مامون یک اصطلاح کتاب مقدسی است که عیسی در انجیل متی از آن استفاده کرد و در عین حال به ثروت و ثروت دنیوی اشاره کرد. در طول قرن‌ها، این اصطلاح به یک اصطلاح تحقیرآمیز برای پول، ثروت و طمع تبدیل شده است. متکلمان و روحانیون تا آنجا پیش رفتند که در قرون وسطی مامون را به عنوان دیو طمع جلوه دادند.

ریشه شناسی

کلمه mammon از طریق این کلمه وارد زبان انگلیسی شد. Vulgate لاتین Vulgate ترجمه رسمی لاتین کتاب مقدس است که توسط کلیسای کاتولیک رومی استفاده می شود. در اصل کار سنت ژروم و به سفارش پاپ داماسوس اول، در اواخر قرن چهارم میلادی تکمیل شد. از آن زمان تاکنون، چندین مورد بازنگری شده و به عنوان متن رسمی کلیسای کاتولیک در شورای ترنت در اواسط قرن شانزدهم تبدیل شده است. جروم "مامون" را از متن یونانی ترجمه کرد. مترجمان کتاب مقدس کینگ جیمز در سال 1611 از Vulgate برای ترجمه کتاب مقدس به انگلیسی پیروی کردند.

Mammona، در لاتین متأخر Vulgate، در Koine mamonas نوشته می شود. یونانی یا یونانی "عام" عهد جدید. یونانی کوینه به سرعت در طول سلطنت اسکندر مقدونی گسترش یافت و از قرن چهارم قبل از میلاد به بعد، زبان بسیاری از دنیای باستان بود. استفاده از این اصطلاح در متن یونانی از کلمه آرامی برای ثروت و انباشت کالا، mamona آمده است. آرامی یک سامی بودزبانی که توسط چندین گروه در منطقه خاور نزدیک صحبت می شود. در زمان عیسی، این زبان جایگزین زبان عبری به عنوان زبان روزمره یهودیان قرن اول شده بود. بنابراین، این زبانی بود که عیسی صحبت می کرد.

اشاره های کتاب مقدس به مامون

مامون در Dictionnaire Infernal توسط Collin de Plancy's. PD.

بسیاری از شیاطین، از جمله لوسیفر ، Beelzebub و Asmodeus ، یک نقطه مرجع در کتاب مقدس عبری دارند که آنها را به هم متصل می کند. به یکی از بسیاری از خدایان پرستش شده توسط مردمانی که یهودیان باستان با آنها تعامل داشتند، مانند فلسطینیان، بابلی ها و ایرانیان.

این مورد در مورد مامون نیست.

اشاره به مامون وجود دارد. در اناجیل متی و لوقا وقتی عیسی در حال آموزش به جمعیت است. متی 6:24 قطعه مشهورتر است زیرا بخشی از خطبه روی کوه معروف است.

«هیچ کس نمی تواند به دو ارباب خدمت کند. زیرا یا از یکی متنفر خواهد شد و دیگری را دوست خواهد داشت و یا به یکی دل بسته و دیگری را تحقیر خواهد کرد. شما نمی توانید به خدا و مامون خدمت کنید.» لوقا 16:13 آیه ای موازی با این آیه است. عیسی همچنین این کلمه را در آیه 9 و آیه 11 ذکر کرده است. یک مباشر ناصادق توسط اربابش به خاطر رفتار زیرکانه در برخورد با بدهی هایی که دیگران به ارباب بدهکارند، تحسین می شود. عیسی آموزش می‌دهد که استفاده زیرکانه از «مامون ناعادل» برای دوست‌یابی خوب است. روی سطح،به نظر می رسد که این برخلاف آموزه اصلی مسیحی در مورد صداقت، عدالت و درستی است. عیسی با اشاره به آن به عنوان ناعادلانه، نشان می‌دهد که ثروت و پول هیچ ارزش معنوی ذاتی، مثبت یا منفی ندارند، اما اغلب اوقات او اینگونه درک نمی‌شد.

مامون به سرعت بار معنایی منفی به خود گرفت. در میان مسیحیان اولیه که دنیایی را که در آن زندگی می کردند و ارزش های آن را گناه آلود می دانستند، در درجه اول دنیای امپراتوری روم. در سه قرن اول، بسیاری از نوکیشان مسیحی به دنبال برقراری ارتباط بین ایمان جدید خود و دین روم با پانتئون خدایان بودند.

خدای رومی پلوتوس بازی خوبی انجام داد او به عنوان خدای ثروت ، ثروت عظیمی را در دست داشت که می توانست طمع انسان ها را به خود جلب کند. او همچنین نقش مهمی در جهان اموات به عنوان منبع ثروت معدنی و محصولات فراوان داشت.

