In kosmische zin is elke oorlog een strijd tussen licht en duisternis, en goed en kwaad. Mythologische oorlogen, zoals die tussen Zeus en de Titanen, Thor tegen de Reuzen, of Gilgamesj tegen de Monsters, zijn aanwezig in de meeste samenlevingen.

Sommige oorlogen worden gevoerd tussen mensen van verschillende gemeenschappen. In sommige godsdiensten, zoals de Islam, is de eigenlijke oorlogsvoering slechts een "kleine heilige oorlog", terwijl de "grote heilige oorlog" die is welke gevoerd wordt tussen de mens en zijn innerlijke demonen.

In dit artikel bekijken we een lijst van de populairste oorlogssymbolen uit verschillende samenlevingen uit de meeste geografische gebieden en tijdperken van de wereld.

Pijl

Een van de vroegste symbolen van oorlog, pijlen zijn sinds de oudheid gebruikt als gereedschap om te jagen en families te voeden, maar ook als wapen om zichzelf te beschermen.

Pijlen waren zo belangrijk in de culturen die ze gebruikten, zoals de Indianen, dat ze het leven zelf waren. In de Indiaanse cultuur symboliseren pijlen dus zowel oorlog als vrede.

De manier waarop de pijl werd afgebeeld kon ook de betekenis ervan veranderen. Twee horizontale pijlen die in tegengestelde richting wezen symboliseerden oorlog, terwijl een enkele pijl die naar beneden wees vrede voorstelde.

Mitsu Tomoe (Japans)

Hachiman is een syncretische godheid van oorlog en boogschieten die elementen van Shinto religie en het boeddhisme. Hoewel hij door boeren en vissers werd aanbeden als de god van de landbouw, werd hij ook aanbeden in het tijdperk van de samoerai.

Hachiman beschermde krijgers en het keizerlijk paleis in Japan. Zijn boodschapper was een duif, die in deze samenlevingen werd beschouwd als een voorbode van oorlog. Hij is echter meer bekend om zijn embleem, mitsu tomoe of mitsudomoe Dit embleem verscheen op samoerai vaandels tijdens het Heian tijdperk (ca. 900-1200 AD) en was zeer gevreesd door vijanden.

De drie "hoofden" in de mitsu tomoe symboliseren de drie werelden: Hemel, Aarde en de Onderwereld. De draaikolkvorm wordt geassocieerd met water en daarom wordt het vaak gebruikt als amulet tegen vuur. Het is ook verbonden met de nooit eindigende cyclus van energie en wedergeboorte die het belangrijkst is in de samurai-ideologie.

Vajra (Hindoe)

De vajra is een vijfpuntig ritueel wapen en een Hindoeïstisch symbool Volgens de Rig-Veda (ca. 1500 voor Christus) werd de vajra geschapen door Vishuá Karma, meester-kunstenaar en architect voor de goden. Er wordt gezegd dat hij het wapen schiep uit de botten van een wijze Indiase wijsgeer.

De vajra is een symbolisch wapen, bestaande uit een bol in het midden met twee lotusbloemen Aan de zijkanten zitten acht of negen tanden. Men gelooft dat dit wapen de kracht heeft om zowel interne als externe vijanden te vernietigen. Het wordt gebruikt door Tibetaanse en boeddhistische monniken samen met een bel, waarvan het geluid de aanwezigheid van godheden oproept.

Zoals vermeld in de Veda's was de vajra een van de machtigste wapens in het universum, gebruikt door Indra, de Koning van de Hemel, in zijn (kleine) heilige oorlog tegen zondaars en onwetenden.

Mjölnir (Noors)

Thor (Donar in het Germaans) is vooral bekend als oorlogsgod, maar ook als godheid van de boeren, de landbouw en de vruchtbaarheid van de aarde. Mjolnir , of Mjǫllnir in het Oud Noors, is de beroemde hamer van de god Thor. Dit was een strijdhamer en werd gebruikt als een verwoestend wapen tegen zijn vijanden.

Mjolnir wordt meestal afgebeeld op afbeeldingen en schilderijen of als hanger of amulet. Als donderwapen van de god Thor wordt Mjolnir vaak gezien als symbool van kracht en macht.

