برای به صدا درآوردن فریادهای جنگی استفاده می شد. این بوق برای هشدار دادن به دیگران از خطر استفاده می شد تا آنها بتوانند برای حمله دشمن آماده شوند. آکوبن نیز برای فراخواندن سربازان به میدان نبرد منفجر شد.

این نماد دارای سه شکل بیضی است که به صورت افقی، یکی بر روی دیگری قرار گرفته اند، با نیم مارپیچ کاما شکل که بر بالای بیضی قرار گرفته است. توسط بونو، یکی از بزرگترین گروه های قومی از مردم آکان غنا ایجاد شد. برای آنها به عنوان یک یادآوری عمل می کند که همیشه آگاه، محتاط، هوشیار و هوشیار باشند. همچنین به عنوان نمادی از میهن پرستی در نظر گرفته می شود و دیدن آن به آکان ها امید و شهامت برای خدمت به ملت خود داد. به همین دلیل، آکوبن را نماد وفاداری نیز می دانند.

آکوبن یکی از نمادهای آدینکرا یا غرب آفریقا است. این فرهنگ آفریقا را در زمینه های مختلف نشان می دهد و اغلب در آثار هنری، مد، وسایل تزئینی، جواهرات و رسانه ها دیده می شود.

گراز (سلتی)

گراز حیوانی بسیار مهم در فرهنگ سلتی است که با شجاعت، شجاعت و وحشیگری در نبرد همراه است. سلت ها وحشی گری این حیوان و توانایی آن در دفاع از خود را در هنگام احساس خطر بسیار تحسین می کردند و به آن احترام می گذاشتند. آنهاگرازها را شکار می‌کرد و از گوشت آن لذت می‌برد و گفته می‌شود که برخی معتقد بودند در مواجهه با خطر به آنها قدرت می‌دهد. گوشت گراز غذای لذیذی بود که برای مهمانان ارجمند سرو می شد و به همین دلیل به نماد مهمان نوازی نیز تبدیل شد.

گفته می شود که گراز با خدایان سلتی مانند ویتریس، خدای محبوب در میان جنگجویان مرتبط است. سلت ها معتقد بودند که این حیوان با جادو و همچنین جهان دیگر مرتبط است. اسطوره های مختلف سلتیک از گرازهایی می گوید که می توانستند با انسان ها صحبت کنند و مردم را به دنیای زیرین هدایت کنند و این حیوانات باشکوه را به آیین های گذرگاهی پیوند دهند.

در نمادگرایی و هنر سلتی، نماد گراز بسیار محبوب است و می توان آن را در نقاشی های مختلف و یا بر روی موارد خاص برجسته شده است.

توماتاوئنگا (مائوری)

در اساطیر مائوری ، توماتاوئنگا (یا تو)، خدای جنگ و فعالیت‌های مختلف انسانی مانند شکار، آشپزی، ماهیگیری و کشت مواد غذایی

توماتاوئنگا در بسیاری از داستان های خلقت ظاهر شده است، یکی از معروف ترین آنها داستان رنگی و پاپایی است. طبق افسانه، رنگی و پاپا (پدر آسمان و مادر زمین) در آغوشی نزدیک با هم دراز کشیدند و به همین دلیل فرزندانشان مجبور شدند در تاریکی بین آنها بخزند.

کودکان به زودی از این کار خسته شدند و نقشه ای برای جدا کردن والدین خود طراحی کردند و اجازه دادند نور به جهان وارد شود. توماتاوئنگا می خواست والدین آنها را بکشد، اما پدر و مادرشخواهر و برادر، تانه، بسیار مهربان‌تر بود و در عوض والدین اولیه خود را مجبور به جدایی می‌کرد.

توماتاوئنگا توسط مائوری‌ها به عنوان نماد جنگ در نظر گرفته می‌شود و نام او الهام‌بخش نام مائوری ارتش نیوزلند بود: نگاتی توماتائونگا . مائوری ها مهمانی های جنگی و سفرهای شکار را به نام او اختصاص دادند و پیشنهادهایی برای احترام به خدا در صورت وقوع جنگ ارائه کردند.

به طور خلاصه

جنگ یکی از قدیمی ترین و دیرپاترین نهادهایی است که بشر شناخته است. مردم هزاران سال قبل از اینکه راهی برای ثبت آن بیابند با یکدیگر جنگیدند. در واقع، اولین میدان جنگ شناخته شده مربوط به 13000 سال قبل از میلاد مسیح است و در جبل صحابه در مصر واقع شده است.

با گذشت زمان، جنگ‌ها تشریفاتی شدند، اسطوره‌سازی شدند و به‌عنوان راه‌هایی برای اتحاد یک جامعه مورد استفاده قرار گرفتند. فهرست بالا شامل برخی از شناخته شده ترین نمادهای جنگ است و بیشتر آنها به عنوان یادآوری این موضوع است که چقدر برای تمدن های مختلف پیروز شدن در نبرد مهم بوده (و هنوز هم هست).