پیروان عیسی و پولس به راحتی می‌توانند این خدای ثروتمند را از زیر زمین با استادی که برای روح خود رقابت می‌کند، مرتبط کند. از طریق ثروت و بخل دنیوی.

شخصیت سازی مامون

مامون اثر جورج فردریک واتس (1885). PD.

شخصیت مامون سابقه طولانی در کلیسا دارد. خود عیسی وقتی خدا و مامون را به‌عنوان استادان رقیب تشبیه کرد به این امر کمک کرد. با این حال، این ایده که او به مامون آموزش داده است، به صورت فیزیکی وجود داردوجود از نظر ریشه شناسی قابل قبول نیست.

اشاره های بسیاری در میان پدران کلیسا در قرن سوم و چهارم وجود دارد. گریگوری نیسا مامون را با بلزبوب پیوند داد. سیپریان و جروم مامون را با حرص و آز مرتبط دانستند که به نظر آنها ارباب ظالم و برده ای بود. جان کریزوستوم، یکی از بانفوذترین پدران کلیسا، مامون را به عنوان حرص و آز معرفی کرد. یوحنا به دلیل شیوایی خود در موعظه معروف بود، Chrysostom به معنای "دهان طلایی" در یونانی.

مردم عادی قرون وسطی خرافات را در زندگی روزمره و ایمان وارد کردند. علاقه به شیطان، جهنم و شیاطین گسترده بود و منجر به نگارش کتاب های متعددی در این زمینه شد. هدف این متون کمک به مقاومت در برابر وسوسه و گناه بود. چند مورد شامل شخصیت مامون به عنوان یک دیو بودند.

پیتر لومبارد نوشت، "ثروت را به نام شیطان، یعنی مامون" می نامند. در اواسط قرن چهاردهم، Fortalitium Fidei اثر آلفونسو دی اسپینا، مامون را در میان ده سطح شیاطین قرار داد. حدود یک قرن بعد، پیتر بینسفلد شیاطین را بر اساس آنچه می‌توان گناهان حامی آنها نامید، دسته‌بندی کرد.

ایده «هفت شاهزاده جهنم» از فهرست او رایج شد. مامون، لوسیفر، آسمودئوس، بلزبوب، لویاتان، شیطان و بلفگور این هفت نفر را تشکیل می دهند.

مامون در ادبیات و هنر

پرستش مامون – ایولین دی مورگان (1909). PD.

مامون نیزدر آثار ادبی این دوره ظاهر می شود که معروف ترین آنها بهشت گمشده جان میلتون است. The Faerie Queene مثال دیگری است. یکی از طولانی ترین اشعار در زبان انگلیسی، تمثیلی است که عظمت سلسله تودور را ستایش می کند. در آن، مامون خدای بخل است که غار پر از ثروت را کنترل می‌کند.

بر خلاف بسیاری از شیاطین دیگر، مامون شکل مورد توافقی ندارد که در هنر یا تصاویر به تصویر کشیده شود. گاهی اوقات او مرد کوچک و ضعیفی است که کیسه‌های پول را در دست گرفته و روی شانه‌هایش خم شده است. یا شاید او یک موجود اهریمنی عظیم و قرمز باشد. در قرون وسطی، گرگ ها با طمع همراه بودند، بنابراین مامون گاهی اوقات سوار بر گرگ به تصویر کشیده می شود. توماس آکویناس از شرح زیر در مورد گناه بخل استفاده کرد: "مامون که توسط گرگ از جهنم برده می شود". اگرچه مامون در کمدی الهی دانته حضور ندارد، خدای یونانی-رومی پلوتوس که قبلاً ذکر شد، ویژگی‌های گرگ مانند دارد.

مامون در فرهنگ مدرن

بیشتر ارجاعات به مامون در فرهنگ مدرن وجود دارد در کمیک و بازی های ویدیویی با این حال، برجسته ترین ظاهر در بازی نقش آفرینی Dungeons and Dragons است که در آن مامون ارباب بخل و فرمانروای لایه سوم جهنم است.

به طور خلاصه

امروز تعداد کمی به مامون به عنوان دیو طمع و ثروت اعتقاد دارند. ممکن است سقوط او به دلیل آن باشدتا حد زیادی به روندهای اخیر در ترجمه عهد جدید. اکثر ترجمه های رایج امروزی اصطلاح «پول» را ترجیح می دهند، زیرا در « شما نمی توانید هم به خدا و هم به پول خدمت کنید ». ترجمه ها با این حال، استفاده از مامون هنوز در فرهنگ گسترده‌تر به عنوان یک اصطلاح تحقیرآمیز برای حرص و آز، ثروت، و ثروتمندی شنیده می‌شود.