Achilles' Schild (Grieks)

In Griekse mythologie was Achilles de sterkste held en krijger in het leger dat vocht tijdens de Trojaanse oorlog. In Boek 18 van de Ilias beschrijft de dichter tot in detail zijn schild, dat door de smidgod Hephaestus was gesmeed en rijkelijk versierd met taferelen van oorlog en vrede.

Dankzij dit harnas, was Achilles in staat om... Hector De beste krijger van Troje, voor de poorten van de stad. Het schild wordt beschouwd als een groot oorlogssymbool dat Achilles' status als dominante krijger in het midden van een conflict vertegenwoordigt.

Tsantsa (Amazone)

De Tsantsa (of Tzantza), is een symbool van oorlog en trots, gebruikt door het Shuar volk van het Amazone regenwoud. Tsantsa's werden afgehakt, gekrompen hoofden die de Shuar sjamanen vaak gebruikten om vijanden af te schrikken en bij magische rituelen. Tsantsa's werden ook beschouwd als beschermende amuletten.

Het Shuar volk was een deel van het Jivaroan volk dat traditioneel strijdlustig was en geloofde dat hun vijanden, zelfs als ze dood waren, hen kwaad konden doen. Daarom hakten ze hun hoofden af en brachten die naar het dorp, waar deskundige ambachtslieden een reeks technieken gebruikten om de hoofden te laten krimpen en drogen, waardoor ze onschadelijk werden gemaakt.

De oorlog in het Amazonegebied was gruwelijk en wreed, zoals wordt vermeld in een van de bekendste etnografieën over een gemeenschap in het Amazonegebied met de toepasselijke naam Yanomamo: Het woeste volk (1968).

De dolk van Toetanchamon (Egyptisch)

De meeste metalen komen in de natuur nauwelijks voor. Toen de Egyptenaren een meteoriet vonden die geheel uit zuiver ijzer bestond, wisten zij dat dit een materiaalsoort was die alleen de goden konden gebruiken. Farao's waren goden op aarde en Toetanchamon had de beste wapens nodig om in de strijd te slagen, dus liet hij een dolk van dit metaal maken.

Zijn dolk van meteoorijzer werd in 1925 gevonden door de Britse archeoloog Howard Carter, en het blijft een van de mooiste voorbeelden van Egyptisch wapentuig.

De Egyptenaren beheersten de oorlogskunst juist tegen de tijd dat Toetanchamon koning werd (ca. 1550-1335 v.Chr.), en hij leidde zijn legers tegen de machtigste rijken van het Midden-Oosten en breidde de heerschappij van Ra sterk uit.

Xochiyáoyotl (Azteek)

Toen de Spanjaarden aankwamen in wat we nu Mexico noemen, werden ze begroet door vriendelijke mensen, de Azteken (ook bekend als de Mexica) Hun hoofdstad was Tenochtitlan, dat honderd jaar verder was dan welke stad in Europa dan ook. Het had een eigen rioleringssysteem, publieke baden en aquaducten die schoon water naar elk huis brachten.

Er waren vaste dagen waarop elk jaar de stadstaten tegen elkaar ten strijde mochten trekken. Ze noemden dit de Xochiyáoyotl of Flower War ( xochi =bloem, yao =Een soort oude Hongerspelen, de deelnemers van de Triple Alliance zouden vechten volgens een aantal afgesproken regels.

In de nasleep van deze rituele uitbarstingen van geweld werden gevangenen geofferd aan een godheid die bekend stond als Xipe Totec. Gevangenen werden vervolgens naar de top van de hoogste piramide in Tenochtitlan gebracht, de Templo Mayor, waar de hogepriester met een mes van obsidiaan het kloppende hart uit hen sneed en hun lichamen langs de trappen van de tempel naar beneden liet vallen.

Akoben (Afrikaans)

De Akoben is een populair West-Afrikaans symbool van oorlog, paraatheid, hoop en loyaliteit. Het stelt de oorlogshoorn voor die gebruikt werd om strijdkreten te laten klinken. De hoorn werd gebruikt om anderen te waarschuwen voor gevaar zodat ze zich konden voorbereiden op een aanval van de vijand. De Akoben werd ook geblazen om soldaten naar het slagveld te roepen.

Dit symbool bestaat uit drie ovale vormen die horizontaal over elkaar heen zijn geplaatst, met een komma-vormige halve spiraal die op het bovenste ovaal rust. Het werd gecreëerd door de Bono, een van de grootste etnische groepen van het Akan-volk in Ghana. Voor hen dient het als een herinnering om altijd bewust, voorzichtig, alert en waakzaam te zijn. Het wordt ook beschouwd als een symbool van patriottisme en het zien ervan gaf de Akans hoop ende moed om hun natie te dienen. Daarom wordt de Akoben ook beschouwd als een symbool van loyaliteit.

De Akoben is een van de vele Adinkra, of West-Afrikaanse symbolen. Het vertegenwoordigt de Afrikaanse cultuur in verschillende contexten en is vaak te zien in kunstwerken, mode, decoratieve voorwerpen, sieraden en de media.

Het zwijn (Keltisch)

Het zwijn is een uiterst belangrijk dier in de Keltische cultuur, geassocieerd met dapperheid, moed en wreedheid in de strijd. De Kelten bewonderden en respecteerden de wreedheid van dit dier en zijn vermogen om zich te verdedigen wanneer het zich bedreigd voelde. Ze jaagden op zwijnen en genoten van het vlees, en er wordt gezegd dat sommigen geloofden dat het hen kracht zou geven in het aangezicht van gevaar. Zwijnenvlees was een delicatesse diewerd geserveerd aan hooggeëerde gasten en werd daarom ook een symbool van gastvrijheid.

Het zwijn wordt in verband gebracht met Keltische godheden zoals Vitiris, een populaire god onder krijgers. De Kelten geloofden dat het dier ook verbonden was met magie en de andere wereld. Verschillende Keltische mythen vertellen over beren die tot mensen konden spreken en mensen naar de onderwereld konden leiden, waarbij deze majestueuze dieren in verband werden gebracht met overgangsrituelen.

In de Keltische symboliek en kunst is het zwijn-symbool zeer populair en te zien in diverse tekeningen of op bepaalde voorwerpen.

Tumatauenga (Maori)

In Maori In de mythologie was Tumatauenga (of Tu) de god van de oorlog en van verschillende menselijke activiteiten zoals jagen, koken, vissen en voedselproductie.

Tumatauenga komt voor in vele scheppingsverhalen, waarvan een van de beroemdste het verhaal is van Rangi en Papai. Volgens de legende lagen Rangi en Papa (de vader van de hemel en de moeder van de aarde) samen in een innige omhelzing, waardoor hun kinderen in de duisternis tussen hen in moesten kruipen.

De kinderen werden dit al snel beu en beraamden een plan om hun ouders te scheiden, waardoor er licht in de wereld zou komen. Tumatauenga wilde hun ouders doden, maar zijn broer, Tane, was veel aardiger en dwong in plaats daarvan hun oerouders uit elkaar.

Tumatauenga wordt door de Maori beschouwd als een symbool van oorlog en zijn naam inspireerde de Maori-naam van het Nieuw-Zeelandse leger: Ngati Tumatauenga De Maori wijdden oorlogstochten en jachtpartijen in zijn naam en boden aan de godheid te eren in geval van oorlog.

In het kort

Oorlogsvoering is een van de oudste en langdurigste instellingen die de mensheid kent. Mensen bevochten elkaar duizenden jaren voordat ze een manier vonden om dit te documenteren. Het vroegst bekende slagveld dateert zelfs van 13.000 voor Christus en bevindt zich in Jebel Sahaba, in Egypte.

In de loop der tijd werden oorlogen geritualiseerd, gemythologiseerd en gebruikt als een manier om een gemeenschap te verenigen. De bovenstaande lijst bevat enkele van de meest bekende symbolen van oorlog en de meeste dienen als herinnering aan hoe belangrijk het was (en nog steeds is) voor verschillende beschavingen om te overwinnen in de strijd.